Epistemic injustices are wrongs that agents can suffer in their capacity as knowers. In this article, I offer a conceptualisation of a phenomenon I call anticipatory epistemic injustice, which I claim is a distinct and particularly pernicious type of epistemic injustice worthy of independent analysis. I take anticipatory epistemic injustice to consist in the wrongs that agents can suffer as a result of anticipated challenges in their process of taking up testimony-sharing opportunities. I distinguish my account from paradigmatic cases of (...) epistemic injustice, such as Miranda Fricker’s concepts of testimonial injustice and hermeneutical injustice; additionally, I differentiate my view from Kristie Dotson’s account of testimonial smothering. I argue, ultimately, that anticipatory epistemic injustice is a useful addition to our current taxonomy of epistemic injustices, as it has promising explanatory potential for a range of non-standard cases of epistemic injustice. (shrink)

Ascribing autonomous status to agents is a valuable practice. As such, we ought to care about how we engage in practices of autonomy ascription. However, disagreement between first-personal experiences of an agent's autonomy and third-personal determinations of their autonomy presents challenges of ethical and epistemic concern. My view is that insights from a dialogical rather than nondialogical account of autonomy give us the resources to combat the challenges associated with autonomy ascription. I draw on Andrea Westlund's account of dialogical autonomy—on (...) which autonomy requires a dialogical disposition to hold oneself answerable to external critical perspectives—to make my case. (shrink)

Some have claimed that moral bioenhancement undermines freedom and authenticity – thereby making moral bioenhancement problematic or undesirable – whereas others have said that moral bioenhancement does not undermine freedom and authenticity – thereby salvaging its ethical permissibility. These debates are characterized by a couple of features. First, a positive relationship is assumed to hold between these agency-related concepts and the ethical permissibility of moral bioenhancement. Second, these debates are centered around individualistic conceptions of agency, like free choice and authenticity, (...) which hail from an atomistic tradition of autonomy. My view is that emphasizing individualistic conceptions of autonomy do not provide particularly strong foundations on which to argue about the issue of the permissibility of moral bioenhancement. This is because individualistic autonomy is not the kind of agency-related consideration we ought to value. Instead, I propose that we investigate the relationship between moral bioenhancement and a more relational kind of autonomy. Focusing on this latter relationship, on my view, clarifies the potential for moral bioenhancement to support or enhance people’s autonomy. (shrink)

The article seeks to reclaim a type of fear lost in silent omission in education, yet central to the development of an ethical subject. It distinguishes the fear described by Martin Heidegger through the concept of befindlichkeit and fear for the other as an essential moment for ethics articulated by Emmanuel Levinas. It argues that the latter conception of fear has inverted the traditional assumption of the ideal ethical subject as fearless. It then examines how Levinas’s interpretation of fear might (...) contribute to the discussion on fear and responsibility in the context of the COVID-19 pandemic. It concludes that fear for the other reveals our tremendous capacity to suffer for the other, which is an aspect of the emotional life that has not been identified in the general educational discourse. This inattention manifests itself as a categorical omission in which the existence of fear for the other is not recognized and impedes the ability of educators to address ethics as it is deeply lived. (shrink)

There is a need recognized by the National Institute of Dental & Craniofacial Research and the National Cancer Institute to advance basic, translational and clinical saliva research. The goal of the Salivaomics Knowledge Base (SKB) is to create a data management system and web resource constructed to support human salivaomics research. To maximize the utility of the SKB for retrieval, integration and analysis of data, we have developed the Saliva Ontology and SDxMart. This article reviews the informatics advances in saliva (...) diagnostics made possible by the Saliva Ontology and SDxMart. (shrink)

Ateistlerin teizmi reddetme gerekçeleri, genellikle kötülük sorununun teizme karşı en güçlü argüman olduğunu iddia etmelerinde yatmaktadır. Nitekim ateizme göre teizm, bu soruna başarılı bir şekilde cevap verememektedir. Bununla birlikte kötülük sorununun sadece teistler için bir problem olmadığı iddia edilebilir. Bizde bu makale içerisinde bu savdan yola çıkarak, yakın dönemde Yujin Nagasawa’nın geliştirdiği “sistematik kötülüğün varoluşsal sorunu” açısından bu iddiayı ele almaya çalıştık. Bu sorun, başlangıçta, yalnızca dünyadaki belirli olayların veya belirli olay türlerinin kötü olduğunu değil, aynı zamanda insan varoluşunun dayandığı (...) tüm biyolojik sistemlerin kötü olduğunu göstererek, teizm için bir meydan okuma yaratmaktadır. Ancak hem teistlerin hem de ateistlerin tipik olarak dünyanın genel olarak iyi olduğunu ve içinde yaşamaktan mutlu ve minnettar olmamız gerektiğini onaylayan varoluşsal iyimserliği benimsedikleri düşünüldüğünde, kötülüğün bu versiyonu, teizm için olduğu kadar, ateizm içinde bir problem olmaktadır. Makale içerisinde sorunun bu versiyonuna yanıt verirken ateizmin teizme kıyasla önemli bir dezavantajla karşı karşıya kalması nedeniyle, bunun ateizme karşı güçlü bir argüman olabileceğini iddia ediyoruz. (shrink)

