A number of philosophers have argued that it is hard for finite agents like us to reason and make decisions relying solely on our credences and preferences. They hold that for us to cope with our cognitive limitations, we need binary beliefs as well. For they think that such beliefs, by disposing us to treat certain propositions as true, help us cut down on the number of possibilities we need to consider when we reason. But using Ross and Schroeder as (...) my stalking horse, I argue that such an appeal to binary beliefs does not work. I begin by explaining why there’s supposedly a problem for an account of reasoning that invokes only credences and preferences. I then argue that Ross and Schroeder’s account of belief—as well as other similar accounts—does not help solve the problem. Finally, I consider an alternative approach to solving the problem. This approach, unlike the accounts I criticise, does not hold that having a disposition to treat a proposition as true is necessary for believing it. (shrink)

Reliabilists hold that a belief is doxastically justified if and only if it is caused by a reliable process. But since such a process is one that tends to produce a high ratio of true to false beliefs, reliabilism is on the face of it applicable to binary beliefs, but not to degrees of confidence or credences. For while beliefs admit of truth or falsity, the same cannot be said of credences in general. A natural question now arises: Can reliability (...) theories of justified belief be extended or modified to account for justified credence? In this paper, I address this question. I begin by showing that, as it stands, reliabilism cannot account for justified credence. I then consider three ways in which the reliabilist may try to do so by extending or modifying her theory, but I argue that such attempts face certain problems. After that, I turn to a version of reliabilism that incorporates evidentialist elements and argue that it allows us to avoid the problems that the other theories face. If I am right, this gives reliabilists a reason, aside from those given recently by Comesaña and Goldman, to move towards such a kind of hybrid theory. (shrink)

In a short note written in 1929, Frank Ramsey put forward a reliabilist account of knowledge anticipating those given by Armstrong (1973) and Goldman (1967), among others, a few decades later. Some think that the note comprises the bulk of what Ramsey has to say about epistemology. But Ramsey’s ideas about epistemology extend beyond the note. Relatively little attention has been paid to his reliabilist account of reasonable belief. Even less attention has been paid to his reliabilist account of reasonable (...) degree of belief. In this paper, I spell out these aspects of Ramsey’s epistemology in more detail than has been done so far. I argue that Ramsey anticipates contemporary reliabilist accounts of justified belief and justified degree of belief. I also flesh out Ramsey’s reasons for being a reliabilist. This is worth doing if only because Ramsey has one of the earliest arguments for reliabilism, but it has received scarce attention. Also, Ramsey calls his reliabilism “a kind of pragmatism,” and examining the argument will help us clarify Ramsey’s pragmatist commitments and better understand his version of reliabilism. I argue that when viewed through contemporary lenses, Ramsey’s reliabilism contains revisionist elements: he’s not opposed to what we now call “concep- tual engineering.”. (shrink)

What are the conditions under which suspension of belief—or suspension, for short—is justified? Process reliabilists hold that our beliefs are justified if and only if these are produced or sustained by reliable cognitive processes. But they have said relatively little about suspension. Perhaps they think that we may easily extend an account of justified belief to deal with justified suspension. But it's not immediately clear how we may do so; in which case, evidentialism has a distinct advantage over reliabilism. In (...) this paper, I consider some proposals as to how process reliabilists might seek to account for justified suspension. Although several of these proposals do not work, two are promising. The first such proposal appeals to the notion of propositional justification; the second involves weaving evidentialist elements into reliabilism. I'll argue that the second proposal is better than the first. (shrink)

How should we account for self-knowledge of our inner lives? Some have argued that just as we have various senses that allow us to perceive the environment, we have an inner sense that allows us to perceive our inner lives. But others find such a view implausible and think that there are other ways to account for self-knowledge. With respect to all-or-nothing beliefs, some have held that we may account for self-knowledge by appealing to the claim that such beliefs are (...) transparent--that we may answer the question 'Do you believe p?' by answering the question 'Is it the case that p?' But surprisingly, little or no attention has been paid to the question of whether partial beliefs are transparent. In this paper, I clarify the question of whether partial beliefs are transparent. I also consider various attempts to answer the question in the affirmative. To anticipate, my verdict is pessimistic: I argue that such attempts fail. (shrink)

