Namulat sa makipot na kasanayang disiplinal ng metodolohiyang pangkasaysayan na nakatuon sa pagsusuri ng mga dokumento sa arkibo, hindi pa katagalan mula nang mag umpisang mabatid ng mga historyador ang kahalagahan ng kulturang materyal sa kanyang larangan. Higit pa sa pagpapahalaga sa kulturang materyal bilang batis ng kasaysayan, paksa ng sinusuring aklat ang pagsasakasaysayan ng kulturang materyal bilang isang bagong larangan. Tinipon ng mga historyador na patnugot na sina Anne Gerritsen at Giorgio Riello sa Writing Material Culture History ang kontribusyon (...) ng dalawampu’t anim na akademiko mula sa iba’t ibang larangan tulad ng kasaysayan, antropolohiya, arkeolohiya, museolohiya, at kasaysayan ng sining, upang makabuo ng isang batayang aklat tungo sa pagpapayabong ng makabago at interdisiplinaryong larangan ng kasaysayan ng kulturang materyal. Nahahati sa tatlong bahagi ang rebyung ito: ang una’y tatalakay sa pangkabuuang tema na nagbubuklod sa samu’t saring sanaysay na nilalaman ng aklat, ang ikalawa’y magbibigay ng payak na pagbubuod sa bawat kabanata, at ang huli’y tatalunton sa maaaring maging metodolohikal na ambag ng aklat sa larangan ng historiograpiyang Pilipino. (shrink)

Bu bildirinin amacı, insanlığın varoluşu ile başlayan ilahî dinlerden (Allah tarafından gönderilmiş dinler) pagan dönemlere ve özellikle Eski Batı anlayışına aktarılan yaratılış kavramını ele almak, varsa benzerlik ve farklılıklarını ortaya koymaktır.

The history of the house in Shyampukur, Kolkata, India, where Sri Ramakrishna lived for sometime when he was ailing. And the history of the place till the present-day, when it is a branch centre of the Ramakrishna Math.

İslam dininin kutsal kitabı olan Kur’an-ı Kerim’in Orta Çağ Hristiyan Batı dünyasında yüzyıllar boyu ön kabullerle incelendiği ve uzun polemiklere konu edildiği bilinmektedir. Kur’an’ın farklı ve nispeten daha objektif okumaları ancak Aydınlanma dönemi sürecin-de kilisenin hegemonyasının kırılması sonrasında mümkün olabilmiştir. Alman şair Jo-hann Wolfgang von Goethe (1749-1832) bu yeni perspektifin en önemli temsilcilerinden biridir. Gençlik yıllarından itibaren Kur’an ile meşgul olan Goethe, farklı meallere ve kaynaklara da müracaat ederek Kur’an hakkında zengin bir bilgi birikimine sahip olmuş-tur. Yapılacak yüzeysel bir (...) inceleme, onun Kur’an ve İslam dünyasından aldığı ilhamları meşhur Doğu-Batı Divanı’nda şiirlerine yansıttığını göstermeye yetecektir. Elinizdeki bu makalede kısaca Kur’anʼın Hristiyan Batı dünyasındaki algısı anlatılacak, ardından Goet-he’nin Kur’an ile olan meşguliyeti ortaya konulacaktır. Son bölümdeyse, Kur’an’ın Doğu-Batı Divanı’ndaki yansımalarının izi sürülecektir. (shrink)