In moral and political philosophy, topics like the distributive inequities conferred via special partial relationships – family relationships, for example – have been frequently debated. However, the epistemic dimensions of such partiality are seldom discussed in the ethical context, and the topic of partial relationships rarely feature in the realm of social epistemology. My view is that the role of partial relationships is worth exploring to enrich our understanding of epistemic injustice and its transmission. I claim that epistemic features typical (...) of partial relationships make phenomena like epistemic injustice easier to mask, more difficult to identify, and harder to correct. (shrink)

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

Individualistic traditions of autonomy have long been critiqued by feminists for their atomistic and asocial presentation of human agents. Relational approaches to autonomy were developed as an alternative to these views. Relational accounts generally capture a more socially informed picture of human agents, and aim to differentiate between social phenomena that are conducive to our agency versus those that pose a hindrance to our agency. In this article, I explore the various relational conceptualizations of autonomy profferred to date. I critically (...) review some of the ongoing internal disputes within the relational autonomy literature, and conclude the article by taking stock of the value of relational autonomy despite these unresolved debates. (shrink)

In this paper, I claim that live uterus donors ought to be considered for the possibility of compensation. I support my claim on the basis of comparable arguments which have already been applied to gamete donation, surrogacy, and other kinds of organ donation. However, I acknowledge that there are specificities associated with uterus donation, which make the issue of incentive and reward a harder ethical case relative to gamete donation, surrogacy, and other kinds of organ donation. Ultimately, I contend that (...) while reimbursement for the costs incurred by live uterus donors should be treated as a necessary ethical minimum, how much further we ought to remunerate uterus donations remains an open question. (shrink)

Natalie Stoljar posits that those who have internalized oppressive norms lack normative competence, which requires true beliefs and critical reflection. A lack of normative competence makes agents nonautonomous, according to Stoljar. This framework is thereby meant to address what she calls the “feminist intuition”—the intuition that oppressive norms are incompatible with autonomy. On my view, however, Stoljar’s normative competence account of autonomy is subject to a worrying problem. Her account misattributes nonautonomy to those who perpetrate the oppression, making those who (...) are oppressed and those who oppress count as equally nonautonomous. I argue that this is implausible and demonstrate in this paper that we can establish an asymmetry of autonomy between those who oppress others and those who are made the target of oppression. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

The growing demand for uterus transplantation (UTx) invites continued philosophical evaluation of the function of UTx (and what constitutes its ‘success’), as well as the recipient eligibility for UTx. Currently, UTx caters to partnered, cisgender women of childbearing age looking to get pregnant and give birth to a biogenetically related child. The medical justification for this—the treatment of uterine infertility—explains the primacy of this practice. However, this dominant conceptualization of UTx does not necessarily capture the diverse needs for which both (...) cis‐ and transgender women might take interest in UTx that are not strictly procreative, such as bodily integrity and gender identity reasons. In this paper, I argue that non‐procreative motivations for uterus acquisition ought to be taken seriously as a matter of non‐discrimination and consistency. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

East Asian countries such as South Korea have recently made headlines for experimenting with different methods to incentivise people to have (more) children, in a bid to reverse declining birth rates. Many such incentives—child benefits, cash bonuses, dating events, and so on—appear morally innocuous at first glance. I will demonstrate in this analysis, however, that they amount to stopgap measures which reveal fundamental shortcomings with the way various nation states are approaching the so-called ‘problem’ of fertility decline.

As the aim of the responsible robotics initiative is to ensure that responsible practices are inculcated within each stage of design, development and use, this impetus is undergirded by the alignment of ethical and legal considerations towards socially beneficial ends. While every effort should be expended to ensure that issues of responsibility are addressed at each stage of technological progression, irresponsibility is inherent within the nature of robotics technologies from a theoretical perspective that threatens to thwart the endeavour. This is (...) because the concept of responsibility, despite being treated as such, is not monolithic: rather this seemingly unified concept consists of converging and confluent concepts that shape the idea of what we colloquially call responsibility. From a different perspective, robotics will be simultaneously responsible and irresponsible depending on the particular concept of responsibility that is foregrounded: an observation that cuts against the grain of the drive towards responsible robotics. This problem is further compounded by responsible design and development as contrasted to responsible use. From a different perspective, the difficulty in defining the concept of responsibility in robotics is because human responsibility is the main frame of reference. Robotic systems are increasingly expected to achieve the human-level performance, including the capacities associated with responsibility and other criteria which are necessary to act responsibly. This subsists within a larger phenomenon where the difference between humans and non-humans, be it animals or artificial systems, appears to be increasingly blurred, thereby disrupting orthodox understandings of responsibility. This paper seeks to supplement the responsible robotics impulse by proposing a complementary set of human rights directed specifically against the harms arising from robotic and artificial intelligence technologies. The relationship between responsibilities of the agent and the rights of the patient suggest that a rights regime is the other side of responsibility coin. The major distinction of this approach is to invert the power relationship: while human agents are perceived to control robotic patients, the prospect for this to become reversed is beginning. As robotic technologies become ever more sophisticated, and even genuinely complex, asserting human rights directly against robotic harms become increasingly important. Such an approach includes not only developing human rights that ‘protect’ humans but also ‘strengthen’ people against the challenges introduced by robotics and AI [This distinction parallels Berlin’s negative and positive concepts of liberty ], by emphasising the social and reflective character of the notion of humanness as well as the difference between the human and nonhuman. This will allow using the human frame of reference as constitutive of, rather than only subject to, the robotic and AI technologies, where it is human and not technology characteristics that shape the human rights framework in the first place. (shrink)