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

This paper focuses on the view that rationality requires that our credences be regular. I go through different formulations of the requirement, and show that they face several problems. I then formulate a version of the requirement that solves most of, if not all, these problems. I conclude by showing that an argument thought to support the requirement as traditionally formulated actually does not; if anything, the argument, slightly modified, supports my version of the requirement.Send article to KindleTo send this (...) article to your Kindle, first ensure [email protected] is added to your Approved Personal Document E-mail List under your Personal Document Settings on the Manage Your Content and Devices page of your Amazon account. Then enter the ‘name’ part of your Kindle email address below. Find out more about sending to your Kindle. Find out more about sending to your Kindle. Note you can select to send to either the @free.kindle.com or @kindle.com variations. ‘@free.kindle.com’ emails are free but can only be sent to your device when it is connected to wi-fi. ‘@kindle.com’ emails can be delivered even when you are not connected to wi-fi, but note that service fees apply. Find out more about the Kindle Personal Document Service.REGULARITY REFORMULATEDVolume 9, Issue 4Weng Hong TangDOI: https://doi.org/10.1017/epi.2012.23Your Kindle email address Please provide your Kindle [email protected]@kindle.com Available formats PDF Please select a format to send. By using this service, you agree that you will only keep articles for personal use, and will not openly distribute them via Dropbox, Google Drive or other file sharing services. Please confirm that you accept the terms of use. Cancel Send ×Send article to Dropbox To send this article to your Dropbox account, please select one or more formats and confirm that you agree to abide by our usage policies. If this is the first time you use this feature, you will be asked to authorise Cambridge Core to connect with your account. Find out more about sending content to Dropbox. REGULARITY REFORMULATEDVolume 9, Issue 4Weng Hong TangDOI: https://doi.org/10.1017/epi.2012.23Available formats PDF Please select a format to send. By using this service, you agree that you will only keep articles for personal use, and will not openly distribute them via Dropbox, Google Drive or other file sharing services. Please confirm that you accept the terms of use. Cancel Send ×Send article to Google Drive To send this article to your Google Drive account, please select one or more formats and confirm that you agree to abide by our usage policies. If this is the first time you use this feature, you will be asked to authorise Cambridge Core to connect with your account. Find out more about sending content to Google Drive. REGULARITY REFORMULATEDVolume 9, Issue 4Weng Hong TangDOI: https://doi.org/10.1017/epi.2012.23Available formats PDF Please select a format to send. By using this service, you agree that you will only keep articles for personal use, and will not openly distribute them via Dropbox, Google Drive or other file sharing services. Please confirm that you accept the terms of use. Cancel Send ×Export citation Request permission. (shrink)

It’s often thought that the phenomenon of risk aggregation poses a problem for multi-premise closure but not for single-premise closure. But recently, Lasonen-Aarnio and Schechter have challenged this thought. Lasonen-Aarnio argues that, insofar as risk aggregation poses a problem for multi-premise closure, it poses a similar problem for single-premise closure. For she thinks that, there being such a thing as deductive risk, risk may aggregate over a single premise and the deduction itself. Schechter argues that single-premise closure succumbs to risk (...) aggregation outright. For he thinks that there could be a long sequence of competent single-premise deductions such that, even though we are justified in believing the initial premise of the sequence, intutively, we are not justified in believing the final conclusion. This intuition, Schechter thinks, vitiates single-premise closure. In this paper, I defend single-premise closure against the arguments offered by Lasonen-Aarnio and Schechter. (shrink)

Suppose we wish to provide a naturalistic account of intentionality. Like several other philosophers, we focus on the intentionality of belief, hoping that we may later supplement our account to accommodate other intentional states like desires and fears. Now suppose that we also take partial beliefs or credences seriously. In cashing out our favoured theory of intentionality, we may for the sake of simplicity talk as if belief is merely binary or all-or-nothing. But we should be able to supplement or (...) modify our account to accommodate credences. I shall argue, however, that it is difficult to do so with respect to certain causal or teleological theories of intentionality-in particular, those advanced by the likes of Stalnaker (Inquiry, 1984) and Millikan (J Philos 86:281–297, 1989). I shall first show that such theories are tailor-made to account for the intentionality of binary beliefs. Then I shall argue that it is hard to extend or supplement such theories to accommodate credences. Finally, I shall offer some natural ways of modifying the theories that involve an appeal to objective probabilities. But unfortunately, such modifications face problems. (shrink)

The article seeks to reclaim a type of fear lost in silent omission in education, yet central to the development of an ethical subject. It distinguishes the fear described by Martin Heidegger through the concept of befindlichkeit and fear for the other as an essential moment for ethics articulated by Emmanuel Levinas. It argues that the latter conception of fear has inverted the traditional assumption of the ideal ethical subject as fearless. It then examines how Levinas’s interpretation of fear might (...) contribute to the discussion on fear and responsibility in the context of the COVID-19 pandemic. It concludes that fear for the other reveals our tremendous capacity to suffer for the other, which is an aspect of the emotional life that has not been identified in the general educational discourse. This inattention manifests itself as a categorical omission in which the existence of fear for the other is not recognized and impedes the ability of educators to address ethics as it is deeply lived. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

In lieu of Abstract: With inequality of various sorts ballooning worldwide, a critique of democracy has come of age, and a change of political ethos is underway. Against this background, the critique of democracy becomes not only possible but also popular, and examples in China and many Western democracies abound. It is no exaggeration to say, in this context, that sufficient momentum has gathered to qualify the situation as "democratic recession," despite people may have different understandings as to the exact (...) nature of this recession and how long it will last. Accompanying this recession, Confucian political meritocracy, whose aim is to correct the wrongs of democracy, is constructed as an alternative to liberal democracy. Many argue that the end of history is not nigh but will continue in and by Confucian political meritocracy... (shrink)

