Hasil penelitian ini menunjukkan bahwa novel Keluarga Pascual Duarte karya Camilo Jose Cela mendemonstrasikan cara hidup eksistensialisme-nihilistik khas Friedrich Nietzsche. Hal ini dapat ditemukan dalam tiga tema utama, yakni “nasib buruk sebagai afirmasi hidup”, “kekerasan dan kematian”, dan “penderitaan dalam kelahiran, harapan dan cinta”. Ketiga tema utama itu tergambar lewat tokoh-tokoh dan kisahnya yang radikal, tremendis—sarat akan kekejaman hidup, absurd dan nihilis. Dalam konteks itulah, Keluarga Pascual Duarte tidak dapat dipisahkan dari wacana eksistensialisme-nihilistik dalam tradisi filsafat, yakni sebuah gaya pikir (...) yang fokus perhatiannya tertuju pada penolakan manusia terhadap finalitas, pegangan hidup yang mutlak, serta pada kepercayaan bahwa hidup manusia tidak memiliki tujuan dan nilai. (shrink)

Bu bölüme bir bilmece ile başlayalım: Gerçekten görebildiğimiz bir şey değil. Kesinlikle dokunamaz, tadamaz, duyamaz veya koklayamayız. Yine de ne zaman baksak oradadır, dikkat çekmek için uğraştığımız her yerde onu kullanabiliriz. Onu bir kitabın sayfalarında, sabah gazetesinde veya videonun ekranının parlayan ışıklarda bulabiliriz. Bilim insanları onun genlerimizde ve yağmur ormanının yemyeşil karmaşıklığında depolandığını söylüyorlar.