Gossip is often serious business, not idle chitchat. Gossip allows those oppressed to privately name their oppressors as a warning to others. Of course, gossip can be in error. The speaker may be lying or merely have lacked sufficient evidence. Bias can also make those who hear the gossip more or less likely to believe the gossip. By examining the social functions of gossip and considering the differences in power dynamics in which gossip can occur, we contend that gossip may (...) be not only permissible but virtuous, both as the only reasonable recourse available and as a means of resistance against oppression. (shrink)

Most of the current literature on gossip describes gossipmongers as incessantly sharing evaluative and valuable information about an absent third party in teams, groups, communities, and organizations. However, potential gossipers can similarly decide not to share what they know, depending on the content, the context, or their relationship with the other actors in the gossip triad. We argue that understanding the reasons why people do not gossip may provide useful insights into individual motives, group dynamics, and collective behaviors. This theoretical (...) contribution first critically surveys the existing gossip literature with the aim of highlighting the conditions under which people might refrain from sharing third party information. We then propose to apply Goal Framing theory as a way to bridge a theory of the micro-foundations of human behavior with an analytical model of the gossip triad that disentangles the various ways through which senders, receivers, and objects of gossip may be interrelated. From a goal framing perspective, most research on gossip illustrates the mechanisms in which the hedonic gratification derived from gossiping is reinforced by gain or normative goals. However, a normative or a gain goal frame can prevent the gossip monger from spreading the information, and we argue that depending on different configurations of frames and relations between actors the perceived costs of sending gossip may be far higher than much of the previous literature suggests. (shrink)

The concept of reputation has hardly been analyzed by philosophers. My analysis presents a puzzle: reputation is a portrayal of who one is. However, it is dependent on others. This description contradicts David Oderberg’s analogy between reputation and property. I discuss the relation of reputation to gossip and conclude that we should take spreading information seriously. We should go back to the original meaning of gossip: the term “Godsib,” meaning godfather. In our global village we are all entrusted with other’s (...) identities. We should pave our way with that information in a manner that would manifest great care. But this does not mean that these people are exempt from responsibility: the chain that ends in reputation starts with how you behave. It is your very identity that you entrust to other people—make sure to behave in a way that would result in the reputation you want to deserve. (shrink)

Sinema, anlatısal tarzları ve ürünleri aracılığıyla dünyânın her köşesine ulaşmasıyla kültürel temsîliyetin etkili bir aracıdır. Sinema sanatsal, belgesel ve dramatik şekillerde dışsal gerçeklikleri ve zihinsel deneyimleri tasvîr ederek farklı temalarla çeşitli konuları işler. Dolayısıyla sinemanın bilgi akışı ortamındaki her filmi bir kavramsal ve felsefî arka plana sâhiptir. Savaş döneminde geçen Valkyrie (2008) filmi, kendisi ve sevdiklerini tehlikeye atıp başkalarını öncelikli tutarak, yaşanan acıyı hafifletmek için çaba sarf eden bir karakteri tasvîr etmektedir. Bu çabaları, onun diğerkâm motivasyonunu gösterir. Çalışmada sinema, simülatif (...) anlamda diğerkâmlığı tanımlama, sâbitleme ve inceleme yoluyla fayda sağlamıştır. Bu çalışma, diğerkâmlığın farklı felsefî düşünürler tarafından erdem olarak görülen “benmerkezcilik” ve “egoizm” ile karşılaştırmasını, özellikle Stauffenberg'in bu erdemlerle olan tutumu üzerine filmdeki karakterleri tartışarak ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu kavramlarla ilgili teorik çerçeve birinci bölümde oluşturulmuş ve ikinci bölümde karakterlerin (özellikle Stauffenberg) bu çerçevedeki durumları belirlenmiştir. Birinci bölüm, farklı düşünürlerin bakış açısından diğerkâmlığın bir semantik analizini yaparak kavram ile “egoizm” ve “benmerkezcilik” arasındaki farkı özetlemektedir. İkinci bölüm, filmle ilgili sinema kritiği yazılarını inceleyerek filmin kurgusal boyutuyla ilgili bir çerçeve sunmaktadır. Stauffenberg'in II. Dünyâ Savaşı'nda Nazilere karşı mücâdelesi, belirgin erdem göz önünde bulundurularak incelenmiştir. Nitel içerik analizi yöntemi kullanılarak film analiz edilmiş ve Stauffenberg'in diğerkâm duruşu felsefî ve ahlâkî verilerle yorumlanmıştır. Sonuç olarak, Stauffenberg benmerkezcilik veyâ egoizme değil, diğerkâmlığa uygun davranmıştır. (shrink)