The economy of Bangladesh mainly depends on agriculture. Any development can’t be possible because females and males are equally distributed in the country. Women can play a vital role if they properly participated in farm activities as well as in other income-generating activities outside the home. Rice mills are very much dependent on human labour, and almost 5 millions of unorganised workers are working in different rice mills, and more than 60 per cent of them is a female worker. But (...) the working environment suffers from different discrimination and harassment issues between male and female workers. The present study aimed to find out the socio-economic status of women labour at rice husking mill of Bangladesh. Discrimination between male and female workers and the factor affecting the standard of living of women’s household will be focused. The study was carried out in two districts namely Mymensingh and Sherpur. From each district, rice husking mill was selected by using a cluster sampling technique, and 70 male and 70 female labours were considered as a sample. The survey was conducted by direct interviews using a questionnaire. Data generated were analysed by using tabular and statistical techniques. The average family size of the respondents was 4.46, and 57.05% of the participants were females while 42.95% were males in the household and 65.71% of female had no education. 88% of the women’s main occupation was in the rice mill as a daily paid labour. Average wage rate of male and female worker was 184.31 Tk. And 135.95 Tk., respectively. Age, education, number of family member, total land, number of earning member, the wage of women labour and working time and experience were the factors influencing income and living standard of female labours. There were various social violence cases against female labours in the working environment of rice husking mills. In the study area, 93% of female workers get lower wages, 90% of them had no accommodation facility. Besides they did not have sanitation facility (80%), opportunity to take rest at the middle of work (64%) and meal support (71%). (shrink)

After ratifying the Framework Convention for Tobacco Control in 2004, Bangladesh enacted anti-tobacco laws, policies, and administrative measures. Evidence suggests that the progress so far has not been significant, and Bangladesh will most likely fail to meet its target to become tobacco-free by 2040. This study undertakes a national-level political economy analysis to explore the dynamics that affect the processes of required tobacco policy reforms and implementation. Based on a desk review of pertinent pieces of literature and key informant interviews, (...) this research examines the political behavior of key individuals, institutional reform initiatives, and the government’s commitment to the tobacco control agenda. The findings indicate that the political will of becoming tobacco-free is explicitly present in key narratives. However, intra-government conflict of interests and incentives, the skewed commitment of government bodies, state-business nexus, incapacity of vital organizations, and the dubious role of key individuals and committees fail to translate this will into active implementation. The article concludes that the idea of tobacco control remains a strategic accommodation, and its implementation requires genuine commitment and wider public support. The government must confer adequate authority and resources to the national tobacco control cell and call for agencies to convene to the common of creating a tobacco-free Bangladesh. (shrink)

Belt and Road Initiative (BRI) is a global infrastructure development project that ambitiously aims to connect Asia with European and African continents through land and sea corridors. China adopted this gigantic game-changing master plan in 2013 and spurred much speculation among scholars and policymakers worldwide. This article investigates the development of the project through the lens of global political geography and economy. From an international relations perspective, the authors consult relevant pieces of literature and focus on the international issues and (...) events concerning the development of the project using concepts of ideas, interests, and institutions within the scope of geopolitics and political economy. The analysis is performed by reviewing critical events and arguments related to the ideas, interests and institutions evolving around the implementation of BRI. Drawing from the analysis, the authors argue that the rise of China as a dominant global superpower largely depends on the success of the BRI, and this initiative will continue to generate politics among the international actors, multinational entities, and institutions. Despite widespread speculations, the project poses a substantive threat to the USA's global dominance and is likely to create more global development cooperation under Chinese leadership and vision. (shrink)

Kyiv-Mohyla Seminar on the History of Philosophy was established by the Kyiv-Mohyla Academy’s Department of Philosophy and Religious Studies (in co-operation with Ukrainian Philosophical Foundation) in 2003. In this yearly seminar, the Department’s members as well as the historians of philosophy from other academic institutions regularly take part. Since 2003, 16 meetings of the seminar took place. They were focused on such topics as “Historiography of Philosophy in Ukraine: Current State and Perspectives” (2003), “Actual Problems of the Source Studies in (...) the Historiography of Philosophy” (2004), “The Problem of Text Interpretation in the Historiography of Philosophy” (2005), “Dmytro Chyzhevskyi as a Historian of Philosophy” (2006), “Historiography of Philosophy in Ukraine: Current State and Perspectives” (2007), “The Problem of Method in the Historiography of Philosophy” (2007), “Oleksii Losiev: Personality and Heritage (to the 115 th Anniversary of His Birth)” (2008), “Methodology of the Historiography of Philosophy: Actual Strategies” (2008), “Wilhelm Windelband as a Philosopher and Historian of Philosophy (to the 160 th Anniversary of His Birth)” (2008), “Hegel’s Heritage in the Mirror of Interpretations” (2009), “The Studies on the History of Philosophy: New Generation” (2010, 2011), “Kant’s Criticism from the perspective of Wolf’s dogmatism” (2012), “The Reception of Indian Philosophy in Ukraine: 1840s–1930s” (2013), “Did Kant Answer the Question on What a Man Is?” (2016). The proceedings of the early three meetings were published in a special volume (Tkachuk, 2006). The current issue of “NaUKMA Research Papers in Philosophy and Religious Studies” contains the proceedings of the sixteenth meeting of Kyiv-Mohyla Seminar on the History of Philosophy, which took place at the National University of Kyiv-Mohyla Academy on February 1, 2017. The main speaker was Dr. Taras Lyuty, while the co-speakers included Dr. Mykhailo Minakov and Dr. Vakhtang Kebuladze. The meeting was conducted by Prof. Vadym Menzhulin. The audio recording of the meeting was deciphered by a PhD-student Taras Fostiak. (shrink)

In this article, the author examines the relationship between the human self and its two distinctive conditions – the Other, as any alternative form of being, and the Stranger, as hostility. -/- In the first part of the article, the author shows historical and cultural dimensions of Self and the Other in the European context. In this regard, anything that does not belong to a particular cultural area is deprived of ontological status and expelled. The Other has attributes of femininity (...) or bestiality and is associated with evil or deviation. However, the extraordinariness of the Other causes a certain enchantment. Finally, the Other becomes an image of the mirror that offers a look at oneself from aside. -/- The second part exposes the structure of the relationship between Me and Thou according to the theory of Martin Buber (1878–1965). Here the monolithic world appears as a double. Openness, intimacy, and trust are characteristic for this construction. Aggressive forms of power are replaced with respect and responsibility. -/- In the third part, based on the ideas of Emmanuel Levinas (1906–1995), the totality of being is proved unlocked by interaction with the Other. It becomes possible as a response to sympathy and love. Therefore, the Other is revealed through his/her face that one can see, while human condition is based on the fact that a human cares for the existence of the Other. -/- Finally, in the fourth part, the author appeals to Julia Kristeva (born 1941) approach to the problem of Stranger. He finds out that the possibility of recognizing the essential elements of Stranger within our Self is an important aspect of human identity, as we will only be able to clarify our own purposes by accepting someone else in ourselves. (shrink)

In this article, the author examines different theories and approaches to mass movements in the historical process and their impact on the condition of Western culture. In the short introduction, the main historical, cultural and philosophical origins of the mass movements from antiquity to present time are described. This paper examines the question why the social and cultural influence of the man of mass is difficult to predict. To answer this question, the author demonstrates the continuing transition from the psychology (...) of the crowd to the structure of mass instinct and collective interaction. The first part exposes general psychological characteristics of the mob according to the ideas of Gustave Le Bon (1841–1931). Le Bon describes masses as emotional, irresponsible, uncritical and conservative, although marks heroism and sacrifice as their positive manifestations. In the second part, the author reflects upon the perspective of Gabriel Tard (1843–1904) on this problem. Tard’s term “public opinion” deals with the representatives who – while living in separation – participate in the mass communication. In the third part, attestations of the mass such as humility, conformism and obsession are investigated based on the ideas of Sigmund Freud (1856–1939). The next point of the article is devoted to Jose Ortega y Gasset’s (1883–1955) concept of the revolt of masses. Ortega captures the ambivalence of masses who express the power ambition and indifference to culture. From the point of view of Hannah Arendt (1906–1975), masses become terrible, self-satisfied, atomized, unstructured and anonymous. However, Elias Canetti (1905–1994) defines masses as compressed and scattered, closed and open, fast and slow. Yet different parameters of the masses one can find in Siegfried Kracauer’s (1889–1966) writing – namely aesthetics, technicism, ritual. Finally, in the last part, the author appeals to Jean Baudrillard’s (1929–2007) approach to the problem who declares that masses became silent and indistinct. (shrink)