As the aim of the responsible robotics initiative is to ensure that responsible practices are inculcated within each stage of design, development and use, this impetus is undergirded by the alignment of ethical and legal considerations towards socially beneficial ends. While every effort should be expended to ensure that issues of responsibility are addressed at each stage of technological progression, irresponsibility is inherent within the nature of robotics technologies from a theoretical perspective that threatens to thwart the endeavour. This is (...) because the concept of responsibility, despite being treated as such, is not monolithic: rather this seemingly unified concept consists of converging and confluent concepts that shape the idea of what we colloquially call responsibility. From a different perspective, robotics will be simultaneously responsible and irresponsible depending on the particular concept of responsibility that is foregrounded: an observation that cuts against the grain of the drive towards responsible robotics. This problem is further compounded by responsible design and development as contrasted to responsible use. From a different perspective, the difficulty in defining the concept of responsibility in robotics is because human responsibility is the main frame of reference. Robotic systems are increasingly expected to achieve the human-level performance, including the capacities associated with responsibility and other criteria which are necessary to act responsibly. This subsists within a larger phenomenon where the difference between humans and non-humans, be it animals or artificial systems, appears to be increasingly blurred, thereby disrupting orthodox understandings of responsibility. This paper seeks to supplement the responsible robotics impulse by proposing a complementary set of human rights directed specifically against the harms arising from robotic and artificial intelligence technologies. The relationship between responsibilities of the agent and the rights of the patient suggest that a rights regime is the other side of responsibility coin. The major distinction of this approach is to invert the power relationship: while human agents are perceived to control robotic patients, the prospect for this to become reversed is beginning. As robotic technologies become ever more sophisticated, and even genuinely complex, asserting human rights directly against robotic harms become increasingly important. Such an approach includes not only developing human rights that ‘protect’ humans but also ‘strengthen’ people against the challenges introduced by robotics and AI [This distinction parallels Berlin’s negative and positive concepts of liberty ], by emphasising the social and reflective character of the notion of humanness as well as the difference between the human and nonhuman. This will allow using the human frame of reference as constitutive of, rather than only subject to, the robotic and AI technologies, where it is human and not technology characteristics that shape the human rights framework in the first place. (shrink)

With self-determination as its implication, freedom can create room for such psychological mechanism as internalization to perform the function of transforming the external social regulation into self-regulation. For this transformation to be viable, however, subject needs to be formed and subsequently social regulation becomes redundant, thanks to the formation of subject. Freedom as a necessary condition for the subject formation and this transfiguration of social regulation is often neglected in favor of social order. Drawing on various intellectual resources, this article (...) explores the inner logic and consequence of Legalism, in its segregation of politics (social order) and morality. (shrink)

Xunzi’s pessimistic understanding of human nature and his endorsement of the intrinsically valuable virtue of yi (義) put him in a vulnerable position. To defend this position, Xunzi needs to conquer what the essay calls “the compatibility problems,” the first of which concerns the compatibility between bad human nature and virtue, while the second is between Xunzi’s functional understanding of virtue and his understanding of virtue as possessing intrinsic value. If Xunzi’s moral philosophy were to fail to solve these two (...) problems, it would be guilty of inconsistency. In reconstructing a genealogy of Xunzi’s philosophy, I argue that he can successfully resolve the two compatibility problems, and his genealogy perspicuously shows that virtue can grow out of vicious human nature. (shrink)

What is it for an imprecise credence to be justified? It might be thought that this is not a particularly urgent question for friends of imprecise credences to answer. For one might think that its answer just depends on how a well-trodden issue in epistemology plays out—namely, that of which theory of doxastic justification, be it reliabilism, evidentialism, or some other theory, is correct. I’ll argue, however, that it’s difficult for reliabilists to accommodate imprecise credences, at least if we understand (...) such credences to be determinate first-order attitudes. If I’m right, reliabilists will have to reject imprecise credences, and friends of imprecise credences will have to reject reliabilism. Near the end of the paper, I’ll also consider whether reliabilism can accommodate indeterminate credences. (shrink)

We enjoy immediate knowledge of our own limbs and bodies. I argue that this knowledge, which is also called proprioception, is a special form of perception, special in that it is, unlike perception by the external senses, at the same time also a form of genuine self-knowledge. The argument has two parts. Negatively, I argue against the view, held by G. E. M. Anscombe and strengthened by John McDowell, that this knowledge, bodily self-knowledge, is non-perceptual. This involves, inter alia, rescuing (...) from McDowell’s attack the very idea of receptive self-knowledge. On the positive side, I develop, by drawing on the work of Brian O’Shaughnessy, a detailed account of bodily self-knowledge as a special form of perception. This account spells out how this special form of perception is epistemologically mediated by sensations of a special class of primary qualities—vital-dynamic sensations as I call them—in one’s limbs. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

1. Biomedical sciences are fast-growing fields with unprecedented speed of research outputs, especially in the quantities of papers. Philosophers aiming to study ongoing biomedical changes face cha...

