Protagoras

The paper discusses the debate on the human nature in the sophistic thought. Focusing on the "nature-culture" controversy it presents the evolution of the views of the sophists: from Protagoras' optimistic contention of the progress of mankind and his appraisal of culture to its criticism and the radical turn to nature in Antiphon, Hippias, Trasymachos, and Callicles. The paper aims at presenting the analysis of the ongoing discussion, with the stress laid on reconstruction of the arguments and concepts as well (...) as the attitudes that are associated with various positions of this debate. -/- . (shrink)

Protagoras’ Grand Speech is traditionally considered to articulate a contractualist approach to political existence and morality. There is, however, a newly emerging line of interpretation among scholars, which explores a naturalist layer in Protagoras’ ethical and political thought. This article aims to make a contribution to this new way of reading Protagoras’ speech, by discussing one of its most elaborate versions.

In both Metaphysics Γ 4 and 5 Aristotle argues that Protagoras is committed to the view that all contradictions are true. Yet Aristotle’s arguments are not transparent, and later, in Γ 6, he provides Protagoras with a way to escape contradictions. In this paper I try to understand Aristotle’s arguments. After examining a number of possible solutions, I conclude that the best way of explaining them is to (a) recognize that Aristotle is discussing a number of Protagorean opponents, and (b) (...) import another of Protagoras’ views, namely the claim that there are always two logoi opposed to one another. (shrink)

This is the translation of Protagoras' life from Diogenes Laertius' "Lives of eminent Philosophers" (IX, 8).

The paper is concerned with the medical and the biological sources of Protagoras' views.

Protagoras u Sekstusa Empiryka (PH I 216) a platoński Teajtet Dzieła Sekstusa Empiryka stanowią ważne źródło doksograficzne, zawierając m. in. fragmenty i przekazy poświęcone sofistyce. Są wśród nich omówienia poglądów Protagorasa. W świetle problemów, jakie stwarza rekonstrukcja myśli tego sofisty, warto poddać badaniu źródła i perspektywę Sekstusa, zwracając szczególną uwagę na krótkie przedstawienie tez Protagorasa zawarte w Zarysach Pyrrońskich (PH I 216). Porównując omówienie Sekstusa i przedstawienie Platona w Teajtecie, dostrzec możemy podobieństwo prezentowanych poglądów. W przekazie Seksusa podobnie jak w (...) Teajtecie główny akcent położony jest na tezę homo-mensura, z którą wiąże się dwa inne podstawowe dla platońskiego dialogu wątki: zmienności rzeczy oraz "prywatności" spostrzeżeń. Mimo charakterystycznej dla sceptycyzmu modyfikacji strony pojęciowej, nadinterpretacji oraz wyrwania tez z dialogowego kontekstu przedstawienia obu wątków wykazują daleko idące paralele z Teajtetem. Bez względu na to, czy omówienie to jest dziełem samego Sekstusa, czy zaczerpnięte zostało z jakiegoś wcześniejszego źródła mającego charakter sceptycznej "ściągawki", możemy na jego podstawie wnioskować, że dialog Teajtet uważany był w późnej starożytności za wiarygodne źródło informacji na temat poglądów Protagorasa. Należy jednak podkreślić, że przekaz Sekstusa stanowi jedynie interpretację treści zawartych w platońskim Teajtecie i – wbrew praktyce wielu uczonych - nie może być brany pod uwagę jako niezależne źródło wiedzy o myśli Protagorasa. (shrink)