In the prehistoric time, there was an inclination of human beings to protect their existence by living in societies. They confine themselves in the society because of having their qualities of mutual love and amity. The general tendencies of human beings are to develop bonds. These bonds happen in various ways. Society cannot survive without bonds. Bonds have significance in philosophical discussion. In the history of contemporary philosophy, applied philosophy is one of the several other aspects. Applied philosophy deals with (...) Human rights, Euthanasia, Feminism, Abortion, Animal rights, Bonds etc. Brenda Almond, a leading figure in applied philosophy, has offered arguments in favor of her viewpoint regarding the importance of human bonds. In this paper, Almond‟s view on the nature and significance of bond has been analyzed. However, bond has also been studied from ethical perspective in this paper. And finally, it is claimed that marriage and cosmopolitanism make bonds stronger. Philosophy and Progress, Vol#61-62; No#1-2; Jan-Dec 2017 P 147-164. (shrink)

Self-respect is an aspect of human personality. It denotes showing respect to oneself. In other words, self-respect is a quality or characteristic of an individual that he always wants to maintain in his life. It assists a man to acquire self-confidence, self-satisfaction, and self-realization. In the history of contemporary philosophy, applied philosophy deals with human rights, euthanasia, feminism, abortion, animal rights, bonds, self-respect, and so on. Elizabeth Telfer is a notable name in the history of contemporary applied philosophy. Telfer discusses (...) self-respect from a moral viewpoint. She explains the conative and estimative aspects of self-respect and the value of self-respect. Likewise, Telfer, I will also place more emphasis on the conative aspects of self-respect. And finally, I will offer arguments for showing the significance of self-respect in this paper. (shrink)

Climate is a fundamental element of the environment. Human beings' sound living depends on a healthy and sustainable climate. However, our climate is losing its natural balance day by day. As a result, it is posing harmful effects on us through different types of natural calamities. Apart from several natural processes, anthropocentric (human-caused) activities are the main cause of it. Different types of natural disasters that are occurring in the environment—for instance, hurricanes, cyclones, earthquakes, mudslides, floods, wildfires, volcanic eruptions, and (...) weather events like extreme droughts and monsoons—are likely increasing in frequency due to climate change. On the other hand, sea level is gradually rising because of global warming, which is affecting all of us in various ways. Sea-level rise has potentially harmful consequences for the inhabitants of this surface. It will not only force the coastal population to migrate from the coastal zone to inland zones, but it will also affect the global population. Along with the sea-level rise, downpours and winter storms are also occurring in many places. These are some of the risks modeled by climate change. Therefore, climate change is a complex problem that should be addressed by the physical and life sciences, psychology, economics, and politics. Moreover, climate change also raises ethical questions, such as our obligations, rights, and duty to preserve a sound climate for future generations. The main aim of this paper is to provide arguments on behalf of our moral obligations to protect a balanced and secure climate for future generations from an ethical perspective. In this paper, I intend to discuss climate change and future generations, our moral obligations to preserve a sound climate for future generations, the rights of future generations to live in a healthy climate, as well as some ways to establish justice toward future generations regarding climate change, and finally, I will confer upon the role of present generations for sustaining a sound and healthy atmosphere of the climate. (shrink)

Although Theravada Buddhism and Roman Catholicism agree on the moral justification for palliative sedation, they differ on the premises underlying the justification. While Catholicism justifies palliative sedation on the ground of the Principle of Double Effect, Buddhism does so on the basis of the Third Noble Truth. Despite their theological differences, Buddhism and Catholicism both value the moral significance of the physician’s intent to reduce suffering and both respect the sanctity of life. This blurs the demarcation line between Buddhism and (...) Catholicism regarding the moral justification of palliative sedation. -/- . (shrink)

The purpose of this study is to emphasize the reasons why manual classification of information materials should not be abandoned in current ICT era, particularly in Nigeria. Libraries are no exception to ICT applications, and we can observe how they have already altered library services and activities. Also, Information Technology (IT) has made it presence in almost every sphere of human activity including the library practice but to have fully automated classification scheme is yet to be implemented. Library operation, such (...) as cataloging, reference service, and the rest has a feel of this. For example, ICT has incorporated copy cataloguing into cataloguing operations, which libraries now employ instead of manual cataloging and also the arrival of online public access cataloguing (OPAC) was influenced by ICT, but this has not been fully infused into classification operations, which has kept the manual system of classification alive even in the face of ICT. Manual classification, on the other hand, cannot be abandoned because it is fundamental to the profession of librarianship. The classification of information resources is a foundation upon which librarianship is built, making classification a system as old as the library itself, as well as a practice that is unaffected by technological innovation. In addition, there are a variety of reasons in Nigeria that support the continued use of manual classification of information resources in the face of ICT. As a result, in this study we attempted to see the necessity of manual classification as well as the limitations of ICT in classification and the availing of manual classification in Nigeria. (shrink)

The textbook-like history of analytic philosophy is a history of myths, re-ceived views and dogmas. Though mainly the last few years have witnessed a huge amount of historical work that aimed to reconsider our narratives of the history of ana-lytic philosophy there is still a lot to do. The present study is meant to present such a micro story which is still quite untouched by historians. According to the received view Kripke has defeated all the arguments of Quine against quantified (...) modal logic and thus it became a respectful tool for philosophers. If we accept the historical interpreta-tion of the network between Quine, Kripke and modal logic, which is to be presented here, we have to conclude that Quine’s real philosophical animadversions against the modalities are still on the table: though Kripke has provided some important (formal-logical) answers, Quine’s animadversions are still viable and worthy of further consideration. (shrink)

The replicability and importance of the correlation between cognitive style and religious belief have been debated. Moreover, the literature has not examined distinct psychological accounts of this relationship. We tested the replicability of the correlation (N = 5284; students and broader samples of Canadians, Americans, and Indians); while testing three accounts of how cognitive style comes to be related to belief in God, karma, witchcraft, and to the belief that religion is necessary for morality. The first, the dual process model, (...) posits that analytical thinking is recruited in overriding intuitions related to supernatural beliefs. The second, the expressive rationality model, posits that analytical thinking is recruited in supporting already-held beliefs in an identity-protective manner. And the third, the counter-normativity rationality model, posits that analytical thinking is recruited to question beliefs supported by prevailing cultural norms. In Study 2, we tested the replicability of our results in a re-analysis of published data. The association between analytic thinking style and beliefs was replicated. We conclude that whereas the counter-normativity rationality model was contradicted by the data, both the dual process and expressive rationality models received varying degrees of empirical support, but neither model fully accounted for all the patterns in the data. (shrink)

Carnap’s Ideal of Explication and Naturalism is the second book on Rudolf Carnap’s philosophy edited by Pierre Wagner for Palgrave Macmillan’s series The History of Analytic Philosophy. The collection of essays is important for several reasons both for philosophers and historians of philosophy, but some parts of it will also be valuable to anyone interested in general scientific methodologies. I shall first survey the theme in order to locate the collection within the recent philosophical discussion then I will consider the (...) volume itself. (shrink)

This was presented as part of an assignment, and like all assignments, this is a work in a hurry. Nonetheless, it has interesting points on the three Gunas. This was written in 2018.

