The increasing religious diversity in educational space has raised a legitimate question on how Catholic theology/ catechesis must be taught in Philippine Catholic universities given the institutional mandate to educate students “into the faith of the Church through teaching of Christian doctrine in an organic and systematic way” (Wuerl, 2013, 1). On this note, the paper makes reference to “centered plural- ism” (CP), a positional posture espoused by Georgetown University in dealing with this predicament. In an attempt to (re) appropriate (...) CP into local context, there is a need to explore the Filipino conception of self/others as enveloped within the indigenous concept of kapwa. Hereon, the paper finds that CP is not just feasibly suitable in local context but with kapwa's more inclusive description of the relationship of self and others, a CP‐based teaching paradigm in theology/ catechesis is a promising project in the educational scene of the Philippines. (shrink)

Ang sanaysay na ito ay isang pagsisiyasat sa rehiyunalistang batayan ng nasyonalistang historiograpiya ni Zeus Salazar. Isinagawa ito sa pamamagitan ng eksposisyon sa kanyang trikotomiya ng sarili, kapwa at iba. Ang mahabang panahon ng kolonyalismo ay nagdulot ng pagkakagapos ng kakanyahang Pilipino sa Kanluran. Nagkaroon ito ng samu’t saring implikasyon sa historiograpiyang Pilipino tulad ng pananaig ng tatluhang paghahati ng kasaysayan (prekolonyal-kolonyal-postkolonyal), labis-labis na pagtuon sa panahong kolonyal, at pagdakila sa mga banyagang impluwensya. Binaybay ang walong piling akda ni (...) Salazar upang ipakita kung paanong ang kanyang pagpopook ng kakanyahang Pilipino (sarili) sa mundong Pan-Malayo (malapit na kapwa) at Austronesyano (malayong kapwa) ay ang lunas sa mga suliraning ito, na dala ng pagkakagapos sa Kanluran (iba). Ang pagbabalik-loob na ito sa Pan-Malayo at Austronesyanong nakaraan ng Pilipinas ay isang instrumento para sa dekolonisasyon ng kamalayang pambansa, tungo sa pakikipag-ugnayan ng sarili bilang kapantay ng kapwa at iba. (shrink)

This essay is an analysis of the regionalist basis of Zeus Salazar’s nationalist historiography. It is accomplished through the exposition of his trichotomy of sarili (self), kapwa (shared self), and iba (other). The long period of colonization caused the bondage of Filipino identity to the West. It brought various implications to Filipino historiography such as the triumph of the tripartite partition of history (precolonial-colonial-postcolonial), excessive focus on colonial period, and veneration of foreign influences. It surveyed eight selected works by (...) Salazar to show how his contextualization of Filipino identity (sarili) to Pan-Malayan (malapit na kapwa) and Austronesian world (malayong kapwa) is the antidote to these problems caused by Western bondage (iba). This return to Pan-Malayan and Austronesian past of the Philippines is an instrument for the decolonization of the national consciousness, toward an interaction of “sarili” to “kapwa” and “iba” as its equal. (shrink)

Kapwa nakalatag sa heograpikal, ekonomiko, at kultural na aspekto ng Asya-Pasipiko ang bansang Australia at Pilipinas. Bagama’t kaiba sa kontinenteng kinaroroonan, mababakas pa rin ang dimensiyong nag-uugnay sa dalawang estado ng Pasipiko. Kung uungkatin ang kasaysayan, napakatibay ang ugnayang namamagitan sa Australia at Pilipinas sapul pa noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig o ang pagpapalaya sa Pilipinas laban sa puwersa ng mga Hapones nang tumakas tungong Australia sina Pangulong Manuel Quezon at buong pamilya noong Pebrero 19, 1942. Ngunit kung tutuusin, sa (...) ganitong kaganapan at alaala lamang nakapako ang ating kamalayan sa tuwing ginugunita natin ang relasyon ng dalawang bansa. Marami pa ang hindi nabubuksan at nabibigyan ng pansin sa kanilang pinag-isang kasaysayan at direktang ugnayan sa kadahilanang hindi ito napaglalaanan ng tuon at pagpapahalaga sa historiograpiya ng mga Area Studies o disiplinal na pag-aaral ng kasaysayan ng ibayong dagat. Katulad ng ilang mga nauna at pagtatangkang pag-aaral, aambagan ng rebyung ito ang pagpupunla, pagpapahalaga, at pagpapaunlad sa ugnayang kultural na mayroon ang Australia at Pilipinas. (shrink)

Si Jose Rizal ay inilalarawan bilang may estilong diplomatiko sa pakikipaglaban. Ito ay naging inspirasyon ng mga Indones sa pagpapaunlad ng kanilang diwang makabayan at pagsulong kanilang laban para sa kalayaan. At sa pagtatamo ng Indonesia ng kabansaan, si Rizal ay naging tampok sa kanilang diplomasya at pakikipag-ugnayan sa Pilipinas. Makikita rin sa iba’t ibang aspeto ang naging dulot na inspirasyon ni Rizal sa mga Indones. Ang mga pagtatampok namang ito ay sinikap ding mabigyang resiprokasyon ng mga Pilipino. Ang pagtingin (...) ng mga Indones kay Rizal, batay sa isinagawang pananaliksik, ay kinakitaan ng mga salik partikular ang pagtingin ni Tan Malaka kay Rizal, pagkabatid sa mga salitang Arabiko gayundin sa kaalaman sa pagsasalin. Ang mga salik na nabanggit, gayunpaman, ay inirerekomenda ng pagaaral na ito na magawan pa ng balidasyon sa mga mamamayang Indones partikular ang ukol sa tuwirang kinalaman, kalawakan ng kamalayan, at/o interpretasyon ng kanilang kapwa Indonesia kay Rizal at/o kanyang mga akda. (shrink)

This paper explores how Philippine/East Asian discourses on ethics of face and shame can be relevant in light of cyber-sexual violence against women. It argues that lowland Philippine concept of hiya (shame) in its moral and internal sense, should be retrieved as virtue in the context of cyber-sexual violence against women. This can however be complemented by Emmanuel Levinas’ concept of the face of the Other and its reception especially in the cyber-context. Hiya (shame) as sensitivity to a loss of (...) face of the excluded kapwa (other), leads to actions that not only helps to “gain face” but also reveal the God who enfaces. (shrink)