I argue that some of the most prominent interpretations of Reid's response to skepticism marginalize a crucial aspect of his thought: namely, that our common sense beliefs meet whatever normative standards of rationality the skeptic might fairly demand of them. This should be seen as supplementary to reliabilist or proper functionalist interpretations of Reid, which often ignore this half of the story. I also show how Reid defends the rationality of believing first principles by appealing to their naturalness and irresistibility. (...) The resulting interpretation supplies Reid with a more satisfying and formidable response to the skeptic than interpretations currently offer. (shrink)

Thomas Reid, twórca szkockiej szkoły zdrowego rozsądku, głosił tezę, że wszystkie wcześniejsze systemy filozoficzne obciążone są tym samym „grzechem pierworodnym” – przyjęciem (w różnych formach) reprezentacjonistycznej teorii spostrzeżenia zmysłowego. Nazywał ją „teorią idei”, której konsekwencją miało być oddzielenie podmiotu i przedmiotu poznania nieusuwalną „zasłoną idei”. Konstruowanie własnej filozofii poprzedził analizą historii tego zagadnienia od starożytności do czasów sobie współczesnych, usiłując wykazać zasadność swego stanowiska. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o trafność poglądów Reida, wyrażonych w przyjmowanej teorii spostrzeżenia. Chodzi więc (...) przede wszystkim o pogląd charakterystyczny dla tradycji arystotelesowsko-tomistycznej, tradycyjnie interpretowany jako prezentacjonizm, oraz poglądy Kartezjusza dotyczące statusu „idei” w procesie poznawania tzw. świata zewnętrznego. Przeprowadzone analizy wskazują jednocześnie na uproszczenia w Reidowskiej interpretacji poglądów jego poprzedników na naturę spostrzeżenia oraz na cechy krytykowanych teorii, które w pewnym stopniu usprawiedliwiają tę krytykę. ------------------------- Zgłoszono: 28/10/2022. Zrecenzowano: 24/11/2022. Zaakceptowano do publikacji: 16/12/2022. (shrink)

Moore's 'Proof of an External World' has evoked a variety of responses from philosophers, including bafflement, indignation and sympathetic reconstruction. I argue that Moore should be understood as following Thomas Reid on a variety of points, both epistemological and methodological. Moreover, Moore and Reid are exactly right on all of these points. Hence what I present is a defence of Moore's 'Proof', as well as an interpretation. Finally, I argue that the Reid-Moore position is useful for resolving an issue that (...) has recently received attention in epistemology, namely, how is it that one knows that one is not a brain in a vat? (shrink)

There is a traditional conception of knowledge but it is not the Justified True Belief analysis Gettier attacked. On the traditional view, knowledge consists in having a belief that bears a discernible mark of truth. A mark of truth is a truth-entailing property: a property that only true beliefs can have. It is discernible if one can always tell that a belief has it, that is, a sufficiently attentive subject believes that a belief has it if and only if it (...) has it. Requiring a mark of truth makes the view infallibilist. Requiring it to be discernible makes the view internalist. I call the view Classical Infallibilism. (shrink)