Tamas Demeter presents a clear and compelling new perspective of Hume’s methodology and conceptual structure in David Hume and the Culture of Scottish Newtonianism. Hume, he argues, is a Newtonian of the Scottish tradition, but not the mechanical kind that is modeled after the Principia. Instead, Hume should be understood as a kind of European Enlightenment “vitalist.” As a result, his work reflects the more organic methodology that defines Newton’s Opticks.

Verili bir durumu anlamayı, onu bir bütün olarak kurgulamak olarak düşünelim. Kurgu basit bir gösterge de olabilir, karmaşık bir yapı da olabilir; belli belirsiz bir iz veya izler toplamı da olabilir. Kurgunun işlevini yerine getirmesini sağlayan gerek ve yeter koşul verili olan durum ile kendi yapısı arasında bir karşılaştırma olanağını sağlamasıdır. Nitekim, en bilindik anlamda bir durumu kurgulamak onu bir başka durumla karşılaştırmaktır. Bu yüzden de karşılaştırma yapmayı anlama yetimiz için ön dayanak olan bir alt-yeti olarak tanımlayabiliriz. Bu alt-yetinin edimsel (...) doğasına ilişkin bazı sorulara yanıt aramak istersek, karşılaştırma dediğimiz edimin doğal koşullarını incelememiz gerekir. Bu bildiride karşılaştırma ediminin doğal koşullarını betimlemeyi amaçlayan bir çerçeve çizmeye ve böylelikle anlama yetimizin ön dayanaklarının edimsel doğasını uygun bir biçimde nasıl yorumlayabileceğimiz sorusuna yanıt vermeye çalışacağım. (shrink)

Up till this day one cannot find much scholarship which situates Hume in the context of early modern natural philosophy. Tamás Demeter's new book, David Hume and the Culture of Scottish Newtonianism, does a spectacular job in filling this gap. His monograph is the most comprehensive pursuit to understand Hume's place in the Newtonian tradition of natural philosophy. Demeter specifies Hume's place both in the context of Newtonian moral philosophy and Newtonian chemistry and physiology.

This is a re-look at the (Indian) Partition event through the lens of Advaita Vedanta.

In here, philosophical-literate thinking on the way is mainly tried. On one side, making a philosophical analysis of Heraclitus’ fragment 60 is aimed. The different views on what Heraclitus might have meant in this article which is generally translated as the way up and the way down are one and the same are examined. On the other side, with a reading of Robert Frost’s famous poem of Road Not Taken, it has been tried whether a phenomenological interpretation of the way (...) based on passenger is possible or not. It has been researched if there is a common ground or not where this fragment and poem -which exhibit two different views on the way- have met each other. This fragment and poem has been linked together on the context of essentiality of the passenger for the way. (shrink)

.........................Turkish ....................... Çalışmanın konusu dindarlık eğilimi ile meslekî tükenmişlik arasındaki ilişkidir. Dindarlık eğilimine göre meslekî tükenmişlik düzeyinde herhangi bir farklılık olup olmadığı ise çalışmanın temel problemini oluşturmuştur. Bu bağlamda meslekî tükenmişlik düzeyini ve dindarlık eğilimini belirlemek için kolayda örnekleme yöntemiyle Gümüşhane il merkezindeki ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan farklı branşlardaki öğretmenlerden bir örneklem grubu oluşturulmuştur. Elde edilen meslekî tükenmişlik ve dindarlık eğilimi verilerinden yola çıkarak bu iki değişkenin ilişkisi araştırılmıştır. Çalışmada Frekans, Bağımsız t-Testi, Tek Yönlü Varyans AnaliziANOVA testleri kullanılmıştır. (...) Bunun yanında hesaplanan değerleri ve elde edilen verileri değerlendirmek için SPSS (16.0) istatistik paket programı kullanılmıştır. Araştırma iki bölümden oluşmuştur. İlk bölümde dindarlık eğilimi ile meslekî tükenmişlik ilişkisine teorik bir yaklaşım sunulmuştur; meslekî tükenmişlik ve dindarlık kavramı, meslekî tükenmişlikle ilgili yurt içinde ve yurt dışında yapılan araştırmalar ve son olarak da meslekî tükenmişlik ile dindarlık eğilimi arasındaki ilişkiden bahsedilmiştir. İkinci bölümde uygulama kısmı, çalışmanın problemi ve alt problemleri, hipotezler, evren ve örneklem, kullanılan ölçekle ilgili sınırlıklar, çalışma bulgularının analizi, bulguların tartışılması, sonuçlar ve çalışmanın önerileri sunulmuştur. Çalışmanın sonuçlarına göre meslekî tükenmişlik puanları cinsiyet değişkenine göre farklılaşmazken, sosyo-ekonomik durum değişkenine göre anlamlı farklılık göstermiştir. Bunun yanında dindarlık eğilimine yönelik anket maddeleri ile meslekî tükenmişlik puanları arasında anlamlı düzeyde farklılaşmalara ulaşılmıştır. Sonuç olarak dindarlık eğiliminin meslekî tükenmişliğe etki eden faktörlerden biri olduğu tespit edilmiştir. -/- ...................................English ...................... Subject of this study is correlation of occupational burnout with the tendency of religiosity. Our main problem consists of that whether to be any differences in occupational burnout level according to the tendency of religiosity. In this context, it has been propounded that the levels of occupational burnout and tendency of religiosity of a sample group which consists of teachers chosen convenience sampling method from primary schools, secondary schools and high schools in Gümüşhane province. Based on the resulting occupational burnout and tendency of religiosity, investigated the correlation between these two variables. In the study the Frequency, Independent t-Test and One Way Variance Analysis-ANOVA tests were used and the evaluation of data and finding calculated values, SPSS (16.0) statistics software package were used. According to the results of the survey, the occupational burnout scores a differentiation has not been shown according to gender when has been established a significant difference according to socioeconomic status variable as independent variables. Besides, have been established a significant difference between tendency of religiosity of items and occupational burnout scale scores. The study consists of two main parts. In the first part, to provide a theoretical approach to the relationship of occupational burnout and tendency of religiosity; the concept of occupational bornout, the studies made on occupational burnout in domestic and abroad, and finally the relation of occupational burnout and tendency of religiosity have been mentioned. In the second part, considered as part of practice, the problem of the study and sub problems, hypothesis, population and sample, limitations information about the scale used in the study, analyzing the findings of the study, discussing the findings and conclusions and recommendations of the study have been presented. (shrink)

