While some are currently debating whether time may or may not be an illusion, others keep devoting their time to the science of consciousness. Time as such may be seen as a physical or a subjective variable, and the limitations in our capacity of perceiving and analyzing temporal order and change in physical events definitely constrain our understanding of consciousness which, in return, constrains our conceptual under-standing of time. Temporal codes generated in the brain have been considered as the key (...) to insight into neural function and, ultimately, as potential neural substrates of consciousness itself. On the basis of cur-rent evidence and opinion from neuroscience and philosophy, we consider the interrelation between con-sciousness and time in the light of Hegel and Heidegger’s concepts of Sein (Being) and Zeit (Time). We suggest that consciousness can be defined in terms of a succession of psychological moments where we realize that we exist in, and are part of, a present moment in time. This definition places all other percep-tual or sensorial processes which may characterize phenomenal experience at a different level of analysis and centers the debate around consciousness on the fundamental identity link between awareness of the Ich (I) and awareness of what Heidegger termed Ursprüngliche Zeit (original time). We argue that human consciousness has evolved from the ability to be aware of, to remember, and to predict temporal order and change in nature, and that the limits of this capacity are determined by limits in the functional plasticity of resonant brain mechanisms. Although the conscious state of the Self is the ultimate expression of this evolution, it is devoid of any adaptive function as such. (shrink)

Celem pracy jest wskazanie na podstawowe procesy neurologiczne i biofizyczne konstytuuj ące kompleksowy model umysłu świadomego. Przedstawiono zarówno model obliczeniowy działania neuronowych pól tworzących mentalne reprezentacje rzeczywistości, jak i biologiczne koncepcje realizacji tych funkcji mózgu. Wyjaśniono motywacje ludzkiego i zwierzęcego działania. Przedstawiono koncepcje, jak powstaje świadomość oraz jak rozpoznajemy, że jesteśmy świadomi, co objaśnia także problem samoświadomości. Wskazano, że zrozumienie fenomenu świadomości usuwa antynomię teleologicznego i przyczynowego charakteru natury ludzkiej, co niweluje dualizm cielesnego i duchowego charakteru substancji tworzącej nasze umysły. (...) W części pierwszej przedstawiono ograniczenia koncepcji obliczeniowego modelu rozpoznawania poprzez porównywanie i poszukiwanie podobieństw wzorców według Perlovsky’ego oraz wskazano na sposób rozwinięcia tej koncepcji poprzez uwzględnienie morfologii i biologicznych funkcji sieci neuronowej mózgów naturalnych. Pokazano, że neuronowe pola synaptyczne o strukturze hierarchicznej impresjonów w rozumieniu hipotezy Vadakkana mogą spełniać role neuronowych pól modelujących zaangażowanych w gówne procesy psychiczne. Zauważono, że rozszerzony w ten sposób poziom analizy funkcji mózgu w dalszym ciłgu nie pozwala na wyjaśnienie fenomenu świadomości i konieczne jest przeanalizowanie podłoża biochemicznego i molekularnego tych procesów, co zostanie przedstawione w następnych częściach pracy. (shrink)