Cognitive science of religion is sometimes portrayed as having no bearing on the theological doctrines of particular religious traditions, such as Christianity. In this paper, I argue that the naturalistic account of the etiology of religious beliefs offered by the cognitive science of religion undermines the important Christian doctrine of the grace of faith, which teaches that the special gift of divine grace is a necessary precondition for coming to faith. This has some far-reaching ramifications for Christian theology. -/- .

In this paper, I argue that, if ‘the overrepresentation of Christian theists in analytic philosophy of religion is unhealthy for the field, since they would be too much influenced by prior beliefs when evaluating religious arguments’ (De Cruz and De Smedt (2016), 119), then a first step toward a potential remedy is this: analytic philosophers of religion need to restructure their analytical tasks. For one way to mitigate the effects of confirmation bias, which may be influencing how analytic philosophers of (...) religion evaluate arguments in Analytical Philosophy of Religion (APR), is to consider other points of view. Applied to APR, this means considering religious beliefs, questions, and arguments couched in non-Christian terms. In this paper, I focus on Islam in particular. My aim is to show that Islam is a fertile ground of philosophical questions and arguments for analytic philosophers of religion to engage with. Engaging with questions and arguments couched in non-Christian terms would help make work in APR more diverse and inclusive of religions other than Christianity, which in turn would also be a first step toward attracting non-Christians to APR. (shrink)

We utilize contemporary cognitive and social science of religion to defend a controversial thesis: the human cognitive apparatus gratuitously inclines humans to religious activity oriented around entities other than the God of classical theism. Using this thesis, we update and defend two arguments drawn from David Hume: (i) the argument from idolatry, which argues that the God of classical theism does not exist, and (ii) the argument from indifference, which argues that if the God of classical theism exists, God is (...) indifferent to our religious activity. (shrink)

This paper examines the cognitive foundations of natural theology: the intuitions that provide the raw materials for religious arguments, and the social context in which they are defended or challenged. We show that the premises on which natural theological arguments are based rely on intuitions that emerge early in development, and that underlie our expectations for everyday situations, e.g., about how causation works, or how design is recognized. In spite of the universality of these intuitions, the cogency of natural theological (...) arguments remains a matter of continued debate. To understand why they are controversial, we draw on social theories of reasoning and argumentation. (shrink)

The falsity of moral claims is commonly deduced from two tenets: that they presuppose the existence of objective values and that these values don’t exist. Hence, the error theory concludes, moral claims are false. In this article, I put pressure on the image of human morality that is presupposed in moving from the non-existence of objective values to the falsity of moral claims. I argue that, while, understood in a certain way, the two premises of the error theory are correct, (...) this does not render moral discourse false, because moral objectivity is disanalogous to objectivity in empirical sciences and as such need not be characterized in terms of mind-independency. Using Dewey, I illuminate the possibility of accommodating the guiding intuitions of the error theory in a first-order account of morality. (shrink)

One popular conception of natural theology holds that certain purely rational arguments are insulated from empirical inquiry and independently establish conclusions that provide evidence, justification, or proof of God’s existence. Yet, some raise suspicions that philosophers and theologians’ personal religious beliefs inappropriately affect these kinds of arguments. I present an experimental test of whether philosophers and theologians’ argument analysis is influenced by religious commitments. The empirical findings suggest religious belief affects philosophical analysis and offer a challenge to theists and atheists, (...) alike: reevaluate the scope of natural theology’s conclusions or acknowledge and begin to address the influence of religious belief. (shrink)

Scholars have recently identified resemblances between pragmatist thought and contemporary trends in cognitive science in the area of ‘embodied cognition’ or ‘4E cognition.’ In this article I explore these resemblances in the account of religious belief provided by the classical pragmatist philosopher William James. Although James’s psychology does not always parallel the commitments of embodied cognition, his insights concerning the role of emotion and socio-cultural context in shaping religious belief, as well as the action-oriented nature of such beliefs, resonate with (...) embodied and embedded accounts of religious belief. James’s insights are readily extended in light of contemporary embodied cognition research to highlight the interdependency between religious belief of individuals and the cognitive scaffolding provided by embodied religious practices. (shrink)