Özet: Bu metindeki amacım Kripke’nin kurgu çözümlemesinde özel adlar ve adımsılar (pretended name) arasındaki ilişkiyi ele almak. Kripke için özel adlar değişmez imleyicilerdir (rigid designator), yani tek bir varlığı/şeyi var olduğu tüm olanaklı dünyalarda biricik belirlerler. Adımsılar ise kurgusal söylemde ortaya çıkan kurgunun taslamasının bir parçasıdır; yani kurgu dünyadaki karakterlerin adlarıdır. Kripke’ye göre adımsılar sadece gerçek adları taklit eden fakat taklit ve benzerlik ilişkisinden öte bir ilişkileri olmayan, adlardan kategorik olarak farklı şeylerdir. Fakat Kripke için adlar ve adımsılar kategorik olarak (...) farklı olsalar da bu iki dilsel birim birbirlerini belirler gibi gözükür. Yani “Sherlock Holmes” özel adı, “Sherlock Holmes” özel adımsısı ile eşseslidir fakat bunun gerekçesi yeterince açık değildir. Bu açık olmama durumu kurgusal karakter adlandırma önermelerinin adlandırıcı açısından a priori ve olumsal mı olduğu yoksa a posteriori ve zorunlu mu olduğu sorusuyla ilişkilidir. Böylelikle bu belirleme ilişkisi ya zorunlu ya da olumsal bir ilişkidir. Ben bu belirleme ilişkisinin olumsal olduğunu savunacağım. Fakat bu belirleme ilişkisi olumsal olsa da ad ve adımsı arasında eşseslilik açısından sıkı bir ilişki olmaya devam eder. Ben bu sıkı ilişkinin genellikle kendiliğinden bir ilişki olduğunu, kurgu karakterin önce adı olabileceği gibi ilişkilendiği adımsısı da olabileceğini ve bu ayrım yeterince düşünülmediği için genellikle ad ve adımsının eşseslilik açısından çakıştığını savunacağım. Fakat ilişkilendiği adımsı ve özel adı eşsesli olmayan karakterler de olabileceğini ileri süreceğim. Son olarak ise bu dediklerimizden adımsıların geçtiği betimlemeler üretebileceğimizi ve bunlar yoluyla da kurgu varlıklara değişen imleyiciler olarak gönderimde bulunabileceğimizi savunacağım. Abstract: My purpose in the article is to explore the relation between proper names and pretended names in Kripke’s analysis of fiction. According to Kripke, proper names are rigid designators, so they designate the same object in all possible worlds in which that object exists. In contrast, pretended names are part of the pretense in fiction; they are names of fictional entities in fictional worlds. For Kripke, pretended names just pretend real names but there is no further relation apart from a similarity between them. Although in his view, names and pretended names are categorically different from each other, they seem to determine each other. That is, the proper name “Sherlock Holmes” and the pretended name “Sherlock Holmes” are homophones. However, the reason for their being homophone is not clear enough in this view. That unclarity concerns the question of whether the propositions that are used to name fictional entities are a priori contingent or a posteriori necessary. Thus, the relation of determining is either necessary or contingent. I will defend that it is contingent. However, though it is contingent, names and pretended names have a strict relation in the sense of being homophone. I will argue that this strict relation is generally a spontaneous relation; there are two possibilities: fictional entities have names before the associated pretended names come to existence or vice versa. I think names and pretended names generally coincide because this relation is not being thought thoroughly. Finally, I will defend that we can produce descriptions in which pretended names occur and we can refer to fictional entities non-rigidly via these descriptions. (shrink)

Bu araştırmanın ilk amacı, sınıf öğretmeni adaylarının tartışmaya yönelik özyeterlikleri, bilimin doğası inanışları ve eleştirel düşünmeleri arasında sınıf düzeyine göre anlamlı bir fark olup olmadığını incelemektir. İkinci amacı ise, sınıf öğretmeni adaylarının tartışmaya yönelik öz-yeterlikleri, bilimin doğası inanışları ve eleştirel düşünmeleri arasındaki ilişkilerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesidir. Araştırmanın modeli ilişkisel tarama çalışmasıdır. Araştırmanın örneklemini Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Pamukkale Üniversitesi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi ve Afyon Kocatepe Üniversitesi Temel Eğitim Bölümü Sınıf Öğretmenliği programının birinci, ikinci, üçüncü (...) ve dördüncü sınıflarında öğrenim gören 858 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi seçilirken uygun örnekleme tekniği tercih edilmiştir. Veriler “Tartışmaya Yönelik Öz-yeterlik Ölçeği”, “Bilimin Doğası İnanışları Ölçeği” ve “Eleştirel Düşünme Standartları Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerinin analizinde SPSS 18, LISREL 8.80 ve MPLUS 7 programlarından faydalanılmıştır. Tartışmaya Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeği, Bilimin Doğası İnanışları Ölçeği ve Eleştirel Düşünme Standartları Ölçeği puanlarının anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini belirlemek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Argümantasyona dayalı öz-yeterliğin, bilimin doğasına yönelik inançları ve eleştirel düşünmeyi yordayıp yordamadığını belirlemek amacıyla kurulan model, yapısal eşitlik modeli ile test edilmiştir. (shrink)

Karl Marx’ın 1844 Ekonomik ve Felsefi Elyazmaları onun yabancılaşma kavrayışını anlamak açışından oldukça önemli bir metindir. Bu metinde dört farklı yabancılaşma türünden söz edilir. Ancak, Marx’ın bu yabancılaşma biçimlerine ilişkin açıklamaları incelendiğinde, aslında bunlardan birinin, türsel yabancılaşmanın, daha temel olduğu ve diğerlerinin de bu yabancılaşma biçiminden kaynaklandığı ortaya çıkar. Türsel yabancılaşmanın temel yabancılaşma biçimi olduğu iddiası, hem Marx’ın emeğin yabancılaşmasının özel mülkiyetin nedeni olduğu iddiasını temellendirmeyi hem de yabancılaşmanın sadece kapitalist sisteme özgü bir olgu olmadığını göstermeyi olanaklı kılar.

In this article, the difference between human and animal in philosophy is mainly handled. This difference is thought over the concept of “the other” and Heidegger’s phenomenological distinction between human and animal. With respect to especially the views of Derrida and Levinas regarding to this matter, it has been attempted to exhibit this difference. Therefore, the two approaches -which were represented as the opposition of Derrida and Levinas- have been tried to clarify. After this, as a new approach to this (...) opposition, the concept of “embrace” is philosophically problematized. This examination which also can be read under the main heading of philosophy of body makes especially the dorsal and more generally the whole back surface of human body subject matter of philosophical interpretation. The concepts of dorsal and embracing which can also be considered from the angle of phenomenology of the body- are approached from evolutionary and psychologically. With this, the concept of embracing deepens the thought of being-together-with-others in a specific context. A special relation is constructed between the meaning that is giving to embracing and rubbing of the back and existing. (shrink)

Bilim ve çarpık bilim arasına sınır çizebilmek için yapılan girişimler farklı teorilerin gelistirilmesini sağlamıştır. Henüz net bir sınır çizilememiştir ve tartışmalar devam etmektedir. İlk olarak doğrulama ve yanlışlama teorileri daha sonraları ise bilim çalışmalarını bir bütün olarak ele alan, araştırma programları olarak gören teoriler sunulmuştur. Bilimsel çalışmaların, yeni sorunlar üretmesi ve eleştirel bakış açısına sahip olması da bilim olanın sınırlarını çizebilmek için ölçütler arasında sayılmıştır. Bu çabalar ile bilim pratiklerinin irdelenmesi zamanla bilim insanına ve bilim kurumlarına yönelmiştir. Bu konunun önemli (...) bir sorunu bilim yolu ile ulaşabileceğimiz doğru bilginin ne olduğu ile neyin bilim olarak ele alınabileceğinin tek bir sorun gibi ele alınmasıdır. Bilimsel doğrunun ne olduğu ile bilimsel bilginin ne olduğu tartışması iç içe yürütülmektedir. Bir diğer sorun ise bilimin sınırlarını belirlerken bilim çalışmaları dışında etik ve sosyal ölçütler aranmasıdır. Bu yaklaşımlar konuyu çözümsüz bir noktaya götürmektedir. Diğer önemli nokta Astroloji örneğinin yanlış bilgilerle ele alınmasıdır. Bu çalışmada tartışmanın bilim pratiklerinde kalması gerektiği savunulmuştur. Çarpık bilimi ayırmak için sık kullanılan Astroloji örneği yeniden ele alınarak yanlış yargılara sebep olan bilgiler düzeltilmeye çalışılmıştır. Ayrıca önermelerin bilimsel doğruyu ayırma konusundaki önemi ve durumu tartışılmış böylece neyin bilim, neyin bilimsel doğru ve neyin bilim dışı olduğu netleştirilmeye çalışılmıştır. (shrink)