Ang pagpapalaganap ng wikang Filipino ay hindi payak na romantisasyon ng nasyonalismo. Sa halip, ito ay instrumento tungo sa higit na demokratisasyon ng wikang Filipino, at samakatuwid ay may malalim na implikasyon sa usapin ng katarungang panlipunan. Sa kontekstong ito mabibigyang-diin ang dulot na suliranin ng Dambuhalang Pagkakahating Pangkalinangan, na dahilan kung bakit mas namomonopolisa ng elit ang mga daluyan ng kapangyarihan tulad ng edukasyon, komersyo at pulitika. Tungo sa paghahanap ng lunas sa suliraning ito, makatutulong ang pagsasa-Filipino ng agham (...) panlipunan bilang esensyal na bahagi ng sistemang pang-edukasyon. -/- Bilang ambag sa adhikaing ito ng pagsasa-Filipino ng agham panlipunan, naglunsad ang pag-aaral na ito ng isang payak na bahaginan ng best practices para sa pagsasa-Filipino ng pagtuturo at pananaliksik sa antas ng silid-aralan at Departamento/Kolehiyo. Hinalaw ang best practices na ito mula sa iba’t ibang guro, mananaliksik, at institusyon, para makabuo ng isang munting imbentaryo ng mga “armas-panturo.” Binubuo ang imbentaryong ito ng 17 gawi/aktibidad/programa para sa antas ng silid-aralan, at 6 gawi/aktibidad/programa para sa antas ng Departamento/Kolehiyo. Nilalayon na maging munting batis ang imbentaryong ito para sa pagpapainam ng pedagohiya ng mga guro at polisiya ng mga institusyon tungo sa higit na pagsasa-Filipino ng pagtuturo at pananaliksik sa agham panlipunan. (shrink)

Kuhn byl stoupencem tzv. „relativizovaného apriori". Apriori se nevyznačuje apodiktičností; zachovává si však stále konstitutivní funkci pro předmět poznání. Poznávající subjekty musí znát významy „paradigmatických propozic" proto, aby měli zkušenost. Zkušenost se neredukuje na vnímání. S Fleckem řečeno, pro vidění je dívání se jen nutnou, nikoli však dostatečnou podmínkou; je nadto nutné i vědět. Paradigmatické propozice se tak stávají podmínkou veškerého poznání, které je jimi „nasyceno". Různým paradigmatům respektive teoriím proto odpovídají různé zkušenosti. Paradigmata však nejsou na zkušenosti zcela nezávislá. (...) „Paradigmatické propozice" mají zkušenostní původ. Jedná se, s Poincarém řečeno, o hypotézy, které byly povzneseny do statutu principů. Jinak řečeno, role „zkušenostního vstupu" v poznání je poněkud paradoxní: vstup motivuje tu část poznání, která je na něm nezávislá a která jej podmiňuje. (shrink)

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

İnsanın içinde yer aldığı toplumsal yaşam, kültürel değerlerin oluşmasına yol açmaktadır. Yaşanılan topluma dayalı bir şekilde oluşturulan değerler, yaşamın temel ölçütleri olarak ön plana çıkmaktadır. Değerler, önceki dönemlerde yalnızca yerel düzeyde kabul görürken, toplumsal değişim süreciyle birlikte ulusal ve küresel boyuta da taşınmıştır. Değerlerin sonraki nesillere aktarılması ve bireylerin olumlu değerleri benimseyip geliştirerek potansiyellerini ortaya çıkarmalarını sağlamak değerler eğitimi olarak ifade edilmektedir. Değerler eğitiminin sonucunda birey yerel anlamda yaşadığı toplumu, evrensel anlamdaysa yaşadığı dönemi yansıtmaktadır. Yeni nesillere değerler eğitiminin verilmesinde farklı (...) aktörler bulunmaktadır. Masalların değer aktarma amacı güden unsurlardan biri olduğu bilinmektedir. Masallar, önceki nesillerin deneyimlerini bizlere aktararak kültürel farkındalık oluşturup bulunduğumuz toplumun geçmişini daha iyi öğrenmemizi sağlar. Benzer kültürel ortamlarda yaşayan toplumlar, belirli ortak değerleri paylaşmaktadır. Uzak Doğu masallarında benzer değerlerin tespit edilmesi bu duruma örnek gösterilebilir. Bu bağlamda, araştırmada Japon masalları değerler eğitimi açısından incelenmektedir. Masallar işlevsel insan değerleri modeli çerçevesinde betimsel içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Analiz edilen on beş masalda en sık görülen değerler olarak dindarlık ve duygu ön plana çıkmaktadır. Zevk ve sağlık en az görülen değerlerken istikrar ve cinsellik değerleri yer almamaktadır. Verilerin, Japon masallarına farklı pencereden bakılmasına ve bu alanda Türkiye’de yeni çalışmaların geliştirilmesine katkıda bulunulması hedeflenmektedir. (shrink)

