In this paper, we aim to complement and extend Cécile Laborde’s argument against the Swiss minaret ban, which emphasizes the exclusion of Muslim citizens from equal national belonging. We argue that if we take seriously the normativity that is embedded in the Swiss direct democratic context (Carens 2004), especially in its ability to determine the substance of national belonging, then the symbolic exclusion of Muslims from political belonging is more relevant than the former with regard to democratic justice. Section 1 (...) defines basic notions and presents some arguments that were circulated in Swiss public political debate during the referendum campaign. Section 2 will present extant arguments in normative political philosophy about the ban. Section 3 expands our argument, which can be summarized as follows: the double absence of recognition of Muslims as (i) equal autonomous subjects and (ii) as political agents calls into question the legitimacy of the direct democratic process that led to the ban, making it unjust by the standards implicit within democratic practices in Switzerland. (shrink)

A review essay of David Miller's book: Justice for Earthlings: Essays in Political Philosophy, New York: Cambridge University Press, 2013. The essay situates this work among Miller's other works and critically engages with his arguments and theory of migration.

Often ‘nationalism’ and ‘having a state proper to the nation’ are considered as inseparable. Relatedly, when these thoughts are applied to the reality of sub-state nations, such as Flanders, Catalonia Basque Country and Québec, sub-state nationalism (SSN) and separatism seem to be conceptually entangled in their aim for an independent state. This chapter considers sub-state nationalism and sub-state separatism as conceptually distinct, and aims at examining the relationship between sub-state separatist political parties and immigration policies. This requires, on the one (...) hand focusing on the integration policies, given that often immigration policies with regard to admission and removal lies beyond the competence of sub-state nations. On the other hand, it focuses on the two major Flemish pro-independence parties, namely the Nieuwe Vlaamse Alliantie (N-VA), and Vlaams Belang (VB). While sub-state separatist movements appear to be particularly opposed to increasing immigration, they operate under a particular ‘legitimacy dilemma’ with its paradoxical tendencies to both exclude and include immigrants. The chapter will show contextually that even the relatively more inclusive political party positions, such as the ones taken by the N-VA, are not sufficiently inclusive, when the normative distinction between ‘cultural assimilation’ and ‘cultural integration’ is taken seriously. Theoretically, it will engage with a renowned articulation of the legitimacy dilemma offered by Will Kymlicka, to argue that it is not sufficient to account for the normative necessity to respect the ‘autonomy of immigrants’. As I will demonstrate, this has to do with the inability of the dilemma to distinguish sufficiently ‘cultural assimilation’ from ‘cultural integration’. In other words, on the one hand the chapter contributes to the apparent absence of strong defenses for ‘moral autonomy of immigrants, by describing what such an autonomy might imply for designing of integration policies. On the other hand, it critically assesses Flemish pro-independence parties’ concrete policies with respect to integration. By offering a contextual political theory on these issues, it offers an example of how a moral principle might be implemented, and serve as a critical focal point to evaluate public policies. (shrink)

Infamously, Rawls assumed a democratic society to be “a complete and closed social system,” in that “entry into it is only by birth and exit from it is only by death.” Since the beginning of the present millennium, however, debates about the ethical issues related to immigration have been prominent. In this context, these methodological departure points seem long outdated, if not simply biased. This paper will rework Rawls’s theory of migration for application to the case of provisional immigrants by (...) reworking its theoretical underpinnings. I will argue that once his assumptions are adjusted, Rawlsian notions of ‘stability’ in conjunction with his idea of a ‘society understood as a fair system of cooperation’ justify inclusive membership regimes. In other words, Rawlsian domestic justice requires inclusive membership regimes for provisional immigrants. (shrink)

What does social cohesion require in culturally diverse post-immigration societies? Immigration and social cohesion are, in the public debate, believed to be incompatible. In normative political philosophy, a similar understanding manifests in the argument that social cohesion-based on a common national identity-is incompatible with immigration. In so doing, its proponents justify restrictive border policies. In this chapter, I will critically engage with this argument by reconnecting the literature in social sciences to normative political philosophy. I will offer a conditional and (...) pro tanto argument that social cohesion in post-immigration societies justifies open and non-discriminatory border policies. My argument is conditional in two senses: first, it assumes social cohesion is based on a common identity, and second, it only applies to the societies with significant cultural, religious, and ethnic diversity that can be best described as post-immigration societies. My argument implies that liberal nationalists have a choice: they can either keep defending social cohesion in the traditional way, which comes with open borders; or they can abandon this view, thereby losing one of the strongest justifications for restrictive borders. (shrink)