The article explores the inner logic and defining features of Daoist freedom. It argues that Daoist freedom can be meaningfully understood as psychological hygiene, and it suggests that Daoist xuan-jie (懸解) can be rendered possible only if one can rid oneself of intensional suffering—an idea ultimately inspired by Friedrich Nietzsche. This comparative approach enables the article to contribute to the received way of understanding Daoist freedom by stressing its dialectics: by being at ease with one’s social and political environment, Daoist (...) freedom demands social criticism, calling for room for people to be able to act spontaneously so that all can nurture their distinctive natures and have a full and free exercise of their natural abilities. The article aims to achieve two objectives at once: it aims to argue for the understanding of Daoist freedom as psychological hygiene, and it defends this reading by bringing two dimensions of Daoist freedom into a consistent whole. In a constantly changing and increasingly pluralistic world, psychological hygiene and social criticism are both necessary for leading a robust and healthy human life. (shrink)

This article offers a critical overview of a set of normative theories, namely Tianxia 天下 (all-under-heaven), whose purpose is to provide a renewed conceptual framework for the improvement of the world system. First, the article introduces the origins, main features, and differences within Tianxia, before discussing two major criticisms leveled against it. The article then argues that the most powerful parts of these criticisms come from the challenges posed against Tianxia’s legitimacy. The article elaborates on this and introduces two additional (...) challenges of the same kind which were not discussed before. While the article leaves open the question of whether Tianxia is a realistic utopia, it insists that meaningful discussion of Tianxia must take legitimacy challenges seriously. It ends with a discussion concerning whether China can be understood as a civilization-state and how this understanding affects Tianxia’s reception as a realistic utopia. (shrink)

To reconcile the standard possible worlds model of knowledge with the intuition that ordinary agents fall far short of logical omniscience, a Stalnakerian strategy appeals to two components. The first is the idea that mathematical and logical knowledge is at bottom metalinguistic knowledge. The second is the idea that non-ideal minds are often fragmented. In this paper, we investigate this Stalnakerian reconciliation strategy and argue, ultimately, that it fails. We are not the first to complain about the Stalnakerian strategy. But (...) in contrast to existing complaints, we want to cause trouble for the strategy directly on its home turf. That is, we will advance our objection while granting both the plausibility of the fragmentation component—save for an extreme version of it—and that of the metalinguistic component. Once our central objection to the Stalnakerian strategy is in place, we will show how it negatively affects Adam Elga and Augustín Rayo’s recent attempt to apply the Stalnakerian strategy in the context of Bayesian decision theory. (shrink)

Practical knowledge, in the sense made famous by G. E. M. Anscombe, is “the knowledge that a man has of his intentional actions”. This knowledge is very ordinary, but philosophically it is not easy to understand. One illuminating approach is to see practical knowledge as a kind of self-knowledge or self-consciousness. I offer an enrichment of this approach, by (1) exploiting Gilbert Ryle’s discussion of heeding (that is, paying attention), in particular paying attention to one’s own intentional action, and (2) (...) constructing and applying a practical analogue of Kant’s apperceptive “I think”. Combining (1) and (2), I offer an argument for my main claim—paying attention to what one is doing is an exercise of practical self-consciousness – it is how practical self-consciousness gets “schematized”. (shrink)

“1950’li yıllarda dönemin büyük felsefecileri arasında dinsel inancı savunan bir kişi bile yoktu. 1990’lı yıllarda Yale’den UCLA’ya, Oxford’dan Heidelberg’e kadar birçok yerde insanın manevi yanını savunan ve geliştiren yüzlerce kitap yazılacak, sel olup akacaktı. Aradaki 40 yıllık süre zarfındaysa sadece ve sadece Alvin Plantinga vardı.” Kelly James Clark Tanrı’nın veya tanrıların varlığı sorusu felsefenin ezeli sorularından biri olagelmişse de Nietzsche’nin Tanrı’nın ölümünü ilan ettiği günden bu yana onu doğrularcasına yaşanan acılar, savaşlar, kötülükler bu konudaki tartışmaların sesini uzun süre bastırdı. Ama (...) özellikle yüzyılın ikinci yarısından sonra palazlanan analitik felsefede meydana gelen “metafiziğe dönüş”, dine yakınlık duyan, en azından dinle ilgilenen filozofların tekrar Yahudi-Hıristiyan ve İslam geleneklerinde anlaşıldığı şekliyle Tanrı’nın varlığına duyulan inancın gerekçelerini yeniden değerlendirmelerine, konuya yeni bir bakış ve araçlarla bakmalarına vesile oldu. Alvin Plantinga’nın bu kitabı, yayımlandığı tarihten itibaren “analitik din felsefesi” alanının da en önemli ve sarsıcı eserlerinden biri hâline geldi ve Tanrı’nın ölmediğini ilan etti. Anselmus’tan Hume’a, Kant ve pozitivistlerden John Mackie gibi modern ateologlara kadar felsefe geleneğiyle hesaplaşan Plantinga, bu abidevi çalışmasında ontolojik, kozmolojik ve teleolojik tanrı kanıtlamalarının eski ve yeni biçimlerinin çıkmazlarını, meziyetlerini ve sunduğu imkânları değerlendiriyor. Tanrı’nın varlığına duyulan inanç ile diğer insanların varlığına ve zihinlerine duyulan inanç arasındaki şaşırtıcı ve sarsıcı bağlantıyı ortaya koyuyor. (shrink)