While a plethora of studies has been conducted to examine stress and its impact on mental health in western countries, research is scarce investigating the relationship between student challenge stress and health illness in the context of Chinese colleges. No studies examined the moderating effect of self-efficacy on the relationship between challenge stress and health illness. This study attempted to investigate the relationships between these three variables among Chinese college students. Especially, this study focused on examining whether self-efficacy moderated the (...) effect of perceived challenge stress on students’ mental health. Also, the differences were tested between male and female students in terms of these three variables. A sample of 578 Chinese college students was recruited over an approximately 12-week period from 7 Chinese universities. An online survey link was distributed through WeChat. The SPSS version 26 software was used to analyze the data. Results showed that there is no significant difference between genders in terms of perceived challenge stress, self-efficacy, and students’ mental health. In addition, challenge stress was positively related to the students’ mental health (β = 0.35, p < 0.01) while there was a negative association between self-efficacy and mental health (β = -0.41, p < 0.01). Furthermore, self-efficacy plays a moderating role in the relationship between challenge stress and mental health (β = -0.11, p = 0.02). Students with low self-efficacy tend to experience more mental health issues. It is suggested that Chinese colleges and universities pay more attention to students with low self-efficacy, either through faculty/staff interventions or peer counseling. Professors consider reducing students’ academic stress to improve their mental health. (shrink)

Conscious states—state that there is something it is like to be in—seem both rich or full of detail and ineffable or hard to fully describe or recall. The problem of ineffability, in particular, is a longstanding issue in philosophy that partly motivates the explanatory gap: the belief that consciousness cannot be reduced to underlying physical processes. Here, we provide an information theoretic dynamical systems perspective on the richness and ineffability of consciousness. In our framework, the richness of conscious experience corresponds (...) to the amount of information in a conscious state and ineffability corresponds to the amount of information lost at different stages of processing. We describe how attractor dynamics in working memory would induce impoverished recollections of our original experiences, how the discrete symbolic nature of language is insufficient for describing the rich and high-dimensional structure of experiences, and how similarity in the cognitive function of two individuals relates to improved communicability of their experiences to each other. While our model may not settle all questions relating to the explanatory gap, it makes progress toward a fully physicalist explanation of the richness and ineffability of conscious experience—two important aspects that seem to be part of what makes qualitative character so puzzling. (shrink)

In the contemporary epistemological literature, peer disagreement is often taken to be an instance of a more general phenomenon of “higher-order evidence.” Correspondingly, its epistemic significance is often thought to turn on the epistemic significance of higher-order evidence in general. This chapter attempts to evaluate this claim, and in doing so to clarify some points of unclarity in the current literature – both about what it is for evidence to be “higher-order,” and about the relationship between disagreement and higher-order evidence. (...) We will begin by considering some candidate definitions of “higher-order evidence,” and offering our own definition that attempts to capture the phenomenon of interest. We will then consider, in light of this definition, whether disagreement and its epistemic significance are best-understood as a kind of higher-order evidence. We’ll argue that although peer disagreement can be epistemically significant qua higher-order evidence, this role doesn’t exhaust its significance, and that it can also serve as straightforward first-order evidence. Finally, we’ll suggest that inattention to this latter point has made broadly conciliatory views about peer disagreement seem somewhat easier to resist than they in fact are. (shrink)

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

Politics, Philosophy & Economics, Volume 21, Issue 4, Page 347-371, November 2022. We sometimes have to choose between options that are seemingly incomparable insofar as they seem to be neither better than, worse than, nor equal to each other. This often happens when the available options are quite different from one another. For instance, consider a choice between prioritizing either criminal justice reform or healthcare reform as a public policy goal. Even after the relevant details of the goals and possible (...) reforms are filled in, it is plausible that neither goal is better than, worse than, nor equal to the other. Such seemingly incomparable options present a problem for rational choice since it is unclear how an agent might rationally choose between them. What we need are some principles to help govern rational choice when faced with seemingly incomparable options. I here present three such principles. While each principle is individually compelling, I show that they are jointly incompatible. I then argue that the correct response to this inconsistent triad is to reject the principle that rationally censures performing a sequence of choices one knows will result in a suboptimal outcome. The upshot is that when seeming incomparability is involved, an agent can money pump themselves without being less rational for it. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Because many involuntarily childless people have equal interests in benefitting from assisted reproductive technologies like in vitro fertilization as a mode of treatment, we have normative reasons to ensure inclusive access to such interventions for as many of these people as is reasonable and possible. However, the prevailing eligibility criterion for access to assisted reproductive technologies—'infertility'—is inadequate to serve the goal of inclusive access. This is because the prevailing frameworks of infertility, which include medical and social infertility, fail to precisely (...) capture and unify the relevance of certain involuntarily childless experiences as warranting assisted reproductive technology (ART) treatment. I argue that the least we can do for those who have an interest in accessing ARTs is to conceptualize involuntarily childless experiences in dialogue with interactionist and ecological models of disability, to outline a unified and more inclusive eligibility criterion. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

