The aim of this commentary is to discuss the axiology of the cost–benefit approach assumed by Travis Rieder (2017) to analyze medical decision making in the case of extremely preterm infants.

Celem artykułu jest krytyka kilku popularnych argumentów przeciwko wykorzystywaniu współczesnych osiągnięć biomedycznych do poprawiania ludzkiej kondycji fizycznej lub umysłowej. Na przykładzie prac Habermasa, Sandela, Fukuyamy omówię trzy argumenty tego typu odwołujące się do: 1) autonomii; 2) życia jako daru; 3) naturalnej równowagi. Na koniec pokażę, że sprzeciw względem niektórych propozycji biomedycznego polepszenia kondycji ludzkiej może być wynikiem swoistego błędu poznawczego, który psychologowie określają jako efekt status quo.

In my previous paper I argued that if in vitro fertilization (IVF) is legal and practiced there is no moral ground to object to legalization of preimplantation genetic diagnosis (PGD). My opponent raises an objection that my paper “fails to address the ethical argumentation of one key opponent of IVF – the Catholic Church”. In this reply I show that her/his thesis that embryos created during IVF are in ‘ethical limbo’ and “fall outside the moral universe of Christian ethics” does (...) not undermine my argumentation and masks the serious problem Catholics have with the moral status of early embryos. (shrink)

This paper discusses “impartiality thought experiments”, i.e., thought experiments that attempt to generate intuitions which are unaffected by personal characteristics such as age, gender or race. We focus on the most prominent impartiality thought experiment, the Veil of Ignorance (VOI), and show that both in its original Rawlsian version and in a more generic version, empirical investigations can be normatively relevant in two ways: First, on the assumption that the VOI is effective and robust, if subjects dominantly favor a certain (...) normative judgment behind the VOI this provides evidence in favor of that judgment; if, on the other hand, they do not dominantly favor a judgment this reduces our justification for it. Second, empirical investigations can also contribute to assessing the effectiveness and robustness of the VOI in the first place, thereby supporting or undermining its applications across the board. (shrink)

Celem artykułu jest krytyka przyjętego przez niektórych filozofów podziału na normatywność w podstawowym sensie oraz normatywność wymogów wąsko rozumianej racjonalności. Pokazuję, że podział taki nie jest wyczerpujący, ponieważ pomija ważny typ wymogów normatywnych, a mianowicie reagowanie na racje. Z jednej strony tego rodzaju wymogi nie przypominają wymogów normatywnych w podstawowym sensie, a z drugiej — istotnie różnią się od racjonalności rozumianej jako spójność między nastawieniami. Dochodzę do wniosku, że reagowanie na racje należy uznać za trzeci typ wymogów normatywnych.