Le XI.ème Congrès International de Philosophie Médiévale de la Société Internationale pour l’Étude de la Philosophie Médiévale (S.I.E.P.M..) s’est déroulé à Porto (Portugal), du 26 au 30 août 2002, sous le thème général: Intellect et Imagination dans la Philosophie Médiévale. A partir des héritages platonicien, aristotélicien, stoïcien, ou néo-platonicien (dans leurs variantes grecques, latines, arabes, juives), la conceptualisation et la problématisation de l’imagination et de l’intellect, ou même des facultés de l’âme en général, apparaissaient comme une ouverture possible pour aborder (...) les principaux points de la pensée médiévale. Les Actes du congrès montrent que « imagination » et « intellect » sont porteurs d’une richesse philosophique extraordinaire dans l’économie de la philosophie médiévale et de la constitution de ses spécificités historiques. Dans sa signification la plus large, la théorisation de ces deux facultés de l’âme permet de dédoubler le débat en au moins six grands domaines: — la relation avec le sensible, où la fantaisie/l’imagination joue le rôle de médiation dans la perception du monde et dans la constitution de la connaissance ; — la réflexion sur l’acte de connaître et la découverte de soi en tant que sujet de pensée ; — la position dans la nature, dans le cosmos, et dans le temps de celui qui pense et qui connaît par les sens externes, internes et par l’intellect ; — la recherche d’un fondement pour la connaissance et l’action, par la possibilité du dépassement de la distante proximité du transcendant, de l’absolu, de la vérité et du bien ; — la réalisation de la félicité en tant qu’objectif ultime, de même que la découverte d’une tendance au dépassement actif ou mystique de toutes les limites naturelles et des facultés de l’âme ; — la constitution de théories de l’image, sensible ou intellectuelle, et de ses fonctions. Les 3 volumes d’Actes incluent les 16 leçons plénières et 112 communications, ainsi que les index correspondants (manuscrits ; noms anciens et médiévaux ; noms modernes ; auteurs). Le volume IV des Actes, contenant 39 communications et des index, est publié par la revue " Mediaevalia. Textos e Estudos ", du Gabinete de Filosofia Medieval de l’Universidade do Porto (volume 23, de 2004). Ouvrage publié avec l’appui de l’Universidade do Porto, de la Faculdade de Letras da U.P., du Departamento de Filosofia - F.L.U.P. et de la Fundação para a Ciência e a Tecnologia (Portugal). (shrink)

What’s important about ‘coming out’? Why do we wear business suits or Star Trek pins? Part of the answer, we think, has to do with what we call agential identity. Social metaphysics has given us tools for understanding what it is to be socially positioned as a member of a particular group and what it means to self-identify with a group. But there is little exploration of the general relationship between self-identity and social position. We take up this exploration, developing (...) an account of agential identity—the self-identities we make available to others. Agential identities are the bridge between what we take ourselves to be and what others take us to be. Understanding agential identity not only fills an important gap in the literature, but also helps us explain politically important phenomena concerning discrimination, malicious identities, passing, and code-switching. These phenomena, we argue, cannot be understood solely in terms of self-identity or social position. (shrink)

Typical analyses of belief in conspiracy theories have it that identifying as a conspiracy theorist is irrational. However, given that we know conspiracies occur, and theories about said conspiracies can be warranted, should we really be scared of the locution 'I'm a conspiracy theorist...'?

Harry Frankfurt has argued that Descartes’s madness doubt in the First Meditation is importantly different from his dreaming doubt. The madness doubt does not provide a reason for doubting the senses since were the meditator to suppose he was mad his ability to successfully complete the philosophical investigation he sets for himself in the first few pages of the Meditations would be undermined. I argue that Frankfurt’s interpretation of Descartes’s madness doubt is mistaken and that it should be understood as (...) playing the same role as his more famous dreaming doubt. I focus my discussion around four questions: (Q1) What does the meditator have in mind when speaking of madness?, (Q2) Why does the meditator so quickly dismiss the madness doubt but take seriously the dreaming doubt?, (Q3) Does the madness doubt have the same scope as the dreaming doubt?, and (Q4) Why does the meditator bring up the madness doubt at all? (shrink)

I argue for the view that envy and jealousy are distinct emotions, whose crucial difference is that envy involves a perception of lack while jealousy involves a perception of loss. I start by noting the common practice of using ‘envy’ and ‘jealousy’ almost interchangeably, and I contrast it with the empirical evidence that shows that envy and jealousy are distinct, albeit similar and often co-occurring, emotions. I then argue in favor of a specific way of understanding their distinction: the view (...) that envy is a response to a perceived lack of a valuable object, while jealousy is a response to a perceived loss of a valuable object. I compare such a view with the most compelling alternative theories, and show that it accounts better for paradigmatic cases. I conclude by showing how the lack vs. loss model can handle complications: ambiguous cases, that is, when it is epistemically unclear whether one experiences lack or loss; hybrid cases, that is, when one seems to experience both lack and loss; and borderline cases, that is, when it is metaphysically unclear whether one experiences lack or loss. (shrink)

