The authors of the book have come to the conclusion that it is necessary to effectively use modern approaches to developing and implementation strategies of sustainable socio-economic development in order to increase efficiency and competitiveness of economic entities. Basic research focuses on economic diagnostics of socio-economic potential and financial results of economic entities, transition period in the economy of individual countries and ensuring their competitiveness, assessment of educational processes and knowledge management. The research results have been implemented in the different (...) models and strategies of supply and logistics management, development of non-profit organizations, competitiveness of tourism and transport, financing strategies for small and medium-sized enterprises, cross-border cooperation. The results of the study can be used in decision-making at the level the economic entities in different areas of activity and organizational-legal forms of ownership, ministries and departments that promote of development the economic entities on the basis of models and strategies for sustainable socio-economic development. The results can also be used by students and young scientists in modern concepts and mechanisms for management of sustainable socio-economic development of economic entities in the condition of global economic transformations and challenges. (shrink)

Since the beginning of the 20th Century to the present day, it has rarely been doubted that whenever formal aesthetic methods meet their iconological counterparts, the two approaches appear to be mutually exclusive. In reality, though, an ahistorical concept is challenging a historical analysis of art. It is especially Susanne K. Langer´s long-overlooked system of analogies between perceptions of the world and of artistic creations that are dependent on feelings which today allows a rapprochement of these positions. Krois’s insistence on (...) a similar point supports this analysis. - I - Unbestritten bis heute gilt, formwissenschaftliche und ikonologische Methoden scheinen sich grundsätzlich auszuschließen, da die ersteren auf ahistorischen und die letzteren auf historischen Grundlagen aufbauen. Dem entgegen soll mit diesem Beitrag gezeigt werden, wie insbesondere die Forschungen Susanne K. Langers und ergänzend diejenigen von John M. Krois eine Annäherung beider Positionen ermöglichen. (shrink)

The task of the congress of the German Society for Semiotics in Passau / Germany in September 2017 was to explore and describe "boundaries". A total of 12 sections of the society wrote a call for paper for this purpose. With the present anthology it has to be made evident, how concretely also the boundaries of the own, the other and the foreign can be negotiated via pictures. -/- -------------- Papers: -/- - Martina Sauer: Ikonische Grenzverläufe. Szenarien des Eigenen, (...) Anderen und Fremden im Bild. Eine Einführung, 4 - Barbara Margarethe Eggert: Das andere Geschlecht im Altarraum – exklusive Textilien als inklusive Medien. Studien zum Gösser Ornat, 7 - Birke Sturm: Politik der Schönheit: Zur Konstruktion einer ›wissenschaftlichen‹ Bildästhetik schöner weiblicher Körper um 1900 am Beispiel des Gynäkologen Carl Heinrich Stratz, 22 - Melis Avkiran: Das rassifizierte Fremde im Bild. Zur Genese differenzbildender Konzepte in der Kunst des 15. Jahrhunderts am Beispiel des Malers Hans Memling, 40 - Leonie Licht: weiß zwischen schwarz zwischen weiß – Geschichten von Identität im Bild, 75 - Julia Austermann: Queere Interventionen im kommunistischen Polen – Krzysztof Jung und sein ›plastisches Theater‹, 91 - Sabine Engel: Tizians Porträt der Laura Dianti. Aneignung und Transformation zwischen Orient und Okzident, 111 - Anna Christina Schütz: Osman Hamdi Beys Türkische Straßenszene. Der Teppich als Verhandlungsort kultureller Identitäten im ausgehenden 19. Jahrhundert, 146 - Benjamin Häger, Claudia Jürgens: Ikonische Stadtstrategien. Das Fassadenplakat und die Musterfassade als Instrumente machtpolitischer Repräsentation, 175 - Irene Schütze: Fehlende Verweise, rudimentäre ›Markierungen‹: aufgeweichte Grenzverläufe zwischen Kunst und Alltag, 204 - Stefan Römer: Interesse an und in einem Bildarchiv für Migrant/innen und Flüchtlinge, 221 - Viola Nordsieck: Von der Fähigkeit, einen Stuhl zu ignorieren. A. N. Whiteheads Konzept der Wahrnehmung als symbolisierender Tätigkeit und die Art, wie wir Bilder als Bilder sehen, 239 - David Jöckel: Mythos und Bild. Roland Barthes’ Semiologie bildlicher Stereotypisierung, 255 -/- - Kurzbiographien der Autorinnen und Autoren, 274 - Impressum, 278. (shrink)

This is an obituary notice in memoriam Martina Stemich.

