Abstract

In his thought-provoking new book, "Being Grateful: Reflections on Gratitude After the Death of God", the Dutch philosopher Paul van Tongeren argues that our experience of gratitude has become a problem that requires fresh consideration. His focus is not so much on interpersonal gratitude—the exchange of benefits between individuals—but rather on another form of gratitude: the kind directed toward all the good that is not granted to us by a specific person or institution but simply befalls us or happens to us. Can we still be grateful for the birth of a baby, our happiness in life, good health, or the wondrous beauty of nature after the death of God? If so, how? [In Dutch: In zijn prikkelende nieuwe boek "Dankbaar: Denken over danken na de dood van God" stelt de Nijmeegse filosoof Paul van Tongeren dat onze ervaring van dankbaarheid een probleem is geworden dat vraagt om een nieuwe doordenking. Het gaat hem daarbij niet zozeer om de interpersoonlijke dankbaarheid die de uitwisseling van weldaden tussen personen betreft. Hij is vooral geïnteresseerd in die andere vorm van dankbaarheid die betrekking heeft op al het goede dat ons niet door een specifiek individu of instantie geschonken is, maar dat ons simpelweg toevalt of overkomt. Kunnen we na de dood van God nog dankbaar zijn voor de geboorte van een baby, ons levensgeluk, een goede gezondheid of de wonderlijke schoonheid van de natuur? Zo ja, hoe dan?]