People maintain a positive identity in at least two ways: They evaluate themselves more favorably than other people, and they judge themselves to be better now than they were in the past. Both strategies rely on autobiographical memories. The authors investigate the role of autobiographical memories of lying and emotional harm in maintaining a positive identity. For memories of lying to or emotionally harming others, participants judge their own actions as less morally wrong and less negative than those in which (...) other people lied to or emotionally harmed them. Furthermore, people judge those actions that happened further in the past to be more morally wrong than those that happened more recently. Finally, for periods of the past when they believed that they were very different people than they are now, participants judge their actions to be more morally wrong and more negative than those actions from periods of their pasts when they believed that they were very similar to who they are now. The authors discuss these findings in relation to theories about the function of autobiographical memory and moral cognition in constructing and perceiving the self over time. (shrink)

Mikhail Bakhtin aimed to invent a phenomenology of the self-experience and of the experience of the other in his early work. In order to realize such a phenomenology he combined different approaches he called idealism and materialism / naturalism. The first one he linked to Edmund Husserl, but did hardly name him directly concerning his phenomenology. Does this intersubjective phenomenology give a hint that Bakhtin used Husserlian ideas more than considered yet? Or did they both invent similar ideas independently from (...) each other? Both thinkers dealt with the issue of intersubjectivity. Husserl judged statements on other psycho-physical realities as metaphysics in the Logical Investigations II, but in his Ideas I he described the others as enhancing one’s experience through their “experiential surpluses”. In the same way Bakhtin described the unique perspective of the other as a mandatory and valuable part of the world of the act in his Philosophy of the Act and his investigations on Author and Hero. In order to understand the influence of Husserl’s phenomenology for Bakhtin’s early philosophy we need to take a look closer at those contentual parallels as well as some paraphrases yet unnoticed. This gives hint for the question if for Bakhtin Husserl was more than just a name dropped. In this article I reconstructed the relations between both thinkers and answered the question if the dating of Bakhtin’s early work until 1928 has to be re-considered. (shrink)

A complimentary assessment of Blum's award-winning book about racism and its affects. Well written as it is, it needs to be supplemented with a definition of racial injustice, and also to analyze racism not only on the level of individual morality but from a human rights perspective that discredits political and economic motives for racism (e.g., by drawing on Hannah Arendt's Origins of Totalitarianism).

Margaret Atwood and David Suzuki are two of the most prominent Canadian public ‎intellectuals ‎involved in the global warming debate. They both argue that anthropogenic global ‎warming is ‎occurring, warn against its grave consequences, and urge governments and the ‎public to take ‎immediate, decisive, extensive, and profound measures to prevent it. They differ, ‎however, in the ‎reasons and evidence they provide in support of their position. While Suzuki ‎stresses the scientific ‎evidence in favour of the global warming theory and the (...) scientific ‎consensus around it, Atwood is ‎suspicious of the objectivity of science, and draws on an ‎idiosyncratic neo-Malthusian theory of ‎human development. Their implicit views ‎about the cognitive authority of science may be ‎identified with Critical Contextual Empiricism ‎and Feminist Standpoint Epistemology, respectively, ‎both of which face difficulties with ‎providing solid grounds for the position they advocate.‎ ‎. (shrink)

Milestone Education Review, Year 04, No.01, April, 2013 Special Issue on Value Education and dedicated to Swami Vivekananda Link http://mses150vivekananda.wordpress.com/2013/12/04/milestone-education-review-year-04-no-01-april-20 13/.

The present text provides a logical theory which originated in the unification of a number of well-known philosophical logics as well as the introduction and study of new operators. Further M-logic contains an object theory. With both the logical part and the object part we achieve a formal calculus that is able to express many metaphysical dogmas.

In this paper, I argue that morality, like theism, is a framework for ordering observations. I demonstrate that morality is a court framework, using the three category-pairs common to a court system. I then ask which observations this framework is ordering. I consider three theories: 1) individual preferences, 2) social norms, 3) a society’s relation to its environment. I demonstrate that the latter is the best fit, and that it makes sense that prehistoric societies would attempt to apply a court (...) framework to their environments, given their theistic beliefs. I provide some examples for further illustration. -/- I then argue that having determined what morality is trying to describe, we can ask whether it is the best method for doing so, given our current knowledge of the world, and that the answer is no. As an example, I demonstrate how a functional framework provides a much better explanation for the failures of communism than a moral framework. After that, I argue that a functional framework, this time based on evolutionary theory, is able to solve persistent problems in moral philosophy. I then address three possible objections to my theory, most notably the ‘naturalistic fallacy’, arguing that this fallacy is widely misunderstood and does not apply to morality, but rather to agency, which is a separate issue. I end with a definition of amoralism and explain why I use the term for myself. (shrink)

This small book continues the theoretical study on the structure of the universe. It examines the category of “time” in the light of a new cosmological model proposed by the author in his book “The Origin of Mankind”. It is generally accepted that after researches of A. Einstein, А. Minkovsky and others space and time are considered in their interrelation, as the continuum. Nevertheless, the category of “time” is still a bone of contention and a cause of a great deal (...) of misunderstanding in contemporary science. In philosophy, mathematics, physics it has different meanings. In this book the author dares to give more precise definition of the category of “time” from the point of view of the contemporary level of knowledge. (shrink)

M. Klimczuk-Kochańska, A. Klimczuk, Podregion białostocko-suwalski a podregiony: krośnieńsko-przemyski, obwód zakarpacki i obwód grodzieński, [in:] B. Plawgo, Współpraca transgraniczna małych i średnich przedsiȩbiorstw jako czynnik rozwoju regionalnego. Na przykładzie podregionu białostocko-suwalskiego i podregionu krośnieńsko-przemyskiego w Polsce, obwodu zakarpackiego na Ukrainie oraz obwodu Grodzieńskiego na Białorusi, Białostocka Fundacja Kształcenia Kadr, Białystok 2015, pp. 29-85.