Le résultat de l’analyse des données brutes confirme et renforce le discrédit de la datation de 1988. Indéniablement, cette découverte fournit une bonne raison (peut-être la seule que pouvait accepter la communauté académique « mainstream ») pour une nouvelle datation, qui doit nécessairement avoir lieu dans un cadre interdisciplinaire. Les résultats de 1988, sans homogénéité ni fiabilité, bâtis sur des données dont la représentativité n’est pas garantie, ne permettent pas de conclure que le lin du Suaire de Turin a été (...) fabriqué entre 1260 et 1390 après Jésus-Christ. Cette datation est discréditée mais révélatrice, car elle constitue un cas pratique de la crise de la reproductibilité que traverse actuellement la science, une crise qui va jusqu’à impacter nos vies quotidiennes. Mais cette crise, si elle explique en grande partie pourquoi tant de controverses scientifiques autour du Linceul perdurent, nous interroge aussi sur notre connaissance du tissu : à quelles études académiques pouvons-nous nous fier ? Plus largement, comment formons-nous nos croyances et nos convictions ? Plus que jamais, le Linceul de Turin, « défi à notre intelligence », est une porte d’entrée pour mieux nous comprendre dans notre époque. (shrink)

Klinik Felsefe kitabı felsefe ile psikolojiyi klinik bağlamda birleştirip terapötik bir yöntem olarak kullanmayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda 10 farklı metin ve geniş bir yazar kadrosuyla klinik felsefenin imkanından felsefe tarihinden örneklere, psikoterapi modellerinden Doğu-Batı düşünce ayrımına kadar pek çok konu işlenmektedir.

Felsefe Optiğinden Aşkın Renkleri kitabı Senail Özkan’ın bir takdim yazısı, giriş ve yedi bölümden oluşmaktadır. Kitapta kaynakçaya yer verilmemiştir. Halilov, kitabın giriş kısmında ‘aşk’ın ne olduğunu ve hangi ilim dalı tarafından ele alınması gerektiğini açıklamıştır. Ona göre aşk insanın manevi âleminin en derin katmanlarında ortaya çıktığı için temel itibariyle bilinçdışı alana aittir. İlim onu irdeleyemez, aşk, ilim için muğlak bir alandır ve mantıki düzlemde değerlendirilmesi oldukça zordur. İlim açısından incelenemediği için bu işi felsefe ve şiir üstlenmektedir.(s.16, s. 55) Şiir ve (...) aşk ilişkisine değinen Halilov, şiirin aşk ile büyük bir ilgisi olduğunu Doğu’da ve Batı’da aşk konusunun şiir sanatının kapsamı içinde değerlendirildiğini söyler. Doğu’da Nizami, İbn Arabi, Mevlana, Fuzuli, İkbal ve Cavid’e kadar Doğu şairlerinin aşk konusunu ele aldığı ve bununla ilgili eserler verdiğini ekler. Halilov’a göre Doğu’da aşk, ‘ilahi nitelikte’ ele alınmaktadır. Bütün kitap boyunca ‘ilahi aşk’ meselesi üzerinde duran Halilov bazen bu görüşü savunmuş bazen de tutarsız ve gerçek hayattan uzak olduğunu anlatmaya çalışmıştır. Ona göre aşk, ilahi olmaktan ziyade ferdi, bireysel veya insanidir. Aşk, ‘yerle gök arasında’ olması gerekmektedir. Bu açıdan Halilov aşkı, rasyonel bir düzlemde alan Batı öğretisini tercih ettiğini söylemektedir.(s.18) Fakat kitabına baktığımızda aslında Halilov’un bazı gerekçeler nedeniyle bu konuda biraz tereddütte kaldığını göreceğiz. (s.25). (shrink)

