The present narrative describes and problematizes one year of Educational and philosophical work with illiterate adults in contexts of urban poverty in the Public School Joaquim da Silva Peçanha, city of Duque de Caxias, suburbs of the State of Rio de Janeiro during 2008. The project, “Em Caxias a Filosofia En-caixa?!”, consists of a teacher education program in which public school teachers study and practice the art of composing philosophical experiences with their students, and the realization of actual experiences of (...) philosophy in classrooms with children and students in an adult literacy class. This narrative is concerned with the latter aspect of the project, more specifically experiences working with adult students practicing philosophy. The thirty students and three teachers involved in the course do not study the history of philosophy, nor do they create philosophical systems or theories. Rather they participate in a philosophical experience that might best be able to understand by examining Pierre Hadot’s concept of philosophy “as a way of living”. (shrink)

Niniejszy tekst jest poświęcony kwestii nicości w myśleniu Heideggera. Dokonana w Byciu i czasie analiza struktury Dasein wydobywa na jaw wiele jej istotnych aspektów, a właściwie egzystencjałów, z których jednym byłaby trwoga. W trwodze świat „staje się” nicością, ukazuje się w sposób pusty i bezlitosny, ale zarazem odsłania to Dasein możliwość jego autentycznej egzystencji, możliwość zin¬dywidualizowanego bycia-w-świecie. W wykładzie Czym jest metafizyka? Heidegger powraca do problematyki nicości, rozumiejąc ją już inaczej niż czyniła to metafizyka: mianowicie nicość była warunkiem umożliwiającym jawność (...) bytu dla człowieka. Bycie: nicość: to samo – ogólnie rzecz ujmując, Heidegger będzie twierdził, że nicość przynależy do bycia, co syntetycznie wyraża właśnie ta jego późna formuła. Ponieważ kwestia bycia jest ściśle związana z kwestią czasu, stąd problematyka nicości łączy się najściślej u Heideggera z problematyką temporalności, temporalności ujmowanej – co koniecznie trzeba podkreślić – ekstatycznie. Temporalizacja byłaby według Heideggera wolną oscylacją pierwotnej czasowości otwartego horyzontu, co umożliwiałoby światowanie (Welten), czyli wchodzenie bytów w świat. Z tej perspektywy, w wykładzie Metafizyczne podstawy logiki, nicość jest określana jako nihil originarium. Świat to nicość, która wydarza się wraz i dzięki pierwotnemu czasowaniu się, co późny Heideggera będzie także rozumiał jako czwarty wymiar czasu (Czas i bycie). Nicość jest także tematyzowana przez Heidggera w Przyczynkach do filozofii, gdzie jest z kolei objaśniana jako istotowa wibracja (Erzitterung) Bycia (Sein). Podczas seminarium w Le Thor (1969) Heidegger powie, że w wydarzaniu (Ereignis) nie zostało już pomyślane nic greckiego. Wydarzanie nie „jest”, ale „daje”, „wydarza” bycie i czas. Bycie to jednak nie metafizycznie rozumiana obecność. Bycie to także nie nieobecność, nie sprowadza się ono bowiem do metafizycznie rozumianej nicości, nicości pojmowanej w opozycji do bytu, ale to nicość w sensie nihil originarium, nicość w sensie temporalnym, a może nawet i energetycznym. Tak ujmowana przez Heideggera nicość zdaje się i tak jednak „zanikać” w nieprzedstawianym, niewyrażalnym wydarzaniu, wydarzaniu uchodzącym za ostatnie „słowo” jego filozofii. (shrink)

Fra il 1892 e il 1896, lo scienziato francese Pierre Duhem pubblicò, nella «Revue des questions scientifiques», sette articoli che, per la prima volta, fecero conoscere la sua concezione della scienza a un pubblico più vasto. L’accoglienza reticente, persino ostile, che è stata loro riservata lo indurrà, già in questo breve lasso di tempo, a fare evolvere la sua concezione. Otto anni dopo sarà pubblicata la sua famosa «Théorie physique : son objet, sa structure», in cui sono integrati molti di (...) questi testi. Offrendo per la prima volta l’edizione bilingue completa di questi sette articoli, il volume fornisce una migliore comprensione non solo dell’evoluzione del pensiero duhemiano, ma anche del contenuto del capolavoro di fama mondiale che ne sarebbe derivato. * * * Entre 1892 et 1896, le savant français Pierre Duhem fait paraître, dans la «Revue des questions scientifiques», sept articles qui, pour la première fois, font connaître sa conception de la science à un plus large public. L’accueil réticent, voire hostile, qui leur est réservé l’amènera, déjà au sein de ce court laps de temps, à faire évoluer sa conception. Huit ans plus tard paraîtra sa célèbre «Théorie physique : son objet, sa structure» dans laquelle plusieurs de ces textes se trouvent intégrés. En offrant pour la première fois l’édition bilingue intégrale de ces sept articles, ce volume permet donc de mieux comprendre non seulement l’évolution de la pensée duhémienne, mais encore le contenu du maître-ouvrage, mondialement connu, qui devait en résulter. (shrink)

