In the last two decades, major cities in Malaysia have witnessed a spate of urban redevelopment including commercial and retail complexes, and residential estates. The current urban transformations taking place in Malaysian cities are mainly market-driven and characterized by fast-track development with a strong priority on the road infrastructure. This is a typical example of an intensive property-led development that is becoming a central driver of the national economy. This article provides a deeper understanding of the complexity of urban development (...) in Malaysia. Here, the major aim is to understand the Malaysian cities' transitions in the trajectory of their colonial past, national identity, multi-cultural community, culture, and religion. Focusing on South East Asian urbanism, this article determines how internal and external forces and global trends such as neoliberalism and property-led development affect the transformation of urban landscapes and expansions in Malaysia. The outcomes of this paper will indicate how much property-led development and globalisation have affected the traditional and tropical climate-responsive urban environment in Malaysia. It will also identify sustainable design and planning measures that should be implemented in the cities of Malaysia to combat the ill-effects of globalisation. (shrink)

Doing philosophy for/with children and exposing students to multiple perspectives, exemplified within the Austrian Centre of Philosophy with Children’s implementation project of the Philosophical Enquiry Advancing Cosmopolitan Engagement (PEACE) curriculum in schooling, may offer a valuable written, taught, and tested curriculum for democratic citizenry. This paper provides an analysis that seeks to present, describe, critique, and make recommendations on the PEACE curriculum. The paper asks the question: In what ways does the Philosophical Enquiry Advancing Cosmopolitan Engagement as a 21st century (...) curriculum address education for democratic citizenry? In this evaluation the ways in which issues of culture and identity, human rights and democracy are perceived and addressed, along with issues of critical thinking and reasoning in verbal and non-verbal language are attended. Concepts of collaboration, cooperation, teacher support and development are also critiqued. This critique is based on a ten-day Austrian Center of Philosophy with Children conference and training course on the PEACE curriculum, and consists of open-ended interviews, personal observations, and published reports on pre- and post-test results of the PEACE curriculum. Exploring the integration of the Austrian Center of Philosophy with Children PEACE curriculum and the Philosophy for/with Children methodology, this paper utilizes Hansen’s (1995) five principles for guiding curriculum development practice as a framework for analysis. It is hoped that findings and recommendations from this study may stir further exploration and contribute to the work of Philosophy for/with Children in democratic education for 21st century citizenry worldwide. (shrink)

Doing philosophy for/with children and exposing students to multiple perspectives, exemplified within the Austrian Centre of Philosophy with Children’s implementation project of the Philosophical Enquiry Advancing Cosmopolitan Engagement (PEACE) curriculum in schooling, may offer a valuable written, taught, and tested curriculum for democratic citizenry. This paper provides an analysis that seeks to present, describe, critique, and make recommendations on the PEACE curriculum. The paper asks the question: In what ways does the Philosophical Enquiry Advancing Cosmopolitan Engagement as a 21st century (...) curriculum address education for democratic citizenry? In this evaluation the ways in which issues of culture and identity, human rights and democracy are perceived and addressed, along with issues of critical thinking and reasoning in verbal and nonverbal language are attended. Concepts of collaboration, cooperation, teacher support and development are also critiqued. This critique is based on a ten-day Austrian Center of Philosophy with Children conference and training course on the PEACE curriculum, and consists of open-ended interviews, personal observations, and published reports on pre- and post-test results of the PEACE curriculum. Exploring the integration of the Austrian Center of Philosophy with Children PEACE curriculum and the Philosophy for/with Children methodology, this paper utilizes Hansen’s (1995) five principles for guiding curriculum development practice as a framework for analysis. It is hoped that findings and recommendations from this study may stir further exploration and contribute to the work of Philosophy for/with Children in democratic education for 21st century citizenry worldwide. Keywords: Democratic education, Philosophy for/with Children, Philosophical Enquiry Advancing Cosmopolitan Engagement (P.E.A.C.E.) Curriculum, Curriculum development, 21st Century citizenry, critical thinkin. (shrink)

This chapter argues for a structural injustice approach to the governance of AI. Structural injustice has an analytical and an evaluative component. The analytical component consists of structural explanations that are well-known in the social sciences. The evaluative component is a theory of justice. Structural injustice is a powerful conceptual tool that allows researchers and practitioners to identify, articulate, and perhaps even anticipate, AI biases. The chapter begins with an example of racial bias in AI that arises from structural injustice. (...) The chapter then presents the concept of structural injustice as introduced by the philosopher Iris Marion Young. The chapter moreover argues that structural injustice is well suited as an approach to the governance of AI and compares this approach to alternative approaches that start from analyses of harms and benefits or from value statements. The chapter suggests that structural injustice provides methodological and normative foundations for the values and concerns of Diversity, Equity, and Inclusion. The chapter closes with an outlook onto the idea of “structure” and on responsibility. The idea of a structure is central to justice. An open theoretical research question is to what extent AI is itself part of the structure of society. Finally, the practice of responsibility is central to structural injustice. Even if they cannot be held responsible for the existence of structural injustice, every individual and every organization has some responsibility to address structural injustice going forward. (shrink)

Higher education institutions are expected to produce quality and competitive graduates for the job market and nation-building. In realizing this role, Bukidnon State University needs to ensure that graduates may land a job-relevant and align with their education and training. With this, a tracer study was conducted to verify whether the three batches of graduates are employed and are employable. It ascertained their employability based on their work experience from graduation to the present job. It employed a cross-sectional method and (...) data mining for the information of 326 graduates. The results revealed that the majority of graduates had jobs relevant to their education and training; yet, there was a significant difference in the employability of graduates across batches, except in terms of gender. Biological Science, Social Studies, and Math graduates were employable within the first six and twelve months compared to graduates from other curricula. It was claimed that the BukSU had prepared BSE graduates for employment. However, these results have implications for strategic options in improving the programs. The study made some recommendations for future tracer initiatives. (shrink)

