Osobliwość takich doznań, jak ból, głód i pragnienie. Reliabilizm w drugiej części szóstej Medytacji Kartezjusza Artykuł omawia epistemiczny status cielesnych doznań takich, jak ból, głód i pragnienia, o których mowa w drugiej części szóstej Medytacji Kartezjusza. Argumentuję, że ów fragment stanowi integralny komponent epistemologicznego programu, który można znaleźć w Medytacjach. Na ogół widzi się Kartezjusza jako zwolennika infallibilizmu, internalizmu oraz fundacjonalizmu. Tymczasem w odniesieniu do wiedzy i przekonań opartych na doznaniach cielesnych przyjmuje on fallibilizm, eksternalizm i reliabilizm. Na rzecz tego (...) wniosku przemawia z jednej strony, analiza tego, czego naucza nas – według Kartezjusza – natura przez wrażenia bólu, głodu i pragnienia, z drugiej strony jego analiza błędów, którym podlega nasza natura, przeprowadzona przeze mnie z wykorzystaniem zaproponowanego przez Wilfrida Sellarsa podziału na logiczną przestrzeń rozumu oraz empiryczną przestrzeń przyczyn. (shrink)