Bu tez, Kant'ın şematizm olarak adlandırdığı, düşünsel kavramların duyusal görünümlere nasıl uygulanabileceğini açıklamaya çalıştığı edimi konu edinmektedir. Şematizm, düşünürler tarafından genellikle eleştirilmiş veya anlaşılmaz bulunmuştur ancak eleştirel felsefenin oldukça önemli bir yönünü oluşturur. Söz konusu çalışmada, şematizmin temsiller arasındaki geçişlerle nasıl anlaşılabileceği; duyusallık ile anlama yetisi ve anlama yetisi ile akıl arasındaki ilişkiyi nasıl oluşturduğu gösterilecektir. Bu ilişki, anlama yetisinin duyusallıktan gelen malzemeyi nasıl kurduğu, aklın ise anlama yetisinden gelen bilgileri nasıl düzenlediğiyle ilgilidir. Bununla birlikte, temsiller arasındaki olası geçişlerin farklı (...) (gidimli, belirleyici, düşünümsel, benzetimli) şematizm türlerine nasıl olanak sağladığı gösterilmeye çalışılacaktır. Göreceğiz ki şematizm, matematiği ve fizyolojiyi (fizik ve metafizik) zamansallığa dayanarak temellendirir. -/- This thesis deals with the act that Kant calls schematism, the way of applying intellectual concepts to sensible appearances. Schematism has been generally criticized or deemed incomprehensible by thinkers, but it constitutes a vitally important aspect of the critical philosophy. In this study, I will attempt to show how schematism provides transitions between representations and establishes the relation between sensibility and understanding, also between understanding and reason. The relation is about how the understanding constructs the material of sensibility, and how the reason regulates the cognitions of the understanding. In this respect, I will also show that possible transitions between representations (discursive, determinative, reflexive and analogical) enable different ways of schematism. It will be shown that schematism grounds mathematics, and physiology (physics and metaphysics) based on temporality. (shrink)

Bu çalışmada çevre sorunlarının küresel bir boyuta taşınmış olduğuna dikkat çekilmiştir. Hızlı gelişim ve değişimler nedeniyle çevre göz ardı edilmiştir. Böylelikle çevre sorunları artmış çözülmesi gereken bir problem olmuştur. Çevre sorunlarının arka planında olan küreselleşme tüm dünyayı etkisi altına almıştır. Güçlü devlet ve güçlü toplumun olmazsa olmazlarının, en temel politikalarının arasında insanların refah içerisinde yaşayabilecekleri çevreyi muhafaza etme çabası yer almalıdır. Özellikle yaşadığımız bu son yüzyılda yeni çevre sorunları ortaya çıkmıştır. Ekonomik kalkınma ile verilen kararlardan en çok etkilenen çevre olmuştur. (...) Doğanın bilinçsiz bir şekilde tahrip edilmesi kendi içindeki dengesinin bozulmasına neden olmuştur. İnsan yaşamış olduğu çevreyi tüm hassasiyeti ile koruması gerekmektedir. Çevresel dengenin korunmasına yönelik her türlü planlamalar öncelik olmalıdır. Bu bilincin hem insana hem de topluma kazandırılması sürdürülebilir çevre açısından önemlidir. (shrink)

This paper is a reflection on the puzzle of life after death. It explores the meaning, types and causes of death so as to contemplate the purpose of life. Thus, the paper takes into consideration metaphysical, moral and epistemic issues in the belief in life after death (or life after life). This exploration is done considering the Yoruba philosophy of death (iku), life (iye) and life after death (aye atun wa). We note that, for the Yoruba, life as seen in (...) the body is ephemeral, whereas death (that is, the separation of the soul from the body—iku ara) is a transitory process of life to a renewed life. The paper shows that the Yoruba’s idea of death is not an end to life but a change in its form. It is argued, then, that the Yoruba ontology has the implications that: (a) life is a continuum and, (b) man is not his body, (c) hence, a theory of immortality of the soul is implied. The paper observes that, though certain contradictions exist in the Yoruba worldview, the ethos of the belief seems significant. The paper examines the notions of imo (knowledge) and igbabo (belief) in Yoruba epistemology and thus advances the thesis that their belief in life after death cannot be corroborated, though not unreasonable. (shrink)

In his political treatise, Mabadi ara ahl al-madina al-fadhila, Abu Nasr Alfarabi, the medieval Muslim philosopher, proposes a theory of virtuous city which, according to prominent scholars, is modeled on Plato’s utopia of the Republic. No doubt that Alfarabi was well-versed in the philosophy of Plato and the basic framework of his theory of city is platonic. However, his theory of city is not an exact reproduction of the Republic’s theory and, despite glaring similarities, the two theories do differ in (...) many aspects. In both, Alfarabi’s Mabadi ara ahl al-madina al-fadhila and Plato’s Republic, the theory of virtuous city is accompanied by a theory of the soul. Since the theory of soul plays a foundational role in both theories of the virtuous city, the present article intends to provide an explanation for the differences between the two theories of the city in terms of the differences between the two theories of the soul. (shrink)

Abu Nasr Muhammad Alfarabi, the medieval Muslim philosopher and the founder of Islamic Neoplatonism, is best known for his political treatise, Mabadi ara ahl al-madina al- fadhila (Principles of the Opinions of the Inhabitants of the Virtuous City), in which he proposes a theory of utopian virtuous city. Prominent scholars argue for the Platonic nature of Alfarabi’s political philosophy and relate the political treatise to Plato’s Republic. One of the most striking similarities between Alfarabi’s Mabadi ara ahl al-madina al- fadhila (...) and Plato’s Republic is that in both works the theory of virtuous city is accompanied by a theory of soul. It is true that Alfarabi’s theory of soul differ considerably from that of Plato’s Republic. However, we propose that notwithstanding the differences, the two theories of soul do play an identically important role in the respective theory of virtuous city. The present article explores the relationship between the soul and the city in Plato’s Republic and Alfarabi’s Mabadi ara ahl al-madina al- fadhila, and intends to show that in both works the coexistence of the theory of soul and the city is neither coincidental nor a casual concurrence of two themes. Rather, the concept of soul serves as a foundation on which Plato and Alfarabi erect their respective theory of perfect association. Thus, Alfarabi’s treatise resembles Plato’s Republic not only in the coexistence of the theory of soul and the city, but also in the important role of the concept of soul in the theory of virtuous city. (shrink)