Since the beginning of the 20th Century to the present day, it has rarely been doubted that whenever formal aesthetic methods meet their iconological counterparts, the two approaches appear to be mutually exclusive. In reality, though, an ahistorical concept is challenging a historical analysis of art. It is especially Susanne K. Langer´s long-overlooked system of analogies between perceptions of the world and of artistic creations that are dependent on feelings which today allows a rapprochement of these positions. Krois’s insistence on (...) a similar point supports this analysis. - I - Unbestritten bis heute gilt, formwissenschaftliche und ikonologische Methoden scheinen sich grundsätzlich auszuschließen, da die ersteren auf ahistorischen und die letzteren auf historischen Grundlagen aufbauen. Dem entgegen soll mit diesem Beitrag gezeigt werden, wie insbesondere die Forschungen Susanne K. Langers und ergänzend diejenigen von John M. Krois eine Annäherung beider Positionen ermöglichen. (shrink)

Attitudes towards elder people in society depend on the pace of its technological and economical development. Fast changes not only encourage discrimination on the ground of age but also blur the perception of both individual and collective benefits from the extension of life length. This article emphasizes the necessity of finding new ideas of elders’ active social participation. Furthermore it points out the conceptions of creating city areas that favor development and integration of all age groups. It underlines the significance (...) of older generations in process of sustaining cultural continuity in information and knowledge societies by contrasting those ideas with the wisdom society project. ** Ocena obecności ludzi starych w społeczeństwie zależy od tempa rozwoju technologicznego i gospodarczego. Szybkie zmiany sprzyjaj¸a} dyskryminacji ze wzglȩdu na wiek oraz przyczyniaj¸a} siȩ do niedostrzegania jednostkowych i zbiorowych korzyści płyn¸a}cych ze wzrostu długości życia ludzkiego. Artykuł zwraca uwagȩ na niezbȩdność poszukiwania pomysłów aktywnego uczestnictwa seniorów w życiu społecznym, jak też przybliża koncepcjȩ kreowania przestrzeni miejskich sprzyjaj¸a}cych rozwojowi i integracji wszystkich grup wiekowych. Praca podkreśla znaczenie starszego pokolenia w procesie utrzymania ci¸agłości kulturowej w społeczeństwach informacyjnych i społeczeństwach wiedzy poprzez przeciwstawienie tych idei projektowi społeczeństwa m¸adrości. (shrink)

Ethics of Richard M. Hare is widely considered as a classical example of the strong internalistic theory of motivation: he is thought to believe that having a moral motive is a sufficient condition to act accordingly. However, strong internalism has difficulties with explaining the phenomenon of acrasia and amoralism. For this reason some critics charge him with developing a false theory of moral motivation. In the article I present Hare's answer to these questions by dividing the discussion about motivation into (...) three levels: semantical, epistemological, and ontological. I also explain his concept of internal motivation and argue that his theory, contrary to what his critics assume, may be called a weak motivational internalism. (shrink)

Traditionally pragmatists have been favorably disposed to improving our understanding of agency and ethics through the use of empirical research. In the last two decades simulation theory has been championed in certain cognitive science circles as a way of explaining how we attribute mental states and predict human behavior. Drawing on research in psychology and neuroscience, Alvin I. Goldman and Robert M. Gordon have not only used simulation theory to discuss how we “mindread”, but have suggested that the theory has (...) implications for ethics. The limitations of simulation theory for “mindreading” and ethics are addressed in this article from an interactionist or neo-Meadian pragmatic perspective. To demonstrate the limitations of simulation theory scenes from the television show Mad Men are used as “thought-experiments”. (shrink)

A. Klimczuk, Kształcenie zawodowe w społeczeństwach i gospodarkach opartych na wiedzy i kreatywności, [in:] M. Juchnicka, Doradcze i edukacyjne aspekty reorientacji zawodowej i wsparcia zatrudnienia zwalnianych pracowników oświaty, Izba Rzemieślnicza i Przedsiȩbiorczości, Białystok 2015, pp. 13-36.

A. Klimczuk, Rekonwersja i outplacement nauczycieli i instruktorów praktycznej nauki zawodu, [in:] M. Juchnicka, Doradcze i edukacyjne aspekty reorientacji zawodowej i wsparcia zatrudnienia zwalnianych pracowników oświaty, Izba Rzemieślnicza i Przedsiȩbiorczości, Białystok 2015, pp. 157-233.

