This richly illustrated book offers new perspectives and research on how digital culture is transforming museums in the 21st century, as they strive to keep pace with emerging technologies driving cultural and social change, played out not only in today’s pervasive networked environment of the Internet and Web, but in everyday life, from home to work and on city streets. In a world where digital culture has redefined human information behavior as life in code and digits, increasingly it dominates human (...) activity and communication. These developments have radically changed the expectations of the museum visitor, real and virtual, the work of museum professionals and, most prominently, the nature of museum exhibitions, while digital art and life in a digitally saturated world is changing our ways of seeing, doing, our senses and aesthetics. -/- Overall, this book creates a new picture of the 21st-century museum field. As museums become shared spaces with their communities, local, national and global and move from collection-centered to user-/visitor-centered institutions, they are assuming new roles and responsibilities tied to new goals for engaging their audience, conveying meaning through collections, creating learning experiences and importantly, connecting to daily digital life and culture integral to the museum ecosystem. Our studies of recent exhibitions at museums leading change are used to exemplify new directions, while they point to a reimagined vision for museums of the future at the heart of which is the integration of digital culture and visitor experience and participation in real and virtual space. (shrink)

Sa pagtuturo ng asignaturang Filipino, na tumutuon ng pansin sa wika at panitikan. Bahagi ng usaping pampanitikan ang iba’t ibang halimbawa nito, magmula sa maikling kuwento, kuwentong-bayan, tula, epiko at marami pang iba. Layunin ng pag-aaral na: (1) matuklasan ang nararapat na halimbawang kuwentong-bayan na maaaring maging karagdagang kagamitang pampagtuturo at pagkatuto para sa mga guro at mag-aaral sa sekondarya sa Silangang Distrito sa bayan ng Labo, (2) malaman ang uri ng kagamitang pampagtuturo na paglalapatan ng nasabing kuwentong-bayan batay (...) sa panlasa ng mga gagamit nito, (3) malaman ang antas ng katanggapan batay sa ginagawang karagdagang kagamitang pampagtuturo. Mula sa ginawang pangangalap ng datos mula sa inisyal na sarbey na sinagutan ng mga mag-aaral mula sa ikapitong baytang at mga guro na nagtuturo ng asignaturang Filipino sa antas sekondarya, lumabas na ang alamat ang pinakabasahin at ninanais na makalap at mabuo bilang isang modyul na karagdagang kagamitang pampagtuturo at pagkatuto. Samantala sa kagamitang panturo ay nanguna ang modyul dito upang paglagyan ng napiling uri ng kuwentong-bayan para sa pag-aaral na ito. Sa pangangalap ng mga alamat, napag-alaman na may mga alamat o kasaysayan ang bawat barangay. Malaki ang tyansa na ang kagamitang nabuo sa pag-aaral na ito ang magsilbing daan upang mapreserba at manatiling buhay ang ganitong uri ng akda na sasalamin pamumuhay ng lugar na pinagmulan nito kahit lumipas man ang mahabang panahon. Ang natapos na modyul ng mga alamat ay sinuri at pinagtibay ng mga Filipinong guro mula sa Silangang Distrito sa bayan ng Labo sa pamamagitan ng pagsagot sa sarbey ng antas ng katanggapan. (shrink)