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

Physicalism is incompatible with what is known as the possibility of zombies, that is, the possibility of a world physically like ours, but in which there are no conscious experiences. But it is compatible with what is known as the possibility of ghosts, that is, the possibility of a world which is physically like ours, but in which there are additional nonphysical entities. In this paper we argue that a revision to the traditional definition of physicalism designed to accommodate the (...) possibility of ghosts inadvertently accommodates what is known as the possibility of inverted spectra, that is, the possibility of a world which is physically like ours, but in which colour experience is inverted. This consequence is unwelcome, because it is widely agreed that the possibility of inverted spectra is incompatible with physicalism. We argue for a revised definition of physicalism which resolves this problem. We then use our definition to argue that physicalism is not compatible with what is known as the possibility of blockers, that is, the possibility of a world which is physically like ours, but in which additional nonphysical entities have prevented the existence of conscious experience. This undermines Stephan Leuenberger's attempt to defend physicalism from arguments which purport to establish the possibility of zombies. (shrink)

In the contemporary epistemological literature, peer disagreement is often taken to be an instance of a more general phenomenon of “higher-order evidence.” Correspondingly, its epistemic significance is often thought to turn on the epistemic significance of higher-order evidence in general. This chapter attempts to evaluate this claim, and in doing so to clarify some points of unclarity in the current literature – both about what it is for evidence to be “higher-order,” and about the relationship between disagreement and higher-order evidence. (...) We will begin by considering some candidate definitions of “higher-order evidence,” and offering our own definition that attempts to capture the phenomenon of interest. We will then consider, in light of this definition, whether disagreement and its epistemic significance are best-understood as a kind of higher-order evidence. We’ll argue that although peer disagreement can be epistemically significant qua higher-order evidence, this role doesn’t exhaust its significance, and that it can also serve as straightforward first-order evidence. Finally, we’ll suggest that inattention to this latter point has made broadly conciliatory views about peer disagreement seem somewhat easier to resist than they in fact are. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

Politics, Philosophy & Economics, Volume 21, Issue 4, Page 347-371, November 2022. We sometimes have to choose between options that are seemingly incomparable insofar as they seem to be neither better than, worse than, nor equal to each other. This often happens when the available options are quite different from one another. For instance, consider a choice between prioritizing either criminal justice reform or healthcare reform as a public policy goal. Even after the relevant details of the goals and possible (...) reforms are filled in, it is plausible that neither goal is better than, worse than, nor equal to the other. Such seemingly incomparable options present a problem for rational choice since it is unclear how an agent might rationally choose between them. What we need are some principles to help govern rational choice when faced with seemingly incomparable options. I here present three such principles. While each principle is individually compelling, I show that they are jointly incompatible. I then argue that the correct response to this inconsistent triad is to reject the principle that rationally censures performing a sequence of choices one knows will result in a suboptimal outcome. The upshot is that when seeming incomparability is involved, an agent can money pump themselves without being less rational for it. (shrink)

While a plethora of studies has been conducted to examine stress and its impact on mental health in western countries, research is scarce investigating the relationship between student challenge stress and health illness in the context of Chinese colleges. No studies examined the moderating effect of self-efficacy on the relationship between challenge stress and health illness. This study attempted to investigate the relationships between these three variables among Chinese college students. Especially, this study focused on examining whether self-efficacy moderated the (...) effect of perceived challenge stress on students’ mental health. Also, the differences were tested between male and female students in terms of these three variables. A sample of 578 Chinese college students was recruited over an approximately 12-week period from 7 Chinese universities. An online survey link was distributed through WeChat. The SPSS version 26 software was used to analyze the data. Results showed that there is no significant difference between genders in terms of perceived challenge stress, self-efficacy, and students’ mental health. In addition, challenge stress was positively related to the students’ mental health (β = 0.35, p < 0.01) while there was a negative association between self-efficacy and mental health (β = -0.41, p < 0.01). Furthermore, self-efficacy plays a moderating role in the relationship between challenge stress and mental health (β = -0.11, p = 0.02). Students with low self-efficacy tend to experience more mental health issues. It is suggested that Chinese colleges and universities pay more attention to students with low self-efficacy, either through faculty/staff interventions or peer counseling. Professors consider reducing students’ academic stress to improve their mental health. (shrink)

The power of music to arouse garden-variety emotions has attracted attention from musicians, psychologists, and philosophers over decades. Despite its widespread acknowledgement, there is no agreement on how pure music with no propositional content can induce such a wide range of emotions. Jenefer Robinson coined this 1 problemthepuzzleofmusicalemotion. Inthisessay,Iwillfirstdiscusswhymusical emotion is a puzzle. Then, Jesse Prinz’s perceptual theory of emotion and his solution 2 to the puzzle will be discussed. Prinz regards an emotion as an embodied appraisal, and a musical (...) emotion as an illusory embodied appraisal which is a by-product of the adaptive emotion system. I argue that it is problematic to regard musical emotions as illusions for two reasons: 1) the bodily responses aroused by music are not specific enough to produce an illusion of a real emotion; 2) musical emotion is adaptive by itself in the sense that it is a mirroring-based simulation of the emotion represented by music, and such mirroring system plays an important role in interpersonal emotion communications. (shrink)

