Abstract

In 1842, Danish philosopher Søren Kierkegaard published Repetition: A Venture in Experimenting Psychology under the pseudonym Constantin Constantius. In this complex and distinctive work, he introduced a novel approach to philosophical inquiry. In Gilles Deleuze’s apt summary, Kierkegaard invents “an incredible equivalent of theater within philosophy” and establishes repetition as “the fundamental category of the philosophy of the future.” [In Dutch: In 1842 publiceert de Deense filosoof Søren Kierkegaard De herhaling: een proeve van experimenterende psychologie onder het pseudoniem Constantin Constantius. In dit curieuze en eigenzinnige boek introduceert hij een nieuwe manier van filosofie bedrijven. Kierkegaard, zo vat Gilles Deleuze het treffend samen, verzint “een verbluffend equivalent van het theater in de filosofie” en maakt de herhaling tot “de fundamentele categorie van de filosofie van de toekomst”.]