Should involuntarily childless people have the sameopportunities to access parenthood as those who are not involuntarily childless? In the context of assisted reproductive technologies, affirmative answers to this question are often cashed out in terms of positive rights, including rights to third-party reproduction. In this paper, wecritically explore the scope and extent to which any such right would hold up morally. Ultimately, we argue for a departure away from positive parental rights. Instead, we argue that the state has an imperfect (...) duty to benefit involuntarily childless people in relation to their parental aspirations. (shrink)

Artificial intelligence (AI) is increasingly expected to disrupt the ordinary functioning of society. From how we fight wars or govern society, to how we work and play, and from how we create to how we teach and learn, there is almost no field of human activity which is believed to be entirely immune from the impact of this emerging technology. This poses a multifaceted problem when it comes to designing and understanding regulatory responses to AI. This article aims to: (i) (...) defend the need for a novel conceptual model for understanding the systemic legal disruption caused by new technologies such as AI; (ii) to situate this model in relation to preceding debates about the interaction of regulation with new technologies (particularly the ‘cyberlaw’ and ‘robolaw’ debates); and (iii) to set out a detailed model for understanding the legal disruption precipitated by AI, examining both pathways stemming from new affordances that can give rise to a regulatory ‘disruptive moment’, as well as the Legal Development, Displacement or Destruction that can ensue. The article proposes that this model of legal disruption can be broadly generalisable to understanding the legal effects and challenges of other emerging technologies. (shrink)

1. Biomedical sciences are fast-growing fields with unprecedented speed of research outputs, especially in the quantities of papers. Philosophers aiming to study ongoing biomedical changes face cha...

In the future, full ectogestation – in which artificial placenta technology would be used to carry out the entirety of gestation – could be an alternative to human pregnancy. This article analyzes some underexplored objections to ectogestation which relate to the possibility for new and continuing forms of social oppression. In particular, we examine whether ectogestation could be linked to an unwarranted de-valuing of certain aspects of female reproductive embodiment, or exacerbate objectionable kinds of scrutiny over the reproductive choices of (...) gestating persons. Without discounting the potential benefits of full ectogestation, we conclude that the socially oppressive potential of ectogestation, on top of other concerns, warrants further critical ethical reflection. (shrink)

Alvin Plantinga, analitik felsefe düşüncesi içerisinde yetişmiş ve bu gelenek içinde teistik din felsefesinin oluşumuna katkıda bulunmuş bir filozoftur. Ayrıca teizmin savunusu için yaptığı çalışmalarla, çeşitli üniversitelerden aldığı onur ödülleri ve 2017 yılında kazandığı Templeton Prize ödülüyle, haklı bir üne kavuşmuş bir şahsiyettir. Bu çalışmayı yapmamızdaki en önemli amaç, Plantinga’nın dini epistemoloji üzerine yaptığı çalışmaları analiz edip bu düşüncelerinin ardalanına dair bir tespitte bulunmaktır. Bu çalışmada yararlandığımız öncelikli kaynaklar, Plantinga’nın Nicholas Wolterstorff ile birlikte kaleme aldığı “Faith and Rationality” adlı eser (...) ile birlikte son dönem epistemik fikirlerinin çerçevesini belirleyen üç ciltlik “Warrant and Proper Function”, “Warrant: The Current Debate”, “Warranted: Christian Belief” isimli eserler olmuştur. Plantinga’nın ilk dönem epistemoloji çalışmalarının gayesini bir tür olumsuzlama diyebileceğimiz klasik temelciliğin ve evidentializmin eleştirisi oluştururken, ikinci döneminde bu eleştirilerden yola çıkarak Tanrı inancının haklı bir temelde ve güvenceye sahip olduğunu gösterme amacına yönelmiştir. Plantinga’nın teolojik fikirlerini oluşturan Kalvinci ekol, onun dini epistemolojisinin de özünü oluşturmaktadır. Plantinga’nın dini epistemolojisini iki boyutlu olarak değerlendirdiğimizde, içe dönük olarak Hristiyan inancıyla ilgilense de çalışmalarının dışsal yönünü daha genel olarak teizmin Tanrı’sı ve onun rasyonelliği oluşturmaktadır. Açıkçası Plantinga’nın epistemolojik külliyatı bir tür kavram zenginliğini de beraberinde getirmektedir. Çalışmamız içerisinde ele aldığımız kadarıyla uygun işlevsellik, tasarım planı, güvence (warrant) gibi kavramlar onun Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymak için ne derece kararlı olduğunu göstermektedir. Netice itibariyle Tanrı inancının ve onun bilgisinin rasyonel olabileceğini ifade eden Plantinga, her ne kadar Hristiyan inancının belli bir koluna mensup olsa da diğer mezhepleri dışlamaz. Ayrıca Plantinga, birçok çalışmasında belirttiği üzere projesinin Yahudilik, İslam gibi diğer teistik dinlere yönelik olduğunu da belirtmektedir. (shrink)