The goal of this essay is a twofold one. My first task is mainly negative: I want to show that the heated debate over whether pleasure is a sensation misallocates the central task in understanding pleasure and has been based on an unexamined conception of sensation, despite the long philosophical tradition and topical opinions that hold the opposite . My second task is to bring out attention to a relatively uncharted territory in our investigation of pleasure. I shall argue, Gilbert (...) Ryle's Aristotelian insight on the pleasure in intelligent activities, when properly understood, should have led us, and Ryle himself, to investigate pleasure in connection with intentional action and practical rationality. (shrink)

Alvin Plantinga, analitik felsefe düşüncesi içerisinde yetişmiş ve bu gelenek içinde teistik din felsefesinin oluşumuna katkıda bulunmuş bir filozoftur. Ayrıca teizmin savunusu için yaptığı çalışmalarla, çeşitli üniversitelerden aldığı onur ödülleri ve 2017 yılında kazandığı Templeton Prize ödülüyle, haklı bir üne kavuşmuş bir şahsiyettir. Bu çalışmayı yapmamızdaki en önemli amaç, Plantinga’nın dini epistemoloji üzerine yaptığı çalışmaları analiz edip bu düşüncelerinin ardalanına dair bir tespitte bulunmaktır. Bu çalışmada yararlandığımız öncelikli kaynaklar, Plantinga’nın Nicholas Wolterstorff ile birlikte kaleme aldığı “Faith and Rationality” adlı eser (...) ile birlikte son dönem epistemik fikirlerinin çerçevesini belirleyen üç ciltlik “Warrant and Proper Function”, “Warrant: The Current Debate”, “Warranted: Christian Belief” isimli eserler olmuştur. Plantinga’nın ilk dönem epistemoloji çalışmalarının gayesini bir tür olumsuzlama diyebileceğimiz klasik temelciliğin ve evidentializmin eleştirisi oluştururken, ikinci döneminde bu eleştirilerden yola çıkarak Tanrı inancının haklı bir temelde ve güvenceye sahip olduğunu gösterme amacına yönelmiştir. Plantinga’nın teolojik fikirlerini oluşturan Kalvinci ekol, onun dini epistemolojisinin de özünü oluşturmaktadır. Plantinga’nın dini epistemolojisini iki boyutlu olarak değerlendirdiğimizde, içe dönük olarak Hristiyan inancıyla ilgilense de çalışmalarının dışsal yönünü daha genel olarak teizmin Tanrı’sı ve onun rasyonelliği oluşturmaktadır. Açıkçası Plantinga’nın epistemolojik külliyatı bir tür kavram zenginliğini de beraberinde getirmektedir. Çalışmamız içerisinde ele aldığımız kadarıyla uygun işlevsellik, tasarım planı, güvence (warrant) gibi kavramlar onun Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymak için ne derece kararlı olduğunu göstermektedir. Netice itibariyle Tanrı inancının ve onun bilgisinin rasyonel olabileceğini ifade eden Plantinga, her ne kadar Hristiyan inancının belli bir koluna mensup olsa da diğer mezhepleri dışlamaz. Ayrıca Plantinga, birçok çalışmasında belirttiği üzere projesinin Yahudilik, İslam gibi diğer teistik dinlere yönelik olduğunu da belirtmektedir. (shrink)

Ateistlerin teizmi reddetme gerekçeleri, genellikle kötülük sorununun teizme karşı en güçlü argüman olduğunu iddia etmelerinde yatmaktadır. Nitekim ateizme göre teizm, bu soruna başarılı bir şekilde cevap verememektedir. Bununla birlikte kötülük sorununun sadece teistler için bir problem olmadığı iddia edilebilir. Bizde bu makale içerisinde bu savdan yola çıkarak, yakın dönemde Yujin Nagasawa’nın geliştirdiği “sistematik kötülüğün varoluşsal sorunu” açısından bu iddiayı ele almaya çalıştık. Bu sorun, başlangıçta, yalnızca dünyadaki belirli olayların veya belirli olay türlerinin kötü olduğunu değil, aynı zamanda insan varoluşunun dayandığı (...) tüm biyolojik sistemlerin kötü olduğunu göstererek, teizm için bir meydan okuma yaratmaktadır. Ancak hem teistlerin hem de ateistlerin tipik olarak dünyanın genel olarak iyi olduğunu ve içinde yaşamaktan mutlu ve minnettar olmamız gerektiğini onaylayan varoluşsal iyimserliği benimsedikleri düşünüldüğünde, kötülüğün bu versiyonu, teizm için olduğu kadar, ateizm içinde bir problem olmaktadır. Makale içerisinde sorunun bu versiyonuna yanıt verirken ateizmin teizme kıyasla önemli bir dezavantajla karşı karşıya kalması nedeniyle, bunun ateizme karşı güçlü bir argüman olabileceğini iddia ediyoruz. (shrink)

