16. ve 17. yüzyıllarda, dirimselci Yeni Platoncu kimya felsefesi doğa araştırmalarında deneysel yönteme taraftar iken, mantıksal ve matematiksel yöntemlere karşı çıkmıştı. Örneğin, Jan Baptist van Helmont, Aristoteles’in yöntemine matematiksel olduğunu söyleyerek karşı çıkmış ve de Aristoteles’in ilk hareket ettirici düşüncesinin onun matematiksel yönteminin bir sonucu olduğunu ileri sürmüştü. Bu yazıda, Francis Bacon’ın da, van Helmont’a benzer şekilde, ilk hareket ettirici düşüncesini Aristoteles’in tasımsal yönteminin bir sonucu olarak gördüğü ileri sürülecektir.