Dini epistemoloji, teistik inançların rasyonel zeminde gerekçelendirilme yollarını arayan, çağdaş epistemolojinin bir alt dalıdır. Musa Yanık, bu kitapta günümüzdeki en güçlü yaklaşım olan reform epistemolojisinden güvenilircilik bakış açısıyla yani “daha yüksek bir olasılıkla doğru olması yönünden” İslam inancının rasyonelliğini ortaya koymakta ve uygulamalı dini epistemolojinin sağlam ve cesur bir örneğini sergilemektedir. (Prof. Dr. Hasan Yücel Başdemir) -/- Epistemoloji topyekûn insan zihnini biçimlendirme ve inanç da dahil olmak üzere bilişsel faaliyetleri yönlendirme potansiyeline sahip bir alandır. Zira Allah’ın varlığı, birliği, nübüvvet ve (...) ahiretle ilişkili meseleler “nasıl bilebilirim, neleri bilebilirim, bildiğim şeyin kesinliğinden nasıl emin olabilirim?” gibi epistemik sorulardan bağımsız olamaz. Bu nedenle konu İslam düşüncesinde felsefecilerin olduğu kadar kelâmcıların da ilgisini çekmiştir.Bu bağlamda Musa Yanık tarafından modern teoriler de dikkate alınarak yazılan bu kitabın dini epistemoloji konusunda bir farkındalık oluşturmasını umuyorum. (Doç. Dr. Mehmet Bulgen) -/- Analitik felsefe ülkemizde yeni yeni tanınmaya başlanmış olmasına rağmen özellikle İslam entelektüel tarihindeki kelâm geleneği ile etkileşime geçme potansiyeli oldukça yüksek bir gelenektir. Musa Yanık, bu çalışmasıyla günümüzün en önemli analitik din felsefecilerinden AlvinPlantinga’nın dini epistemolojisini tanıtmakta ve kelâmla irtibatını eleştirel bir zeminde kurmaya çalışmaktadır. Çalışmanın güncel tartışmaları takip etmesi kadar bu tartışmalara farklı geleneklerden bakabilme becerisi felsefenin çok-yönlü bir çerçevede nasıl yapılabileceğine dair güzel bir örnek oluşturuyor. Musa Yanık’ın bu eseri, her şeyin birbiriyle etkileşime geçmeye başladığı global dünyada felsefe yapmanın olanaklarına dair yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyuyor. -/- (Doç. Dr. Nazif Muhtaroğlu) -/- Elinizde tuttuğunuz bu kitap, dini epistemoloji ve erdem epistemolojisi kesişiminde yer almakla birlikte, inanç ve imanın epistemik statüsünü incelemek ve bunu yaparken ise İslam inancını merkeze almaktadır. Bu haliyle Türkçe literatür açısından önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Okuyucunun bu kitap aracılığıyla karşılaşacağı bazı sorular şunlardır: İnanç ve bilgi nedir? Kanıt olmadan inanmak ahlaken yanlış mıdır? İnançlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmenin yolları nelerdir? İslam inancı reform ve erdem epistemolojisi açısından güvenilir bir temele sahip midir? Fakat belki de en büyük kadim soru şudur: Tanrı’nın varlığını bilmek mümkün müdür? -/- (Taner Beyter-Öncül Analitik Felsefe Dergisi). (shrink)

