Dialetheism is the view that some contradictions are true. Resorting to either metaphysical dialetheism or semantic dialetheism may seem like an appropriate resolve to certain theological contradictions. At least for those who concede to theological contradictions, and take dialetheism seriously. However, I demonstrate that neither of these types of dialetheism would serve to be amenable in resolving an Islamic theological contradiction. This is a theological contradiction that I refer to as ‘the paradox of an unknowable and ineffable God’. As a (...) result of this, I propose an alternative type of dialetheism which aims to resolve the paradox of an unknowable and ineffable God. I call this type of dialetheism, ‘mystical dialetheism’. (shrink)

The application of paraconsistent logics to theological contradictions is a fascinating move. Jc Beall’s (J Anal Theol, 7(1): 400–439, 2019) paper entitled ‘Christ—A Contradiction: A Defense of ‘Contradictory Christology’ is a notable example. Beall proposes a solution to the fundamental problem of Christology. His solution aims at making the case, and defending the viability of, what he has termed, ‘Contradictory Christology’. There are at least two essential components of Beall’s ‘Contradictory Christology’. These include the dogmatic statements of Chalcedon and FDE (...) logic. The first is the theological contradiction in question. The second is the type of paraconsistent logic. Both components are integral to a contradictory theology in general. I argue that there can be no such thing as an Islamic contradictory theology. I make the case by establishing two points. These points correspond to both integral components of a contradictory theology in general. The first is that an Islamic theological contradiction does not entail an actual (logical) contradiction. The second is that FDE logic, including alternative sub-classical systems of logic, are not adequate in tolerating an Islamic theological contradiction. (shrink)

Klasik Sünnî kelâmın sıfatların ‘ne Tanrı’nın aynı ne de Tanrı'dan ayrı' olduğunu iddia eden ilâhî sıfatlar teorisi, üçüncü halin imkansızlığı yasasının inkarı anlamına gelecek şekilde yorumlanmıştır. Nitekim bu iddiada olan yazarlar, böyle bir teoriyi dışarıda bırakacak şekilde yeni bir kelâm inşa etme iddiasındadır. Yazar, böyle bir iddiayı kendinde anlamsız görmekle birlikte, klasik kelâm nazariyesinde de bir temeli olmadığını iddia etmektedir. Bu makale, ‘gayr’ın anlamı hakkında ayrıntılı bir inceleme sunmakta ve birçok metinsel kanıtla, klasik ilâhî sıfatlar teorisinin yalnızca özdeşliğin ve ilâhî (...) zâttan ayrılabilirliğin inkarı anlamına geldiğini öne sürmektedir. Bu makale, gayr teriminin metafizik, teoloji ve doğa felsefesi bağlamlarında da geçerli olduğunu göstermektedir. “Bir şey bir diğerinin ne aynı ne de ayrıdır” formülü, bir öznenin kendisinden zorunlu ve ayrılmaz olan herhangi bir özelliğine eşit şekilde uygulanır. Bir diğer ifade ile söz konusu ilke, mümkün varlıklar için de aynı şekilde geçerlidir. Araştırma “gayr” kavramının Arap dilbiliminde aslî olarak olumsuzlama anlamına gelmediğini, aslında bir sıfat olduğunu ve aynı zamanda istisnaî cümle oluşturma işlevi gördüğünü iddia eden dilbilimsel bir tartışmayla başlamaktadır. Bu da ilâhî sıfatlara ilişkin ilkenin, temel dilbilimsel düzeyde bile üçüncü halin imkânsızlığı anlamına gelmediğini kanıtlamaktadır. Akabinde “gayr” kavramı kelâmî n. Söz konusu inceleme kendisini herhangi bir ekolle sınırlı değildir, ancak inceleme dört ana kaynağa dayanmaktadır: (1) Mu'tezileden Ka‘bî'nin Makâlât'ı; (2) Eş‘arî'nin Makâlât'ı ve (3) Mâtürîdî'nin Kitâbu't-Tevhîd ve (4) Te’vîlât. Bazı yazarların Mâtürîdî'nin üçüncü halin imkânsızlığı yasasının inkârını îmâ eden özgün bir duruşa sahip olduğunu iddia etmeleri nedeniyle, sonuncusu üzerinde daha fazla duruldu. Böylesi bir ilkenin mantık yasalarının inkârını îmâ ettiğine dair hiçbir belirti yoktur. Aksini iddia edenler, böyle mantıksız bir görüş için felsefi gerekçelendirme bir yana, yorumları için herhangi bir dilbilimsel veya metinsel kanıt bile sunamamıştır. (shrink)