This study investigated the prevalence, perceived risk factors and effects of enuresis among school-age children in Nsukka local government area. The study adopted a descriptive cross-sectional survey research design with a population of 7,794 Junior Secondary Students within the age range of 9-12years in the study area. Multi-stage sampling technique was employed to select a sample of 820 students from 10 selected schools. A structured questionnaire was the instrument for data collection. The reliability of the questionnaire was 0.86 Cronbach’s alpha (...) showing a good internal consistency of the test items. Data were analysed using frequencies, percentages means and standard deviations. Findings showed that prevalence of bedwetting among the respondents was 17.8%, 14.6% among males and 24.4% among females. The prevalence of primary bedwetting was 12.7%, 5.0% experienced secondary bedwetting, 15.0% experienced nocturnal enuresis and 2.6% experienced diurnal bedwetting. Dreaming of urinating, drinking a lot of fluid before bed and cold weather were some of the risk factors of bedwetting identified by the respondents. Some of the effects of bedwetting identified by the respondents were that bedwetting children often smell bad and bedwetting makes children feel sad. Preventive, curative, hygiene management and reinforcement strategies for enuresis were identified by the respondents. It was concluded that bedwetting negatively affects children in such ways as making them have an offensive smell, sad feelings, mockery and loss of respect from friends. School authorities should therefore make out time within the school year, to create awareness and teach school children about enuresis to reduce the stigma and embarrassment they face. (shrink)

Abstract : This research work examined how major macro economic variables in Nigeria such as Gross Domestic Product (GDP), Gross Fixed Capital Formation (GFCF) and National Savings (NS) reacted to International Monetary Fund (IMF) conditionality from 1986 to 2016. Many policy makers and researchers have questioned the benefits of IMF credit facilities to developing nations. This work therefore seeks to evaluate the impact of IMF conditionality like Reduction in Government Expenditure (TGE), Devaluation of Local Currencies (RER), and Trade openness (TO) (...) on the Identified Macro Economic Variable in Nigeria. The data for the analysis were sourced from the data bank of World Bank. Granger causality test and ordinary Least Square (OLS) method were used to test the formulated hypotheses. The result revealed that IMF conditionality has significant effect on GDP, GFCF and NS of Nigeria. Devaluation of local currency is the greatest IMF conditionality that exerts great negative influence on economic growth of Nigeria. The work recommends among others that: instead of currency devaluation, protectionist policies via guided liberalization should be promoted combined with the use of fiscal policy in order to encourage local production and usage of locally produced goods. TGE that showed significant positive effect on GDP, GFCF and NS is an indication that government can positively influence the economic positions of Nigeria with the use of fiscal policy. (shrink)

This study was to examine inter-cultural marriages in terms of the challenges and coping strategies in Ini local government area of Akwa Ibom state, Nigeria. The study adopted survey research design. The area of the study was Ini local government area, Akwa Ibom State. The population of one thousand, two hundred and fifty-four couples were into inter-cultural marriages in Ini L.G.A. Purposive random sampling technique was used in selecting the married couples that was used for the respondents. The instrument for (...) data collection was structured questionnaire which was validated by three expects. The sample size was 300. The major findings includes 10 prospects of inter-cultural marriage which were heightened cultural awareness and empathy, people are more tolerant in inter-cultural marriages than others, children of inter-cultural marriages feel affinity from the cultures of both parents among others with mean ranged from 3.06 to 3.50 and standard deviations ranged from 0.48 to 1.06. Ten challenges of inter-cultural marriages were identified with mean ranged from 3.07 to 3.53 while the standard deviations ranged from 0.50 to 0.94. 10 coping strategies of inter-cultural marriage were identified. This study recommends that couples who intend to go into intercultural marriages must understand clearly from the start what their companions will bring to the marriage, habits and attitudes learned from his/her family and friends and be carefully discussed before marriage and after marriage. (shrink)

U tekstu se obrađuju Stadlerovo i Bauerovo shvaćanje i zasnivanje formalne logike. Formalna je logika u oba slučaja postavljena u duhu novoskolastičke filozofije druge polovice 19. stoljeća. Subjektivna je strana mišljenja (samosviest, djelatba) spojena s njegovom objektivnom stranom (objektivna vriednost), a logička se načela temelje na ontologijskim. Stadler se i Bauer oddvajaju od onodobnoga formalizma i logicizma, kao i od psihologizma i voluntarizma. Pritom je Bauer izrazitije ušao u razpravljanje s drugačijim shvaćanjima (psihologizam i voluntarizam u Wundta).

