I argue that the semantics of sentences expressing future contingent propositions is best viewed as being based on a clear distinction between a time at which a proposition is true and a time at which a state of affairs that makes it true gets actualized. That a prediction is true here and now means that its truth-maker gets actualized later. This is not to say that if a contingent proposition p concerning the future is true at t, it acquires the (...) truth-value true at t only retrospectively, at a later moment. Nor must this be seen as suggesting that it is a settled, unpreventable fact at t that p is true at t. It just means that the reason for its present truth is something that happens later on: the future happens to evolve in such a way as to make a truth-maker of p obtain. In this case, then, it can be said that at t, p is truth-maker indeterminate, or that it has an indeterminate truth-maker. I develop a formal semantics based on this analysis in the follow-up article ‘A Formal Framework for Future Contingents’. Here, I lay down the conceptual framework and indicate Boethius and Abelard as precursors of the view I wish to defend. (shrink)

Celem artykułu jest ukazanie zasadniczych różnic między rozumieniem pojęć kontyngencji, wolności, indywidualności w filozofii Szkota w odniesieniu do tradycji arystotelesowskiej. Podkreślam, że istotnymi elementami koncepcji Szkota, będącymi wyraźnym odejściem od klasycznego arystotelizmu, są: (1) odrzucenie zasady pełności, (2) interpretacja teraźniejszości jako niekoniecznej, (3) rozwinięcie pojęcia synchronicznej kontyngencji, (4) zerwanie związku między niezmiennością i koniecznością. W swej antropologii Szkot kładzie nacisk na (1) pojęcie wolnej wolijako władzy autonomicznej i zdolnej do samodeterminacji, (2) przypisuje woli racjonalność, która nie polega na zależności woli (...) od intelektu czy wiedzy, (3) odchodzi od arystotelesowskiego eudajmonizmu. Boga traktuje jako zdolnego do poznania i miłowania jednostkowych, kontyn- gentnych bytów. W swej aksjologii podkreśla pozytywny wymiar indywidualności, wielości i nie- powtarzalnościjednostek. (shrink)

This paper examines a commentary of Aristotle's Peri hermeneias, preserved in a single manuscript in the Biblioteca Nacional de España, that is commonly attributed to the fourteenth-century theolog...