Mass media, także i w Republice Federalnej Niemiec, zyskują coraz większe znaczenie w informowaniu i funkcjonowaniu społeczeństw. Najstarszym środkiem masowego przekazu społecznego jest prasa. Pierwsze gazety na świecie zostały wydane na początku XVII w. w Wolfenbiittel i Strasburgu, a więc na ówczesnych terenach niemieckich. Nosiły one tytuły: "Aviso" i "Relationen". Aktualnie wydaje się w Niemczech 30 milionów egzemplarzy prasy codziennej (w ogólnym nakładzie). Zwiększa się także liczba gazet zawierających programy telewizyjne oraz czasopism kobiecych. Mediami XX w. są niewątpliwie radio i (...) telewizja. Pierwsze audycje radiowe były nadawane w Niemczech w roku 1923. Nowy wynalazek zyskał wkrótce duże uznanie i już w rok później w Niemczech było zarejestrowanych ponad pół miliona odbiorników. Aktualnie w RFN działa ok. 11 radiostacji publicznych i ponad 200 prywatnych. Powstanie prywatnych stacji radiowych i telewizyjnych było możliwe dzięki rozwiązaniom technologicznym lat osiemdziesiątych. Telewizja była znana już przed II wojną światową. W roku 1935 były nadawane regularne audycje telewizyjne w Niemczech. W rok później telewizja niemiecka transmitowała igrzyska olimpijskie, które odbywały się wtedy w Berlinie. Po II wojnie światowej stworzono w RFN dwie publiczne stacje telewizyjne: ARD (1954) i ZDF (1963). Od połowy lat osiemdziesiątych poważną konkurencją dla publicznych stacji telewizyjnych jest telewizja prywatna, która przekazuje swoje programy za pośrednictwem transmisji satelitarnych i łączy kablowych. Do najbardziej znanych niemieckich stacji telewizji prywatnej, odbieranych także i w Polsce należą: RTL i SATl, a także Pro Sieben, Vox, RTL2, Premiere, Viva itd. Przyszłość elektronicznych mediów audiowizualnych, nie tylko w RFN, ale także i w innych krajach jest ogromna i rozwija się niezwykle intensywnie i dynamicznie, zaspokajając głównie potrzeby ludyczne społeczeństw. (shrink)

Telewizja określana jest jako najważniejszy środek masowego przekazu a zarazem najważniejszy wynalazek XX w., który - według socjologów - zrewolucjonizował m.in. nasz styl życia oraz sposób percepcji informacji a jednocześnie ma ogromne możliwości kształtowania naszych poglądów i opinii. Powstanie telewizji nie jest związane - jak mogłoby się to wydawać - z okresem powojennym, lecz jest wynalazkiem, dla którego przesłanki technologiczne zostały stworzone już w połowie XIX w. Szersze znaczenie zdobyła ona jednak dopiero w latach trzydziestych w Niemczech jako potencjalny instrument (...) propagandy faszystów. W roku 1935 rozpoczęto po raz pierwszy nadawanie regularnego programu telewizyjnego, a w następnym przeprowadzono pierwszą relację telewizyjną z Olimpiady Sportowej w Berlinie. W okresie powojennym początki telewizji w Niemczech datują się na rok 1954, kiedy otwarto pierwszą publiczną stację telewizyjną pod nazwą ARD. W roku 1963 utworzono drugą publiczną stację telewizyjną ZDF. Powołaniu tej stacji towarzyszyły burzliwe dyskusje społeczne i polityczne. Po pierwszym okresie ostrej konkurencji obie stacje telewizyjne rozpoczęły współpracę między sobą i to zarówno na płaszczyźnie programowej, jak i produkcyjnej. Kolejnym wielkim krokiem w rozwoju telewizji było utworzenie sieci prywatnych stacji radiowych i telewizyjnych. Ich powstanie było możliwe dzięki nowej technologii przekaźnikowej, tzn. techniki satelitarnej oraz odpowiednim regulacjom prawnym. Pierwszym takim programem była - istniejąca zresztą do dzisiaj - stacja SAT 1, która rozpoczęła nadawanie swojego programu w styczniu 1995 r. Po niej powstały lawinowo następne, takie jak: RTL plus, PRO 7, Tele 5, VOX, VIVA i wiele innych. Socjologowie kultury i kulturoznawcy podkreślają, że telewizja ma ogromne możliwości przekazywania widzom informacji przede wszystkim z zakresu szeroko rozumianej kultury. Zastępuje kino, koncert i teatr. Jest oczywiście rzeczą dyskusyjną i otwartą rozpatrywanie jakości artystycznej poszczególnych programów, jednak niezmienny jest fakt, że głównym źródłem naszych informacji przede wszystkim politycznych, społecznych, ale także i kulturalnych jest telewizja. Specjaliści przewidują dalszy jej intensywny rozwój w XXI w. i to zarówno na płaszczyźnie technologicznej, jak i też programowej. (shrink)

Tác giả Desirée Kumpf phân tích trên Environmental Humanities về bản chất của các đồn điền trà hữu cơ tại Ấn Độ, dưới danh nghĩa “tăng trưởng xanh”, thường lấy lý tưởng trung tâm là tách bạch tăng trưởng kinh tế khỏi quá trình khai thác cạn kiệt nguồn tài nguyên sinh thái. Mục tiêu của lá cờ chuyển đổi này chính là giảm thiểu tới mức thấp nhất các tác động sinh thái tiêu cực.