“1950’li yıllarda dönemin büyük felsefecileri arasında dinsel inancı savunan bir kişi bile yoktu. 1990’lı yıllarda Yale’den UCLA’ya, Oxford’dan Heidelberg’e kadar birçok yerde insanın manevi yanını savunan ve geliştiren yüzlerce kitap yazılacak, sel olup akacaktı. Aradaki 40 yıllık süre zarfındaysa sadece ve sadece Alvin Plantinga vardı.” Kelly James Clark Tanrı’nın veya tanrıların varlığı sorusu felsefenin ezeli sorularından biri olagelmişse de Nietzsche’nin Tanrı’nın ölümünü ilan ettiği günden bu yana onu doğrularcasına yaşanan acılar, savaşlar, kötülükler bu konudaki tartışmaların sesini uzun süre bastırdı. Ama (...) özellikle yüzyılın ikinci yarısından sonra palazlanan analitik felsefede meydana gelen “metafiziğe dönüş”, dine yakınlık duyan, en azından dinle ilgilenen filozofların tekrar Yahudi-Hıristiyan ve İslam geleneklerinde anlaşıldığı şekliyle Tanrı’nın varlığına duyulan inancın gerekçelerini yeniden değerlendirmelerine, konuya yeni bir bakış ve araçlarla bakmalarına vesile oldu. Alvin Plantinga’nın bu kitabı, yayımlandığı tarihten itibaren “analitik din felsefesi” alanının da en önemli ve sarsıcı eserlerinden biri hâline geldi ve Tanrı’nın ölmediğini ilan etti. Anselmus’tan Hume’a, Kant ve pozitivistlerden John Mackie gibi modern ateologlara kadar felsefe geleneğiyle hesaplaşan Plantinga, bu abidevi çalışmasında ontolojik, kozmolojik ve teleolojik tanrı kanıtlamalarının eski ve yeni biçimlerinin çıkmazlarını, meziyetlerini ve sunduğu imkânları değerlendiriyor. Tanrı’nın varlığına duyulan inanç ile diğer insanların varlığına ve zihinlerine duyulan inanç arasındaki şaşırtıcı ve sarsıcı bağlantıyı ortaya koyuyor. (shrink)

Epistemolojik olarak bilgiye başvuran ve bilme faaliyetinde bulunan insanın, Kur’an’da önemli bir yeri vardır. Buradaki bilme faaliyetini, salt teolojik bir buyruk olarak, yani Allah’ı bilmek olarak değil, doğru bilgi ile yanlış bilgi arasında hem teorik hem de ahlaki bir farklılık olarak anlamak ve Kur’an'da insana epistemik özellikler atfedildiğini ve böylece insanın epistemik başarılarından dolayı övüldüğünü söyleyebilmek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında herhangi bir önermeye yönelik olarak rasyonel bir tutum benimseyen, yani bilen özne ile bu faaliyette isteyerek ve istemeyerek giren kişinin durumu (...) arasında bir fark olduğu açıktır. Doğrusu bu farkın epistemik önceliği kadar, ahlaki önceliği de dikkate değerdir. Nitekim buradaki ahlaki üstünlük, doğru bilgiyi hedefleme ve ona ulaşma noktasında ortaya çıkan erdemdir. Doğru bilgiye ulaşmanın entelektüel bir erdem olduğu düşünüldüğünde, Kur’an’ın Erdem epistemolojisi üzerinden değerlendirilmesi bu noktada önemlidir. Doğrusu erdemli bir bilişsel faaliyet, Kur'an’da açık bir şekilde ana fikir olarak ortaya konulur ve buna göre cehaletten kaçınmak ve doğru bilgiye ulaşmak için erdemli bir çaba göstermek önem taşır. Kur’an’daki ifadeleri bilgeliğe ulaşmak olarak anlayacak olursak, asıl hedef; bilgi ve anlayışımızın, entelektüel ve ahlaki vicdanımızı veya takvamızı güçlendirmesi için kullanılabileceği söylenilebilir ve bu inanç, erdem epistemolojisine dayalı bir yaklaşım içerisinde şekillendirilebilir. (shrink)

Gökhan Murteza, “Ahlak, İktisat ve Bilim: Adam Smith Felsefesine Giriş” isimli eserinde genellikle İktisat disiplininin birçok farklı konusunu felsefi açıdan tartışmaya açmıştır. Murteza’nın bu eseri, devleti ve toplumu ilgilendiren bu araştırma alanının, A. Smith ile birlikte bir bilim dalı olarak görülmeye başlanmasının sonucunda, gerçekten ahlaki olanı içerip içermediği problemi üzerinde durmaktadır.

The thesis of relation between observation and theory is one of the basic important issues in philosophy of science and scientific epistemology. However, the mechanistic processes of theory- ladenness of observation have rarely been discussed. Current research in cognitive science on thought processes provides powerful analytical tools and empirical support for this problem. In the light of the perception-based knowledge representation of Barsolou, this paper attempts to give a representation-based explanation for theory- laden mechanism in virtue of constraints on production (...) and explanation of representation. If representational mechanism in observation is not an absolutely subjective but a constraint construction, it will give the reliability of observation a rational support. (shrink)

The results showed that the relative poverty of women in rural households is extensive and broader, especially in the economic, humanities, and rights dimensions, and is much higher than that of men. Education level, physical health, ideology, and family status are the primary factors affecting the multidimensional relative poverty of women. -/- Conclusion: This study finds that the relative poverty of rural women exists within the family and it is multi-dimensional. This finding provides a reference for promoting well-rounded human development (...) and achieving common prosperity for everyone. (shrink)

