Eπιχειρείται η εξέταση της σύγχρονης πορνείας από ηθική σκοπιά, όπως τη διαμόρφωσε ο καπιταλισμός στο πρόσωπο της πόρνης. Σκοπός μας είναι ο προσδιορισμός των φαινομένων αυτών της ηθικής που, εκτός από τη θεωρητική τους διάσταση, αγγίζουν και τις πρακτικές διαστάσεις της ηθικής επιληψιμότητας. Η μεθοδολογική προσέγγιση βασίζεται στη δυ-νατότητα της καπιταλιστικής δυναμικής να παράγει τρόπον τινά “ανθρώπινα απορρίμματα” και στη μη δυνατότητα της πόρνης να αίρει το δεσμό της με το χρήμα, ως τον μαστροπό της υπηρεσίας που προσφέρει. Τα συμπεράσματα (...) εστιάζονται στην ανάγνωση του καπιταλισμού, ο οποίος κατηγορεί την πόρνη ως παρία της κοινωνίας, την διώκει και ταυτόχρονα τη συντηρεί καθοδηγώντας την στη δουλεία ενός παρασιτικού και ταυτόχρονα διαστροφικού μόχθου, στερώντας από αυτήν οποιαδήποτε βοήθεια για ηθική μεταστροφή και για εύρεση της αλήθειας. Συμπερασματικά παρόλο που αναγνωρίζεται η πλήρης εμπορευματοποίηση της προσωπικότητας ως το μόνο εκπορευόμενο στοιχείο, προτείνεται μια ορθότερη ανάγνωση της υπεραξίας της ύπαρξης από το ίδιο το υποκείμενο, προκειμένου η λήθη στην ανυπαρξία να δώσει τη θέση της στην μνήμη της αξίας, έτσι όπως αυτή προσεγγίζεται από τη σκέψη των φιλοσόφων, όπως Ζ. Michea, Η. Arendt, Ζ. Bauman, Α. Gorz και Γ. Σαγκριώτη. (shrink)