In this article the advent of Lévi-Strauss's structural anthropology is described as a reaction against the predominantly phenomenological bias of French philosophy in the post-war years as well as against the old humanism of existentialism which seemed parochial both in its confinement to a specific tradition of western philosophy and in its lack of interest in scientific approach. Nevertheless, the paradigm of structural anthropology cannot be equated with the field of structuralism, which became a very contestable form of intellectual fashion. (...) The reception of Lévi-Strauss's theory in the English-speaking world carried on both the same enthusiasm and the same distortions and simplifications, to the extent that in the course of anti-structural criticism, the main thrust of the epistemological approach of Lévi-Strauss seems to have been lost, to the collective detriment of social sciences and anthropology. (shrink)

Résumé Claude Lévi-Strauss a souvent souligné l’importance que revêtait pour lui la découverte précoce du marxisme dont l’inspiration l’aurait ensuite constamment accompagné dans son travail d’anthropologue. Cette affirmation est devenue un leitmotiv des travaux consacrés à Lévi-Strauss, sans que personne ne se soit soucié d’en vérifier le bien-fondé. De nombreux indices attestent pourtant que Lévi-Strauss s’est livré à une mystification autobiographique. Afin d’en saisir la signification, l’article se propose de reconstituer le contexte du milieu intellectuel parisien des années 1950, lorsque (...) cette mystification a vu le jour, et d’expliquer les raisons qui ont poussé Lévi-Strauss à entretenir cette fiction encore une trentaine d’années plus tard. Le but de cet argument est de montrer que la ruse autobiographique habilement mise en scène, loin de n’être qu’un obstacle herméneutique, peut également devenir une ressource qui aide à lever le voile sur des pans oubliés de l’histoire. (shrink)

Në këtë artikull shtjellohet kontributi i Claude Lévi-Strauss-it në antropologji. Lévi-Strauss e shndërroi antropologjinë në një projekt shkencor me një vlerë shumë më të sofistikuar intelektuale për të kuptuar njerëzimin sesa ç'mendohet apo sesa ka arritur më parë kjo fushë. Kontributi i tij përfaqëson rithithjen e kësaj fushe në qendrën e ideve perëndimore, përderisa ai e riformuloi antropologjinë si një projekt intelektual, një profesion të intelektualëve të kohës, në vend të një profili të specializuar me gjuhën, të dhënat, metodat, teknikat, (...) dhe teoritë e tij të ralla. Sipas Clifford Geertz, asnjë antropolog nuk ka qenë më insistues sesa Lévi-Strauss në faktin se 'praktika e profesionit të tij përbëhet nga një kërkim personal i drejtuar nga një vision personal dhe që synon shëlbimin personal.' Në formën e mitit standard profetik të një kërkimi heroik me antropologun si hero, sipas Richard Shweder, Lévi-Strauss e shndërroi ekspeditën e tij në brendësinë e virgjër të Amazonës në një kërkim vizioni dhe e shndërroi antropologjinë në një mision shpirtëror për të mbrojtur njerëzimin kundër vetvetes. (shrink)