The power of music to arouse garden-variety emotions has attracted attention from musicians, psychologists, and philosophers over decades. Despite its widespread acknowledgement, there is no agreement on how pure music with no propositional content can induce such a wide range of emotions. Jenefer Robinson coined this 1 problemthepuzzleofmusicalemotion. Inthisessay,Iwillfirstdiscusswhymusical emotion is a puzzle. Then, Jesse Prinz’s perceptual theory of emotion and his solution 2 to the puzzle will be discussed. Prinz regards an emotion as an embodied appraisal, and a musical (...) emotion as an illusory embodied appraisal which is a by-product of the adaptive emotion system. I argue that it is problematic to regard musical emotions as illusions for two reasons: 1) the bodily responses aroused by music are not specific enough to produce an illusion of a real emotion; 2) musical emotion is adaptive by itself in the sense that it is a mirroring-based simulation of the emotion represented by music, and such mirroring system plays an important role in interpersonal emotion communications. (shrink)

Mehdiyev’in Bir Bilme Teorisi adını verdiği eser, içerisinde birçok kavram ve problemi barındırması açısından oldukça zengin ve ufuk açıcı bir teoridir. Onun, bilgi söz konusu olduğunda medeniyet, bilim, teoloji ve sanat gibi sosyal epistemoloji içerisindeki kavramlara atıfla karşılaştırmalar yapması ve inanç, kanı gibi kavramlar üzerinden değerlendirmelerde bulunması; mevcut literatür içindeki kavramlara dair gerek olumlu gerekse olumsuz yeni bakış açılarını bize sağlarken, ayrıca mevcut problemleri, hem çağdaş hem de klasik teoriler içinde ele alması, bize ufuk açıcı yorumlar da kazandırmaktadır.

Bir şey, Tanrı onu emrettiği için mi iyidir ya da kötüdür? sorusunu merkeze alarak oluşturulan ve yakın dönem içerisinde gerek din felsefesi ve gerekse ahlak felsefesi içerisinde tartışılan konulardan biriside “İlahi Buyruk Teorisi”dir. Bu teori kısaca, ahlaki değerlerin kaynağının, Tanrı’nın buyruklarında, yani onun emir ve yasaklarında belirlendiğini açıklamaya çalışmaktadır. Eylemlerimizin iyi ya da kötü olarak nitelendirilmesinin Tanrı’nın buyruklarıyla mı, yoksa onların Tanrı’dan bağımsız, yani, kendi doğalarından mı kaynaklandığı tartışması, ilk olarak ahlak felsefesi içerisinde Platon’un “Euthyphro” diyaloğunda kendisine yer bulmuştur. Bununla (...) beraber Hristiyan teolojisi içerisinde Aziz Augustinus, Duns Scotus ve Thomas Aquinas isimler; İslam düşüncesi içerisinde ise, “Hüsün ve Kubuh” meselesi adı altında Mu’tezile, Eş’ariyye ve Matüridiyye gibi ekoller konuya dair yaklaşımlarını ortaya koymaya çalışmıştır. Son olarak daha yakın dönemde din felsefesi içerisinde Philip L. Quinn, Robert M. Adams ve Janine Marie Idziak gibi birçok isim bu teoriye yönelik kapsamlı çalışmalar ve argümanlar geliştirmiştir. (shrink)

Perceptual Control Theory (PCT), pioneered by the American systems scientist, physicist and psychologist W. Powis, advanced N. Wiener's control theory in the following three ways: (1) It combined control theory with theoretical biology, considered control mechanisms as the essence of life, and proposed a more complete model of control of life. (2) It developed the concept of purposiveness in control systems, created the scientific concept of baseline signal or baseline information, and established the purposive formulation of cybernetics. It transforms the (...) ancient concept of purposivity into a concept of modern science and modern philosophy. (3) It proposes a multi-level control theory model and establishes a new discipline of cybernetic psychology, which is different from both behaviorist psychology and psychoanalysis. Because of this, the authors of this paper first provide a comprehensive introduction to this new theory. This theory is then applied to some extended studies of certain valueological, epistemological, and philosophical issues of technology. (shrink)

In the recent past, Vietnam has dramatically increased its investment relationship and trade with the United States. At the same time, United States foreign direct investment and trade with China has been decreasing. This is even more significant when we are in a period of internal growth within the United States. Using comparative business system analysis theory and a mixed method approach we conclude that Vietnam is turning into the new China for United States firms due to the fewer differences (...) that exist between their business systems. The Chinese business system has major differences when compared with the economic system of the United States, whereas the Vietnam system has closer resemblance to the United States system. We have laid out inferences of our arguments for future research, particularly in the area of institutional comparative advantage. (shrink)

Bu [makalede], nihai olarak kesin bir sonucu olduğunu iddia etmemekle birlikte, ateizm için geliştirebileceğim en iyi argümanı öne sürmeye çalışacağım ve ortaya koyacağım şeyin, Tanrı’nın varlığına dair yürütülen tartışmaların herhangi bir kısmındaki, en iyi argüman olduğunu iddia edeceğim.

