Niniejszy tekst jest poświęcony kwestii nicości w myśleniu Heideggera. Dokonana w Byciu i czasie analiza struktury Dasein wydobywa na jaw wiele jej istotnych aspektów, a właściwie egzystencjałów, z których jednym byłaby trwoga. W trwodze świat „staje się” nicością, ukazuje się w sposób pusty i bezlitosny, ale zarazem odsłania to Dasein możliwość jego autentycznej egzystencji, możliwość zin¬dywidualizowanego bycia-w-świecie. W wykładzie Czym jest metafizyka? Heidegger powraca do problematyki nicości, rozumiejąc ją już inaczej niż czyniła to metafizyka: mianowicie nicość była warunkiem umożliwiającym jawność (...) bytu dla człowieka. Bycie: nicość: to samo – ogólnie rzecz ujmując, Heidegger będzie twierdził, że nicość przynależy do bycia, co syntetycznie wyraża właśnie ta jego późna formuła. Ponieważ kwestia bycia jest ściśle związana z kwestią czasu, stąd problematyka nicości łączy się najściślej u Heideggera z problematyką temporalności, temporalności ujmowanej – co koniecznie trzeba podkreślić – ekstatycznie. Temporalizacja byłaby według Heideggera wolną oscylacją pierwotnej czasowości otwartego horyzontu, co umożliwiałoby światowanie (Welten), czyli wchodzenie bytów w świat. Z tej perspektywy, w wykładzie Metafizyczne podstawy logiki, nicość jest określana jako nihil originarium. Świat to nicość, która wydarza się wraz i dzięki pierwotnemu czasowaniu się, co późny Heideggera będzie także rozumiał jako czwarty wymiar czasu (Czas i bycie). Nicość jest także tematyzowana przez Heidggera w Przyczynkach do filozofii, gdzie jest z kolei objaśniana jako istotowa wibracja (Erzitterung) Bycia (Sein). Podczas seminarium w Le Thor (1969) Heidegger powie, że w wydarzaniu (Ereignis) nie zostało już pomyślane nic greckiego. Wydarzanie nie „jest”, ale „daje”, „wydarza” bycie i czas. Bycie to jednak nie metafizycznie rozumiana obecność. Bycie to także nie nieobecność, nie sprowadza się ono bowiem do metafizycznie rozumianej nicości, nicości pojmowanej w opozycji do bytu, ale to nicość w sensie nihil originarium, nicość w sensie temporalnym, a może nawet i energetycznym. Tak ujmowana przez Heideggera nicość zdaje się i tak jednak „zanikać” w nieprzedstawianym, niewyrażalnym wydarzaniu, wydarzaniu uchodzącym za ostatnie „słowo” jego filozofii. (shrink)

scientific progress, natural philosophy of the Late Medieval Period is seen as playing the role of apologetics. For philosophers of science, with their repudiation of metaphysics, the task of providing a rational reconstruction of how scientific progress has occurred is nigh on impossible. Even explanations such as the Popperian and the Kuhnian strain under great difficulty and provide only partly satisfactory results. In his “Logik der Forschung” (1934) Karl Raimund Popper argues that metaphysics plays an accidental part in the emergence (...) of new scientific ideas. Correspondingly, in “Structure of Scientific Revolutions” (1962), by carrying out theoretical interpretations and classification of empirical facts without their metaphysical premises, Thomas Kuhn comes to the conclusion that natural science was formed under the influence of erroneous interpretations of Aristotelian natural philosophy presented by medieval natural philosophers. These are some of the reasons why medievalists are still made to defend late medieval natural philosophy from shallow convictions that at medieval universities nothing of any significance to contemporary science and philosophy took place at all. Seeking to render a fragment of a coherent reconstruction of the development of natural philosophy, I will investigate one idea of late medieval philosophy – the explanation of motion (impetus). The main statement of the paper holds that the ideas of late medieval natural philosophy have a decisive significance for the development of modern natural science instead of accidental or negative one. In the paper, following Aristotelian philosophical approach, premises of Jean Buridan’s theory of impetus will be exposed. Then, debates over the explanation of projectile motion are going to be presented, and finally, the necessary significance of this metaphysical idea on the modifications of natural philosophy is going to be ascertained. (shrink)