Özet -/- Bu çalışmada modern endüstri toplumlarında teknolojinin, bireylerin ve bir bütün olarak toplumun rasyonalitesini nasıl etkilediği ve bunun da ötesinde nasıl belirlediği incelenecektir. Bu inceleme Herbert Marcuse’nin Tek Boyutlu İnsan adlı eserinde ortaya koyduğu teknolojiye ilişkin görüşleri üzerinden yapılacaktır. Rasyonalite, bilgi ve deneyim arasındaki ilişki teknoloji üzerinden irdelenecek ve daha sonra Marcuse’nin ‘teknolojik rasyonalite’ kavramı Claus Offe’nin eleştirileri bağlamında çözümlenecektir. Son olarak Marcuse’nin teknoloji eleştirisi günümüzde ortaya çıkan toplumsal pratiklerle ele alınarak değerlendirilecektir. -/- Anahtar Terimler Teknoloji, Bilgi, Eleştiri, Pratik, (...) Kapitalist Toplum, Politika, Rasyonalite. -/- Rationality, Experience and Knowledge in the Age of Technology: Problems & Criticisms -/- Abstract -/- The question of how human potential is imprisoned in contemporary capitalism is one of the central topics of the analysis on social reality by every social theory which claims to be critical. This question which can be concretized as a systematic occupation with the cultural-technical forms which caused by contemporary capitalism and as an analysis of new types of social subjectivity which emerge as a result of these forms, essentially includes the effort to specify at what level and by using what kind of tools the current system grabs the individual by the throat. Frankfurt School tradition as one of the foremost traditions which conducts such an investigation, discusses the analysis of society over fragility of the bourgeois individual. -/- According to Frankfurt School, the individual in contemporary capitalism is extorted from bourgeois ideals and is out of breath as a result of blockade of overgrown structures in social context in which s/he lives. In other words, the bourgeois individual has been erased. In the late capitalist society where personal histories are melted away, technological progress is one of the processes that led to the deletion of the individual. The clearest expression of this emphasis finds correspondence in the introduction of Herbert Marcuse's One Dimensional Man. Marcuse proposes two opposite theses in this work which he examines advanced industrial societies: 1) Advanced industrial society have a structure that it can control the qualitative changes in predictable future, 2) However, trends and forces which can reverse this situation (which can break this limitation and destroy capitalist society) also exist. First one claims that relations of domination in the social structures are sustainable in the future; and the other thesis emphasizes that the opportunity of emancipation of people by getting free of these power relations is still possible. However, Marcuse does not dwell on too much on the latter (which is the claim about possibility of powers and trends that can change the current situation). Moreover it could be argued that his arguments relating to technological rationality and one-dimensionality draws us into the impossibility of attaining any moment of a positive social transformation. -/- The book is dominated by an atmosphere of immense feeling of being encircled and hopelessness, thus it follows from the work of Marcuse that in the system that we live in it is even impossible to breathe freely. Although in follow-up studies after the One Dimensional Man (especially in writings in which vitality of 68 movement and the axis of New Left), it can be observed that there is an attempt to convert despair into hope, it is clear that Marcuse’s designations regarding technological life mechanisms should be discussed again given the technological advancements of our times. Within this context, in the study, how the technology affects and furthermore determines the individuals and society as a whole in the modern industrial societies has been investigated. This investigation has been carried out through Herbert Marcuse's views on technology which are presented in his work One-Dimensional Man. The relationship between rationality, knowledge and experience has been examined on the basis of technology, and then Marcuse's concept of ‘technological rationality’ has been analysed in the context of Claus Offe's criticisms. -/- Finally, Marcuse's critique of technology has been assessed by considering the emerging social practices in this day and time. Herbert Marcuse refers to the rationality which is created by technology and is directly based on submissive efficiency, as ‘technological rationality’. Thinker argues that what is considered to be rational in a society is subject to change with technological developments, and social rationality is directly connected to the technological advancements. There are three different projections of technological rationality approach which are in turn ontological, epistemological and ethicalpolitical approaches. Claus Offe claims that it is possible to group these different dimensions under three theses. According to the first one; scientific rationality has become the organizational principle of domination. -/- According to Offe, in his second thesis Marcuse mentions the emergence of technology sui generis i.e. as a distinctive autonomous technological rationality. And the third thesis proceeds on the line of the argument that socialist societies are under the impact of technological rationality as well as capitalist societies. According to Offe, even though these three theses are consistent with each other, Marcuse has been violated the most fundamental principle of the Critical Theory by not offering any possibility of social transformation which are aimed at the problems of extensive manipulation and pacified existence that brought about by technological rationality. Hence although Marcuse's work is of utmost importance with regard to his analysis and the issues that he has covered, it would not be wrong to say that a problematic argument from the point of the tradition of Critical Theory has been proposed. The main reason for this is the argument which asserts that the technology turned into a mechanism of domination which is almost irreversible and unchangeable. Therefore, such mechanism does not offer any resistance point where human can take a breath. As a result of this, emancipation which is the main political purpose of the Critical Theory has been invalidated. What could be the problems which are created by the negative situation that results from Marcuse's thesis on technology? For instance, how could the basis for the existence of opposing movements which are organized over the internet or the foundations of anti-capitalist radical critique be explained on the axis of Marcuse’s thesis? -/- There is a fundamental problem that has to be solved: if we declare only the validity of oppressive, central and ideological functions of technological devices, then the idea which is referred by authoritarian governments that current opposing movements or rebel groups organized over internet might be organized from a centre which is defined as imperialist power or external power becomes an affirmable argument. In other words, does Marcuse's technological determinist approach serves to legitimize the discourses such as "foreign powers or imperialist enemies," and so on which authoritarian powers frequently resort to. Is it possible to think of another alternative with regard to the problems produced by this rationality apart from the negative comments that revealed by the concept of technological rationality. From what frameworks this question can be answered In the conclusion of the study, answers to these questions have been searched. -/- Keywords: Technology, Knowledge, Criticism, Practice, Capitalist Society, Politics, Rationality. (shrink)

Bu çalışmada; bilim, sözdebilim ayrımına yönelik tasarlanan öğretim etkinliklerinin, 7. sınıf öğrencilerinin sözdebilimsel inançlarına ve eleştirel düşünme becerilerine etkisini araştırmak ayrıca hangi bilimsellik ve hatalı bilimsellik ölçütlerine sahip olduklarını belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda araştırmanının modeli iç içe karma desen olarak belirlenmiştir. Çalışma, 2018-2019 eğitim öğretim yılının ikinci döneminde, Kocaeli ili Başiskele ilçesinde bulunan bir devlet ortaokulunda gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın nicel kısmında bir deney (n=29) ve bir kontrol (n=30) grubu olmak üzere 59 öğrenci, nitel kısmında ise deney grubunda bulunan 29 öğrenci (...) bulunmaktadır. On hafta süren araştırmada deney grubunda; farklı sözdebilimsel içerikler yer alan bilim, sözde–bilim ayrımı bağlamında hazırlanan etkinlikler ile öğretim gerçekleştirilmiş, kontrol grubundaysa mevcut öğretim programında öngörülen etkinliklerle ders işlenmiştir. Çalışmaların tamamı seçmeli bilim uygulamaları derslerinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak; Sözdebilim İnanç Ölçeği, Eleştirel Düşünme ölçekleri Takımı ve araştırmacı tarafından geliştirilen öğrenci görüşme formları kullanılmıştır. Verilerin analizinde, karışık ölçümler için iki yönlü varyans analizi ve içerik analizi kullanılmıştır. Ayrıca veri analizlerinde, SPSS 18.0 paket programı ve Nvivo 12 nitel veri analizi programından yararlanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, 7. sınıf öğrencilerinin eleştirel düşünme becerileri orta, sözdebilimsel inançları yüksektir. Tasarlanan öğretim etkinlikleri öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerini arttırmış, sözdebilimsel inançlarını azaltmıştır. Öğrenci görüşlerinde tespit edilen hatalı bilimsellik ölçütleri, mantığa bürüme, etkililik, bilimsel kavramlar içerme, otoriteye dayanma, kaynak içerme, geçmişten gelen bilgi ve çoğunluk görüşüdür. Öğrenci görüşlerinde tespit edilen bilimsellik ölçütleri ise ölçütleri kanıtlanabilirlik, test edilebilirlik, tutarlılık, tekrarlanabilirlik, bilim dünyasının desteği, mantığa aykırılık ve kasıtlı bilimsel jargondur. Yapılan sözdebilimsel içerikli etkinlikler arasında öğrencilerin en fazla hataya düştükleri etkinlikler astroloji ve antik astronot kuramı olmuştur. (shrink)