The article introduces a special issue on “Rethinking Liberal Multiculturalism: Foundations, Practices and Methodologies.” The contributions presented in this special issue were discussed during the conference « Multicultural Citizenship 25 Years Later », held in Paris in November 2021. Their aim is to take stock of the legacy of Kymlicka’s contribution and to highlight new developments in theories of liberal multiculturalism and minority rights. The contributions do not purport to challenge the legitimacy of theories of multiculturalism and minority rights, they (...) rather aim at deepening our understanding of the foundations of liberal multiculturalism and of its practical implementation, sensitive to social scientific dynamics of diverse societies. Without abandoning the general idea that cultural minorities should be granted special minority rights, the essays presented raise new questions about three dimensions central to liberal multiculturalism: its normative foundations, its practical categories of minorities or groups, and its fact-sensitive methodology. Taken together they shed light on the renewed variety of theories of liberal multiculturalism highlighting their complexity and internal disagreements. To introduce these articles, the article first draws a brief historical overview of the debates on multiculturalism since the 1990s (section 1). It then highlights the distinctive aspects of Kymlicka’s contribution (section 2) and identifies recent research trends (section 3). Doing so, it explains how the articles gathered here both expand on those distinctive aspects and explore those new research avenues. The section 4 summarizes the contributions. (shrink)

Bu çalışmada Metin Erksan’ın 1965 yapımı Sevmek Zamanı filminin “bir resme âşık olma” hikâyesi gibi görünen anlatısının aslında dönemin varoluşçu felsefesinin Türkiye’deki özgün bir yansıması olduğu ve bunun da filmdeki kadın karakter ile kurulduğu gösterilecektir. Yazıda filmde beliren temsil, korku, özgürlük ve iletişim temaları öncelikle Platon’un mağara alegorisi ve Heidegger’in varoluşçu felsefesinin Dasein (orada-varlık) kavramına başvurularak ele alınacaktır. Filmde âşık olduğunu söylemekten çekinen Halil’in Meral’in temsiline kaçışı resmin bakışındaki iyilik ve sevgi ile açıklanır. Doğada insanların uzağında yaşayan ve çalışan Halil (...) arkadaşı Mustafa’nın kötülük uyarısı ile Meral’den kaçmaktan vazgeçip onunla konuşmaya karar verir. Halil’in kaçışındaki korkunun kaynağı Halil’in varoluşunun Meral tarafından tanınıp onaylanmaması ihtimali olsa da Meral’in Halil’in varoluşuna özgürce ve ihtimamla yaklaşarak Halil’in korkusunu daha derin bir varoluşsal kaygı ve özgürlükle karşı karşıya getirir. Yazı Meral’in Halil ile aynı moda girebilip onu anlayabilmesi ve bu güce sahip olmasının ikisi arasında iletişimi mümkün kıldığını iddia etmektedir. Yazıda en son filmin toplumsal gerçekçi yanında kadın sorununun nasıl şekillendiği ortaya konulacaktır. Meral Halil’i tanısa, kendisi Halil tarafından tanınsa bile kendi sınıfından gelen bir tanıma reddi ile karşılaşmaktadır. Bu tanımamanın ölüm kadar sert bir şiddete ulaşmasının nedeni ise ekonomik sınıfı değil cinsiyetidir. (shrink)

-/- This article aims to reveal the theory of the modality of the Megarian school of philosophy especially based on the concept of possibility. The Megarian school founded by Eukleides and shaped by the teachings of Socrates and Parmenides. One of the most important contributions of the school to the history of philosophy is the theory of modality of its members. The idea of the possibility of the first Megarians reached us through Aristotle. The Megarian and Aristotelian understandings of the (...) concept possibility are in conflict. This conflict continued via the Master Argument of Diodorus Cronus, in the later period of the school. The conception of the modality of the Philo of Megara, who is a pupil of Diodorus, has some similarities with Aristotle's. -/- . (shrink)