The present narrative describes and problematizes one year of Educational and philosophical work with illiterate adults in contexts of urban poverty in the Public School Joaquim da Silva Peçanha, city of Duque de Caxias, suburbs of the State of Rio de Janeiro during 2008. The project, “Em Caxias a Filosofia En-caixa?!”, consists of a teacher education program in which public school teachers study and practice the art of composing philosophical experiences with their students, and the realization of actual experiences of (...) philosophy in classrooms with children and students in an adult literacy class. This narrative is concerned with the latter aspect of the project, more specifically experiences working with adult students practicing philosophy. The thirty students and three teachers involved in the course do not study the history of philosophy, nor do they create philosophical systems or theories. Rather they participate in a philosophical experience that might best be able to understand by examining Pierre Hadot’s concept of philosophy “as a way of living”. (shrink)

EN: Selection of Marczyński's interviews on philosophy and literature which were recorded in early 2007 for the purpose of his radio broadcast "Hortus (In)Conclusus." Includes interviews with: Marek Bieńczyk, Józef Bremer, Ihor Byczko, Andrij Dachnij, Anna Dziedzic, Mateusz Falkowski, Tadeusz Gadacz, Michał Głowiński, Dorota Hall, Serhij Jospenko, Wachtang Kebuładze, Zbigniew Kloch, Andrzej Kołakowski, Wasyl Lisowyj, Ołeksandr Majewskyj, Anton Marczynski, Julia Marczyńska, Wadym Menżulin, Zbigniew Mikołejko, Monika Milewska, Andrij Okara, Ihor Paśko, Adam Pomorski, Myrosła Popowycz, Jerzy Prokopiuk, Iryna Puchta, Barbara Skarga, (...) Dmytro Stepowyk, Władysław Stróżewski, Myrosław Trofymuk, Tomas Venclova, Jan Woleński, Taras Wozniak, Arkadiusz Żychliński. (shrink)

My research is a result of accumulated provocation of obsolete and paralyzing education that has been frozen since the middle ages. We have to admit that before the pandemic, education was already in crisis. Governments have been ignoring to adopt any comprehensive plan to reform the educational systems till it has been unprecedently disrupted by COVID-19. I try through this paper to make a global call for governments to immediately start cooperating together for setting international qualifications framework that best suit (...) future competencies. This call should be prioritized on the world agenda. It would be more plausible for governments, UNESCO and other education stakeholders to seize the opportunity of the 2020 disruption of life cycle for the maximum benefit of humanity. For this to happen we need exceptional leaders with extraordinary vision to transform education instead of ensuring children can keep learning and that every single child returns to school after the pandemic. Another challenge to be expected is the reduction in education budgets being under pressure as governments shift spending towards the health and economic response to the pandemic. The impact of schools closing on a generation of children will be immense on the long term. We must act now to save the education and life chances of generations of youth. At this time of unprecedented crisis, the world must come together to protect education and put it at the very heart of the global recovery effort. Recovery, not as before but as convenient and sustainable with the perspective requirements. It is time to expose youth to real life experiences; we need our children to learn about finance from characters like Jef Bezos or Bill Gates or Mukesh Ambani; to learn about psychology from John Anderson, Eliot Aronson and Ahmed Ukasha; to know approaches of math and physics as Elon Musk and Steve Wozniak. We shouldn't settle for less when it comes to building minds and souls of our children. With all due respect to teachers and university professors, they are not the only best option for qualifying and training our youth for tomorrow's challenges. However, those entrepreneurs are not teachers or willing to be, education specialists and strategists are required to set the vision and the procedures required to pave the way for highly practical competencies framework. Analgesics are no longer feasible. (shrink)