Ovaj rad istražuje relevantnost filozofije Frane Petrića za suvremene debate unutar filozofije uma i metafizike, s posebnim naglaskom na panpsihizam i kozmopsihizam. Ove teorije svijesti, koje ponovno privlače pažnju u akademskim krugovima, smatraju svijest sveprisutnim svojstvom temeljne razine stvarnosti. U skladu s time, rad proučava Petrićevo shvaćanje kozmosa kao temelja stvarnosti, koji posjeduje dušu ili svijest te kako pojedinačna bića nasljeđuju svijest od kozmosa. Uspoređuju se Petrićeve ideje sa suvremenim argumentima za panpsihizam, a posebice se analizira kako njegovo razumijevanje duše (...) odgovara recentnim teorijama o intrinzičnoj prirodi i emergenciji svijesti. Istražuje se također kako se Petrićeva filozofija odnosi na suvremene rasprave kroz prizmu njegove kritike Aristotelove koncepcije znanosti o biću kao biću. Izlažu se argumenti u prilog originalnom tumačenju Petrićeve filozofije. Glavna teza rada jest da je Petrića točnije okarakterizirati kao kozmopsihista, unatoč tome što je uveo pojam panpsihizam. Rad koristi spekulativnu interpretaciju Petrićeve misli, koja apstrahira od nekih (neo)platoničkih elemenata i modernizira jezik, s ciljem pokazivanja kako može dovesti do novih uvida u filozofiji uma i metafizici te potaknuti daljnje istraživanje. (shrink)

Kako je moguće baviti se Platonom danas, ukoliko je filozofija „svoje vreme obuhvaćeno mislima“? Autor Platonovom delu ne pristupa kao dogmatskom štivu, već kao tekstu prožetom paradoksima, koje izmiče svakom unapred pripremljenom, šematizovanom modelu čitanja. Obratiti se Platonu kao filozofskoj paradigmi isplativo je ukoliko filozofi koji progovaraju iz dubine vremena mogu nešto važno da nam saopšte i ukoliko smo kadri da im postavimo autentično pitanje. Zato filozofi moraju imati dah delfskog ronioca, jer biser se ne nalazi u svakoj školjci. Knjiga (...) Iz Platonove filozofije ulazi u red značajnih knjiga posvećenih Platonovoj filozofiji. Veći deo knjige je objavljen u časopisima od svetskog ugleda (na nemačkom i engleskom jeziku). Time je njen kvalitet potvrđen recenzijama koje su nastale van domaćih koterija, a delo se samerilo sa aktuelnim pristupima Platonu. Knjiga se bavi problemima koji su formulisani u drugoj polovini prošlog veka (napisano i nenapisano učenje), preko naizgled klasičnih tema (dvostruki paradoks, utemeljenje istorijskog i političkog, eros), do tekstova koji pogađaju fenomen aktuelnosti Platonove teorije i prakse (problemi kongitivne dispozicije i bioetike u Platonovoj filozofiji). Ispred nas je Platon u dijalogu sa filozofskim strujanjima s kraja dvadesetog i početkom ovog veka. Za Irinu Deretić smisao filozofskog dijaloga leži u procenjivanju i odmeravanju stanovišta u raspravi, kako bi se vlastito stanovište preciznije artikulisalo. Ne radi se o utopijskoj komunikativnoj zajednici - već o karakteru filozofskog dijaloga, koji je upućen na unutrašnji, a ne na spoljašnji agon. Platon iz sasvim nesofističkih razloga preuzima metodu sofista kada „slabiju stvar čini jačom“. Tome je suprotna eristička (ne)kultura, u kojoj strasti imaju prevagu na davanjem bilo kakvih, „a kamoli valjanih razloga“, piše Irina Deretić. Iz problematičnosti jezika i sučeljavanja sa bliskim granicama pojmljivosti, ne mora da proizađe i slabost logosa. Naprotiv, snaga logosa je obrnuto proporcionalna sposobnošću da se odredi njegova nemoć. Granicu Platonove misli Irina Deretić jezgrovito formuliše: „Platonov jezik je sav okrenut biću, i usmeren je na saznajno ovladavanje njime. Snaga argumenta učesnika u Platonovim razgovorima upravo se sastoji u njihovoj sposobnosti da tačno pogode stvarnost na koju se odnose i koju nastoje da izraze“. Ali to vodi oblikovanju samog karaktera dijaloga: sagovornici se podređuju vođstvu „same stvari“ mišljenja. Međutim, logos nije svemoćan, i inače, a pogotovo ne za Platona. Irina Deretić insistira na autentičnom smislu nemoći logosa kao racionalnog diskursa, koji se pokazuje na odlučujućim mestima, tamo gde njegove refleksije o idejama, posebno o Ideji Dobra bivaju suočene sa granicama njihove saznatljivosti i saopštivosti. Napokon, Platonova okrenutost biću nije dovela do teorije adekvatnosti između bića i jezika, nego do isticanja paradoksa i metafore. A šta je iza njihovog vela - ništa, ili su oni, naprotiv, konstitutivni za biće, da li uopšte može biti odlučeno? U skladu sa filozofskim vjeruju Nikolaja Berđajeva, može se formulisati karakteristika ove važne i lepe knjige: Iz dubine vremena izvire sposobnost da se filozofski misli, a to onda nije u koliziji sa aktuelnim „primenama“ filozofske refleksije. Naprotiv. (shrink)

U ovom radu analizira se rešenje skeptičkog paradoksa koje pruža teorija relevantnih alternativa. Ispituju se i upoređuju dve verzije ovog rešenja: nekontekstualistič- ka čiji je tvorac i zastupnik Fred Drecke, i kontekstualistička koju zastupaju autori poput Kita Dirouza i Stjuarta Koena. Uporednom analizom nekontekstualističkog i kontekstuali- stičkog rešenja, dolazi se do zaključka da, iako oba rešenja imaju i povoljne i nepovoljne implikacije, Dreckeova teorija relevantnih alternativa nudi uverljivije objašnjenje, a zatim i rešenje skeptičkog paradoksa.