"نحن" أسبق على الأنا والآخر. تتجلى في ضوء هذه العبارة فلسفة إیمانویل كفلسفة أنطولوجیة تعبر عن وحدة خلقیة، غایتها تقدیم الخطوط العریضة للتعامل لیفیناس بین الأنا والآخر. فقد انعطف لیفیناس بالفكر الفلسفي من التمحور حول فكرة الوجود إلى التركیز على الأخلاق وجعلها الفلسفة الأولى. إن الفلسفة الأخلاقیة كما یذهب لیفیناس هي فلسفة اجتماعیة، لأنها تباشر كل ما یخص الإنسانیة، وفلسفته على وجه الخصوص تدعو للتجاوز لا للتناحر، وقد كان (الوجه) هو حجر الأساس الذي بنى علیه الفیلسوف فلسفته الأخلاقیة، وجعله المحك (...) الأساسي للتواصل بین الأنا والآخر، وذلك لأنه لا یمكن الفصل بین الآخر ووجهه،مشیرًا إلى أن اللقاء بالوجه هو بمثابة الحدث الذي یكمن فیه الحوار وربما یكون حوار من دون خطاب موجه، فالوجه هو ظاهرة تشیر إلى ماهیة الإنسان بالمعنى الفینومینولوجي. كما لو كان ذلك الخطاب هو تجلّ للإله على الوجه لحظة اللقاء؛ حیث یقول لیفیناس: "فحینما تلتقي الأنا بالأنت تبدأ العلاقة الأصلیة للحدث الأخلاقي". (shrink)

This article provides a critical assessment of Habermas’s recent work on religion and its role in the public sphere by comparing it to Kant’s phi-losophy of religion on the one hand and that of Kierkegaard on the other. It is argued that although Habermas is in many ways a Kantian, he diverges from Kant when it comes to religion, by taking a position which comes closer to the Kierkegaardian view that religiousness belongs to private faith rather than philosophy. This has (...) implications not just for the conception of religion but also for the very roles of communication, validity, rationality, and philosophy. (shrink)

This paper considers whether a divine-command theory of moral obligation could justify morally horrible acts, partly by examining Kierkegaard’s writings. It argues that only the commands of a God who is essentially good could be morally justified, and thus no defensible version of a DCT could actually justify horrible acts. In Works of Love Kierkegaard defends such a DCT, and thus is committed to the claim that any actual commands of God must be aimed at the good. This is consistent (...) with the claim that if we knew that a command that is alleged to be from God is directed at what is bad, the command must not be authentic. The issue raised by Fear and Trembling, where Kierkegaard’s pseudonym Johannes de Silentio considers the “binding of Isaac” story, thus raises crucial epistemic issues, which cannot be settled without considering how one might come to know that a purported revelation from God is authentic, as well as how one might come to believe that some particular moral belief is wrong. The paper defends the view that if one knew that a revelation from God was authentic, then one could be justified in holding a moral view on some particular issue, such as veganism, that clashes with the dominant views of one’s contemporaries. (shrink)

O tema deste artigo é o imperativo existencial de Kierkegaard, o existente pessoal que se impõe ao existente social. Este tema é transversal na obra deste autor e é pertinente, pois é sempre necessário e profícuo refletir sobre a condição humana e os estádios da existência atemporais que se tem de seguir. Qual é o cabimento dos três estádios da existência de Kierkegaard para a condição do indivíduo enquanto simples existente pessoal? A resposta a esta pergunta é o objetivo deste (...) artigo. O objetivo é compreender a posição de Kierkegaard sobre a importância da assunção de uma existência pessoal, numa perspetiva atemporal. Este artigo é uma abordagem eminentemente teórica e concetual. A estratégia adotada incide na bibliografia de e sobre Kierkegaard e centra-se numa dimensão religiosa, o que justifica a sua preocupação com o indivíduo e, em particular, com o seu problema mais importante: a sua salvação. O resultado deste artigo é a demonstração da inevitabilidade da imitação de um modelo de existência, uma forma de reencontrar a unidade e a esperança de salvação, conduzindo à unidade interior e à verdadeira unidade antropológica, apenas possível com a fé. Conclui-se, com este artigo, que todos os seres humanos seguem um percurso escolhido e relativo de vida que os define e determina o que podem usufruir de uma existência inalienável e irrepetível. (shrink)

مسئله ایمان و سازگاری یا عدم سازگاری آن با عقل و همچنین توجیه باورهای دینی بر پایه عقلانیت از دیرباز به عنوان یکی از چالش‌برانگیزترین مسائل فلسفه دین محسوب شده است. فیلسوفان و اندیشمندان بسیاری به بررسی این موضوع غامض و نقد دیدگاه‌های یکدیگر پرداخته‌اند. سورن کرکگور، متفکر برجسته دانمارکی، که به پدر اگزیستانسیالیسم معروف است، یکی از ایده‌پردازان مهم دربارۀ رابطۀ ایمان و عقل است. او عقلانی کردن ایمان را امری متناقض می‌داند و قائل به تفکیک قلمرو ایمان از (...) قلمرو عقل و همچنین تقدم ایمان بر عقل است. به عقیده او ایمان، حقیقتی انفسی و از جنس شور است، و عقل آفاقی‌اندیش هرگز قادر به درک حقایق انفسی نیست. این مقاله از پنج بخش تشکیل شده است. در بخش اول مبانی فکری-فلسفی کرکگور را بررسی می‌کنیم. در بخش دوم نظریۀ کرکگور در باب حقیقت ایمان، و در بخش سوم نظریۀ او در باب رابطۀ عقل و ایمان را شرح و بسط می‌دهیم. در بخش چهارم انسان سعادتمند و مظهر متعالی اگزیستانس را از منظر کرکگور معرفی خواهیم کرد؛ و سرانجام در بخش پنجم به نتیجه‌گیری و جمع‌بندی نکات و نتایج به‌دست‌آمده خواهیم پرداخت. (shrink)

ABSTRACTI suggest that Kierkegaard proves a helpful interlocutor in the debate about Analects 13.18 and the meaning of yin 隱. After surveying the contemporary debate, I argue that Kierkegaard and the Confucians agree on three important points. First, they both present relational selves. Second, both believe certain relationships are integral for moral knowledge. Third, both present a differentiated account of love where our obligations are highest to those with whom we are closest. Moreover, Kierkegaard’s ‘covering’ in the deliberation ‘Love covers (...) a multitude of sins’ in Works of Love of ‘covering’ suggests innovative meanings for yin 隱 that are compatible with Confucian philosophy. Finally, I argue that sagely discretion in covering on the Confucian account is like the teleological suspension of the ethical. (shrink)