A. Klimczuk, M. Skarzyński, Wnioski i rekomendacje, [in:] M. Juchnicka, Doradcze i edukacyjne aspekty reorientacji zawodowej i wsparcia zatrudnienia zwalnianych pracowników oświaty, Izba Rzemieślnicza i Przedsiȩbiorczości, Białystok 2015, pp. 289-306.

Tato studie je recenzní statí ke knize Andrew MCGETTIGAN, The Great University Gamble: Money, Markets and the Future of Higher Education. London: Pluto Press, 2013. Klíčovým motivem studie je využití McGettiganovy analýzy technických aspektů reformy univerzitního systému započaté v Anglii na konci první dekády jednadvacátého století pro výklad vzestupu specifického režimu vzdělávání vyjádřeného v jazyce a logice „trhu a peněz". Vzestup tohoto režimu je interpretován s ohledem na procesy odpojování univerzitního prostředí od dosavadního vzdělávacího rámce spojeného s veřejnými zájmy. Studium (...) způsobů, jakými procházejí peníze zaváděným systémem vzdělávání, odkrývá novou podobu konfrontace klasických ideálů univerzitní výchovy s realitou masového vzdělávání. (shrink)

My aim in this paper is to attempt a philosophical reading of M. Karagatsis’ novel Kitrinos Fakelos (1956), focusing my analysis on the passions and the emotions of its fictional characters, aiming at demonstrating their independence as well as the presentation of their psychography in Karagatsis’ novel where the description of the emotions caused by love is a dominant feature. In particular, I will examine the expression of desire, love (erôs) and sympathy in this novel – passions and emotions that (...) play an important role to moral life and human existence in general. I will be approaching these issues from the point of view of moral philosophy, analyzing the passions and the emotions expressed by the fictional characters in Kitrinos Fakelos, and in particular of the fictional character of Manos Tasakos. At the same time, I will attempt to show the philosophical influences that M. Karagatsis has received in his literary work, and especially in his novel Kitrinos Fakelos, by the philosophical thought of Friedrich Nietzsche. In addition, I will try to demonstrate the contrast between the Nietzschean moral model and that of both ancient and contemporary virtue ethical theory, in relation to the traditional interpretation of the work of Nietzsche’s that Karagatsis adopts, along with many of his contemporaries in Greece from the beginning of the 20th century until the 70’s at least. (shrink)

A. Klimczuk, Outplacement w warunkach wzrostu ryzyka i elastyczności organizacji, [in:] M. Skarzyński, ESP, czyli Jak wyjść z zakrȩtu w rozwoju firmy, Narodowe Forum Doradztwa Kariery, Białystok 2015, pp. 11-53.

A. Klimczuk, D. Borowski, Organizacja i formy świadczenia pracy na styku oświaty, rzemiosła i instytucji rynku pracy – stan prawny, [in:] M. Juchnicka, Formalnoprawne aspekty modernizacji szkolnictwa zawodowego, Izba Rzemieślnicza i Przedsiȩbiorczości, Białystok 2014, pp. 21-76.

A. Klimczuk, Szkolnictwo zawodowe w Polsce - nauczanie i wyzwania, [in:] M. Juchnicka, Formalnoprawne aspekty modernizacji szkolnictwa zawodowego, Izba Rzemieślnicza i Przedsiȩbiorczości, Białystok 2014, pp. 11-19.

The paper discusses peculiarity of the comparative method applied in philosophysince 1920s. It presents its basic foundations and objectives, as well as the early and most recent definitions of “comparative philosophy”. The author aims at reconsidering in terms of philosophy both the reasons for bias against this method and its advantages in the context of cross-cultural comparative studies. The crucial question is whether various incommensurate schemata of thought, including these which are determined by distinct cultural milieus, may be the subject (...) of comparison at all. To answer this question, she refers, among others, to Ludwik Fleck’s conception of a socially constructed “thought style” and“the truth”, being completely determined within a thought style. The author also consults the conceptions of Stanisław Schayer, Daya Krishna, Bimal K. Matilal and Jitendra NathMohanty who recommend the comparative method as highly useful for the on-going philosophical debates as long as it is not confined to tracing merely similarities between different intellectual traditions, i.e. analogical ideas and equivalent arguments. What seems to the present author the most valuable philosophical contribution to the comparative studies is the perspective of polilogue suggested by Franz M. Wimmer, and the metacomparative self-reference recognized by Wilhelm Halbfass and Robert W. Smid as precious enhancement and challenge for profound philosophical inquiry as such. (shrink)

