Synthetic biology is often seen as the engineering turn in biology. Philosophically speaking, entities created by synthetic biology, from synthetic cells to xenobots, challenge the ontological divide between the organic and inorganic, as well as between the natural and the artificial. Entities such as synthetic cells can be seen as hybrid or transitory objects, or neo–things. However, what has remained philosophically underexplored so far is the impact these hybrid neo–things will have on (our phenomenological experience of) the living world. By (...) extrapolating from Walter Benjamin’s account of how technological reproducibility affects the aura of art, we embark upon an exploratory inquiry that seeks to fathom how the technological reproducibility of life itself may influence our experience and understanding of the living. We conclude that, much as technologies that enabled reproduction corroded the aura of original artworks (as Benjamin argued), so too will the aura of life be under siege in the era of synthetic lifeforms. This article zooms in on a specific case study, namely the research project Building a Synthetic Cell (BaSyC) and its mission to create a synthetic cell–like entity, as autonomous as possible, focusing on the properties that differentiate organic from synthetic cells. (shrink)

The current debate on closed-loop brain devices (CBDs) focuses on their use in a medical context; possible criminal justice applications have not received scholarly attention. Unlike in medicine, in criminal justice, CBDs might be offered on behalf of the State and for the purpose of protecting security, rather than realising healthcare aims. It would be possible to deploy CBDs in the rehabilitation of convicted offenders, similarly to the much-debated possibility of employing other brain interventions in this context. Although such use (...) of CBDs could in principle be consensual, there are significant differences between the choice faced by a criminal offender offered a CBD in the context of criminal justice, and that faced by a patient offered a CBD in an ordinary healthcare context. Employment of CBDs in criminal justice thus raises ethical and legal intricacies not raised by healthcare applications. This paper examines some of these issues under three heads: autonomy, human rights, and accountability. (shrink)

Florentin Smarandache na ofron poezi të bukura, të frymëzuara dhe të shkarkuara nga zemra dhe shpirti. Autori shkruan një poezi reflektuese që shpaloset në disa shtresa medituese. Jehona e vargut të tij lind rezonanca të gjera dhe dërrmuese. Projektohen imazhe dhe tema përmes të cilave marrin formë ylberi lirika të reja, të artikuluara në përballje fjalësh që i bëjnë përshtypje të fortë poezisë dhe krijuesit të saj. Poezitë e mbretërimit të tij pasqyrojnë pikturën dhe kaligrafinë, dritën dhe hijen, një alkimi (...) origjinale mes mendimit dhe tekstit, sepse poeti e mbart gjithmonë atë mister në tekst, duke rrjedhur si një ngjyrë fluide në faqen e kanavacës së mrekullueshme. (Përkthimi nga gjuha rumune: Baki Ymeri). (shrink)

Florentin Smarandache është një nga shkrimtarët më të talentuar në letërsinë rumune të diasporës. Dashuria e saj për librin ripërtërihet gjithmonë, duke arrdhur tani para lexuesve tanë me një libër të ri të ilustruar dhe të destinuar për lexuesit më të vegjël. Kjo është një befasi e re me disa tregime të bukura për shijen e fëmijëve të ditëve tona. Florentin Smarandache është një adhurues i leximit, një krijesë frymëzimesh të zjarrta për të cilin leximi është bërë një mënyrë e (...) vërtetë jetese, një lloj zgjatje e qenies së tij. Nuk e dimë saktësisht se kur i imagjinonte krijimet e para, por e dimë se ai mësoi të lexonte e të shkruante, me hirin hyjnor, përpara se të hynte në shkollë. Ai ka qenë I magjepsur që atëherë nga fuqia e fjalës, nga mënyra se si u bashkuan për të formuar fjalë dhe nga kuptimet dhe fuqia që mund të sillnin. Pastaj e di se ai mezi priste të huazonte libra nga biblioteka e shkollës dhe se hyri në atë dhomë që dukej e madhe me shumë emocion. Florentini lexonte libër pas libri, duke dashur gjithmonë më shumë, duke pasur parasysh se nuk kalonte mjaftueshëm kohë në shoqërinë e miqve më të mirë që kishte pasur ndonjëherë. Në momentin që hap një libër të ilustruar për fëmijë, hyn në një botë tjetër, ndryshe nga ajo e të rriturve. Jeni të zhytur nga bukuria e botëve të pikturuara me ngjyra nga krijues dhe ilustrues të talentuar, pastaj takoni heronj fantastikë me të cilët gjithçka është e mundur. Autori gjithmonë i ka dashur fëmijët, poezitë dhe tregimet për të vegjlit, sepse librat për fëmijë e kanë magjepsur. Nëse e pyesni veten se si ka nisur të shkruajë, për krimtarin Florentin Smarandache, historia është shumë e bukur. Kur fëmijët filluan të shkonin në shkollë, kishin nevojë për përralla dhe poezi për raste të ndryshme, për vjeshtë, për Vitin e Ri, për dimër, për pranverë, dhe kështu ai filloi të shkruante poezi në letër, ku fëmijët ishin lexuesit dhe kritikët e saj të parë letrarë. (shrink)