This article develops a new perspective on theism that makes the simple juxtaposition of theism and atheism problematic, and helps bridge philosophy of religion and the empirical study of religious phenomena. The basic idea is developed inspired by Terrence Deacon's book Incomplete Nature and its description of “ententional” phenomena, together with some ideas from the cognitive science of religion, especially those related to agency and “theological correctness.” It is argued that God should not be understood as a “homunculus” that stops (...) an otherwise infinite regress of arguments. (shrink)

In this article, the author studies some central concepts in Avicenna's and sī's modal logics as presented in Avicenna's Al-Ish r t wa'l Tan īh t ( Pointers and Reminders ) and in sī's commentary. In this work, Avicenna introduces some remarkable distinctions in order to interpret Aristotle's modal syllogistic in the Prior Analytics . The author outlines a new interpretation of absolute sentences as temporally indefinite sentences and argues on the basis of this that Avicenna seems to subscribe to (...) the Principle of Plenitude. He also shows that he has no valid proof of the modal conversion rules and that he uses some rather ad hoc distinctions to show that Aristotle's modal syllogistic is correct. The author also notes some interesting differences between Avicenna's and sī's approaches to modal logic. (shrink)

Celem artykułu jest ukazanie zasadniczych różnic między rozumieniem pojęć kontyngencji, wolności, indywidualności w filozofii Szkota w odniesieniu do tradycji arystotelesowskiej. Podkreślam, że istotnymi elementami koncepcji Szkota, będącymi wyraźnym odejściem od klasycznego arystotelizmu, są: (1) odrzucenie zasady pełności, (2) interpretacja teraźniejszości jako niekoniecznej, (3) rozwinięcie pojęcia synchronicznej kontyngencji, (4) zerwanie związku między niezmiennością i koniecznością. W swej antropologii Szkot kładzie nacisk na (1) pojęcie wolnej wolijako władzy autonomicznej i zdolnej do samodeterminacji, (2) przypisuje woli racjonalność, która nie polega na zależności woli (...) od intelektu czy wiedzy, (3) odchodzi od arystotelesowskiego eudajmonizmu. Boga traktuje jako zdolnego do poznania i miłowania jednostkowych, kontyn- gentnych bytów. W swej aksjologii podkreśla pozytywny wymiar indywidualności, wielości i nie- powtarzalnościjednostek. (shrink)