Accelerating Turing machines are Turing machines of a sort able to perform tasks that are commonly regarded as impossible for Turing machines. For example, they can determine whether or not the decimal representation of contains n consecutive 7s, for any n; solve the Turing-machine halting problem; and decide the predicate calculus. Are accelerating Turing machines, then, logically impossible devices? I argue that they are not. There are implications concerning the nature of effective procedures and the theoretical limits of computability. Contrary (...) to a recent paper by Bringsjord, Bello and Ferrucci, however, the concept of an accelerating Turing machine cannot be used to shove up Searle's Chinese room argument. (shrink)

A survey of the field of hypercomputation, including discussion of a variety of objections.

Résumé. En trente ans, le rapport d’Internet à l’entreprise scientifique a changé. Nous sommes passés d’un instrument de collaboration scientifique à un dispositif de réseaux sociaux qui assure la plus large diffusion à l’irrationalisme et à l’alt-factualisme. Pour comprendre ce changement, il convient de réexaminer les mécanismes de la convergence des opinions. La première source de cette convergence est l’existence d’un monde commun, qui nous expose aux mêmes faits et qui détermine par révision successive des croyances de chacun, sans que (...) la moindre communication soit requise, une convergence asymptotique des opinions, et ce quelles que soient les croyances de départ. Naturellement, si les faits connus par les uns sont communiqués aux autres, cette convergence s’accélère considérablement, si bien que nous devons considérer la connaissance comme le résultat d’une activité collective, et l’échange d’informations comme l’une de ses sources nécessaires. D’une part, cette coopération épistémique est naturelle et facilement implémentable : en vertu des propriétés caractéristiques de l’information, qui est un bien que nous conservons lorsque nous le donnons, le partage informationnel est exempt des difficultés qui affectent généralement la coopération. D’autre part, cette coopération est intrinsèquement productive : la collaboration entre celui qui sait que φ et celui qui sait que φ implique ψ met chacun des deux agents en possession de la connaissance de ψ, qui n’était pourtant détenue par personne avant l’échange. L’internet des débuts donne à cette coopération informationnelle une ampleur inégalée. La situation actuelle est différente. Un certain nombre de facteurs, dont la porosité croissante entre les scientifiques et le large public, ont mis au premier plan l’échange, non des informations factuelles, mais celui des opinions. Les biais notoires de la psychologie humaine, au premier rang desquels le biais de confirmation, tendent à inverser le rapport entre les faits et les opinions. On cherche les faits confirmant les opinions entretenues, on met en doute les faits récalcitrants et l’on crée des faits corroborants. En bref, on passe d’une problématique de la coopération à une logique de l’affiliation, segmentant l’internet en groupes doxastiques homogènes. (shrink)

The identity conception of truth holds that a thinkable is true just in case it is a fact. As such, it sets itself against correspondence theories of truth, while respecting the substantive role played by truth in respect of enquiry. In this article, I motivate and develop that view, and, in so doing, promote a particular conception of sense. This allows me to defend the view from two substantial criticisms. First, that the identity conception of truth is incoherent in respect (...) of its treatment of objects in the realm of reference, and, second, that it is committed to a view of the world in which ordinary objects have no place. (shrink)

Cora Diamond has recently criticised as mere legend the interpretation of a quip of Ramsey's, contained in the epigraph below, which takes him to be objecting to or rejecting Wittgenstein's Tractarian distinction between saying and showing. Whilst I agree with Diamond's discussion of the legend, I argue that her interpretation of the quip has little evidential support, and runs foul of a criticism sometimes made against intuitionism. Rather than seeing Ramsey as making a claim about the nature of propositions, as (...) Diamond does, we should understand him as making a claim about the grammar of the logical connectives. Such a view coheres with the extant evidence of the nature of Wittgenstein's and Ramsey's 1929 philosophical encounters. It is also compatible with attributing to Ramsey a recognition of Wittgenstein's distinction and with denying that criticising it is the lesson of the quip. (shrink)