Kwestia języka w filozofii Martina Heideggera pojawia się zarówno we wczesnym projekcie ontologii fundamentalnej, jak i w tak zwanym myśleniu po zwrocie. Problematyczność tego zagadnienia wyraża się choćby w mnogości stosowanych terminów. Bycie i czas to w wybranych fragmentach wyczerpujące studium „mowy” (Rede) jako swoistego ekstatycznego, a zatem otwartego i transcendującego bycia jestestwa, które buduje i potwierdza poprzez ów modus bycia przestrzeń wspólnotowości. Późny Heidegger podejmuje kwestię języka w kontekście metafory czwórni świata, wiążąc ją ściśle z tzw. myśleniem poetyckim (...) – wywód ten daleko odbiega od analiz egzystencjalnych jestestwa. „Język” (Sprache) to – jak pisze Heidegger – domostwo ludzkiego bycia, w którym uprzywilejowane miejsce zajmują poeci, jedynie oni potrafią bowiem czytać znaki, jakie w otwartej przestrzeni między Niebem i Ziemią pozostawiają Śmiertelnym Bogowie. Topografię owej wieści (Sage) prezentuje Heidegger w wielu miejscach swej drogi do „innego myślenia”. (shrink)

Tekst ma na celu bliższe zapoznanie Czytelnika z otwierającą cykl Aristotelica pracą doktorską Franza Brentano Von der mannigfachen Bedeutung des Seienden nach Aristoteles (1862), która znana jest głównie z tego, że miała zainspirować młodego Martina Heideggera i sprawić, że zajął się filozofią. Tekst bada naturę i siłę tej inspiracji. Część pierwsza opowiada historię powstania Von der mannigfachen … oraz przedstawia szerszy kontekst zetknięcia się Heideggera z filozofią Brentana, a także stara się przedstawić Heideggera na tle jego pozostałych uczniów (Kazimierz (...) Twardowski, Edmund Husserl, Alexius Meinong, Carl Stumpf, Anton Marty, et al.). Część druga omawia piętnaście tez o bycie, które stanowią sedno dzieła O wielorakim znaczeniu bytu u Arystotelesa i tym samym umożliwia porównanie tomistycznej w duchu ontologii Brentana z ontologią fundamentalną Heideggera, o czym traktuje część trzecia. Część trzecia stara się również zweryfikować faktyczną wysokość „długu”, jaki Heidegger miał u Brentana zaciągnąć i odpowiedzieć na pytanie, do jakiego stopnia, o ile w ogóle, Martina Heideggera możemy nazwać „brentanistą”. (shrink)

Artykuł rekonstruuje przemiany pojęcia „świat” w filozofii Martina Heideggera na podstawie: Bycia i czasu, Podstawowych problemów fenomenologii, rozprawy O istocie podstawy, Die Grundbegriffe der Metaphysik, Źródła dzieła sztuki, Przyczynków do filozofii oraz esejów Język, Rzecz i Budować, mieszkać, myśleć. Niniejsza analiza pokazuje, że kolejne odsłony problemu świata nie unieważniają wcześniejszych rozwiązań, ale rozwijają ich sens, zgodnie z którym bycie ujawnia się tylko wtedy, gdy byty postrzegane są w ich wspólnocie. Tak też różne ujęcia problemu świata wskazują na odmienne aspekty (...) wspólnoty bytów: wzajemną przynależność, pokrewieństwo oraz integralność. (shrink)

The subject of the book is two twentieth-century ontological projects: the critical ontology of Nicolai Hartmann and the fundamental ontology of Martin Heidegger. The author presents their works as well in a historical as a systematical perspective. The book focuses on those contexts of their thoughts, which have been often overlooked. Hartmann and Heidegger’s ontology is presented first in their relation to Kant, secondly in reference to neo-Kantianism, and thirdly in relation to each other. One of the main thesis of (...) the book is that the most important difference between Hartmann and Heidegger’s interpretation of Kant, and - in consequence - also between their own projects of a new ontology, results from the ambiguity of Kant’s notion of things in themselves, which they interpret and use in a different way. (shrink)

