یکی از نظریات بسیار مهم و چالش‌برانگیز خداباوری گشوده، دیدگاه خاص آن درباره صفت علم مطلق الهی است. خداباوری گشوده اذعان دارد که خدا عالم مطلق است، اما با این قید که علم خدا به افعال اختیاری که انسان در آینده انجام می‌دهد تعلق نمی‌گیرد. پذیرش اختیار مطلق برای انسان توسط خداباوران گشوده و پذیرش تعارض میان «افعال اختیاری انسان در آینده» با «علم پیشینی خداوند» سبب شده است که آنها علم پیشینی خدا به این افعال را انکار کنند. در (...) عین حال، از نظر آنان عدم علم پیشینی خداوند به این نوع افعال، خدشه‌ای به علم مطلق او وارد نمی‌کند. خداباوران گشوده با ذکر انواع دیدگاه‌ها درباره علم خدا و بیان اشکالاتی که در این نظریات وجود دارد، دیدگاه خاص خودشان را اثبات می‌کنند و این دیدگاه را هم به لحاظ منطقی-فلسفی سازوارتر و هم به لحاظ مبتنی بودن بر کتاب مقدس سازگارتر می‌دانند. آنها، در یک تقسیم رایج و کلی، سه دیدگاه را قسیم دیدگاه خودشان می‌دانند که عبارت‌اند از «علم بسیط یا صرف»، «علم میانی» و «دیدگاه آگوستینی-کالونی». مدافعان خداباوری گشوده بعد از بیان اشکالات وارد بر هر کدام از این نظریات، که غالباً بر محدود شدن اختیار انسان، یا تعارض با کتاب مقدس تکیه دارند، نظریه خاص خودشان را تثبیت می‌کنند. (shrink)

This paper is an attempt to clash the problem of forgiveness as formulated in contemporary secular and Christian ethics with Kierkegaard’s considerations concerning this issue. Kierkegaard’s thought is increasingly used in the modern debate on forgiveness. It is therefore worth investigating whether Kierkegaard’s considerations are really able to overcome in any way contemporary disputes concerning this problem or enrich our thinking in this area. The main thesis of this paper states that there is a fundamental, ontological difference between Kierkegaard’s understanding (...) of forgiveness and that of modern thinkers. While the Danish philosopher refers to the transcendent reality of spirit, where the act of forgiveness is always performed by God, in contemporary ethical and Christian thought, forgiveness is first and foremost formulated from an immanent point of view that appeals to the world of human values. This difference is demonstrated by analyzing the four main themes corresponding to the most important issues taken up in the contemporary debate on forgiveness. These are: the victim-offender relation, the conditionality and unconditionality of forgiveness, the issue of condonation, and the problem of the unforgivable. As a result of the analyses presented herein, the impossibility of directly applying Kierkegaard’s transcendent theses to ethical thought of the immanent variety will be shown. (shrink)