To provide rigour when preparing a research design, the researcher needs to carefully consider not only the methodology but also the philosophical intent of the study. This, however, is often absent from reported research and provides the reader with little evidence by which to judge the merits of the chosen methodology and its influence on the study. The purpose of this paper is to set out the case for critical realism as a framework to guide appropriate action in practice development (...) and realistic evaluation for understanding the consequences of those actions.It is evident that critical realism and critical social science share common ground. Emancipatory practice development (ePD) is based on the philosophy of critical social science and therefore by virtue is linked to the tenets of critical realism. Until now, the evaluation of ePD programme has been well served by 4th-generation evaluation. However, this paper outlines the need for a different approach to evaluation, one that is based on critical realism, that is concerned with emancipation, and that can be used in the ever-changing environment of clinical practice. Realistic evaluation not only links strongly to ePD programmes, but also serves as the basis for effective research questions that will test the outcomes of the research and inform the transferability of ePD mechanisms into differing contexts. (shrink)

This paper offers a realist critique of socialresearch on health inequalities. A conspectus of thefield of health inequalities research identifies twomain research approaches: the positivist quantitativesurvey and the interpretivist qualitative `casestudy'. We argue that both approaches suffer fromserious philosophical limitations. We suggest that aturn to realism offers a productive `third way' bothfor the development of health inequality research inparticular and for the social scientific understandingof the complexities of the social world in general.

This paper takes a conceptual look at cosmopolitanism and the related issue of what it means to be human in order to arrive at an alternative conceptual framework which is free from empiricist assumptions. With reference to a discussion on Homer’s Iliad , the author develops a ‘humanist’ model of discerning humanity. This model is then compared and contrasted with Martha Nussbaum’s version of cosmopolitanism. The notion of ‘aspect-seeing’ discussed by Wittgenstein in the second part of the Philosophical Investigations is (...) also examined in order to shed light on what it involves to discern humanity. Finally, racism is discussed from the philosophical perspective elaborated in order to highlight its distinctive conceptual features. It is hoped that this paper can refocus our attention on important issues concerning the basis of what it means to see human beings as human beings. (shrink)

التزام دینی و ربط و نسبت آن با عقلانیت از مباحث مهم فلسفۀ دین است. راجر تریگ از اندیشمندان معاصری است که این مسئله را محور توجه خود قرار داده است. در این مقاله ما دیدگاه او در خصوص سرشت التزام و ربط و نسبت آن با باور، معنا، توجیه و عقلانیت را از نظر گذرانده‌ایم. او با تعریف خاصی که از التزام ارائه می‌دهد، آن را مبتنی بر دو مؤلفه می‌داند: یکی باور گزاره‌ای و دیگری تعهد شخصی بدان. از (...) آنجا که تریگ مؤلفه اول التزام را اساسی و بنیادین می‌داند، تمرکز مقاله نیز بر همین مؤلفه است. تریگ بر اساس مؤلفۀ اول، واقع‌گرایی و نقد نسبی‌انگاری را از لوازم حقیقی التزام می‌داند و در همین راستا به نقد ناواقع‌گرایی و نسبی‌انگاری در این حوزه می‌پردازد. او از جمله علل گرایش به نسبی‌انگاری در حوزۀ دین را تلاش ویتگنشتاین متأخر در واکنش به پوزیتیویسم منطقی می‌داند که منجر به جدایی و تمایز دین از علم شد. تریگ ضمن نقد این جریان فلسفی، می‌کوشد تا پیامدهای آن را نیز نشان دهد. او با تأکید بر زبان به عنوان امری که تبلور حقیقت است و ارتباط را امکان‌پذیر می‌کند و نیز تأکید بر سرشت مشترک بشر به مقابله با نسبی‌انگاری مفهومی می‌پردازد و راه را برای عقلانیت التزام می‌گشاید. مقاله در پایان نشان می‌دهد که اگرچه تریگ در نقدهایش به موفقیت‌هایی دست یافته است، به نظر می‌رسد جنبۀ ایجابی بحث او فاقد استحکام و دقت کافی است. (shrink)