At the beginning of the XXI century, human societies are entering a period of "late modernity" characterized by new forms of trust and risk, untransparent social situations and economic, political and cultural globalization. These processes are associated with the presence of abstract systems that surround people and which require support of people with expertise in the fields which include transport, telecommunications, finance, security, media, energy. At the same time, it is noted that the expertise cult is born and specialists not (...) only meet the identified needs, but also produce new, thus contributing to the development of a culture of narcissism. Article aims to explain the characteristics of expert systems and cultural narcissism, experts role as a participant in social change, model types and kinds of experts with their arcane in to ontological and epistemological structures of the social world. I also highlight the problems associated with the suppression of restrictions in to the access of expertise knowledge. ** Wraz z początkiem XXI wieku społeczeństwa ludzkie wchodzą w okres „późnej nowoczesności” cechujący się nowymi formami zaufania i ryzyka, nieprzejrzystością sytuacji społecznych oraz postępującą globalizacją ekonomiczną, polityczną i kulturową. Procesy te wiążą się z obecnością systemów abstrakcyjnych, które otaczają ludzi i do funkcjonowania wymagają wsparcia osób z wiedzą specjalistyczną z zakresu m.in. transportu, telekomunikacji, finansów, bezpieczeństwa, mediów, energetyki. Jednocześnie zauważa się, iż rodzi się kult ekspertyzy a specjaliści nie tylko zaspokajają rozpoznane potrzeby, ale też wytwarzają nowe, przyczyniając się tym samym do rozwoju kultury narcyzmu. Artykuł ma na celu przybliżenie specyfiki systemów eksperckich i narcyzmu kulturowego, roli eksperta jako uczestnika przemian społecznych, modelowych typów ekspertów i rodzajów ich wtajemniczeń w struktury ontologiczne i epistemologiczne świata społecznego oraz zwrócenie uwagi na problemy związane ze znoszeniem ograniczeń dostępu do wiedzy specjalistycznej. -/- . (shrink)

A. Klimczuk, Uzasadnienie modelu w kontekście zmian demograficznych i wyzwań rynku pracy, [in:] M. Skarzyński, Przyszłość edukacji zawodowej. Kierunki reorientacji i nowe obszary aktywności zawodowej nauczycieli zawodu, Izba Rzemieślnicza i Przedsiȩbiorczości, Białystok 2015, pp. 19-114.

In the 20th century among the greatest philosophers and literates there was an ample, ideal, wide ranging forum on the question of Europe to which, following a run already started by F. Nietzsche, M. Heidegger, E. Husserl, P. Valéry, Ortega y Gasset, Nikolaj Berdjaev, and after the second world war G. Gadamer, J. Habermas, J. Derrida and others offered meaningful contributions. The questions were: What will be of the spirit of Europe? What will be of Europe? Europe: quo vadis? The (...) aim of this paper is to articulate the meaningful stages of this historical forum through some essays of mentioned philosophers and literates. The first essay is the conference "Europa und die deutsche Philosophie”, delivered by Heidegger in Rome 1936 at the Kaiser-Wilhelm-Institut, the same year of the publication of Husserl’s Krisis. Thereafter, with the purpose of marking a clear discontinuity between the debate of the first half of the century and the second, I comment on Gadamer’s essay “Europa und die oikoumene”, published half a century after the conference of Heidegger, then the Gadamer’s essay "Das Erbe Europas”, 1989, in which Gadamer deduces on the existential condition of Europeans, today. At the end, I analyze Derrida’s pamphlet "L'autre cap suivi de la démocratie ajournie", English version “The Other Heading: Reflection on Today’s Europe”, that opens with the provocative and heretical Derridean gesture: To which concept, to what real individual, to what entity can we confer today the name of Europe? (shrink)

Książka dotyczy trzech powiązanych z sobą zagadnień: internalizmu racji działania, internalizmu motywacyjnego i tzw. hume’owskiej teorii motywacji. Próbuje odpowiedzieć m.in. na następujące pytania: Czy wolno nam stwierdzić, że ktoś powinien coś zrobić, nawet gdy nie może być motywowany do tego działania? Czy można szczerze akceptować jakiś osąd moralny i nie być motywowanym do postępowania zgodnie z jego zaleceniami? Czy normy moralne służą tak naprawdę realizacji egoistycznych pragnień, czy może są fikcją wpajaną przez instytucje społeczne? Autor pokazuje, jak wiele współcześnie dyskutowanych (...) problemów metaetycznych można rozwiązać, sięgając do filozofii Davida Hume’a. Choć koncentruje się na najnowszych dyskusjach z dziedziny metaetyki, to zagadnienia omawiane w książce stanowią kontynuację klasycznych debat filozoficznych na temat takich pojęć jak wartość, dobro, obowiązek, racjonalność, relatywizm czy słabość woli. (shrink)

More Info: B. Plawgo, A. Grabska, M. Klimczuk-Kochańska, A. Klimczuk, J. Kierklo, J. Żynel-Etel, Startery podlaskiej gospodarki. Analiza gospodarczych obszarów wzrostu i innowacji województwa podlaskiego: sektor produkcji oprogramowania komputerowego (Podlasie economy starters. Analysis of economic growth and innovation areas of Podlaskie: software production sector), Wojewódzki Urząd Pracy w Białymstoku, Białystok 2011. -/- .

W artykule rozważane są rozmaite semantyczne i symboliczne relacje, w jakich ujmuje się przyrodę na gruncie filozofii, kosmologii i estetyki indyjskiej. Punktem wyjścia jest charakterystyka wewnętrznej dynamiki przyrody, w którą wpisane jest nieustanne zderzanie się biegunowych jakości. Przedstawione są m.in. wedyjskie kosmogoniczne rozważania, konstatujące samorodność i substancjalną jednorodność cyklicznej natury, oraz pięć reprezentatywnych filozoficznych koncepcji przyrody. Autorka podkreśla także swoistą współzależność pomiędzy afirmowaną wizją przyrody a kulturowymi reprezentacjami natury ludzkiej.

