Ray and Cooper (2024) argue that bioethicists should take environmental justice seriously as a matter of health justice; as part of this project, they defend a legal right to a healthy environment....

Aryeh Goldberg compellingly argues for a Narrative Coherence Standard (NCS) to bolster existing methods of assessing patients' mental capacity. But his account fails to distinguish between the cognitive abilities of children and adults; consequently, worries may be raised about the scope of the NCS, in particular when we consider child patients. In this article, I argue the NCS cannot plausibly apply to children. Since children's self-conception does not arrive fully formed — but rather is a product of both incomplete cognitive (...) development and socializing factors — I claim children may not possess a sufficiently intimate knowledge of self, and therefore a sufficiently coherent sense of self, as Goldberg demands. Therefore, we should either revise the NCS to accommodate children, adopt an incremental view of consent, or revert to the relevant form of the MacArthur competence criteria to establish children’s capacity to consent. (shrink)

Earthquakes are among the world’s deadliest natural phenomena. On an increasingly crowded Earth, earthquake risk management therefore should be taken seriously as a global policy problem. Thus, this chapter discusses some of the ethical dimensions of earthquakes as a phenomenon of planetary significance in the Anthropocene. I do not attempt an exhaustive survey, but consider one background ethical issue: the kinds of harms that occur when an earthquake impacts human habitation. We may distinguish three categories of human-related harms: personal harms, (...) which accrue to individual humans; social harms, which impact on social relationships between humans; and institutional harms, which compromise the ability of institutions to respond to the quake. This analysis will help us better appreciate the moral salience of earthquakes as a global policy imperative in the Anthropocene. (shrink)

The menu-dependent nature of regret-minimization creates subtleties when it is applied to dynamic decision problems. It is not clear whether forgone opportunities should be included in the menu. We explain commonly observed behavioral patterns as minimizing regret when forgone opportunities are present. If forgone opportunities are included, we can characterize when a form of dynamic consistency is guaranteed.

The Adverse Outcome Pathway (AOP) concept is a knowledge assembly and communication tool to facilitate the transparent translation of mechanistic information into outcomes meaningful to the regulatory assessment of chemicals. The AOP framework and associated knowledgebases (KBs) have received significant attention and use in the regulatory toxicology community. However, it is increasingly apparent that the potential stakeholder community for the AOP concept and AOP KBs is broader than scientists and regulators directly involved in chemical safety assessment. In this paper we (...) identify and describe those stakeholders who currently—or in the future—could benefit from the application of the AOP framework and knowledge to specific problems. We also summarize the challenges faced in implementing pathway-based approaches such as the AOP framework in biological sciences, and provide a series of recommendations to meet critical needs to ensure further progression of the framework as a useful, sustainable and dependable tool supporting assessments of both human health and the environment. Although the AOP concept has the potential to significantly impact the organization and interpretation of biological information in a variety of disciplines/applications, this promise can only be fully realized through the active engagement of, and input from multiple stakeholders, requiring multi-pronged substantive long-term planning and strategies. (shrink)

Though scholars of Chinese Theology have expanded the inter-religious dialogue between Christian theology and traditional Chinese philosophy and culture from Neo-Confucianism to other fields such as Taoism, the dialogue with Chinese Buddhism, especially Chan Buddhism, has not been carried out yet. This article mainly reflects on the starting point of Leung In-sing’s Chinese Theology through the perspective of Dharma as Nonduality in Chan. Firstly, it briefly outlines the background and basic ideas of Chinese Theology formulated by Leung In- (...) sing, focusing on discussing the two fundamental theological categories: “Relationship” and “Rapport.” Then, it annotates and analyzes Huineng’s“Dharma as Nonduality.”Finally, from the perspective of Huineng, it rethinks the starting point of Chinese Theology itself and proposes further research questions. (shrink)

