Bloch's The Spirit of Utopia, here presented for the first time in English translation, is one of the great historic books from the beginning of the twentieth-century. A peculiar amalgam of biblical, Marxist, and Expressionist turns, drawing on both Hegel and Schopenhauer for the groundwork of its metaphysics of music, but consistently interpreting the cultural legacy in the light of a certain Marxism, The Spirit of Utopia is a unique attempt to rethink the history of Western civilizations as a process (...) of revolutionary disruptions and to reread the artworks, religions, and philosophies of this tradition as incentives to continue disrupting. The first part concerns a mode of 'self-encounter' which presents itself in the history of music from Mozart through Mahler as an encounter with the problem of a community to come. The second part is entitled 'Karl Marx, Death and the Apocalypse'. (shrink)

در این مقاله سعی داریم نشان دهیم که فلسفه مکتب کیوتو ماهیتاً نوعی «فلسفه دین» است. هرچند فیلسوفان این مکتب از جمله نیشیدا کیتارو و دیگران سعی کرده‌اند تفکر فلسفی مغرب‌زمین را با تفکر ذن بودیستی ژاپنی ترکیب کنند و طرحی نو دراندازند، حاصل کار آنها جدا از ایجاد فضایی برای ظهور فلسفه‌های تطبیقی و مطالعات بین‌فرهنگی چیزی جز بیان فلسفۀ دینی این مکتب نیست. بدون شک همه فیلسوفان مکتب کیوتو از دین و خدا در نوشته‌های خود بحث کرده‌اند. در (...) این مقاله سعی کرده‌ایم ماهیت دینی فلسفه مکتب کیوتو را با استناد به نظریه‌ها و مفاهیم فیلسوفان این مکتب از جمله نیشیدا کیتارو، بنیان‌گذار این مکتب، تانابه هاجیمه، نیشتانی و دیگران نشان دهیم. لذا در این مقاله، پس از طرح مسئله دین در این مکتب در بخش مقدمه، به ترتیب به فلسفه دین و نقش دین در اندیشه نیشیدا کیتارو، تانابه هاجیمه و نیشیتانی کِیجی می‌پردازیم. برای فهم دین و خدا در مکتب کیوتو باید مفهوم نیستی مطلق در اندیشه ذن بودیستی فیلسوفان این مکتب فهمیده شود. در نهایت در این نوشته به این نتیجه رسیده‌ایم که مکتب کیوتو، به عنوان فلسفه‌ای جهانی، در عین حال که در تفکر ذن بودیستی شرقی و تفکر عقلانی غربی ریشه دارد، ماهیت اندیشه متفکران آن دینی است، اگرچه دین مورد نظر با دین مسیحیت و اسلام یا یهودیت تفاوت دارد. برای اثبات این امر تلاش کرده‌ایم تا جایی که ممکن است از کتاب‌ها و مقالات این فیلسوفان و تفسیرهای مفسران فلسفه مکتب کیوتو بهره ببریم. (shrink)

مقالۀ حاضر به تحلیل مطهری از الهیات جدید می‌پردازد. نخست رأی مطهری در باب الهیات را مختصراً شرح می‌دهم. دیدگاهی که بر اساس آن مطهری مقام قدسی خداوند را مقتضی این می‌داند که مستقیماً در اشیا مداخله نکند. به‌عبارت‌ دیگر، او بر این باور است که خلقت صرفاً از طریق نظام علّی است. سپس، توضیح می‌دهم که مطابق با آرای مطهری در الهیات جدید، تحت تأثیر نگرش یهودی و مسیحی، خدا هم‌چون نیرویی کر و کور است که بلاواسطه اشیا، و (...) خصوصاً سرنوشت بشری را، تحت نفوذ خود می‌گیرد. (shrink)

علامه طباطبایی اولین متفکر دوران معاصر است که به بحث‌های معرفت‌شناسی پرداخته است. او در کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم به شبهات مکاتب سوفسطایی، شکاکیت، و تجربه‌گرایی افراطی در عدم اعتماد به عقل در دریافت حقیقت پاسخ داده است و فلسفة اسلامی را نظام رئالیستی مبتنی بر عقل‌گرایی معرفی می‌کند. وی هم‌چنین به نقش بی‌بدیل عقل در فهم حقایق دینی توجه دارد و نکات مهمی را در این باره متذکر می‌شود. می‌توان گفت علامه در دو جبهه از خرد‌ورزی دفاع (...) کرده است، اول: در برابر حس‌گرایی و تجربه‌گرایی افراطی که در غرب به شکاکیت و نسبیت‌گرایی در همة حوزه‌های اعتقادی و اخلاقی منجر شد و دوم: در برابر ظاهر‌گرایان و اخباریونی که با بی‌اعتبارکردن حجت عقل وحی را نیز بی‌اعتبار کردند و به تعطیلی دین و عقل با هم رسیدند. بررسی موضع علامه موضوع این نوشتار است. (shrink)

I will expose and discuss Barthes’s reading of the glossematic project. Barthes has reformulated some of the most important terms and concepts of Hjelmslev, in a very different version from that project and its scientific program. Though, this non-verbal reading like the one of Greimas, or Derrida.. has participated in spreading and updating several of hjelmslevian concepts. These concepts were seen, at their first appearance, as exaggerating in their abstractness and formal aspect. So the reading of Barthes would have participated (...) in attracting interest towards the Copenhagen structural linguistic circle and its production, more than the works of the glossematic writers themselves. We will focus during the analysis on the attempt to establish the semiology out of the semiotic concept of Hjelmslev. As a temporary research field that could sooner be rejected even by academic institution, instead of a general science with an abstract epistemological aspect, based on its intrinsic coherence. We will give more importance to the denotation and connotation, and also to metalanguage that Hjelmslev borrowed from the logicians and transforms into metasemiotics, but in a new sense. (shrink)