Mobile Edge Computing (MEC) is an emerging technology that enables computing directly at the edge of the cloud computing network. Therefore, it is important that MEC is applied with reliable transmission. The problem of reaching consensus in the distributed system is one of the most important issues in designing a reliable transmission network. However, all previous protocols for the consensus problem are not suitable for an MEC paradigm. It is the first time an optimal protocol of reaching consensus is pro- (...) posed for MEC paradigm. The protocol makes all fault-free nodes communicate with each other and collect the exchanged messages to decide a common value. Based on the common value, the protocol ensures all fault-free nodes reach consensus without the influence of unreliable transmission. Finally, we proved theoretically that the proposed protocol can tolerate the maximum number of faulty components and using only two rounds of message exchanges. (shrink)

Machery et al. presented data suggesting the existence of cross-cultural variation in judgments about the reference of proper names. In this paper, we examine a previously overlooked confound in the subsequent studies that attempt to replicate the results of Machery et al. using East Asian languages. Machery et al. and Sytsma et al. claim that they have successfully replicated the original finding with probes written in Chinese and Japanese, respectively. These studies, however, crucially rely on uses of articleless, ‘bare noun (...) phrases’ in Chinese and Japanese, which according to the linguistic literature are known to be multiply ambiguous. We argue that it becomes questionable whether the extant studies using East Asian languages revealed genuine cross-cultural variation when the probes are reevaluated based on a proper linguistic understanding of Chinese and Japanese bare noun phrases and English definite descriptions. We also present two experiments on native Japanese speakers that controlled the use of ambiguous bare noun phrases, the results of which suggest that the judgments of Japanese speakers concerning the reference of proper names may not diverge from those of English speakers. (shrink)

Ateistler, kötülük probleminin Tanrı’nın varlığı aleyhine en güçlü argüman olduğu konusunda hâlâ ısrarcılar. Felsefe tarihine baktığımızda da Epikuros’tan Hume’a ve yakın dönemde Mackie’ye kadar uzanan bir yelpazede çeşitli düşünürler tarafından bu konuda birçok eleştirinin dile getirildiğini görmek mümkün. Plantinga bu çalışmasında felsefe tarihinin en köklü sorunlarından biri olan ‘Tanrı’nın varlığı sorusu’nu cevaplamaya çalışmakla kalmayıp felsefi bir yöntem ve soruşturmanın nasıl olması gerektiği konusunda muhteşem bir örnek de sunmaktadır. Plantinga, bu kitabıyla bizi, felsefe tarihinin en temel ilkelerinden birini hatırlamaya çağırıyor: var (...) olanın ardındakini anlamaya çalışmak. (shrink)

Green space around the university campus is of paramount importance for emotional and psychological restorations in students. Positive emotions in students can be aroused when immersed in green space and naturalness. However, to what extent can perceived naturalness influence students' positive emotion remains unclear, especially in the context of COVID-19 countermeasures. This study, therefore, attempts to investigate in-depth the nature and strength of the relationships between students' positive emotion and their perceived naturalness, place attachment, and landscape preference, which are potentially (...) varying across universities in different social and environmental contexts and different restrictions policies regarding the COVID-19 pandemic. (shrink)

This study investigated changes in the prevalence of depression, stress, and suicidal attempts during the COVID-19 pandemic. The ≥19-year-old population in the Korea National Health and Nutrition Examination Survey in 2019 and 2020 was included. The histories of depression, stress, and suicidal attempts were compared between the 2019 and 2020 cohorts using multiple logistic regression analysis with complex sampling. The prevalence of depression was not significantly different between the 2019 and 2020 groups (4.1% vs. 4.5%, p = 0.326). The prevalence (...) of stress and suicide attempts was also not significantly different between groups (all p > 0.05). The rates of depression, stress, and suicide attempts were not associated with the 2020 group compared to the 2019 group (all p > 0.05). The 19- to 39-year-old group in the 2020 group indicated a higher rate of depression (diagnosed by physicians) than the 19- to 39-year-old group in the 2019 group (adjusted odds ratio = 1.58, 95% confidence intervals = 1.00–2.50, p = 0.049). The risks of depression, stress, and suicidal attempts were not related to the COVID-19 pandemic in Korean adults. A young adult population demonstrated an increased risk of depression associated with the COVID-19 pandemic. (shrink)

The ji 己self is a site, storehouse, or depot of individuated allotment associated with the possession of things and qualities: wholesome and unwholesome desires (yu 欲) and aversions, emotions such as anxiety, and positive values such as humaneness and reverence. Each person's allotment is unique, and its "contents" are collected, measured, reflected on, and then distributed to others. The Analects, Mencius, Xunzi, Daodejing, and Zhuangzi each have their own vision for negotiating the space between self and other. Works as seemingly (...) dissimilar as the Analects and Daodejing both agree that positive qualities located within the self should be shared with others, and that the self can be optimized rather than maximized through sharing, emptying, or clearing. Sommer compares the ji self with other terms for body and person current in classical times. This self is strongly individuated, but it exists primarily in relation to other human beings (ren 人 ). These "others" are almost never one's own kind and are usually people who fall outside one's ascribed familial and social relationships. Negotiations between self and other often reflect apprehension regarding degrees of distance, intimacy, worth, recognition, or understanding (zhi 知) between people. (shrink)