This article investigates multi-species relations in a group of science fiction narratives featuring extraterrestrial beings, paying particular attention to the Alien movie series. The concept of “cosmopolitical ecology” is elaborated as a tool to map relations between the different kinds of beings that populate the modern imagination in SF, especially those between humans, machines, animals and alien entities. Two apparently opposing modes of relation are highlighted in the narratives: domestication and predation. But those modes, intrinsically connected to a broader colonial (...) imaginary, seem to be themselves entangled in complex ways. If modernity is marked by what Ghassan Hage calls “generalized domestication,” then what is the place of predation in modern metaphysics? An ambiguous position often attached to a dangerous other, the role of the predator also emerges as a feature of modern humans, a trace that they sometimes recognize in themselves when they look at an alien mirror. (shrink)

Niniejszy tekst jest poświęcony kwestii nicości w myśleniu Heideggera. Dokonana w Byciu i czasie analiza struktury Dasein wydobywa na jaw wiele jej istotnych aspektów, a właściwie egzystencjałów, z których jednym byłaby trwoga. W trwodze świat „staje się” nicością, ukazuje się w sposób pusty i bezlitosny, ale zarazem odsłania to Dasein możliwość jego autentycznej egzystencji, możliwość zin¬dywidualizowanego bycia-w-świecie. W wykładzie Czym jest metafizyka? Heidegger powraca do problematyki nicości, rozumiejąc ją już inaczej niż czyniła to metafizyka: mianowicie nicość była warunkiem umożliwiającym jawność (...) bytu dla człowieka. Bycie: nicość: to samo – ogólnie rzecz ujmując, Heidegger będzie twierdził, że nicość przynależy do bycia, co syntetycznie wyraża właśnie ta jego późna formuła. Ponieważ kwestia bycia jest ściśle związana z kwestią czasu, stąd problematyka nicości łączy się najściślej u Heideggera z problematyką temporalności, temporalności ujmowanej – co koniecznie trzeba podkreślić – ekstatycznie. Temporalizacja byłaby według Heideggera wolną oscylacją pierwotnej czasowości otwartego horyzontu, co umożliwiałoby światowanie (Welten), czyli wchodzenie bytów w świat. Z tej perspektywy, w wykładzie Metafizyczne podstawy logiki, nicość jest określana jako nihil originarium. Świat to nicość, która wydarza się wraz i dzięki pierwotnemu czasowaniu się, co późny Heideggera będzie także rozumiał jako czwarty wymiar czasu (Czas i bycie). Nicość jest także tematyzowana przez Heidggera w Przyczynkach do filozofii, gdzie jest z kolei objaśniana jako istotowa wibracja (Erzitterung) Bycia (Sein). Podczas seminarium w Le Thor (1969) Heidegger powie, że w wydarzaniu (Ereignis) nie zostało już pomyślane nic greckiego. Wydarzanie nie „jest”, ale „daje”, „wydarza” bycie i czas. Bycie to jednak nie metafizycznie rozumiana obecność. Bycie to także nie nieobecność, nie sprowadza się ono bowiem do metafizycznie rozumianej nicości, nicości pojmowanej w opozycji do bytu, ale to nicość w sensie nihil originarium, nicość w sensie temporalnym, a może nawet i energetycznym. Tak ujmowana przez Heideggera nicość zdaje się i tak jednak „zanikać” w nieprzedstawianym, niewyrażalnym wydarzaniu, wydarzaniu uchodzącym za ostatnie „słowo” jego filozofii. (shrink)

In this study, we extracted facial action units (AUs) data during a Hearthstone tournament to investigate behavioural differences between expert, intermediate, and novice players. Our aim was to obtain insights into the nature of expertise and how it may be tracked using non-invasive methods such as AUs. These insights may shed light on the endogenous responses in the player and at the same time may provide information to the opponents during a competition. Our results show that player expertise may be (...) characterised by specific patterns in facial expressions. More specifically, AU17 (chin raiser), AU25 (lips apart), and AU26 (jaws drop) intensity responses during gameplay may vary according to players' expertise. Such results were obtained by training a random forest classifier to test whether we can use these three AUs alone to accurately detect players' expertise. The classifier reached 0.75 accuracy on 5-fold cross-validation, after balancing the class weights, and 0.85 after having applied the Synthetic Minority Over-sampling Technique (SMOTE) function. These results suggest that AUs can be effectively used to discriminate different levels of expertise in competitive video game players. (shrink)