In this paper, elementary but hitherto overlooked connections are established between Wittgenstein's remarks on mathematics, written during his transitional period, and free-variable finitism. After giving a brief description of theTractatus Logico-Philosophicus on quantifiers and generality, I present in the first section Wittgenstein's rejection of quantification theory and his account of general arithmetical propositions, to use modern jargon, as claims (as opposed to statements). As in Skolem's primitive recursive arithmetic and Goodstein's equational calculus, Wittgenstein represented generality by the use of free (...) variables. This has the effect that negation of unbounded universal and existential propositions cannot be expressed. This is claimed in the second section to be the basis for Wittgenstein's criticism of the universal validity of the law of excluded middle. In the last section, there is a brief discussion of Wittgenstein's remarks on real numbers. These show a preference, in line with finitism, for a recursive version of the continuum. (shrink)

Alan Turing anticipated many areas of current research incomputer and cognitive science. This article outlines his contributionsto Artificial Intelligence, connectionism, hypercomputation, andArtificial Life, and also describes Turing's pioneering role in thedevelopment of electronic stored-program digital computers. It locatesthe origins of Artificial Intelligence in postwar Britain. It examinesthe intellectual connections between the work of Turing and ofWittgenstein in respect of their views on cognition, on machineintelligence, and on the relation between provability and truth. Wecriticise widespread and influential misunderstandings of theChurch–Turing thesis (...) and of the halting theorem. We also explore theidea of hypercomputation, outlining a number of notional machines thatcompute the uncomputable. (shrink)

W ciągu 30 lat dokonała się głęboka przemiana w relacji między Internetem a aktywnością naukową. Nastąpiło przesunięcie funkcji Internetu, który przestał być jedynie instrumentem współpracy akademickiej, a stał się również narzędziem używanym przez media społecznościowe, zezwalające na maksymalną dyfuzję irracjonalizmu i starego faktualizmu. Aby zrozumieć tę przemianę, należy ponownie zbadać mechanizmy zbieżności opinii. Wynika ona z istnienia wspólnego świata, który ukazuje nam te same fakty i determinuje nieustanną rewizję przekonań każdej osoby. W tym procesie asymptotycznej zbieżności opinii nie wymaga się (...) żadnej komunikacji między jednostkami. Oczywiście, jeśli fakty znane przez jednych są komunikowane innym, konwergencja znacznie przyspiesza, i to tak bardzo, że wiedzę musimy ująć jako rezultat zbiorowej aktywności, w której wymiana informacji jest jednym z jej istotnych źródeł. Z jednej strony takie poznawcze współdziałanie wydaje się naturalne i łatwe do implementacji. Biorąc pod uwagę właściwości informacji, które przechowujemy, nawet jeśli je udostępniamy, to dzielenie się informacją przestaje być przedmiotem zwykłych trudności związanych ze współpracą. Z drugiej strony takie współdziałanie jest produktywne z samej natury: współpraca między kimś, kto zna φ, i kimś, kto wie, że φ implikuje ψ u obydwu jako mających wiedzę ψ, której żaden z nich nie posiadał przed wymianą informacji. Wczesny Internet pozwolił na ekstremalną intensywność tej informacyjnej współpracy. Obecnie mamy do czynienia z odmienną sytuacją. Poszczególne wyznaczniki rosnącej porowatości między naukowcami a opinią publiczną wzmocniły rolę wymiany. Nie jest to już wymiana informacji, lecz wymiana opinii. Stronniczość tkwiąca w naturze ludzkiej, a szczególnie potwierdzenie tej stronniczości, prowadzi do odwrócenia relacji między faktami a opiniami. Szukamy faktów potwierdzających podzielane przez nas opinie, wątpiąc w te, które ich nie określają, i tworzymy fakty do potwierdzenia tego, o czym jesteśmy przekonani. Dlatego przechodzimy od współdziałania do przynależności, dzieląc Internet na homogeniczne grupy wyznawców. (shrink)