Bu çalışmada; bilim, sözdebilim ayrımına yönelik tasarlanan öğretim etkinliklerinin, 7. sınıf öğrencilerinin sözdebilimsel inançlarına ve eleştirel düşünme becerilerine etkisini araştırmak ayrıca hangi bilimsellik ve hatalı bilimsellik ölçütlerine sahip olduklarını belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda araştırmanının modeli iç içe karma desen olarak belirlenmiştir. Çalışma, 2018-2019 eğitim öğretim yılının ikinci döneminde, Kocaeli ili Başiskele ilçesinde bulunan bir devlet ortaokulunda gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın nicel kısmında bir deney (n=29) ve bir kontrol (n=30) grubu olmak üzere 59 öğrenci, nitel kısmında ise deney grubunda bulunan 29 öğrenci (...) bulunmaktadır. On hafta süren araştırmada deney grubunda; farklı sözdebilimsel içerikler yer alan bilim, sözde–bilim ayrımı bağlamında hazırlanan etkinlikler ile öğretim gerçekleştirilmiş, kontrol grubundaysa mevcut öğretim programında öngörülen etkinliklerle ders işlenmiştir. Çalışmaların tamamı seçmeli bilim uygulamaları derslerinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak; Sözdebilim İnanç Ölçeği, Eleştirel Düşünme ölçekleri Takımı ve araştırmacı tarafından geliştirilen öğrenci görüşme formları kullanılmıştır. Verilerin analizinde, karışık ölçümler için iki yönlü varyans analizi ve içerik analizi kullanılmıştır. Ayrıca veri analizlerinde, SPSS 18.0 paket programı ve Nvivo 12 nitel veri analizi programından yararlanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, 7. sınıf öğrencilerinin eleştirel düşünme becerileri orta, sözdebilimsel inançları yüksektir. Tasarlanan öğretim etkinlikleri öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerini arttırmış, sözdebilimsel inançlarını azaltmıştır. Öğrenci görüşlerinde tespit edilen hatalı bilimsellik ölçütleri, mantığa bürüme, etkililik, bilimsel kavramlar içerme, otoriteye dayanma, kaynak içerme, geçmişten gelen bilgi ve çoğunluk görüşüdür. Öğrenci görüşlerinde tespit edilen bilimsellik ölçütleri ise ölçütleri kanıtlanabilirlik, test edilebilirlik, tutarlılık, tekrarlanabilirlik, bilim dünyasının desteği, mantığa aykırılık ve kasıtlı bilimsel jargondur. Yapılan sözdebilimsel içerikli etkinlikler arasında öğrencilerin en fazla hataya düştükleri etkinlikler astroloji ve antik astronot kuramı olmuştur. (shrink)

Turkish Epistemoloji rasyonel inançların felsefi analizini konu edinmesi nedeniyle gerekçelendirme edimine merkezi bir önem atfeder. Gerekçelendirme kişinin bir önermeye inanmak için gerekçeye sahip olunmasını sağlayan koşul veya koşullar dizisinin tespit edilmesini içerir. İnançlarımızın birçoğunun çıkarımsal olmayan gerekçelerinin bulunduğu şeklindeki ılımlı/yanılırcı temelci perspektifle uyum sağlayan bir gerekçelendirme teorisi olarak Michael Huemer tarafından ortaya konan görüngüsel muhafazakarlık ilkesi, bu türden bir koşulu tanımlar. GM formülasyonuna göre eğer S’ye p olarak görünüyorsa, çürütücü etmenlerin yokluğunda S’nin p’ye inanmak için en azından bir dereceye kadar (...) gerekçesi vardır. Görüngüler ise rasyonel inanç oluşturmanın olanağına referans veren, inanç ve inanma eğilimlerinden farklı, sui generis deneyimlerdir. Bu makalede görüngülerin doğasından hareketle GM’yi tanıttım ve GM’ye yöneltilen eleştirilerin bir bölümünü tartıştım. Yer verdiğim eleştiriler, GM’nin irrasyonel/tehlikeli görüngüler ve bilişsel nüfuzdan kaynaklanan inançları dahi gerekçelendirilmiş kabul ettiği, GM teorisyenlerinin görüngülere gerekçelendirme edimi özelinde biçtiği başat rolün ve inanç ve görüngüler arasında öngörülen farklılıkların abartılı olduğu itirazlarını içerir. Bana göre sözü edilen eleştirilerin hiçbiri, GM’nin reddedilmesini gerektiren argümanlar içermez. Görüngülerin epistemik gerekçelendirmedeki rolünü tesis eden GM veya benzeri bir ilkeyi kabul etmek için temel neden ise bunun şüphecilik haricindeki olası alternatiflerinin belirsizliğidir. Çünkü eğer görüngüler, inanç oluşturmada epistemik faile rehberlik edecek göstergeler ise bu, failin ilgili göstergelerden yoksun olduğunda herhangi bir şeye rasyonel olarak inanmasının olanaksızlaşacağı anlamına gelir. English Because epistemology deals with the philosophical analysis of rational beliefs, it assigns central importance to justification. Justification involves identifying the condition or set of conditions that enables one to have grounds for believing a proposition. The principle of phenomenal conservatism, put forward by Michael Huemer as a justification theory that accords with the moderate/fallibilist foundationalist perspective that many of our beliefs have non- inferential justifications, is a principle that defines such a condition. According to the PC formulation, if it seems to S that p, then, in the absence of defeaters, S thereby has at least some degree of justification for believing that p. Seemings/appearances are sui generis experiences that refer to the possibility of rational belief formation and are different from beliefs and dispositions to believe. In this article, I introduce PC based on the nature of seemings and evaluate some of the criticisms directed at PC. The criticisms I discuss include objections that PC even justifies beliefs stemming from irrational/dangerous seemings and cognitive penetration, and that the dominant role that PC theorists assign to seemings in the act of justification and the differences envisaged between beliefs and seemings are exaggerated. In my opinion, none of these criticisms contain arguments that would lead to the rejection of PC. The main reason to accept PC or a similar principle that establishes the role of seemings in epistemic justification is the vagueness of its possible alternatives other than skepticism. For, if seemings are indicators that guide the epistemic agent in forming beliefs, this means that it is impossible for the agent to believe anything rationally when she lacks the relevant indicators. (shrink)

Bilim felsefesinin en temel problemlerinden biri olan sınırlandırma problemi belirli bir ölçüt vasıtası ile bilimi, bilimsel olmayan ya da sahte/sözde bilim olan etkinliklerden ayırt edip edemeyeceğimizi konu edinmektedir. Literatüre baktığımızda felsefeciler –özellikle bilim felsefecileri– bilimin doğasını karakterize etme girişiminde bulunurken bilim dilinin mantıksal yapısına ya da bilimin tarihsel süreçlerine odaklanarak, bilimi bilimsel olmayan ya da sahte-bilim olan etkinliklerden ayırt etmişlerdir. Bu çalışma ise farklı bir yaklaşım benimseyerek sınırlandırma problemine, felsefecilerin değil, bilim insanlarının perspektifi ile bakmayı amaçlamaktadır. Bu sebeple alanında deneyimli (...) ve çeşitli bilim dallarında profesör olan otuz bilim insanı ile niteliksel araştırma yöntemlerinden biri olan yapılandırılmış görüşme tekniği uygulanmıştır. Bu görüşmeler aracılığıyla bilim insanlarının sınırlandırma problemi hususunda öne sürdükleri görüşler açığa çıkartılıp değerlendirilmiştir. Değerlendirme neticesinde üç temel bulguya ulaşılmıştır. İlki, sınırlandırma problemine ilişkin sorularımıza bilim insanları tarafından getirilen yanıtların birçoğu temel felsefi yaklaşımlarla uyuşmaktadır. Elde ettiğimiz verileri farklı temalar altında analiz ettiğimiz bu çalışmada, sınırlandırma problemine dair yaygın felsefi görüşlerin, bilim insanlarının görüşleri ile anlamlı benzerlikler taşıdığı kısımlar vurgulanmıştır. İkincisi, sınırlandırma problemi ve bu problemlerle ilişkili diğer meseleler üzerinde felsefi olarak sağlanamayan uzlaşma, bilim insanları arasında da mevcuttur. Ne var ki bu ihtilaf dengeli bir biçimdedir, öyle ki benzer yanıtlara sahip olan bilim insanları baskın bir grup sayısına ulaşmamıştır. Üçüncü ve son olarak, bilim insanlarının bilim felsefesinin temel problemlerine yüksek oranda yabancı olduğu görülmektedir. Bu bulgu, her ne kadar nicel olmayan bir yolla ölçülmüşse de verilerin dikkatli analizi durumun bu yönde olduğunu göstermektedir. Tüm bu temel bulgular ışığında, genel değerlendirmemiz, farklı türden yapılandırılmış görüşmelerin çok daha detaylı sonuçlar temin edebileceğidir. (shrink)

Bilim ve din arasındaki etkileşimler hem tarihsel olarak hem de günümüzde çeşitli ve karmaşıktır. Modeller, verileri anlamlandırmak için faydalı olabilir. Bu makale, bilim-din etkileşimlerini tanımlamak için önerilen dört ana model türünü karşılaştırarak, onların güçlü ve zayıf yönlerini vurgulamaktadır. Bilimsel ve dini bilgiyi ilişkilendirme görevinde 'bütünleyici' modelin en verimli olduğu sonucuna varılmıştır.