Bu yazı organ nakli ile ilgili şu soruyu ele almaktadır: Doktorlar sağlıklı bir kişinin organlarını alarak organ nakline gereksinim duyan birden fazla kişinin yaşamını kurtarırlarsa ahlaksal açıdan yanlış bir şey yapmış olurlar mı? Her ne kadar sağlıklı bir insanın organlarını alarak onun ölümüne neden olmak kabul edilemez görünse de bunu yapmamanın daha çok sayıda kişinin ölümüne neden olacağı düşünülürse ortada araştırılmaya değer bir soru olduğu görülür.

Bu kitapta, Ebû İshâk es-Saffâr’ın (öl. 534/1139) kelâmî görüşleri, Telḫîṣü’l-edille li-ḳavâʿidi’t-tevḥîd adlı eserinde Allah’ın isimlerinin anlamlarını açıklarken yaptığı yorumlar çerçevesinde ele alınmaktadır. Ebû İshâk es-Saffâr, 6./12. yüzyıl Hanefî-Mâtürîdî âlimlerinden biridir. Kelâma dair Telḫîṣü’l-edille eserinde esmâ-i hüsnâ konusuna ayrıntılı olarak yer vermektedir. İki cilt hâlinde yayımlanan bu eserin yaklaşık üçte birlik bir kısmını esmâ-i hüsnâ konusu oluşturmaktadır. Bu kısım incelendiğinde, Saffâr’ın Allah’ın varlığı, birliği ve sıfatları ile ilgili konular başta olmak üzere pek çok konuyu 175 esmâ-i hüsnâya dayanarak izah ettiği görülmektedir. (...) O, esmâ-i hüsnâ bölümünde yer vermediği bazı isimlere ise müstakil başlıklar altında değinmektedir. Örneğin el-Mütekkelim ismi kelâm sıfatını bağlamında ve halku’l-Kur’ân ile icâz’ul-Kur’ân gibi konularla ilişkili bir şekilde ele almaktadır. Bu isimler de listeye dahil edildiğinde sayı 178’e ulaşmaktadır. Bu durumda eserin yarısını esmâ-i hüsnâ konusu teşkil etmektedir. -/- Saffâr, esmâ-i hüsnâ bölümünde alfabetik bir sıra içerisinde ele aldığı ilâhî isimleri öncelikle lugavî (semantik) yönden izah etmektedir. Sonrasında ise değerlendirdiği ilahî ismi, bir kelâm konusu ile bağlantı kurarak kelâmî perspektifle açıklamaktadır Esmâ-i hüsnâ temelinde ele alınan konuların hilâfet meselesi hariç diğer kelâm bahislerini kapsadığı görülmektedir. Saffâr öncesi Hanefî-Mâtürîdî kelâm literatürü içinde esmâ-i hüsnânın bu kadar kapsamlı ele alındığı başka bir eser bilinmemektedir. -/- Bu kitap; üç ana bölümden oluşmaktadır. “Metodolojik Çerçeve” başlıklı giriş bölümünde çalışmanın konusu, önemi, amacı, yöntemi ve kaynakları hakkında bilgi verilmiştir. Birinci bölümde Saffâr’ın yaşadığı sosyokültürel çevre olan Mâverâünnehir bölgesi ile Buhara ve Merv şehirlerinin siyasî, sosyal ve dinî durumu ortaya konulmaya çalışılmıştır. İkinci bölümde esmâ-i hüsna konusunun anlaşılmasına temel oluşturan isim, tesmiye, müsemmâ, sıfat ve vasf gibi kavramlar ile esmâ-i hüsnânın sayısı ve ihsâsı gibi kelâmî tartışmalara değinilmiştir. Sonrasında Saffâr öncesi dönemde kaleme alınan esmâ-i hüsnâ litaratürü hakkında bilgi verilmiştir. Bölüm sonuna Saffâr’ın rivayet ettiği 178 ilahî isme dair ayrıntılı bir tablo eklenmiştir. Üçüncü bölümde öncelikle, Saffâr’ın esmâ-i hüsnâyı izah ederken dikkate aldığı kelâmî ilkeler tespit edilmeye çalışılmıştır. Sonrasında ise Saffâr’ın Telḫîṣü’l-edille’de ilâhî isimleri açıklarken ortaya koyduğu kelâmî görüş ve değerlendirmeler belirlenerek sistematik bir şekilde kategorize edilmiştir. Bu kapsamda ele alınan her konunun sonuna ilgili ilâhî isimleri ve bağlantılı olduğu tartışmaları içeren tablolar eklenmiştir. Sonuç bölümünde ise Saffâr’ın esmâ-i hüsnâ anlayışına dayanan kelâm yöntemine dair ulaştığımız sonuçlara yer verilmiştir. Bu kitapta onun, esmâ-i hüsnânın %75’inde kelâmî yorumlarda bulunduğu ve bilgi-varlık bahsinden âhiret hayatına kadar bütün kelâm konularını esmâ-i hüsnâ ile bağlantılı yorumladığı