Abstract This essay will take a look at the notion of state of exception, ausnahmezustand in german original version, comparing Walter Benjamin’s and Carl Schmitt’s two main books which are Critique of violence and political theology that were written such as a polemic one another. We will also take into consideration an alternative violence form such as a pure violence defined by Benjamin that could be revolutionary to change this schmittian state of exception.

This article aims to show the expository society dynamics in the digital age with Michel Foucault's and other critical thinkers' readings. You will find a re-reading the panopticon concept and a new Foucaultian power in the 21st century.

Metaverse, başka olanakları olan bir evrenin inşa edilmesine yönelik bir girişimdir. Sanal evren önermelerinin çeşitli süreçlerden geçtikten sonra geldiği bu noktada dijital ikizler ve çeşitli ekonomik yatırımlar söz konusudur. Ne var ki, Metaverse yeni bir evrene işaret ederken benliğin bir kopyasını ve konvansiyonel ekonomik etkileşimlerin imitasyonunu üretmenin çok daha ötesini vaad edebilir. Ancak bu potansiyelleri açığa çıkarabilmek için yoğunlaşılması gereken alanları titizlikle tespit etmek gerekir. Metaverse, gündelik hayat diyaloglarına epey sızmış olsa da akademik alanda yapılan çalışmalar sınırlıdır. Keza mekana dair (...) araştırmaların da bu alana odaklanacak şekilde geliştirilmesine ihtiyaç vardır. Yeni evren önermeleri, ne kadar yol alırsa alsın bir noktada fiziksel dünyanın nicel değerlerine tutunması nedeniyle kendi gerçekliğini yaratmasını engellemektedir. Oysa evrenin kendi altyapısının sayısal sistemlere dayanması, ürettiği ve üreteceği mekanların tahayyülünün de nicel bir tabanda sıkışmasını gerektirmez. Nicel ve indirgemeci tavrı kırabilmek adına bu evrenin atmosferlerine yönelmekte fayda vardır. Çalışmanın amacı Metaverse’ün gündeme getirdiği olasılıkları mimari atmosfer tartışmalarıyla çarpıştırmak ve Metaverse’e dair alternatif bir okuma yapmaktır. Mekanların atmosferine dair teorilerin geliştirilmesi ve atmosferik çalışmaların yapılması, bu öte-deneyimlerin tarif edilmesine imkan verecektir. Mimari atmosfere, anidenliğe, esrik varoluşa ve halüsinatif imgeye odaklanılması Metaverse’ün açılımlarını artıracak ve çok katmanlı bir deneyimi mümkün kılacaktır. Atmosferin özne ve nesne gibi sınırları aşan bir fenomen olduğu öne sürülebilir. İnsanları, yerleri ve şeyleri birbirine bağlamasıyla atmosferler, bağlayıcı ve bütünleyici bir tavra sahiptir. Atmosferin kaynağı olan noktayı tam olarak belirlemek güçtür, mekanı bulutsu bir biçimde doldurur. Bulanık görüyü artıran başka bir özellik de atmosferin birden içine düşüldüğüne yönelik deneyimde yatar. Atmosferin tınıları kendini esrik varoluşta duyumsatır. Esriklik özün doğrudan tezahürü olarak da ele alınabilir. Atmosferin ve esrik varoluşun bağdaştığı imge, ‘halüsinatif imge’ olarak tarif edilebilir. Halüsinatif imgenin referanslarını fiziki dünya ile sınırlamayan bir yapısı vardır. Bu yönü ile Metaverse’e özgü alternatif algıların oluşmasına aracı olabilir. Nitekim halüsinatif imgelem, bulutsu dağılımın içine aniden sürükleniş veya dalma hali ile oluşan imgeleri tarif eder. Esrik varoluşun duyumsanmasına paralel bir şekilde oluşan bu imge, bizi Metaverse’ün ürettiği atmosfere içkin bir hale getirecektir. (shrink)

Considering the propositions of the virtual universe with its short history, there are digital twins and various economic investments. While the Metaverse points out a novel universe, it is able to promise much more than producing a copy of the self and imitation of conventional economic interactions. To reveal these potentials, it is necessary to determine the areas that must be meticulously focused on. Although Metaverse has permeated daily life dialogues, studies in the academic field are limited. Likewise, research about (...) its architecture and space needs to be developed in this area. No matter how far the new universe propositions go, they still stick with the quantitative values of the physical world. This issue obstructs the creation of its own reality. However, the universe's own digitalized digitalised structure does not require that the imagination of the spaces stuck with a quantitative basis. To avoid quantitative and reductive attitudes, focusing on the atmosphere of this universe may be a solution. The study aims to collide the possibilities of the Metaverse and the architectural atmosphere discussions to make an alternative reading of the Metaverse. Developing theories about the atmosphere of spaces and conducting atmospheric studies about Metaverse allow us to develop meta-experiences of the Metaverse. Focusing on the architectural atmosphere, immediate appreciation, ecstatic being and hallucinatory image will deepen the definition of Metaverse and provide a multi-layered experience. The image of the atmosphere and ecstatic being is associated with a ‘hallucinatory image'. The hallucinatory image has a structure that does not narrow down its references to the physical world. With this aspect, it may provide forms of alternative perceptions specific to the Metaverse. The hallucinatory image, parallel with the sensation of an ecstatic being, stimulates us to sense the atmosphere produced by the Metaverse. (shrink)