George M. Searle (1839-1918) and Charles S. Peirce worked together in the Coast Survey and the Harvard Observatory during the decade of 1860: both scientists were assistants of Joseph Winlock, the director of the Observatory. When in 1868 George, a convert to Catholicism, left to enter the Paulist Fathers, he was replaced by his brother Arthur Searle. George was ordained as a priest in 1871, was a lecturer of Mathematics and Astronomy at the Catholic University of America, and became the (...) fourth superior general of his congregation from 1904 to 1909. Among the books he wrote for non-Catholic audiences was Plain Facts for Fair Minds (1895). On the 8th of August of 1895, Peirce found that book in a bookstore and the following day wrote a letter to George Searle developing his strong reservations about the question of the infallibility of the Pope. This letter (L 397) is almost unknown amongst Peirce's scholars. -/- After describing these historical circumstances as a framework, the aim of my paper is to describe Peirce's arguments against papal infallibility presented by George Searle in his book, and the contrast between the genuine scientific attitude and the putative metaphysical notion of absolute truth that is —according to Peirce— behind Searle's defense of infallibility. In this sense, Peirce's fallibilism will be explained with some detail, giving an account also of his practical infallibilism: "The assertion that every assertion but this is fallible, is the only one that is absolutely infallible. But though nothing else is absolutely infallible, many propositions are practically infallible; such as the dicta of conscience" (Minute Logic, CP 2.75, c. 1902). -/- Finally, having in mind the present interest in Peirce's religious ideas it will be suggested that some of Peirce's ideas on infallibility are nearer to contemporary understanding of that issue than Searle's defense. "I would with all my heart join the ancient church of Rome if I could. But your book," —Peirce writes to Searle— "is an awful warning against doing so." -/- . (shrink)

In this retrospective for Ethics, I discuss H.M. Oliver’s “Established Expectations and American Economic Policies.” This article, by a then-modestly-famous economist, has been ignored (no citations) since its 1940 publication. Yet it bears directly on a normative problem at the intersection of ethics and economics that challenges today’s policymakers but has received comparatively little philosophical attention: how should we balance potentially desirable institutional change against the disruption of established expectations? -/- Oliver details how the principle of fulfilling established expectations cuts (...) across political lines. Conservatives, he observes, criticized inflation for disrupting expectations, and demanded the protection of established corporations. New Deal progressives achieved “the safeguarding of the economic positions of certain important sections of the American people” (104) via statutes designed to protect income and homeownership status. And labor leaders lobbied for the preservation of occupational status. Oliver criticizes these demands on two grounds. First, they are noncompossible: they can’t simultaneously be fulfilled. Second, they are economically inefficient. He concludes that “in a modern dynamic economy, the preservation of status is not and cannot be a feasible criterion of economic justice” (107). -/- I argue that Oliver accurately recognizes both the wide endorsement and the moral ill-foundedness of fulfilling expectations. However, I criticize Oliver’s belief in the noncompossibility of expectations. The established expectations of the wealthy, middle-class homeowners and retirees, and current workers can all be maintained, but at the price of constricting the opportunities of new graduates, immigrants, and the poor—all groups yet to develop settled expectations. This insight renders the protection of expectations not merely inefficient but also unjust. (shrink)

Deleuze uważa, ze nie można pogodzić Hegla i Nietzschego. Hegel jest wedle niego abstrakcyjny, a Nietzsche - konkretny. Tymczasem pojęcia "konkret" i "abstrakcja" należą do ideologicznego arsenału konserwatyzmu. Rozpatruję nie tyle prawdziwość tezy Deleuza, co jej genealogię. Hegel i Nietzsche kontynuują oświeceniowe poszukiwania "człowieka konkretnego". "Człowiek konkretny" to wytwór drugiej fazy oświecenia (rodzaj "kompensacji" w znaczeniu Marquarda): przekształcenie parenetyki w filozofię historii i kultury (wzgl. społeczną). "Wielki bohater historii" i "nadczłowiek" są próbami ujęcia konkretu społeczno-historycznego. Rzut oka na strukturalną pozycję (...) kategorii Hegla w jego systemie oraz ideału Nietzschego w jego myśli (mediatyzacja a problem wątpliwej konkretności nadczłowieka) uprawdopodabnia następujący wniosek: Nadczłowiek stanowi abstrakcyjny projekt uchwycenia konkretu. Nie można ukryć trudności w ocenie stosunku Hegla i Nietzschego wobec konserwatyzmu romantycznego. Przyczyna leży m.in. w wykorzystaniu arsenału myśli konserwatywnej przy jednoczesnym jej przekształceniu. Stąd trudno orzec, czy "konserwatyzm romantyczny" zniesiony (Hegel) lub przekształcony w ekstatyczno-chiliastyczną filozofię przyszłości (Nietzsche) jest bardziej konserwatywny, czy raczej liberalny itp. Jeden przykład z "warsztatu filozofowania" obu myślicieli wykazuje swoiste odniesienie się do konkretu, a także problematyczność tego odniesienia. Co więcej, opozycja konkret-abstrakt przy zmieniającym się jej nacechowaniu ideologicznym obejmuje również "empiryzm transcendentalny" samego Deleuze'a, a także - jak się zdaje - sporą część filozofii kontynuującej Nietzschego w intencji sprzeciwienia się Heglowi i jego metanarracjom. Wieloznaczność problemu konkretu ukrywa to, że jest pseudoproblemem lub - w najlepszym wypadku - mylącym wyróżnikiem stanowiska filozoficznego. (shrink)

