What is the strongest argument grounded in African values, i.e., those salient among indigenous peoples below the Sahara desert, for abolishing capital punishment? I defend a particular answer to this question, one that invokes an under-theorized conception of human dignity. Roughly, I maintain that the death penalty is nearly always morally unjustified, and should therefore be abolished, because it degrades people’s special capacity for communal relationships. To defend this claim, I proceed by clarifying what I aim to achieve in (...) this essay, criticizing existing objections to the death penalty that ethicists, jurists and others have proffered on ‘African’ grounds, and, finally, advancing a new, dignity-based objection with a sub-Saharan pedigree that I take to be the most promising. (shrink)

In his [Africans are not Black: The Case for Conceptual Liberation], Kwesi Tsri relies extensively on myths and non-fictional narratives to dictate the origin of the racial disparagement of Afro-Americans and Africans from south of the Sahara. Owing to the synonymy between ‘black’ and ‘Africa’ as well as the derogatory symbolism in the former that fuels the latter, Tsri submits the need to disassociate Africans from the concept, ‘black.’ Upon a critical conversation with Tsri’s text however, Chimakonam discerns three (...) flaws. Granted, the objections are salient, I augment herein, one of Chimakonam’s critiques – the exclusion by Tsri, of nonfictional or scientific texts on the race discourse. Whereas I agree with Chimakonam that both the fictional and non-fictional accounts on race are pertinent for intellectual balance in Tsri’s disquisition, I further suggest that in most cases, non-fictional or scientific theories on race are undergirded by the prejudice initiated by mythical and/or fictional narratives. I substantiate my thesis, relying on Karl Popper’s evolutionary epistemology, with 21 st century science admission that human genetic diversity cannot be captured by scientific theories of race. Keywords: Africa, Blackness, Jonathan Chimakonam, Karl Popper, Kwesi Tsri. (shrink)

Politiek filosofe en kritisch traditionaliste, onderzocht Afrikaanse orale literaire tradities op hun filosofische betekenis. Maakt zich sterk voor een authentieke Afrikaanse filosofie. Sophie Oluwoles ouders waren beiden afkomstig uit de staat Edo in het zuidwesten van Nigeria. Oluwole zelf werd geboren in het dorp Igbara Oke in de naburige staat Ondo, waar zij ook haar lagere en middelbare school doorliep. In 1964 trouwde zij met een eveneens Nigeriaanse wetenschapper. Ze vertrok nog in hetzelfde jaar naar Moskou, waar haar man een (...) baan kreeg aangeboden bij de Verenigde Naties. Vanwege taalproblemen vertrokken beiden na een jaar naar Duitsland, waar zij Duits studeerden aan de Universiteit in Keulen. Kort nadat zij in 1966 verhuisde naar de Verenigde Staten, scheidde Oluwole van haar man omdat deze haar verdere studies dwarsboomde. Oluwole keerde terug naar Nigeria waar zij aan de Universiteit van Lagos een studie filosofie begon. In de periode 1968-1970 doceerde Oluwole op een middelbare school in haar thuisstaat Ondo. Daarna keerde zij terug naar de universiteit van Lagos, waar zij werkzaam was als studentassistente en ondertussen afstudeerde. Oluwole werd als promovenda toegelaten op de universiteit van Ibadan. In 1984 behaalde zij als eerste student in sub-Sahara Afrika een doctorstitel in de filosofie. Hoewel Oluwoles filosofische carrière een aanvang nam met de studie van westerse meta-ethiek, besloot zij zich na het behalen van haar doctorstitel verder te ontwikkelen in de richting van de Afrikaanse filosofie. Zij doceerde filosofie aan de universiteit van Lagos, was decaan van deze universiteit en was voorzitter van de Nigeriaanse Vereniging voor Filosofie. Tegenwoordig is Oluwole actief als directeur van het Centrum voor Afrikaanse Cultuur en Ontwikkeling in Lagos, dat zich onder andere richt op de ontwikkeling van vrouwen in Afrika. (shrink)