Les professionnels ont par définition un public bénéficiaire de leurs services : le patient pour le médecin, le psychologue ou l’infirmière ; le client pour l’avocat ; le consommateur pour le gestionnaire d’une entreprise commerciale ; etc. L’usager ou l’habitant du cadre bâti constitue un des destinataires des services professionnels du designer d’intérieur. De quelle manière peut-on apprendre aux étudiants/futurs professionnels du design d’intérieur à se mettre à la place de l’usager/habitant des espaces qu’ils conçoivent ? Le concept de l’empathie, (...) communément décrit comme la capacité de se mettre à la place de l’autre, de le comprendre et de ressentir ses sentiments et ses émotions, est bien adapté pour explorer cette attitude. Cet article est composé de deux parties. La première présente une expérience pédagogique en design d’intérieur où des étudiants apprennent à se représenter les usagers de leur projet d’aménagement en utilisant un outil méthodologique appelé « boussole éthique ». Cette boussole est constituée essentiellement de trois pôles qui renvoient aux trois rapports fondamentaux de l’être humain tels qu’étudiés dans la tradition stoïcienne : rapport à soi-même, à autrui et à la nature. Dans la seconde par- tie, l’article met en relief plusieurs éléments théoriques qui permettent de comprendre, de consolider et, éventuellement, de faire évoluer les bases conceptuelles qui sous-tendent cette démarche. Il s’agira notamment des théories éthiques et de certaines approches spécifiques au concept de l’empathie. (shrink)

Romalı Coğrafyacı Pomponius Mela MS I. yüzyılda yaşamıştır. Pomponius Mela’nın yazmış olduğu De Situ Orbis adlı coğrafya eseri Avrasya eskiçağı için önemli bilgiler içermektedir. Sarmat çağına denk gelen bu dönemde, Sarmat birliği içinde anılan boyların yanında İskit kalıntılarından ve başka topluluklardan da bahsedilmektedir. De Situ Orbis kitabının birinci cildi 19-20. maddeleri içerisinde muhtemelen Türk adının Turcae biçiminde geçtiği belirlenmiştir. Bu halkın sonsuz ormanlar içinde oturduğu ve avlanarak beslendikleri belirtilmiştir. Mela’nın çizmiş olduğu harita içerisinde Kuzeydoğu Asya’dan Kuzeybatı Avrupa’ya uzanan bütün bölgenin (...) İskit bölgesi olduğu görülmektedir. Tarih çağları boyunca İskit kültürünü devam ettirmiş olan Türklerin İskitlerden ayrı düşünülmesinin olanaksız olduğu görülmektedir. Yapmış olduğumuz bu çalışmada Mela’nın yazmış olduğu De Situ Orbis kitabı çevrilmiş ve incelenmiş, özellikle Doğu Avrupa ağırlıklı Avrasya bölgesindeki halkların durumu aydınlatılmaya çalışılmıştır. (shrink)

Klinik Felsefe kitabı felsefe ile psikolojiyi klinik bağlamda birleştirip terapötik bir yöntem olarak kullanmayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda 10 farklı metin ve geniş bir yazar kadrosuyla klinik felsefenin imkanından felsefe tarihinden örneklere, psikoterapi modellerinden Doğu-Batı düşünce ayrımına kadar pek çok konu işlenmektedir.