B. Plawgo, A. Grabska, M. Klimczuk-Kochańska, A. Klimczuk, J. Kierklo, J. Żynel-Etel, Startery podlaskiej gospodarki. Analiza gospodarczych obszarów wzrostu i innowacji województwa podlaskiego: sektor produkcji oprogramowania komputerowego, Wojewódzki Urz¸ad Pracy w Białymstoku, Białystok 2011.

Protagoras u Sekstusa Empiryka (PH I 216) a platoński Teajtet Dzieła Sekstusa Empiryka stanowią ważne źródło doksograficzne, zawierając m. in. fragmenty i przekazy poświęcone sofistyce. Są wśród nich omówienia poglądów Protagorasa. W świetle problemów, jakie stwarza rekonstrukcja myśli tego sofisty, warto poddać badaniu źródła i perspektywę Sekstusa, zwracając szczególną uwagę na krótkie przedstawienie tez Protagorasa zawarte w Zarysach Pyrrońskich (PH I 216). Porównując omówienie Sekstusa i przedstawienie Platona w Teajtecie, dostrzec możemy podobieństwo prezentowanych poglądów. W przekazie Seksusa podobnie jak w (...) Teajtecie główny akcent położony jest na tezę homo-mensura, z którą wiąże się dwa inne podstawowe dla platońskiego dialogu wątki: zmienności rzeczy oraz "prywatności" spostrzeżeń. Mimo charakterystycznej dla sceptycyzmu modyfikacji strony pojęciowej, nadinterpretacji oraz wyrwania tez z dialogowego kontekstu przedstawienia obu wątków wykazują daleko idące paralele z Teajtetem. Bez względu na to, czy omówienie to jest dziełem samego Sekstusa, czy zaczerpnięte zostało z jakiegoś wcześniejszego źródła mającego charakter sceptycznej "ściągawki", możemy na jego podstawie wnioskować, że dialog Teajtet uważany był w późnej starożytności za wiarygodne źródło informacji na temat poglądów Protagorasa. Należy jednak podkreślić, że przekaz Sekstusa stanowi jedynie interpretację treści zawartych w platońskim Teajtecie i – wbrew praktyce wielu uczonych - nie może być brany pod uwagę jako niezależne źródło wiedzy o myśli Protagorasa. (shrink)

A. Klimczuk, D. Borowski, M. Skarzyński, Wnioski i rekomendacje, [in:] M. Juchnicka, Formalnoprawne aspekty modernizacji szkolnictwa zawodowego, Izba Rzemieślnicza i Przedsiȩbiorczości, Białystok 2014, pp. 161-170.

In this paper I begin by extending two results of Solovay; the first characterizes the possible Turing degrees of models of True Arithmetic (TA), the complete first-order theory of the standard model of PA, while the second characterizes the possible Turing degrees of arbitrary completions of P. I extend these two results to characterize the possible Turing degrees of m-diagrams of models of TA and of arbitrary complete extensions of PA. I next give a construction showing that the conditions Solovay (...) identified for his characterization of degrees of models of arbitrary completions of PA cannot be dropped (I showed that these conditions cannot be simplified in the paper. (shrink)

I defend the following version of the ought-implies-can principle: (OIC) by virtue of conceptual necessity, an agent at a given time has an (objective, pro tanto) obligation to do only what the agent at that time has the ability and opportunity to do. In short, obligations correspond to ability plus opportunity. My argument has three premises: (1) obligations correspond to reasons for action; (2) reasons for action correspond to potential actions; (3) potential actions correspond to ability plus opportunity. In the (...) bulk of the paper I address six objections to OIC: three objections based on putative counterexamples, and three objections based on arguments to the effect that OIC conflicts with the is/ought thesis, the possibility of hard determinism, and the denial of the Principle of Alternate Possibilities. (shrink)

This paper examines the complexity and fluidity of maternal identity through an examination of narratives about "real motherhood" found in children's literature. Focusing on the multiplicity of mothers in adoption, I question standard views of maternity in which gestational, genetic and social mothering all coincide in a single person. The shortcomings of traditional notions of motherhood are overcome by developing a fluid and inclusive conception of maternal reality as authored by a child's own perceptions.