tespit edilmiştir. Ulaşılan bu sonuçlar, Saffâr’ın kelâm anlayışının ilâhî isimlerin yorumuna dayandığını ortaya koymaktadır. [his book discusses the theological views of Abū Isḥāq al-Ṣaffār d. 534/1139), within the framework of his comments on the meanings of Allah’s names, provided in his work titled Talkhīṣ al-adilla. Abū Isḥāq al-Ṣaffār is one of the Ḥanafite-Māturīdite scholars in the 6th/12th century. In his work titled Talkhīṣ al-adilla li-qawāʿid al-tawḥīd on kalām, he spared extensive space for al-asmāʾ al-husnā. Approximately one third of this work, published in two volumes, is devoted to al-asmāʾ al-husnā. An examination of the related section reveals that al-Ṣaffār explains many issues, particularly those related to the existence, unity and attributes of Allah, based on 175 al-asmāʾ al-husnā. He mentions some of the names that he does not include in the al-asmāʾ al-husnā section under separate headings. For example, the name al-Mutakallim is addressed within the context of the attribute of kalām and in relation to subjects, such as the khalq al-Qurʾān and i‘jaz al-Qurʾān. Upon the addition of these names to the list, the number names reaches 178. This means that half of the work deals with the subject of al-asmāʾ al-husnā. -/- al-Ṣaffār lists the divine names in alphabetical order and explains them semantically in the chapter of al-asmāʾ al-husnā. Then he goes on to clarify each divine name through a theological lens with a specific reference to the subject of kalām. In the pre-Saffar Ḥanafite-Māturīdite theological literature, there is no other work that addresses al-asmāʾ al-husnā in such an extensive way. -/- This book consists of three main sections. The first section titled “Methodological Framework”, elaborates on the focus, significance, purpose and method of the study, along with the sources used. The first part describes the political, social and religious status of Transoxiana (Mā-warāʾ al-Nahr) region and the cities of Bukhara and Marw, the sociocultural environment in which Saffar lived. The second chapter addresses various concepts, which promote the understanding of al-asmāʾ al-husnā, such as name, tasmiya, musammā, attribute and qualification in addition to the theological debates such as the number and iḥṣāʾ of al-asmāʾ al-husnā. Then, it provides information about the al-asmāʾ al-husnā literature produced in the pre- Ṣaffār period. The end of each chapter comes with a detailed table with the 178 divine names mentioned by al-Ṣaffār. In the third chapter, the author initially discusses the theological principles that al-Ṣaffār considered while explaining the essence of al-asmāʾ al-husnā. This section also determines and systematically categorizes the theological views and evaluations put forward by al-Ṣaffār while explaining the divine names in Talkhīṣ al-adilla. The tables with the divine names and the related discussions can be seen at the end of the discussion for each subject. The last section presents the conclusions reached, regarding the kalām method based on al-Ṣaffār’s understanding of the essence of al-asmāʾ al-husnā. The present study revealed that he made theological interpretations in 75% of the al-asmāʾ al-husnā and interpreted all theological issues ranging from the subjects of knowledge and existence to the Afterlife in connection with the al-asmāʾ al-husnā. These results indicate that al-Ṣaffār's understanding of kalām is based on the interpretation of the divine names.]. (shrink)