By logical foundations of language syntax ontology we understand here the construction of formalized linguistic theories based on widely conceived mathematical logic and dependent on two trends in language ontology. The formalization includes exclusively the syntactic aspect of logical analysis of language characterized categorially according to Ajdukiewicz's approach [1935, 1960]. Any categorial language L is characterized formally on two levels: on one of them it concerns the language of expression-tokens, on the other one - that of expression-types. Accepting the view (...) that expression-concretes, that is expression-tokens - thus, physical objects are fundamental language layer, whereas the secondary layer for L are expression-abstracts, that is expression-types - thus, ideal objects, it is the nominalistic, concretistic philosophical view on the ontological nature of language entities that is adhered to. Supporting the view that expression-types are the basic language layer, while expression-concretes are the secondary one, we take the opposite standpoint - platonizing one. We prove that the two dual approaches towards the two-level syntax theory of language are logically eqivalent. In the scope of language syntax, both conceptions deriving from two different existential assumption are equivalent. This statement is philosophical significance, since it proves that in syntactical studies on language the assumption of the existence of abstract language beings (interpreted as classes equiform tokens) can be neglected. The idea was signalized by author in ealier paper "On the type-token relationships'' [1986) and than, in a slighly diffrent form in English "On the eliminatibility of ideal linguistic entities, Studia Logica 48,no 4 (1989), pp. 587-615. (shrink)

"The Essence of Tradition. A Structural-Logical Approach" The concept of tradition is not unambiguous – the same word can be defined differently within different theoretical contexts. Fortunately there is a formal theory, i.e. speech act theory, that allows us to conduct a systematic structural linguistic analysis of the category in question. At the same time, speech-theoretical approach to the concept of “tradition” provides an universal method for expressing the results obtained in different conceptual systems. The subject of this paper is (...) a preliminary analysis of various benefits of applying the speech-theoretical framework to the research on tradition. (shrink)

Co jest większe, bycie czy nic? Anzelm dowodzi istnienia Boga przy pomocy nihil. Bóg jako to, od czego nic większego nie może zostać pomyślane przez skończony umysł. Właściwe dla Anzelma logiczne – i być może mistyczne – użycie słowa „nic” domaga się porównania z negatywną ontologią Heideggera i jej recepcją w ramach tzw. Szkoły z Kioto założonej przez Nishidę. Czyż jednak pustka buddyzmu zen nie odsyła nas do – niewypowiedzianej – boskiej obecności?

Rozwiązanie paradoksów Rossa i Priora okazało się trudnym zadaniem. Jego pierwsze dwa etapy, obejmujące identyfikację prawdziwych natur implikacji i wartości logicznych, zostały opisane w artykułach "Rozwiązanie paradoksu implikacji materialnej – 2024" i "Rozwiązanie dylematu Jörgensena – 2024". Ten artykuł opisuje trzeci etap, obejmujący odkrycie brakujących funktorów modalnych i Klasycznego Rachunku Modalności. Na zakończenie zostają podane procedury rozwiązania obu paradoksów.

The two-fold ontological character of linguistic objects revealed due to the distinction between “type” and “token” introduced by Ch. S. Peirce can be a base of the two-fold, both theoretical and axiomatic, approach to the language. Referring to some ideas included in A. A. Markov’s work [1954] (in Russian) on Theory of Algorithms and in some earlier papers of the author, the problem of formalization of the concrete and abstract words theories raised by J. Słupecki was solved. The construction of (...) the theories presented here has two levels. The axiomatic theory of label-tokens: material, physical linguistic objects, constitutes the first one. Label-types, according to the literature of the subject, are defined on the other level as equivalence classes of equiform label-tokens. Assuming the opposite point of view, one can accept that theory of label-types: abstract labels, formalized on the first level, in which it is possible to define the notion of label-token as well as the derivative notions on the second level, should become the basis of formalization of the theory of linguistic expressions and the theory of language in general. The axioms and definitions of both theories of labels: T k and T p representing the other approach to the ontology of language are included in the sequel of the abstract. The foundations of the theory of labels T k in which the primary assumption as to the label-types existence is superfluous have been referred on the basis of the author's monography "Teorie Języków Syntaktycznie Kategorialnych" ( "The Theories of Syntactically Categorial Languages"), PWN, Warszawa-Wrocław 1985. The basis of the theory of labels T p which takes into account the other position has to be presented here for the first time. Some extended ideas of the paper will also be presented in author's paper "Logiczne podstawy ontologii składni Języka" ("Logical foundations of language syntax ontology), Studia Filozoficzne 6-7 (271-272), (1988), pp. 263-284. (shrink)

With reference to Polish logical-philosophical tradition two formal theories of language syntax have been sketched and then compared with each other. The first theory is based on the assumption that the basic linguistic stratum is constituted by object-tokens (concrete objects perceived through the senses) and that the types of such objects (ideal objects) are derivative constructs. The other is founded on an opposite philosophical orientation. The two theories are equivalent. The main conclusion is that in syntactic researches it is redundant (...) to postulate the existence of abstract linguistic entities. Earlier, in a slightly different form, the idea was presented in paper "Logiczne podstawy ontologii składni języka" (1988). (shrink)

Rozprawa podkreśla związek między językową argumentacją a logiką. Argumentacja językowa jest systemem językowym, który stosuje znaczenie wyrażeń ujętych w zdania do zarysowania pełnego znaczenia zdań, w nich bowiem konstytuują się zależności między wyrażeniami. Rzeczywiście, to powiązanie między wyrażeniami wzmacnia całościowe znaczenie począwszy od samych podstaw struktury zdania w logicznym powiązaniu idei. W nim znajduje się relacja między słowami a umysłem, zależna od logiki powiązanych ze sobą wypowiedzi. Aby podkreślić znaczenie przedstawionego wyżej sposobu myślenia, autorka zwraca się ku teorii wczesnej gramatyki (...) arabskiej, ogniskującej się raczej wokół analogii niż anomalii. Nastawienie w systemie na analogię opiera się na podstawowej teorii, która implikuje wspomnianą wyżej relację, choć niektóre współczesne ujęcia odrzucają tę interpretację. W podsumowaniu swojej analizy, autorka uwzględnia podobne teorie gramatyki łacińskiej, które wykazują nastawienie logiczne, będące następstwem powiązania językowej argumentacji z logiką. Konkludując, autorka stwierdza, iż powiązanie słów i logiki okazuje się pojęciem uniwersalnym. (shrink)