EN: Selection of Marczyński's interviews on philosophy and literature which were recorded in early 2007 for the purpose of his radio broadcast "Hortus (In)Conclusus." Includes interviews with: Marek Bieńczyk, Józef Bremer, Ihor Byczko, Andrij Dachnij, Anna Dziedzic, Mateusz Falkowski, Tadeusz Gadacz, Michał Głowiński, Dorota Hall, Serhij Jospenko, Wachtang Kebuładze, Zbigniew Kloch, Andrzej Kołakowski, Wasyl Lisowyj, Ołeksandr Majewskyj, Anton Marczynski, Julia Marczyńska, Wadym Menżulin, Zbigniew Mikołejko, Monika Milewska, Andrij Okara, Ihor Paśko, Adam Pomorski, Myrosła Popowycz, Jerzy Prokopiuk, Iryna Puchta, Barbara Skarga, (...) Dmytro Stepowyk, Władysław Stróżewski, Myrosław Trofymuk, Tomas Venclova, Jan Woleński, Taras Wozniak, Arkadiusz Żychliński. (shrink)

My research is a result of accumulated provocation of obsolete and paralyzing education that has been frozen since the middle ages. We have to admit that before the pandemic, education was already in crisis. Governments have been ignoring to adopt any comprehensive plan to reform the educational systems till it has been unprecedently disrupted by COVID-19. I try through this paper to make a global call for governments to immediately start cooperating together for setting international qualifications framework that best suit (...) future competencies. This call should be prioritized on the world agenda. It would be more plausible for governments, UNESCO and other education stakeholders to seize the opportunity of the 2020 disruption of life cycle for the maximum benefit of humanity. For this to happen we need exceptional leaders with extraordinary vision to transform education instead of ensuring children can keep learning and that every single child returns to school after the pandemic. Another challenge to be expected is the reduction in education budgets being under pressure as governments shift spending towards the health and economic response to the pandemic. The impact of schools closing on a generation of children will be immense on the long term. We must act now to save the education and life chances of generations of youth. At this time of unprecedented crisis, the world must come together to protect education and put it at the very heart of the global recovery effort. Recovery, not as before but as convenient and sustainable with the perspective requirements. It is time to expose youth to real life experiences; we need our children to learn about finance from characters like Jef Bezos or Bill Gates or Mukesh Ambani; to learn about psychology from John Anderson, Eliot Aronson and Ahmed Ukasha; to know approaches of math and physics as Elon Musk and Steve Wozniak. We shouldn't settle for less when it comes to building minds and souls of our children. With all due respect to teachers and university professors, they are not the only best option for qualifying and training our youth for tomorrow's challenges. However, those entrepreneurs are not teachers or willing to be, education specialists and strategists are required to set the vision and the procedures required to pave the way for highly practical competencies framework. Analgesics are no longer feasible. (shrink)

BEN ALI (Souad) – STOFFEL (Jean-François), Présentation (pp. 5-6). STOFFEL (Jean-François), Introduction (pp. 7-13). BEN ALI (Souad), Aux origines de l’épistémologie historique: un retour à Pierre Duhem est-il justifiable ? (pp. 15-57). BORDONI (Stefano), De Cournot à Duhem: la naissance d’une tradition critique (pp. 59-93). FORTINO (Mirella), L’épistémologie de Duhem est-elle une ennemie de la rationalité ouverte ? (pp. 95-122). LEITE (Fábio Rodrigo), Quelques notes sur le prétendu réalisme struc­turel attribué à Pierre Duhem (pp. 123-164). ROUMENGOUS (Lucas), La continuité (...) de la physique à la métaphysique: un argument en faveur du néo-thomisme de Pierre Duhem ? (pp. 165-198). SEIDENGART (Jean), Duhem et les limites de son phénoménisme: la théorie physique peut-elle se contenter de sauver les phénomènes ? (pp. 199-219). STOFFEL (Jean-Fran­çois), Pierre Duhem et la revendication d’une tradition phéno­mé­naliste: à propos de son «Essai sur la notion de théorie physique de Platon à Galilée» (pp. 221-268). STOFFEL (Jean-François), L’«Histoire de la physique» de Pierre Duhem: contexte d’une publication singulière et historique de l’usage du terme «révolution» (pp. 271-300). BORDONI (Stefano), L’«Histoire de la physique» de Pierre Duhem: une histoire synthétique et tran­chante (pp. 301-310). DUHEM (Pierre), Histoire de la physique / manuscrit édité par Souad BEN ALI et Jean-François STOFFEL (pp. 311-406). Présentation des auteurs (pp. 407-409). Table des matières (pp. 411-412). (shrink)