Malebranche’s so-called conservation is continuous creation (CCC) argument has been celebrated as a powerful and persuasive argument for Occasionalism—the claim that only God has and exercises causal powers. In this paper I want to examine the CCC argument for Occasionalism by comparing it to Jaegwon Kim’s so-called Supervenience argument against non-reductive physicalism. Because the arguments have deep similarities it is interesting and fruitful to consider them in tandem. First I argue that both the CCC argument and the Supervenience argument turn (...) on the same general principle, what Kim calls Edward’s Dictum. It is doubtful that Malebranche or Kim succeed in grounding Edward’s Dictum, though Malebranche, I think, has more resources at his disposal to make his case. Even if this worry is waived, however, I argue that the completion of Stage 1 of the Supervenience argument can be used to raise a further worry for the CCC argument that cannot easily be resolved. (shrink)

In a recent paper, Alvin Plantinga defends occasionalism against an important moral objection: if God is the sole direct cause of all the suffering that results from immoral human choices, this causal role is difficult to reconcile with God’s perfect goodness. Plantinga argues that this problem is no worse for occasionalism than for any of the competing views of divine causality; in particular, there is no morally relevant difference between God directly causing suffering and God indirectly causing it. First, we (...) examine Plantinga’s moral parity argument in detail and offer a critical evaluation of it. Then we provide a positive argument, based on the doctrine of doing and allowing, to show why there is a morally relevant difference between God’s direct and indirect causation of suffering. (shrink)

Artykuł omawia zjawisko dylematów moralnych z perspektywy teistycznej. Teiści przyjmują często, że (1) opatrznościowy Bóg nigdy nie postawiłby stworzonej przez siebie istoty przed taką sytuacją wyboru, w której owa istota nie jest w stanie uniknąć czynu niesłusznego, bądź że (2)jeśli istota staje przed taką sytuacją wyboru, to jest to wynikiem pewnego niesłusznego działania, którego dokonałajuż wcześniej. Wielu komentatorów przypisuje tę drugą opcję Tomaszowi z Akwinu. Autor argumentuje, że taka interpretacjajest błędna, przytaczając między innymi przeprowadzoną przez Akwinatę analizę ślubowania Jeftego opisanego (...) w Księdze Sędziów. Natomiast w odniesieniu do pierwszej opcji artykuł zamykają uwagi dotyczące sposobu opracowania normatywnej teorii etycznej o charakterze teistycznym, która uznaje istnienie dylematów moralnych. Teiści zainteresowani taką teorią powinni poważnie rozważyć odrzucenie założenia, że powinność implikuje możliwość. (shrink)