Każda przedsiębiorczość jest ‘motorem rozwoju’. Dotyczy to również przedsiębiorczości społecznej, podkreślającej wspólny cel wielu partnerów, w tym m.in. władz samorządowych, przedsiębiorców prywatnych, organizacji obywatelskich, jakim jest spójność społeczna oraz podniesienie jakości życia poprzez wzmacnianie kapitału społecznego mieszkańców danej wspólnoty lokalnej czy regionalnej.Budowanie strategii rozwoju kapitału społecznego w sposób odpowiedzialny i przyszłościowy wymaga „włączania” grup wykluczonych i zagrożonych wykluczeniem do głównego nurtu społecznego. Takie podejście stawia sobie za cel przede wszystkim nie tworzenie nowych barier oraz stopniowe usuwanie już istniejących, które mogą (...) doprowadzić do wykluczenia społecznego. Inkluzja społeczna oznacza w tym kontekście budowanie takich zasobów i kapitału, w którym czynniki takie jak niepełnosprawność, starość, choroba, ubóstwo nie stanowią przeszkód w aktywnym życiu społecznym. Opracowanie podejmuje to zagadnienie zaczynając od określenia pojęcia ekonomii społecznej i przesłanek na jej budowanie poprzez diagnozę sytuacji społeczno-gospodarczej i demgraficznej w Wielkopolsce, uwzględniającej charakterystykę rynku pracy oraz kwestii społecznych, a także charakterystykę sektora ekonomii społecznej w tym regionie do 2012 r. Pozwala to na wskazanie przesłanej budowania systemu wsparcia, identyfikacji głównych obszarów problemowych oraz barier rozwoju tej dziedziny. Po analizie SWOT, możliwe jest po uwzględnieniu poprzednich analiza wykazanie celu głównego, rezultatów i działań możliwych do implementacji w Wielkopolsce, a przy elastycznej korekcie warunków (założeń brzegowych) również w innych regionach, także zagranicznych. (shrink)

Abu Mahfuz Al-Karim M’asumi (1913-2009) spent his entire life in the service of Arabic language and literature. He got basic education at his birth place Bihar, after that he travelled to Dhaka, Kolkata and other places seeking knowledge and got modern as well as traditional Islamic knowledge. His great scholarship in Arabic and Islamic literature quite clearly reflects in his writings: books, articles, research papers etc. M’asumi’s voluminous book Buhuth Wa Tanbihat, is the collection of all his writings. The book (...) has been published in Beirut in two volumes in 2001, under the supervision of Dr.Ajmal Ayyub Al-Islahi. The book under discussion deals with Arabic language, Literature, Islamic theology, researches, analysis and commentaries. Satyer Aloksandhani The life and works of Ma’sumi have, of late, emerged as an important subject for research. And, in fact a number of writers and researchers in India and abroad have published articles and research papers on the life and works of this great personality. But so far my knowledge is concerned; no one has done any research work for any degree in India. Hence, this proposed research will be first of its kind. During the next few years all possible attempts will be made to prepare a complete and comprehensive work on Ma’sumi’s life and works. An attempt to undertake a research is required to bring out the contribution of Ma’sumi to Arabic literature. I think it will benefit the researchers in general and the researchers in Arabic language and literature in particular. This research work will also encourage other researchers to do their researches on some other aspect of Abu Mahfuz’s prolific work Buhuth Wa Tanbihat. (shrink)

Debata o tzv. „Novém Humovi“ byla v posledních desetiletích dominantním tématem humovské interpretace. James Hill ve svém příspěvku v tomto časopise podporuje hlavní požadavek „novohumovců“, který vymezuje Huma jako epistemologického skeptika a ontologického realistu. Vůči tomuto pojetí máme několik výhrad. Některé se týkají nejasností v definici realismu a celkově i smysluplnosti projektu „Nový Hume“. Některé se týkají konkrétních Hillových argumentů zaměřených na Humovy Dialogy a především jeho tvrzení, že v tomto díle lze nalézt další důkaz Humova realismu.

This thesis articulates the resonances between J. M. Coetzee's lifelong engagement with mathematics and his practice as a novelist, critic, and poet. Though the critical discourse surrounding Coetzee's literary work continues to flourish, and though the basic details of his background in mathematics are now widely acknowledged, his inheritance from that background has not yet been the subject of a comprehensive and mathematically- literate account. In providing such an account, I propose that these two strands of his intellectual trajectory not (...) only developed in parallel, but together engendered several of the characteristic qualities of his finest work. The structure of the thesis is essentially thematic, but is also broadly chronological. Chapter 1 focuses on Coetzee's poetry, charting the increasing involvement of mathematical concepts and methods in his practice and poetics between 1958 and 1979. Chapter 2 situates his master's thesis alongside archival materials from the early stages of his academic career, and thus traces the development of his philosophical interest in the migration of quantificatory metaphors into other conceptual domains. Concentrating on his doctoral thesis and a series of contemporaneous reviews, essays, and lecture notes, Chapter 3 details the calculated ambivalence with which he therein articulates, adopts, and challenges various statistical methods designed to disclose objective truth. Chapter 4 explores the thematisation of several mathematical concepts in Dusklands and In the Heart of the Country. Chapter Five considers Waiting for the Barbarians and Foe in the context provided by Coetzee's interest in the attempts of Isaac Newton to bridge the gap between natural language and the supposedly transparent language of mathematics. Finally, Chapter 6 locates in Elizabeth Costello and Diary of a Bad Year a cognitive approach to the use of mathematical concepts in ethics, politics, and aesthetics, and, by analogy, a central aspect of the challenge Coetzee's late fiction poses to the contemporary literary landscape. (shrink)