“The issue of obligation and free determination had been subject to polemics due to religious concerns. One group defended carbriyya on the basis of the absolute sovereignty of God. While others argued the idea of indetermination in terms of divine justice. After explaining and critizing these thoughts, Molla Sadra gave explanation to the opinions of the Ash’arites on the subject. And then he formed the basis of a new theory called “theory of ahl-i yakin” while getting inspired by the words (...) of Ali b. Ebu Talib who says “there is neither determination nor tawfiz, indeed it is between these” So to speak, human acts are related to both human beings and God.”. (shrink)

The three great sovereigns of ancient Chinese history, which have subsumed almost nine centuries before Common Era, referred to Xia (2070-1600 BC), Shang (1600-1046 BC) and Zhou (1046- 256 BC) dynasties. The people of Shang, who represented the transition from a primitive to a civilized continuum with the invention of writing, were exposed to social stratification due to the self-interests of courtiers indulging in superstitions, relying on prophecy and necromancy. As a result of this stratification, the first examples of class (...) discrimination and hierarchical organization that divided national subjects into ranks, bestowing a privilege on the noble class, occurred. The Shang period has been implied as a process that, on one hand, continued the tradition of ancestral cults initiated by the Xia family, who founded the first official dynasty, but, on the other hand, humiliated the people in terms of status since the rulers who ascended the throne equated themselves with a divine power. The fact that the Shang rulers appropriated the rituals which took place under the name of deference during the Xia period escalated the belief of ancestral spirits’ belonging to heaven into another belief. Thus, the enslavement of those who did not belong to noble blood by forcing them into obedience to the dynasty has revealed an issue that should not be ignored. The Shang rulers, who divided the national subjects outside the noble class considering their mission, position, profession, and demotion, also classified the slaves in the service of the dynasty considering punishments, rules, and sanctions that they determined. Despite this truth, divergences among Chinese researchers underlie the dichotomy whether slavery existed in China. But if the classical texts are examined in detail, it can be sort out that slavery became prevalent in the Shang period and the dynasty was destroyed owing to the tyrannical governance policy of the rulers. In this study, it will be argued that slavery was experienced in early China society based on the idea of private property by discussing class discrimination and hierarchical organization leading Chinese bureaucracy. (shrink)

Theoretical arguments about the normative tendencies of human beings hold an important place within the context of Chinese philosophy, which began to be formed foundations by the intellectual and cultural developments corresponding to the five centuries BC. Traditional thought in China that synthesizes the earthly and unearthly phenomenon, exemplifies the correlation between moral tendencies and natural changes through the argumental doctrines of collected ideas on human nature and existence. Approaches based on this correlation include a variety of opinions regarding good (...) and bad tendencies of human being by different schools of thought and indicate methodological differences in ideal pattern of behavior. Four great movements of thought, emerged in the process referred as golden age of Chinese philosophy, share common purpose to rebuild sociopolitical order but disagree on acquisition of human knowledge and virtue. One of the main issues originates the debate in question is that moral disposition is innate or acquired and whether the motive to know right from wrong is discovered through learning. And so, there occurs some divergences concerning the methods by which secular actions should be formulated. This study aims to reveal reasons of the divergence among Chinese philosophers of early period concerning the norms of actual attitudes attributed to the process of cognitional and behavioral development, associated with their interpretations on Dao, heaven, earth and man. (shrink)

