Timaios diyalogu, genellikle Platon’un kozmolojik ve teolojik bir metni olarak ele alınır. Metin ilk bakışta evrenin ve insanın kökeni sorununu Tanrı’nın mahiyeti çerçevesinde ele alan bir diyalog olmasına karşın temelde etik-politik değerlerin kozmik bir anlatıya ve Tanrı’nın varlık ve niteliğine dayanılarak savunulmasını içerir. Bununla birlikte Platon’un metafizik sisteminde insan-polis-kozmos birbirinden kopmaz bir şekilde bağlantılı bir duruma sahiptir. Bundan ötürüdür ki Timaios diyalogu etik-politikanın kozmoloji ve teolojiyle iç içe geçtiği bir metindir. Bizim göstermek istediğimiz evrenin kuruluş sürecinin nasılından ziyade bu anlatının (...) ‘niçin’i ve kozmostaki düzenliliğin ereği ile Platoncu etik-politik kavrayışın kopmaz ilişkisidir. (shrink)

In his recent article in Sophia, Benedikt Paul Göcke concluded that ‘as long as we do not have a sound argument entailing the necessity of the world, panentheism is not an attractive alternative to classical theism’ : 75). As the article progresses, Göcke clarifies his view of what panentheism is, essentially identical to Göcke’s view of classical theism in every way, except in the world’s modal relation to God. This concept is vastly different to many of the panentheistic notions that (...) are more commonly held. While it is not initially made transparent—especially with the label Göcke chooses to use—it becomes increasingly clear that Göcke critiques a God concept of his own making. More common variations of panentheism are contrasted with Göcke’s version, in order to provide a broader and more accurate view of the ancient concept, and to demonstrate that Göcke’s view of panentheism is idiosyncratic. It is finally explained that even if Göcke’s view of panentheism were definitive, he has not successfully argued for the relative unattractiveness of the concept, relative to his view of classical theism. (shrink)