Artificial intelligence (AI) is increasingly expected to disrupt the ordinary functioning of society. From how we fight wars or govern society, to how we work and play, and from how we create to how we teach and learn, there is almost no field of human activity which is believed to be entirely immune from the impact of this emerging technology. This poses a multifaceted problem when it comes to designing and understanding regulatory responses to AI. This article aims to: (i) (...) defend the need for a novel conceptual model for understanding the systemic legal disruption caused by new technologies such as AI; (ii) to situate this model in relation to preceding debates about the interaction of regulation with new technologies (particularly the ‘cyberlaw’ and ‘robolaw’ debates); and (iii) to set out a detailed model for understanding the legal disruption precipitated by AI, examining both pathways stemming from new affordances that can give rise to a regulatory ‘disruptive moment’, as well as the Legal Development, Displacement or Destruction that can ensue. The article proposes that this model of legal disruption can be broadly generalisable to understanding the legal effects and challenges of other emerging technologies. (shrink)

Purpose: Although psychopathy is characterized by amoral behavior, literature on the association between psychopathy and moral judgment pattern is mixed. Recent evidence suggests that this may be due to the moderation effect of anxiety (Koenigs, Kruepke, Zeier, & Newman, 2011). The current study aims to examine the psychopathy-utilitarian judgment association in college students. Method: In this study, a group of 302 college students completed a moral judgment test involving hypothetical dilemmas. Their psychopathic traits were assessed by the Psychopathic Personality Inventory (...) – Short Form (PPI-SF) (Lilienfeld & Andrews, 1996). Results: Individuals with higher psychopathic traits were more likely to make utilitarian responses to moral dilemmas. Furthermore, the association between utilitarian responses and psychopathy was more salient for the behavioral factor of psychopathy (PPI-II), and this association was mediated by self-reported aggression. However, the moderating effect of anxiety was not found. Conclusions: These results build upon work on utilitarian moral judgment in psychopathic individuals in a non-incarcerated, non-institutionalized sample, and have important implications for the behavioral correc- tion system. (shrink)

Dini epistemoloji, teistik inançların rasyonel zeminde gerekçelendirilme yollarını arayan, çağdaş epistemolojinin bir alt dalıdır. Musa Yanık, bu kitapta günümüzdeki en güçlü yaklaşım olan reform epistemolojisinden güvenilircilik bakış açısıyla yani “daha yüksek bir olasılıkla doğru olması yönünden” İslam inancının rasyonelliğini ortaya koymakta ve uygulamalı dini epistemolojinin sağlam ve cesur bir örneğini sergilemektedir. (Prof. Dr. Hasan Yücel Başdemir) -/- Epistemoloji topyekûn insan zihnini biçimlendirme ve inanç da dahil olmak üzere bilişsel faaliyetleri yönlendirme potansiyeline sahip bir alandır. Zira Allah’ın varlığı, birliği, nübüvvet ve (...) ahiretle ilişkili meseleler “nasıl bilebilirim, neleri bilebilirim, bildiğim şeyin kesinliğinden nasıl emin olabilirim?” gibi epistemik sorulardan bağımsız olamaz. Bu nedenle konu İslam düşüncesinde felsefecilerin olduğu kadar kelâmcıların da ilgisini çekmiştir.Bu bağlamda Musa Yanık tarafından modern teoriler de dikkate alınarak yazılan bu kitabın dini epistemoloji konusunda bir farkındalık oluşturmasını umuyorum. (Doç. Dr. Mehmet Bulgen) -/- Analitik felsefe ülkemizde yeni yeni tanınmaya başlanmış olmasına rağmen özellikle İslam entelektüel tarihindeki kelâm geleneği ile etkileşime geçme potansiyeli oldukça yüksek bir gelenektir. Musa Yanık, bu çalışmasıyla günümüzün en önemli analitik din felsefecilerinden AlvinPlantinga’nın dini epistemolojisini tanıtmakta ve kelâmla irtibatını eleştirel bir zeminde kurmaya çalışmaktadır. Çalışmanın güncel tartışmaları takip etmesi kadar bu tartışmalara farklı geleneklerden bakabilme becerisi felsefenin çok-yönlü bir çerçevede nasıl yapılabileceğine dair güzel bir örnek oluşturuyor. Musa Yanık’ın bu eseri, her şeyin birbiriyle etkileşime geçmeye başladığı global dünyada felsefe yapmanın olanaklarına dair yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyuyor. -/- (Doç. Dr. Nazif Muhtaroğlu) -/- Elinizde tuttuğunuz bu kitap, dini epistemoloji ve erdem epistemolojisi kesişiminde yer almakla birlikte, inanç ve imanın epistemik statüsünü incelemek ve bunu yaparken ise İslam inancını merkeze almaktadır. Bu haliyle Türkçe literatür açısından önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Okuyucunun bu kitap aracılığıyla karşılaşacağı bazı sorular şunlardır: İnanç ve bilgi nedir? Kanıt olmadan inanmak ahlaken yanlış mıdır? İnançlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmenin yolları nelerdir? İslam inancı reform ve erdem epistemolojisi açısından güvenilir bir temele sahip midir? Fakat belki de en büyük kadim soru şudur: Tanrı’nın varlığını bilmek mümkün müdür? -/- (Taner Beyter-Öncül Analitik Felsefe Dergisi). (shrink)