This study aims to examine the Islamic Theological School that was opened in Nicosia back in 1932 to meet the chaplain needs of the Cypriot Muslims. In this context, how the Islamic Theological School was welcomed among the groupings of the period, its physical structure, teaching staff, and students were all addressed within the framework of the education program and the closure process. The "Foundation Files" in the National Archives and Research Department in the TRNC and the newspaper collections of (...) the period and the "British Colonial Documents" in the Archives of the General Directorate of the Foundations of Cyprus are the main sources of our research. Documentation method, which is one of the qualitative research methods, was used in the study. In this context, the documents that could be accessed in the researches related to the subject of the study are examined and described for the objectives of the study. In conjunction with the madrasas in Cyprus becoming dysfunctional until the end of the 1920s, the wrecked Great Madrasah building in Nicosia, which had the purpose of training personnel such as imams, preachers, chaplains and muezzins for the mosques, was demolished and a school called Islamic Theological School was built instead. The opening of the Islamic Theological School led to important debates between the two opposition groups of the time, the Halkçılar and the Evkafçılar. Halkçılar are the group of people who advocate the adoption of the revolutions and reforms of the newly established Turkish Republic also by Turkish Cypriots. For this reason, they strongly criticized the opening of the Islamic Theological School on the grounds that it would cause reactionism and bigotry. On the other hand, the concept of Evkafçılar is used for people who represent tradition and are close to the current British rulers. Evkafçılar advocated the opening of the Islamic Theological School by stating that it was a social need. Accordingly, both groups used the press effectively as a means of conveying their own thoughts. The halkçı group used the newspapers called "Söz" and "Masum Millet" and the evkafçılar group used the newspaper called "Hakikat" as a means to convey their views to the society. In the shadow of the discussions between the two groups, the Islamic Theological School, which was built in 1932 in place of the wrecked Great Madrasah building in the northeast of Selimiye (Hagia Sofia) Mosque in Nicosia, was built as a single-floor building and a gable roof system was used on its roof. Funds were appropriated by Education (Hatib Ahmed Efendi) Foundation for supplying the school's materials such as tables, chairs, cabinets, sofas, and armchairs. In 1932, when the Islamic Theological School began educating, there were only three professors and one teacher in its teaching staff. Hürremzâde Hakkı Efendi, one of the professors, was both the school director and the Fatwa Emin. One of the other professors was an imam and the other one was a fatwa clerk. And Muallim Ahmed Fehim Efendi undertook the duty of imamate. According to the documents examined, the aforementioned faculty members have taught religious and human sciences-oriented courses in the school. As far as we can identify from the documents open to research in the archives, in the years between 1932 and 1950, when the Islamic Theological School was open, a total of 11 students were educated in this school. In the first year of this school, which started education with three students only, students were given a monthly scholarship of 15 shillings. In addition, the students were both able to practice as assistants to muezzins in the mosques during the month of Ramadan and they were also provided with economic support. After graduation, the students were nominated as imams, muezzins and devirhan. The Islamic Theological School was closed in 1950 because there was no student demand. Despite the fact that 11 people received education in 18 years between the school's opening year 1932 and 1950, and the annual reports published by General Directorate of Foundations stated that the Islamic Theological School continued its services satisfactorily under the upervision of its Fatwa Emin, these statements were unrequited in reality. The Islamic Theological School started to serve in the shadow of the debates between the opposition groups of its time. The parties of the discussions are divided into two groups: Halkçılar and Evkafçılar. The first group opposed the opening of the school by claiming that the financial resources of the General Directorate of Foundations would be spent unnecessarily and that the students to be educated would be raised with reactionism and bigoted ideas. The second group, Evkafçılar, approached the issue with a need-centred approach and defended the necessity of a school to educate religious officials. The mentality of the populist group reflects the ideology of the young Turkish Republic and this is clearly seen in their defence mechanisms. Evkafçılar, on the other hand, did not pay the required attention to the Theological School despite their discourses of necessity. As a result, the power struggle of these two groups aiming to hold the leadership of the Turkish Cypriots caused the Theological School to be adversely affected. Very low salaries of religious officials working in existing mosques and low fees being paid to the graduates of the Theological School who were employed in mosques were other factors that reduced the demand for Theological School. As a result, those who saw low-paid religious officials who had difficulty even getting along did not seek education to become religious officials and their families never pointed such way to them. The fact that a very limited number of students attended Theological School did not lead General Directorate of Foundations to alternative solutions. As the Islamic Theological School was not well organized, the issue of religious officials was felt more and more by the muslim people in the following years in Cyprus where many villages do not even have religious officials. (shrink)