Bilişsel Din Bilimi (CSR), dini inanç ve uygulamaların nedensel açıklamalarını sağlamayı amaçlayan din araştırmalarına bilimsel bir yaklaşımdır. CSR savunucuları, insan zihninin doğal özelliklerini ve nasıl işlediğini açıklayarak dini inançların oluşumu, kabulü, aktarımı ve yaygınlığı sürecini açıklamaya çalışırlar. Tüm insan kültürlerinde var olan ve son on yılda birçok CSR akademisyeninin dikkatini çeken dini inançlardan biri de öbür dünyaya olan inançtır. CSR araştırmacılarına göre, bu inanç, insan zihninin doğal yapılarına dayanmaktadır. Ölümden sonraki hayata olan inancı, zihinsel araçların işleyişinden kaynaklanan, yansıtıcı olmayan veya (...) sezgisel bir inanç olarak görürler. Ölümden sonra hayata inancın oluşumunu, gelişimini, yayılmasını ve aktarılmasını açıklamak için çeşitli teoriler önerdiler. Ancak bu teoriler arasında, iki teori daha geniş kabul görmüştür, sezgisel düalizm teorisi ve simülasyon kısıtlama teorisi. Sezgisel düalizm teorisi, tüm insanların iki zihinsel araca sahip olduğunu söyler: Sezgisel Biyoloji ve Sezgisel Psikoloji. Sezgisel Biyoloji, ölü bir kişinin karşısına geçip hareket edemediği için artık hayatta olmadığına inanmamızı sağlar. Sezgisel Psikoloji, ölü kişiye otomatik olarak görünmez özellikleri (arzular, düşünceler, inançlar ve duygular gibi) atfetmeye devam eder. Yukarıdaki iki zihinsel aracın aynı anda işleyişi, insan zihnini ölü kişinin bir kısmının önemsiz olduğuna ve fiziksel ölümden sonra kaldığına inandırır. Simülasyon kısıtlama teorisi, tüm insanların çevreden gelen bilgileri işlemek ve dini inançlar edinmek için zihinsel araçlara sahip olduğunu söyler. Zihinsel araçların hiçbiri, kişinin arzularının, düşüncelerinin, inançlarının ve duygularının var olmadığını hayal edemez veya simüle edemez. Bu nedenle ölü kişinin karşısındaki insan zihni, fiziksel ölümünü kolayca hayal etmesine rağmen, kişinin başka bir bölümünün (düşünceler, arzular vb.) Varlığına inanmaya devam eder. Bu teorilerin her ikisi de, öbür dünyaya inancın oluşumunu açıklamada zorluklar ve sınırlamalarla karşı karşıya görünüyor. Bunlar arasında nedensel açıklama yapamama, ölümden sonraki hayata olan inancın doğal ve rasyonel temelleri arasındaki ayrım eksikliği ve öbür dünya inancının doğaüstü temellerini göz ardı etme yer alır. İki teoriden hiçbiri öbür dünyaya inancın oluşumu için yeterli nedensel açıklama sağlamıyor gibi görünmektedir. Her iki teori de zihinsel araçların nasıl işlediğine bağlı olarak öbür dünya inançlarının oluşumu hakkında olası bir hikaye sunmaya çalışır. Ölümden sonraki hayata inanmaya yol açan sürecin yalnızca makul bir hikayesini sunarlar. Bu iki teorinin sunduğu şey, insan zihninin ve araçlarının ve bunların nasıl işlediğinin bir açıklamasıdır (nedensel açıklama değil). Bu, kendi başına, bu aletlerin öbür dünyaya bir inanç ürettiğini açıklamaz. Dolayısıyla ahirete olan inancın zihinsel araçların işleyişinin bir sonucu olduğu iddiası, zihinsel araçlar ile bu inanç arasında nedensel bir ilişki gerektirir. Bu iki teoriden hiçbiri bu nedensel ilişkiyi açıklayamaz ve yalnızca aralarındaki ilişkinin makul bir hikayesini açıklarlar. Dahası, dini inancın rasyonel temelleri ile dini inancın doğal temelleri arasındaki ayrım, ahirete inanmak veya onunla ilişkili bilişsel mekanizmaları tanımlamak için doğal bir köken bulmanın hiçbir şekilde bu inancı reddetmek veya itibarını sarsmak anlamına gelmediğini göstermektedir. Ahirete olan inancın doğal kökenleri hakkındaki bilişsel teoriler bize bu inancın rasyonel mi irrasyonel mi olduğunu gösteremez. Bu açıklamalar ancak (eğer yapabilirlerse) bize bu inancın oluşumunun ve yaygınlığının doğal köklerini gösterebilir. Ayrıca Dinsel inanç karmaşık bir kavramdır. Birincisi, doğal bir kavramdır, bu anlamda insan doğasına dayanır ve insanın bilişsel sistemleri ve zihinsel araçlarıyla ilgilidir. İkincisi, kültürel ve sosyal bir kavramdır, bu anlamda hem kültürel ve sosyal değişimden etkilenir hem de onu etkiler. Üçüncüsü, doğaüstü bir kavramdır, bu anlamda hem vahiy hem de kehanet ve insanın maddi olmayan yönüyle derinden bağlantılıdır. Öbür dünyaya inanç, her üç düzeyde açıklamayı gerektiriyor gibi görünüyor. (shrink)

Introduction for 'New Developments in Cognitive Science of Religion - The Rationality of Religious Belief' forthcoming with Springer. We discuss the philosophical debate over Cognitive Science of Religion and give an outline of the book.