How does an audience receive a work of art? Does the experience only affect the viewer or does it have an effect and thus influence his or her actions? It is the cultural philosopher Ernst Cassirer and his successors in philosophy and developmental psychology as well as in neuroscience to this day who postulate that perception in general and perception of art in particular are not neutral in their origins but alive and thus meaningful. They assume that both are based (...) on analogous principles: in the perception of moving forms and spatial forms in the world and rhythms of forms, colors, light and shadow in art. In practice, this means that perception and its felt effects have an effect on the feelings of the viewer and thus help him to inform himself directly and intensively about the world through art. In contrast to this general epistemological aesthetic theory, which philosophers in particular accept, it is to be shown that this assumption must be redefined not with reference to the world, but with reference to art and design. For the latter, the approach will be extended to a semiotic theory. The background is that in contrast to the world, the designed forms and thus the designed intentions of the artist and designer or his client in relation to the chosen theme have an impact on the viewer and thus on culture and its communicative dynamics. (shrink)

What distinguishes humans form animals? Acknowledging that humans are part of nature, that can process psychologically their affective-vital reactions to nature, and thus be held responsible for cultural processes, is the result of art historical, cultural-philosophical and life science research over the past two centuries. This line of argumentation led to the consideration that there must also be a connection between affective-psychological reactions and formal, a-historical mechanisms that are usually used by the arts. However, influenced by classical aesthetic theory, no (...) connection to culturally relevant communication processes has been established. It is the concern of the following scientific-historical study to establish this possible connection between the three in retrospect of research from the mid-19th century to the Hamburg circle around the art historian Aby Warburg, the philosopher Ernst Cassirer and the developmental psychologist Heinz Werner in the 1920s and the emergence of embodiment theories in the second half of the 20th century. (shrink)

Special commendation from the Hans-und-Lea-Grundig Prize by the Rosa-Luxemburg-Foundation 2015 -- I -- Do have pictures an impact on future? Yes, say theories of embodiment by making perceptual foundations in place of representational arrangements responsible for it. -- I -- Wirken sich Bildern auf die Zukunft aus? Ja sagen Verkörperungstheorien und machen dafür weniger Repräsentationsmodelle als Wahrnehmungsweisen verantwortlich.

Aesthetics versus Art History? Ernst Cassirer as Mediator in an ongoing Controversy on the Relevance of Art for Life. Against the background of Ernst Cassirer’s cultural philosophy, art studies are to be classified as cultural studies. Central to this is Cassirer’s philosophy as the basis for answering a question that has been posed by the methods of formal aesthetics and iconology since the 19th century but is still unanswered today, namely the question of the relevance of the arts for life. (...) In this way, aesthetics/Kunstwissenschaft and art history gain a new meaning as cultural studies beyond their achievements in the humanities and in epistemology. (shrink)

Special commendation from the Hans-und-Lea-Grundig Prize by the Rosa-Luxemburg-Foundation 2015 - - I - - How do we perceive the world and pictures? The book is based around the hypothesis that we initially perceive the world as well as pictures by feelings and that there is a direct connection between the two. By debating fascination and horror, such as can be triggered by Anselm Kiefer´s Deutschlandbilder, the author discusses their consequences and conclusions for our cultural self-perception. The author develops a (...) comprehensive theory on image and culture which is new in this field of research and also includes the special status of the art. (shrink)

To what extend is there a relevance of aesthetics for life? By postulating a non-discursive and emotional relevance of forms Cassirer, Langer and Krois open the door for this idea. -/- Inwieweit spielt die Ästhetik im Leben eine Rolle? Indem sowohl Cassirer, Langer und Krois eine nicht-diskursive und emotionale Relevanz von Formen unterstellen, öffnen sie die Türen für diese Idee.

With the aim of teaching and practicing art for the good or moreover the better, Josef Albers proves to be an idealist. At the same time, he confirms with this conviction that art can also arouse the opposite. This conviction is already evident in the grammatical form of the term, which proves that art is functional or a technique for socio-cultural applications, whether good or bad. In the presentation of the political and philosophical background of this idea as well as (...) in the analysis of Josef Albers´s ´artistic research´ on the artistic means as cultural techniques, this assumption is to be proved by the essay. (shrink)

So many things have a meaning for us. How is it possible and how can we deal with it? In "gestures of attention" (rituals) we understand it, Hartmut Böhme says, and we produce it ourselves, Aby M. Warburg and Ernst Cassirer are suggesting. That means the producer and the recipient are responsible for their doing. -/- So vieles in unserem Leben hat für uns eine Bedeutung. Wie kommt das und wie können wir damit umgehen? In "Gesten der Zuwendung" (Rituale), so (...) Hartmut Böhme, erfassen wir diese und es sind wir selbst, die diese herstellen, wie es vertiefend Aby M. Warburg und Ernst Cassirer eröffnen. D.h. nicht nur der Produzent, sondern auch der Rezipient sind für ihr jeweiliges "Tun" verantwortlich. (shrink)