Περιεχόμενα ΜΕΡΟΣ Α΄ Πραγματικότητα και δυνητικότητα στο πεδίο του ψηφιακού: Ζητήματα οντολογίας και γνωσιοθεωρίας 1.1 Αλέξανδρος Σχισμένος, Γιάννης Περπερίδης Για τον Luciano Floridi και την «πληροφοριακή σφαίρα» 1.2 Luciano Floridi Αυτοκατανόηση. οι τέσσερις Επαναστάσεις (μετάφραση: Αλέξανδρος Σχισμένος, Γιάννης Περπερίδης) 2.1 Κωνσταντίνος Φιλιππάκης Μια απόπειρα αναθεώρησης του «νεωτερικού συντάγματος» υπό «νεοκυβερνητική» έποψη 2.2 Iain Grant Θεωρίες της κυβερνοκουλτούρας (μετάφραση: Κωνσταντίνος Φιλιππάκης) 3.1 Στέφανος Ρέγκας Characteristica digitalis: ο Pierre Lévy και η τυποποίηση του νοήματος 3.2 Pierre Lévy Η φύση της πληροφορίας (μετάφραση: (...) Στέφανος Ρέγκας) 4.1 Ελένη Σπυράκου Η πληροφορία ως πραγματικότητα: δυνατότητες και όρια μιας διερώτησης 4.2 Albert Borgmann Δυνητικότητα και ασάφεια (μετάφραση: Ελένη Σπυράκου) 5.1 Μαριάνθη-Ελένη Διαμαντοπούλου Κατ’ εικόνα και ομοίωση: μια ανδρική οντολογία του κυβερνοχώρου 5.2 Michael Heim Η ερωτική οντολογία του κυβερνοχώρου (μετάφραση: Μαριάνθη-Ελένη Διαμαντοπούλου) 6.1 Γιώργος Περτσάς Μεταξύ αμφισημίας και παραδοξότητας: για την οντολογία των ψηφιακών τεχνουργημάτων 6.2 Jannis Kallinikos, Aleksi Aaltonen, Attila Marton Η αμφίσημη οντολογία των ψηφιακών τεχνουργημάτων (μετάφραση: Γιώργος Περτσάς) ΜΕΡΟΣ Β΄ Σώματα, ταυτότητες, εμπειρίες στο πεδίο του ψηφιακού: Ζητήματα φιλοσοφικής ανθρωπολογίας 1.1 Ιωάννης-Φίλιππος Φεϊζίδης Don Ihde: ο άνθρωπος ανάμεσα στις μηχανές 1.2 Don Ihde Σώματα, δυνητικά σώματα και τεχνολογία (μετάφραση: Ιωάννης-Φίλιππος Φεϊζίδης) 2.1 Ιωάννης-Φίλιππος Φεϊζίδης Stéphane Vial: προς μία αυτοτελή φιλοσοφία της τεχνολογίας 2.2 Stéphane Vial Βλέπειν και αντιλαμβάνεσθαι στην ψηφιακή εποχή: θεωρία της οντοφάνειας (μετάφραση: Ιωάννης-Φίλιππος Φεϊζίδης) 3.1 Αλέξανδρος Σχισμένος Υποκείμενο και σώμα στην ψηφιακή εποχή 3.2 Katherine N. Hayles Η υλικότητα της πληροφορίας (μετάφραση: Αλέξανδρος Σχισμένος) 4.1 Μαριάνθη-Ελένη Διαμαντοπούλου Μια ευθεία γραμμή προς το μάτριξ, πολλές αλλόκοτες γραμμές προς την ελευθερία 4.2 Sadie Plant Περί Μάτριξ: κυβερνοφεμινιστικές προσομοιώσεις (μετάφραση: Μαριάνθη-Ελένη Διαμαντοπούλου) 5.1 Βιβή Ζάψα Από τον Homo digitalis στον Homo qubitalis: μια σύντομη εισαγωγή 5.2 Rafael Capurro Πέραν της πληροφοριακής σφαίρας (μετάφραση: Βιβή Ζάψα) 6.1 Γιάννης Νίνος Ψηφιακότητα και κρίση παραδειγμάτων 6.2 Μανώλης Πατηνιώτης Προσωπική ταυτότητα και δυνητικότητα: η επανεπινόηση του εαυτού σε ψηφιακά περιβάλλοντα ΜΕΡΟΣ Γ΄ Ατομικές και συλλογικές επιτελέσεις στο πεδίο του ψηφιακού: Ζητήματα πολιτικής φιλοσοφίας και κοινωνικής θεωρίας 1.1 Γιώργος Καφφέζας Langdon Winner: ένας κριτικός προφήτης στις αρχές της ψηφιακής επανάστασης 1.2 Langdon Winner Ο μύθος της πληροφορίας (μετάφραση: Γιώργος Καφφέζας) 2.1 Γιάννης Κτενάς, Γιώργος Περτσάς Βίωμα και δέσμευση στην ψηφιακή εποχή: Ο Hubert Dreyfus συναντά τον Kierkegaard σε μια κριτική του διαδικτύου 2.2 Hubert L. Dreyfus Ο μηδενισμός στη λεωφόρο της πληροφορίας: η ανωνυμία ενάντια στη δέσμευση σήμερα (μετάφραση: Γιάννης Κτενάς) 3.1 Γιάννης Περπερίδης Paidia, Ludus και ψηφιακές τεχνολογίες: η ανατρεπτικότητα του παίζειν και ο εκδημοκρατισμός της τεχνολογίας 3.2 Sara M. Grimes, Andrew Feenberg Εξορθολογίζοντας το παίζειν: μία κριτική θεωρία του ψηφιακού παιχνιδιού (μετάφραση: Γιάννης Περπερίδης) 4.1 Ειρήνη Φωλίνα, Γιάννης Περπερίδης Μετα-φαινομενολογία και ψηφιακές τεχνολογίες: μία απόπειρα εισαγωγής στο έργο του Mark Coeckelbergh 4.2 Mark Coeckelbergh Τεχνολογία, αφήγηση, και επιτέλεση στο κοινωνικό θέατρο: πώς οι ψηφιακές τεχνολογίες γράφουν, σκηνοθετούν, και οργανώνουν τις αφηγηματικές και χρονικές δομές της κοινωνικής μας ύπαρξης (μετάφραση: Ειρήνη Φωλίνα, Γιάννης Περπερίδης) 5.1 Μαρία Μούρτου-Παραδεισοπούλου, Παναγιώτης Διδάχος, Γιάννης Περπερίδης Το πολιτικό πρόταγμα πίσω από τα ψηφιακά κοινά 5.2 Αλέξανδρος Κιουπκιολής Τα ψηφιακά κοινά, το πολιτικό και η κοινωνική αλλαγή: προς μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντι-ηγεμονίας που προάγει τα κοινά (μετάφραση: Μαρία Μούρτου-Παραδεισοπούλου, Παναγιώτης Διδάχος) Οι συντελεστές του τόμου Ευρετήριο ονομάτων. (shrink)