The chromodielectric soliton model is Lorentz and chirally invariant. It has been demonstrated to exhibit dynamical chiral symmetry breaking and spatial confinement in the locally uniform approximation. We here study the full nonlocal quark self-energy in a color-dielectric medium modeled by a two-parameter Fermi function. Here color confinement is manifest. The self-energy thus obtained is used to calculate quark wave functions in the medium which, in turn, are used to calculate the nucleon and pion masses in the one-gluon-exchange approximation. The (...) nucleon mass is fixed to its empirical value using scaling arguments; the pion mass (for massless current quarks) turns out to be small but nonzero, depending on the model parameters. (shrink)

This paper tries to find the connection between vice and self-driven motivation through the perspectives of existentialism and absurdism. It deepens how influential philosophers view the role of vice in human life and shows how it can inspire individuals to challenge societal norms by motivating them. To bring these philosophical ideas to life, this paper includes study cases from various fields, illustrating the importance of understanding vice in relation to human behavior and the quest for meaning in a seemingly absurd (...) world. (shrink)

Epistemolojik olarak bilgiye başvuran ve bilme faaliyetinde bulunan insanın, Kur’an’da önemli bir yeri vardır. Buradaki bilme faaliyetini, salt teolojik bir buyruk olarak, yani Allah’ı bilmek olarak değil, doğru bilgi ile yanlış bilgi arasında hem teorik hem de ahlaki bir farklılık olarak anlamak ve Kur’an'da insana epistemik özellikler atfedildiğini ve böylece insanın epistemik başarılarından dolayı övüldüğünü söyleyebilmek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında herhangi bir önermeye yönelik olarak rasyonel bir tutum benimseyen, yani bilen özne ile bu faaliyette isteyerek ve istemeyerek giren kişinin durumu (...) arasında bir fark olduğu açıktır. Doğrusu bu farkın epistemik önceliği kadar, ahlaki önceliği de dikkate değerdir. Nitekim buradaki ahlaki üstünlük, doğru bilgiyi hedefleme ve ona ulaşma noktasında ortaya çıkan erdemdir. Doğru bilgiye ulaşmanın entelektüel bir erdem olduğu düşünüldüğünde, Kur’an’ın Erdem epistemolojisi üzerinden değerlendirilmesi bu noktada önemlidir. Doğrusu erdemli bir bilişsel faaliyet, Kur'an’da açık bir şekilde ana fikir olarak ortaya konulur ve buna göre cehaletten kaçınmak ve doğru bilgiye ulaşmak için erdemli bir çaba göstermek önem taşır. Kur’an’daki ifadeleri bilgeliğe ulaşmak olarak anlayacak olursak, asıl hedef; bilgi ve anlayışımızın, entelektüel ve ahlaki vicdanımızı veya takvamızı güçlendirmesi için kullanılabileceği söylenilebilir ve bu inanç, erdem epistemolojisine dayalı bir yaklaşım içerisinde şekillendirilebilir. (shrink)

The thesis of relation between observation and theory is one of the basic important issues in philosophy of science and scientific epistemology. However, the mechanistic processes of theory- ladenness of observation have rarely been discussed. Current research in cognitive science on thought processes provides powerful analytical tools and empirical support for this problem. In the light of the perception-based knowledge representation of Barsolou, this paper attempts to give a representation-based explanation for theory- laden mechanism in virtue of constraints on production (...) and explanation of representation. If representational mechanism in observation is not an absolutely subjective but a constraint construction, it will give the reliability of observation a rational support. (shrink)

Introduction: How enterprises should practice digitalization transformation to effectively improve green innovation performance is related to the sustainable development of enterprises and the economy, which is an important issue that needs to be clarified. -/- Methods: This research uses the perspective of production and operation to deconstruct the digitalization of industrial listed enterprises from 2016 to 2020 into six features. A variety of machine learning methods are used, including DBSCAN, CART and other algorithms, to specifically explore the complex impact of (...) enterprise digitalization feature configuration on green innovation performance. -/- Conclusions: (1) The more advanced digitalization transformation the enterprises have, the more possibly the high green innovation performance can be achieved. (2) Digitalization innovation is the digitalization element with the strongest influence ability on green innovation performance. (3) As the advancement of digitalization transformation, enterprises should also focus on digitalization innovation input and digitalization operation output, otherwise they should pay attention to digitalization management and digitalization operation output. -/- Discussion: The conclusions of this research will help enterprises understand their digitalization competitiveness and how to practice digitalization transformation to enhance green innovation performance, and also help the government to formulate policies to promote the development of green innovation in the digital economy era. (shrink)

Bu [makalede], nihai olarak kesin bir sonucu olduğunu iddia etmemekle birlikte, ateizm için geliştirebileceğim en iyi argümanı öne sürmeye çalışacağım ve ortaya koyacağım şeyin, Tanrı’nın varlığına dair yürütülen tartışmaların herhangi bir kısmındaki, en iyi argüman olduğunu iddia edeceğim.

Arendt’s theory of judgment has puzzled her readers for a long time. Beiner and other scholars believe that Arendt has two different kinds of theories of judgment, and they also believe that the theory of judgment in Arendt’s later writings indicates that she has shifted her focus from action to mind. But this view is a misreading of Arendt. Arendt’s working always focus on the question “how can we act morally”, and there is only one theory of judgment for Arendt.