Introduction: Multiple sclerosis (MS) is an autoimmune disease that causes scar tissue in the nervous system and seriously affects the quality of life of people. Muscle weakness, spasticity and coordination problems are seen primarily in the lower extremities. Strengthening exercises improve muscle strength in people with multiple sclerosis, but there is no consensus on their effect on walking capacity. -/- Methods: To determine the relationship between gluteus maximus muscle strength, ataxia, balance and walking capacity in Multiple Sclerosis. An experimental study (...) design was applied. Gluteus maximus muscle strength was measured using a dynamometer. Walking capacity was determined by the 6-minute walk test (6MWT) and dynamic gait index (DGI). Balance was evaluated with the one-leg standing test (SLS). The severity of ataxia was measured with the International Ataxia Rating Scale (ICARS). Fatigue was evaluated with VAS and quality of life of all patients with SF36 short form. -/- Results: EDSS mean of the study = 3.39 ± 1.4; 2 men and 16 women with mean age = 37.17 ± 9.16 years were included. 6MWT, DGI, ALS, ICARS, VAS were different before and after treatment (p<0.05). There was no significant difference other than physical function and general health among the sub-parameters of SF36 (p>0.05). Correlation of muscle strength with ataxia, gait and balance was not significant (p>0.05) -/- Conclusion: In individuals with MS, the fact that the treatment program consists of modalities that include balance and sensory exercises as well as muscle strengthening exercises increases the success of rehabilitation. (shrink)

Objectives: It is clinically essential to know the location of accessory mental foramen in the mental nerve anesthesia. The aim of this study was to determine the frequency of accessory mental foramen and examining its morphometric properties. Methods: A total of 35 adult mandibles of unknown age, gender, and ethnicity were examined. The presence of accessory mental foramen of the mandible was investigated bilaterally. In cases with the accessory mental foramen, its localization, number, and distance relative to the mental foramen (...) were evaluated. Results: Eleven (15.71%) accessory mental foramens were detected in the 35 mandibles (70 sides) examined. Six (54.55%) of the accessory mental foramens were on the left side, and 5 (45.45%) were on the right side. Conclusion: Knowing the frequency and localization of the accessory mental foramen will make the mental nerve block more effective and facilitate surgical procedures. It should be kept in mind that the presence of accessory mental foramen should be considered in cases where mental nerve block applications are insufficient. (shrink)

Bu makalede, Milet Okulu doğa filozoflarının ontolojileri çerçevesinde töz hakkındaki görüşlerine yer verilmektedir. Buna göre, öncelikle, töz kavramının felsefi tartışmalarda neden farklı şekillerde ele alındığını açıklamak için kavramın kökeni ve çeşitli anlamlarına yönelik tespitler aktarılmaktadır. Bu tespitlerden hareketle, Thales, Anaksimandros ve Anaksimenes'in her şeyin ilk ilkesi (arkhe) arayışında ulaştıkları sonuçların töz olarak kabul edilebileceği ve onların farklı nitelikte olan tözlerinin felsefi töz kavramının çeşitli özelliklerine atıfta bulunduğu ortaya konulmaktadır. Nihai olarak, makalenin amacı Miletli filozofların töze ilişkin kavrayışlarının birbirine paralel olduğunu, (...) ancak töze atfettikleri özelliklerin farklılaştığını ve bu noktada Anaksimenes’in töz kavrayışının diğer düşünürlere oranla daha kapsayıcı olduğunu ortaya koymaktır. (shrink)

Although an inverse relationship between religion and deviance is empirically well-established in the western context, previous studies on Islam and deviance conducted in non-western countries are limited. To address this gap in deviance research, we hypothesized that individual religiosity would be inversely related to deviance with the inverse relationship being more likely for ascetic than anti-ascetic or secular deviance. To test this hypothesis, we applied ordinary least squares and logistic regression methods to analyze data collected from 2,005 survey participants of (...) a Turkish public university student population. Regression results provided partial support for the hypothesis, as we found that religiosity was inversely related to both ascetic and secular deviance. The observed inverse relationship is noteworthy in that it was found in an institutionally secular, Muslim country. Implications of our findings are discussed. (shrink)

Batı’da teorik felsefe; Analitik Felsefe (AF), Kıta Felsefesi (KF) ve Felsefe Tarihi (FT) olmak üzere üçe ayrılır. Fakat üçünde de işler yolunda değildir. AF, felsefenin bir bilim olabileceği iddiasından kuşku duyduğu için gerçek dünyayla ilgilenmiyorken başından beri uygun bir teorik yöntem izlemeyen Kıta Felsefesinin uygulanışı, belirli politik ve etik yargılara hizmet edecek şekilde özelleştirilmiştir. FT çalışmalarının gidişatı ise eldeki eserin nesnel değerinden daha çok ilgili filozofun ait olduğu ulus veya kültüre göre bölgesel bir temelde gelişmiştir. Felsefede ilerleme sağlanacaksa bu ancak (...) bahsi geçen tuzaklardan kaçınılarak gerçekleşebilir. (shrink)

Öz David Hume İnsan Doğası Üzerine Bir İnceleme’de ben idesinin bilgikuramsal temellerini araştırırken, bir yandan hiç kuşku duyulmaksızın kabul edilen ben’e ilişkin bilgimizin güvenilir temellere dayanmadığını göstermeye çalışıyor, diğer yandan da bu tür bir araştırmanın ancak bir bilim aracılığıyla yapılması gereğine dikkat çekiyordu. Ben idesi için görgül kanıt arayışı, oluşturmaya çalıştığı insan biliminin deneysel temelleri olması gerektiği gibi insan doğasına ilişkin araştırmalar için yeni bir uslamlamayı da imliyordu. Hume’un önerdiği uslamlama yöntemi, geleneksel felsefenin insan zihnine dair yaklaşımının artık savunulamaz olduğunun (...) bir göstergesidir. Bu yazıda Hume’un ben idesi öğretisini oluştururken, zihinsel etkinlikleri doğal bir süreç içerisinde kalarak açıklama girişimi irdelenecek, ortaya koyduğu kavramsal ve ilkesel yeniliklerin günümüzde bilişsel bilimler olarak tanımlanan alanın doğuşunda etkili olduğu savunulacaktır. Bu amaçla, ben idesinin oluşumundaki bilgi kuramsal temeller, kişi-özdeşliği öğretisine ve bu tür bir özdeşliği düşünmemizi olanaklı kılan belleğin rolüne dikkat çekerek çözümlenecektir. -/- Abstract While Hume investigates the epistemological basis of the idea of self in his book 'A Treatise of Human Nature', on the one hand he tries to show that our knowledge about the self that is accepted without any doubt does not have reliable basis, on the other hand he draws our attention that any research in this field should be conducted through a science. The search for the emprical evidence for the idea of self is both required for the experimental basis of the newly formed human sciences, and implies a new reasoning for the researches concerning the human nature. Hume’s method of reasoning indicates that the approaches of the traditional philosophy concerning human mind are no longer tenable. In this paper it is examined that while Hume establishes the doctrine of the idea of self, he attempts to explain the mental activities remaining in a natural course, and it is argued that Hume’s epoch-making conceptual and principal contributions in this area have an undeniable impact upon the cognitive sciences of our age. Thus, the epistemological basis of the formation of the idea of self will be analysed by drawing our attention to the personal identity and to memory which makes possible to think such an identity. (shrink)