The primary question to be addressed here is whether pre-implantation genetic diagnosis (PGD), used for both negative and positive trait selection, benefits potential supernumerary embryos. The phrase ‘potential supernumerary embryos’ is used to indicate that PGD is typically performed on a set of embryos, only some of which will be implanted. Prior to any testing, each embryo in the set is potentially supernumerary in the sense that it may not be selected for implantation. Those embryos that are not selected, and (...) hence destroyed or frozen, are ‘actually supernumerary’. The argument to be advanced is hypothetical: If embryos may be said to benefit or be harmed by our actions, then PGD used to select for an embryo or embryos with the highest expected Wellbeing benefits potential supernumerary embryos. The argument shows that the ‘non-identity’ problem is not sufficient to show that eugenic selection does not benefit supernumerary embryos. (shrink)

According to what we call the Principle of Procreative Beneficence, couples who decide to have a child have a significant moral reason to select the child who, given his or her genetic endowment, can be expected to enjoy the most well-being. In the first part of this paper, we introduce PB, explain its content, grounds, and implications, and defend it against various objections. In the second part, we argue that PB is superior to competing principles of procreative selection such as (...) that of procreative autonomy. In the third part of the paper, we consider the relation between PB and disability. We develop a revisionary account of disability, in which disability is a species of instrumental badness that is context- and person-relative. Although PB instructs us to aim to reduce disability in future children whenever possible, it does not privilege the normal. What matters is not whether future children meet certain biological or statistical norms, but what level of well-being they can be expected to have. (shrink)

This article explores the possibility that there is a parental duty to use preimplantation genetic diagnosis (PGD) for the medical benefit of future children. Using one genetic disorder as a paradigmatic example, we find that such a duty can be supported in some situations on both ethical and legal grounds. Our analysis shows that an ethical case in favor of this position can be made when potential parents are aware that a possible future child is at substantial risk of inheriting (...) a serious genetic condition. We further argue that a legal case for a duty to use PGD for medical benefit can be made in situations in which potential parents have chosen to conceive through in vitro fertilization and know that any children conceived are at substantial risk of having a serious genetic condition. (shrink)

The use of preimplantation genetic diagnosis (PGD) has expanded both in number and scope over the past 2 decades. Initially carried out to avoid the birth of children with severe genetic disease, PGD is now used for a variety of medical and non-medical purposes. While some human studies have concluded that PGD is safe, animal studies and a recent human study suggest that the embryo biopsy procedure may result in neurological problems for the offspring. Given that the long-term safety of (...) PGD has not been clearly established in humans, this study sought to determine how PGD safety is presented to prospective patients by means of a detailed website analysis. The websites of 262 US fertility centres performing PGD were analysed and comments about safety and risk were catalogued. Results of the analysis demonstrated that 78.2% of centre websites did not mention safety or risk of PGD at all. Of the 21.8% of centres that did contain safety or risk information about PGD, 28.1% included statements highlighting the potential risks, 38.6% presented information touting the procedure as safe and 33.3% included statements highlighting potential risks and the overall safety of the procedure. Thus, 86.6% of PGD-performing centres state that PGD is safe and/or fail to disclose any risks on their websites despite the fact that the impact of the procedure on the long-term health of offspring is unproven. This lack of disclosure suggests that informed consent is inadequate; this study examines numerous factors that are likely to inhibit comprehensive discussions of safety. (shrink)

Wedle Stanowiska Komitetu Bioetyki przy Prezydium PAN nr 2/2012 z dnia 8. czerwca 2012 r. w sprawie preimplantacyjnej diagnostyki genetycznej (PDG) jednym z głównych problemów wiążących się z prawnym uregulowaniem PDG jest nierozstrzygalność sporu na temat statusu moralnego ludzkich zarodków. Stanowisko i zgłoszone do niego zdania odrębne stwierdzają, że ci, którzy uznają, że wczesne zarodki mają pełny status moralny, nie mogą się zgodzić na diagnostykę preimplantacyjną. W artykule pokazuję, że przyjęcie nawet skrajnie konserwatywnego poglądu na status wczesnych embrionów ludzkich, czyli (...) uznanie ich za byty mające pełny status moralny i pełne prawo do życia, nie wystarczy, by skutecznie argumentować przeciw dopuszczalności PDG w sytuacji, w której nie możemy zagwarantować przeżycia wszystkich embrionów. Przedstawiony tu argument opiera się na powszechnie akceptowanej obecnie w etyce medycznej zasadzie poszanowania autonomii oraz odwołuje się do sposobu podejmowania decyzji w sytuacji niepewności charakterystycznego dla klasycznie rozumianej teorii decyzji. (shrink)

W tekście omawiam tę część internetowej dyskusji, przeprowadzonej w listopadzie 2012 r. na stronie Polskiego Towarzystwa Bioetycznego, która dotyczyła niepewności na temat moralnego statusu embrionów ludzkich. W trakcie dyskusji PTB na temat Stanowiska Komitetu Bioetyki przy Prezydium PAN w sprawie preimplantacyjnej diagnostyki genetycznej (PDG) pojawił się następujący argument: skoro spór o moralny status embrionu jest nierozstrzygalny, to powinniśmy opowiedzieć się przeciwko moralnej dopuszczalności wykonywania PDG na embrionach, a także przeciwko prawnej dopuszczalności tego rodzaju diagnostyki. W tekście omawiam tezy Stanowiska i (...) zdań odrębnych, które wywołały tę część dyskusji, a potem koncentruję się na następujących problemach: (I) dopuszczalność stosowania narzędzi teorii decyzji w debatach etycznych; (II) procedura podejmowania decyzji przez ciała doradcze w sytuacji niepewności moralnej; (III) znaczenie osiągnięć nauk biologicznych przy ustaleniu statusu moralnego embrionu; (IV) możliwość kompromisu w sytuacji pluralizmu wartości; (V) znaczenie statusu moralnego embrionów dla oceny moralnej i prawnej dopuszczalności PDG. (shrink)