Introduction: Metabolic syndrome (MetS) is an endocrinopathy with a combination of cardiovascular and metabolic compounds. In our study, it is expected to obtain results showing that mortality rate, loss of workforce, and treatment costs due to disorders caused by MetS can be reduced by physical exercise. The study analyses the effect of moderate exercise training on this Apolipoprotein E (ApoE), Apolipoprotein CIII (ApoCIII), adiponectin, resistin, interleukin-6 (IL-6), and tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) which are thought to have a role in the (...) deterioration of glucose and lipid metabolism in MetS. -/- Methods: This clinical experimental study consists of 3 groups. The MetS+E (n=24) group, which included the participants who agreed to participate in the exercise program in addition to their medical treatment, the MetS (n=23) group who received medical treatment but did not exercise, and the Control+E (n=25) group, which included healthy volunteers who had the same protocol as MetS+E ApoE, ApoCIII, adiponectin, resistin, IL-6, and TNF-α plasma levels of all participants were measured both at the beginning of the study and at the end of the protocol. -/- Results: At the end of the study we reached the following findings; insulin and Homeostatic Model Assessment for Insulin Resistance (HOMA-IR) levels decreased in exercise groups (p=0,03). ApoCIII levels increased in all the groups after the study (p<0,01). IL-6 levels decreased in MetS+E (p<0,01) and Control+E (p=0,037). ApoE (p=0,01) and TNF-α (p=0,037) levels decreased only in the Control+E group. -/- Conclusion: Training showed metabolic, anti-inflammatory, and physical improvements independent of ApoE and ApoCIII in those with MetS. (shrink)

Ahlak ve ilişkili konular, içinde bulunduğumuz dönemde psikolojinin çeşitli alt disiplinlerinin ortak ilgisi olarak görünüyor. Ahlaka artan bilimsel ilginin olası pek çok sebebi olabilir ancak günümüz toplumsal yaşamının pratik açıdan ahlakı anlamak, tanımlamak, tesis etmek ihtiyacı da meseleye ayrı bir boyut kazandırıyor. “Daha ahlaklı bir toplum mümkün mü ya da ahlaklı bireyleri en etkin nasıl yetiştiririz?” sorularını yanıtlamanın önündeki en önemli engel, ahlakın herkesçe mutabık kalınan evrensel bir çerçeveden yoksun olmasıdır. İşte bilimsel ilgi de bu noktada işlevsellik kazanıyor. Ayrıca zamanımıza (...) has bir sorun olmasa da göz hizamızda olan “insanın insana ettiğinin” tahammülü zor sonuçları, ahlaka daha güçlü bir gereksinim yaratıyor. Hem artan bilimsel ilgi hem de reel dünyanın ihtiyacı ile ahlak alanı artık belirli disiplinlerin kalıbına sığmamakta, ahlak psikolojisi, kökleri pek çok disipline uzanan bir ağaç misali toprağın üzerinden başını uzatmaktadır. Elbette ahlak psikolojisi tabiri de ahlak psikolojisi alanında bir eser ortaya koyma çabası da bu kitap ile ortaya çıkmadı. Türkiye’de psikoloji alanının öncülerinden olan ve ilk ahlak psikolojisi çalışmalarına imza atan merhum Prof. Dr. Erol Güngör’ün görev yaptığı Selçuk Üniversitesinde yıllar sonra yeniden psikoloji çalışmaları yürütülmesi, üstelik onun öncelikli çalışma alanı olan ahlak konusunun yeniden burada çalışılması gurur verici bir husus. Umuyoruz ki Necip Fazıl’ın dediği gibi “bu öksüz yapının ustada kalmamasına” mütevazı bir ölçüde de olsa bu eserle bir katkı yapmış olalım. Zira bir disiplin olarak ahlak psikolojisinin bu kurumsallaşma deneyiminde öncelikli ihtiyaçlarından biri de sistematik olarak psikoloji ve ahlak bağlantısını ele alarak konu ve kavramlarını tasnif edecek bir kitaptır. (shrink)