The cognitive phenomenology thesis has it that conscious cognitive states essentially exhibit a phenomenal character. Defenders of ‘conservatism’ about cognitive phenomenology think that the phenomenology of thought is reducible to sensory phenomenology. In contrast, proponents of ‘liberalism’ hold that there is a proprietary, sui generis cognitive phenomenology. Horgan develops a morph-sequence argument to argue for liberalism. The argument is based on the conceivability of a cognitive phenomenology zombie, i.e. a man who does not understand Chinese but shares the behavior and (...) sensory phenomenology with his twin who does understand Chinese. I argue that the conceivability of a cognitive phenomenology-zombie fails to settle the debate between conservatives and liberals. The roots of the ineffectiveness of the argument lie in the diverse readings of sensory phenomenology which flesh out the relation between sensory phenomenology and concepts differently but explain the conceivability of the scenario equally well. The lesson to learn is that to adjudicate the debate about cognitive phenomenology, we first have to clarify the notion of sensory phenomenology. (shrink)

The phenomenal concept strategy is considered a powerful response to anti-physicalist arguments. This physicalist strategy aims to provide a satisfactory account of dualist intuitions without being committed to ontological dualist conclusions. In this paper I first argue that physicalist accounts of phenomenal concepts fail to explain their cognitive role. Second, I develop an encapsulation account of phenomenal concepts that best explains their particularities. Finally, I argue that the encapsulation account, which features self-representing experiences, implies non-physical referents. Therefore, the account of (...) phenomenal concepts that has strong explanatory power does not explain away dualist intuitions—rather, it reinforces dualism. (shrink)

Do we communicate with pictures? If so, the text asks, what about their complex, dynamic appearances? Are they part of the communication process? By analysing a cover image of the journal Jugend from 1896 and by consulting the research on the logic of pictures (“Eigenlogik”) in Bildwissenschaft, Iconology and Cultural Anthropology these questions shall be persued. The analysis suggests, that instead of consenting the results of epistemological aesthetic research a new understanding of pictures shall be implemented: They can be considered (...) as parts of cultural semiotic processes. That means, it is not the view of something (epistemology) but the view of someone (culture) that is shown by the pictures. - I - -/- Kommunizieren wir über Bilder? Falls das zutrifft, stellt sich die Frage, ob daran auch deren komplexe dynamische Erscheinungsweise Anteil hat? Über die Analyse eines Titelblatts der Zeitschrift Jugend von 1896 und die Betrachtung der Forschungen zur Eigenlogik von Bildern in Bildwissenschaft, Ikonologie und Kultureller Anthropologie soll diesen Fragen nachgegangen werden. Die Auswertung veranlasst, sich von der klassischen, erkenntnisorientierten, ästhetischen Theorie zu distanzieren und sie als kulturtheoretische, semiotische Theorie neu zu fassen. Die Neuausrichtung wird im Verständnis des Gehalts der Bilder im medialen Transfer greifbar: Statt in einer Ansicht von etwas (Erkenntniswert), so eröffnet sich, liegt er in einer Ansicht über etwas (Meinung/Kulturwert). (shrink)

Is it true that there is an analogy between modes of creation and such of perception? Respective to the cultural anthropological research of Ernst Cassirer, Susanne K. Langer and John M. Krois and by the analysis of a tape of the Swiss video-artist Pipilotti Rist this initial thesis of Formal Aesthetics shall be supported. - I - -/- Lässt sich die Behauptung stützen, dass zwischen Gestaltungsweisen und Wahrnehmungsweisen eine Analogie besteht? Aufbauend auf den kulturanthropologischen Forschungen von Ernst Cassirer, Susanne K. (...) Langer und John M. Krois sowie der Analyse eines Tapes der Schweizer Videokünstlerin Pipilotti Rist gilt es diese ursprünglich von der formalen Ästhetik aufgeworfene These zu untermauern. (shrink)