Lähtökohtanaan Jean-Paul Vernantin ja Albrecht Dihlen historialliset teesit artikkeli tarkastelee tärkeimpien ”lakia ja järjestystä” ilmaisevien käsitteiden (nomos, dikē) roolia esisokraattisten filosofien, erityisesti Anaksimandroksen, Herakleitoksen ja Parmenideen, ajattelussa. Arkaaisessa kreikkalaisessa ajatusmaailmassa sekä luonnon että ihmisyhteisön sisäinen tasapaino ilmentää moninaisen jumalmaailman ja ihmisten välistä vuorovaikutusta. Esisokraatikot ajattelevat todellisuutta eriytyneenä ykseytenä, jonka moninaisuutta sitoo yhteen yhtenäinen perusrakenne; tämän mallin uusi filosofia jäsentää uudesta polis-ajattelusta lainattujen käsitteiden avulla. Tämä esisokraatikkojen ”poliittinen ontologia” ja toisaalta nomoksen, yhteisöllisen normiston, enenevä ymmärtäminen inhimillisenä konventiona, mahdollistaa fysiksen ja nomoksen, (...) ”luonnon” ja ”kulttuurin” välisen myöhemmän vastakkainasettelun. (shrink)

Resumen: Se trazan las líneas definitorias del derecho humano fundamental al desarrollo sostenible (DHFDS), desde una visión normativa del desarrollo y el constitucionalismo humanista, teniendo en cuenta la dignidad humana, la plena efectividad de los derechos humanos, el Enfoque Basado en los Derechos Humanos y la seguridad humana como pilares normativos de la Agenda 2030 para el Desarrollo Sostenible, entendiendo que la plena efectividad de los derechos humanos da lugar al Derecho Humano Fundamental al Nuevo Orden Mundial (DHFNOM) consagrado en (...) el artículo 28 de la Declaración Universal de los Derechos Humanos (DUDH, 1948), aprobada por la Organización de las Naciones Unidas (ONU). Se analiza el entendimiento común para la práctica de las normas y principios de derechos humanos en materia de programación del desarrollo, concibiendo el desarrollo sostenible como un derecho humano fundamental cuyo núcleo esencial son los derechos fundamentales integrados en los 17 Objetivos de Desarrollo Sostenible de la Agenda 2030. Se resalta el deber del Estado de respetar y proteger los derechos humanos de los que las personas y los pueblos son titulares para materializar tangiblemente sus derechos fundamentales inalienables priorizando, en consecuencia, la atención y participación los grupos humanos en situación de debilidad manifiesta, expuestos a mayor vulnerabilidad, marginación, exclusión y discriminación destacando en aras del florecimiento humano, el bien común, el desarrollo sostenible y el desarrollo humano integral de todos. (shrink)

Hace ya más de quince años que unos jóvenes cineastas dieron un giro inesperado al contexto cinematográfico uruguayo. Inés Bortagaray, figura clave del actual escenario cultural del país, formó parte de aquel fenómeno cuando, siendo estudiante de Ciencias de la Comunicación en la Universidad Católica del Uruguay, compartió clases, conversaciones sobre cine y buenos momentos de aprendizaje con un grupo de amigos que trastocarían el establishment del cine nacional afianzado durante años por la crítica conservadora. Inés Bortagaray nos habla de (...) su etapa de formación personal y artística junto a aquel grupo de amigos, pero también del significado del guion, de su proceso creativo en la soledad y en la compañía del director o de otros guionistas, y en definitiva, de la autoría compartida en aras de algo mayor: el cine. (shrink)

Hace ya más de quince años que unos jóvenes cineastas dieron un giro inesperado al contexto cinematográfico uruguayo. Inés Bortagaray, figura clave del actual escenario cultural del país, formó parte de aquel fenómeno cuando, siendo estudiante de Ciencias de la Comunicación en la Universidad Católica del Uruguay, compartió clases, conversaciones sobre cine y buenos momentos de aprendizaje con un grupo de amigos que trastocarían el establishment del cine nacional afianzado durante años por la crítica conservadora. Inés Bortagaray nos habla de (...) su etapa de formación personal y artística junto a aquel grupo de amigos, pero también del significado del guion, de su proceso creativo en la soledad y en la compañía del director o de otros guionistas, y en definitiva, de la autoría compartida en aras de algo mayor: el cine. (shrink)

Hace ya más de quince años que unos jóvenes cineastas dieron un giro inesperado al contexto cinematográfico uruguayo. Inés Bortagaray, figura clave del actual escenario cultural del país, formó parte de aquel fenómeno cuando, siendo estudiante de Ciencias de la Comunicación en la Universidad Católica del Uruguay, compartió clases, conversaciones sobre cine y buenos momentos de aprendizaje con un grupo de amigos que trastocarían el establishment del cine nacional afianzado durante años por la crítica conservadora. Inés Bortagaray nos habla de (...) su etapa de formación personal y artística junto a aquel grupo de amigos, pero también del significado del guion, de su proceso creativo en la soledad y en la compañía del director o de otros guionistas, y en definitiva, de la autoría compartida en aras de algo mayor: el cine. (shrink)

É possível constatar, mesmo em uma leitura superficial, que Kant tem o propósito de empreender em seu opúsculo de 1795, À Paz Perpétua, uma defesa dos princípios normativos do direito em todas as esferas da vida pública. Isso se evidencia na tentativa de desenvolver uma teoria da paz erigida sobre uma teoria tríplice do direito público, dividida nos âmbitos do direito estatal, das gentes e cosmopolita. Mas, se a questão é, por um lado, adequar os princípios puros da doutrina do (...) direito à teoria da paz, por outro, o problema com o qual Kant tem de lidar é essencialmente histórico. Não se trata apenas de justificar, em um contexto abrangente, a normatividade dos princípios do direito, mas também de demonstrar a sua aplicabilidade. Por conseguinte, em seu empreendimento, Kant encontra-se diante do desafio de demonstrar a inconsistência da “expressão corrente”, com a qual teve que lidar antes, que diz que “isto pode ser correto na teoria, mas nada vale na prática”. Tal preocupação pode ser observada direta e indiretamente, em várias passagens, no decorrer do texto, explicitando-se ,sobretudo, na discussão apresentada no Suplemento Primeiro no qual a questão suscitada pelo problema da teoria e prática, acerca das condições de possibilidade de realização do ideal da paz, é discutida no contexto de sua filosofia da história e também no Apêndice I, no qual, através de uma reflexão sobre o consenso entre moral e política, o que se põe em questão é a possibilidade da concordância entre teoria e prática no contexto da filosofia e da prática política. Ocupar-me-ei nesse texto apenas em tratar da questão sob esse segundo aspecto, tentando destacar que a estratégia kantiana para superar o problema da teoria e prática, no âmbito da filosofia política, depende do desenvolvimento de uma “renovada” doutrina da prudência. Como observa Castillo1, “[p]ara provar que a teoria jurídica da paz se aplica na teoria e na prática ao mesmo tempo”, Kant “deve fazer um exame crítico do conceito de prudência do Estado”2 . Esta análise deve nos permitir concluir, em primeiro lugar, que, bem diferente da visão antes difundida de que a filosofia política de Kant é expressão de um moralismo “que é certamente sincero, mas basicamente ingênuo”3, o objetivo de Kant, na verdade, nunca foi o de se afastar da realidade concreta da política em nome de um ideal abstrato de virtude política. Sua preocupação foi, em vez disso, a de ajustar os co. (shrink)