The ability to form „images“ of our experiences with the world (imaging effect) and to adjust our drive and determination in accordance with those images (action effect) is what characterises men, as stipulated by Cassirer and subsequently confirmed by Langer and Krois. Special techniques are required to communicate to others the images of life and how we interpret them. The art as a technique does this masterly by presenting us the views of others on their experiences and wishes through aesthetic (...) experience. Therefore, it is necessary to analyse images not only with respect to their historical aspects based on experiences with the world but to emphasise their power to shape the future by their potential to affect our actions. - / - Die Fähigkeit „Bilder“ unserer Erfahrungen mit der Welt zu formen (Bildkraft) und unser Streben und Wollen (Tatkraft) nach ihnen auszurichten, das ist es, was den Menschen nach Cassirer – und nachfolgend auch nach Langer und Krois – auszeichnet. Voraussetzung dafür die Bilder des Lebens und das, was wir von ihnen halten, zu objektivieren und Anderen zu kommunizieren, bilden Techniken. Die Kunst als Technik ist darin eine Meisterin, indem sie uns über die ästhetische Erfahrung Anschauungen Anderer von ihren Erfahrungen und Wünschen, lebendig vor Augen zu führen vermag. Bei der Analyse von Bildern gilt es insofern nicht nur deren geschichtsträchtigen, auf Erfahrungen mit der Welt beruhenden Aspekte zu untersuchen, sondern vor allem auch deren zukunftsprägendes und damit unsere Tatkraft ansprechendes Potential. (shrink)

By observing processes of art perception two contradicting phenomena come to the fore: a feeling of closeness and distance at the same time. The phenomenologists Martin Heidegger and Bernhard Waldenfels describe this connection as a matter of being ("Seinsweise") of images, that allows new views of the world whereas the two cultural anthropologists Ernst Cassirer and Hartmut Böhme note that the connection between both can be seen as the basis of experience ("Erlebnisweise") of images and therefore serves for communication. Here (...) one can see, knowledge-oriented notions the former promote do not exclude semiotic notions the latter imply. (shrink)

Przedmiotem rozważań jest teoriopoznawczy intuicjonizm, uznający intuicję za podstawę poznania i wiedzy. W artykule przeanalizowane zostały argumenty krytyczne wysuwane przez Heinricha Rickerta w ostatniej fazie jego działalności filozoficznej. Głównym adresatem krytyki Rickerta jest aletejologiczna koncepcja prawdy i poznania Martina Heideggera. Podstawowym motywem krytyki Rickerta jest odrzucenie teorio-odbiciowego modelu poznania, zakładanego przez intuicjonizm.

Do abstract paintings still make sense and if so what do they mean? By reducing the paintings to simple square blots as by Cézanne, to lines as by van Gogh and color traces as by Monet their meaning is fundamentally questioned. But by interpreting these compositions as effective forces or rather affective stimuli a new and different meaning becomes apparent. Landscapes are no longer introduced but made real in the aesthetic experience. Therefore aesthetics or rather aisthetics (perception) can be defined (...) as a notion of experience and knowledge. Thus the notion of an image gets a new understanding: it can be described as an "energetic system". (shrink)

Filozofia subiektywności dotarła w XX wieku do granic swoich możliwości. Jako odpowiedź na jej ograniczenia rozmaici filozofowie podjęli próby nowego rodzaju myślenia. Takie próby to m.in. myśl dialogiczna, która pierwszy wyraz znalazła w pismach takich filozofów, jak Franz Rosenzweig, Martin Buber czy Eberhard Grisebach. Innym przykładem jest postulat powrotu do pytania o bycie Martina Heideggera. W niniejszym artykule staram się pokazać, że obie próby mają ze sobą wiele wspólnego, choć ich przedstawiciele odnosili się do siebie nawzajem raczej krytycznie, o (...) ile w ogóle to czynili. Okazuje się jednak, że myśl Martina Bubera oraz Martina Heideggera ujmują człowieka jako byt dynamiczny, który staje w obliczu nachodzącego go wezwana. Dlatego też analizuję najpierw koncepcję Martina Heideggera z okresu Bycia i czasu, następnie przedstawiam myślenie Martina Bubera, głównie w oparciu o jego traktat Ja i Ty. Na koniec dokonuję zestawienia i porównania wątków wspólnych obu filozofom, jak również zaznaczam różnice, które dzielą obie próby przekroczenia filozofii podmiotowości. (shrink)

Do have pictures an impact on future? Yes, say theories of embodiment by making perceptual foundations in place of representational arrangements responsible for it. -/- Wirken sich Bildern auf die Zukunft aus? Ja sagen Verkörperungstheorien und machen dafür weniger Repräsentationsmodelle als Wahrnehmungsweisen verantwortlich.

Edmund Husserl obdržel v roce 1927 nabídku od Jamese Louise Garvina, britského editora Encyclopædia Britannica, ať napíše pro novou, tehdy čtrnáctou edici článek „Fenomenologie“. Garvin stanovil rozsah článku na 4000 slov a termín vydání na září roku 1929. Husserl pracoval na článku v časovém rozmezí mezi zářím a prosincem roku 1927, během kterého vyhotovil celkem čtyři verze. Husserl požádal o spolupráci na prvních třech verzích svého žáka Martina Heideggera, který toho času zastával profesorský stolec na univerzitě v Marburku. Heidegger (...) strávil v říjnu 1927 u Husserla několik dní, během kterých intenzivně pracovali na řečeném článku. Nicméně jejich spolupráce vedla ke vzájemnému profesnímu odcizení, protože práce na formulování článku dala vytanout nepřekonatelným obsahovým diferencím mezi oběma filosofy. Na základě Heideggerových nepřijatelných návrhů a připomínek Husserl nakonec sepsal finální, čtvrtou verzi článku již sám. Tuto poslední verzi čítající 7000 slov pak Husserl předal oxfordskému učenci Christopheru V. Salmonovi, který ji měl zkrátit a přeložit do angličtiny. Salmon sice v únoru roku 1928 opravdu dodal do redakce EB text čítající 3844 slov bez bibliografie, ovšem nejednalo se vpravdě o překlad, nýbrž dost svévolnou parafrázi. Tato podoba Husserlova článku se pak objevovala ve čtrnácté edici EB, jež se vydávala až do roku 1974, jen do roku 1956, kdy byla nahrazena článkem napsaným Johnem N. Findlayem. Původní podoba Husserlova článku byla poprvé zveřejněna až roku 1962 v rámci jeho sebraných spisů známých pod označením Husserliana, podle jejichž IX. svazku jsme vyhotovili předložený překlad z německého jazyka. Podle této edice rovněž uvádíme paginaci, která je uvedena v hranatých závorkách, přičemž stránkový přechod indikuje v textu umístěná značka |.U příležitosti 80. výročí Husserlova skonu, který připadl na rok 2018, bylo naším záměrem připomenout přínos a odkaz tohoto našeho krajana tím, že napravíme absenci překladu jeho patrně nejvíce instruktivního, přehledného a programového textu, který byť ve zkomolené podobě anglického „překladu“, po dlouhou dobu seznamoval učenou veřejnost s tím, co je to fenomenologie. (shrink)

Gli animali sanno contare? I bambini piccoli hanno capacità matematiche innate? Se sì, come possiamo affermarlo con certezza, e che cosa signifca davvero contare? L’articolo si prefgge l’obiettivo di ripercorrere alcuni degli esperimenti psicologici più signifcativi che hanno mostrato come i bambini e gli animali abbiano sin dalla nascita un’idea preconcetta della matematica, con lo scopo di collegare tali esperimenti al problema della natura vaga dell’aspetto semantico della nozione di ‘contare’ e il conseguente diffcile compito della sua defnizione, con particolare (...) riferimento alla tesi di Church-Turing. (shrink)

ÍNDICE Prefacio. Pensamientos sobre la violencia. Un libro como un bricolage. Ana Belén Blanco – María Soledad Sánchez | 9 Prólogo. La violencia como “objeto”. Una Aproximación Teórica. Sergio Tonkonoff | 19 I. Violencia, mito y religión. Rubén Dri | 35 II. Violencia, religión y mesianismo: reflexiones desde la filosofía judía. Emmanuel Taub | 53 III. Religión y violencia. Una mirada desde lo implícito y lo relacional. Gustavo A. Ludueña | 65 IV. Escrito en el cuerpo: la pregunta por la (...) violencia en algunas ficciones contemporáneas. VII. Política y Violencia: Una Introducción. Miguel Ángel Rossi | 129 VIII. Reflexiones sobre la violencia (y la política). Ezequiel Ipar | 147 IX. Variables de la violencia generalizada: real de la época. Carlos Gustavo Motta | 159 X. La función de la cópula Y en el título “violencia y espectáculo”. Daniel Mundo | 169 XI. Muerte, violencia y prohibición: ¿vínculo histórico o constitutivo? Martina Lassalle | 179 XII. Criminalización, Juventud y Delito. Algunas consideraciones teórico-metodológicas. Sergio Tonkonoff | 205 XIII. Activismo de los derechos humanos, tribunales y policías. Sofía Tiscornia | 233 El Docke. Ensayo fotográfico. Henrik Malmström | 247. (shrink)