Resumen crítico de la obra de Richard Larmore Patterns.

Richard of St. Victor is an important figure in the history of scholasticism. In this paper, we will analyze his idea of the person, which he developed for the needs of Triadology. The peculiarity of Richard's point of view is reflected in the attempt to establish the relationship as a key ontological definition of the person. In his thinking, Richard relies on his predecessors, primarily Tertullian, Augustine and to some extent Anselm. Despite the limitations arising from (...) such a background, Richard's insights were a novelty in the thought of the Western Christianity, and the consequences of his teachings have never been fully grasped. (shrink)

B a c k g r o u n d . The article is devoted to the Minnemystik of Hadewijch of Brabant in the XIII century. It deals with the genesis of Hadewijch's concept of Minne in its relation to the monastic Cistercian mysticism of Bernard of Clairvaux, William of Saint-Thierry in the XII century and Beatrice of Nazareth in the XIII century. It also considers the conception of theologist and philosopher Richard of Saint-Victor in the XII century. (...) Considering the existing advances of researchers on Hadewijch's Minnemystik, since the XX century, this investigation especially focuses on the primary role of the secular tradition of minnesingers and trobairitz of the mid-XIII century in her texts. M e t h o d s . The main method of the article is a comparative analysis. It is used to find the common meaning of Minne in two traditions: secular and religious minnesingers. The historical-philosophical approach allows us to demonstrate the conceptual link between monastic theology in the XII–XIII centuries and Hadewijch's beguinal Minnemystik. R e s u l t s . The article sheds light on Hadewijch's concept of the Minne and stresses the primary role of the secular and religious conceptions of predecessors and contemporaries in Hadewijch's Minnemystik. C o n c l u s i o n . The author underlines that Hadewijch's concept of Minne comes from the secular tradition of minnesingers and, especially, trobairitz. It also derives from the XII-century male and female mystic theology, which follows Augustine. Thus, the concept of the Minne is deeply connected with the notion of Amor and the tradition of "courtly love", and with Caritas and the tradition of "pure love". K e y w o r d s : Hadewijch's concept of the Minne, Caritas, trobairitz, minnesingers, troubadours, Minnemystik, Unio Mystica, William of Saint-Thierry, Beatrice of Nazareth, Richard of Saint-Victor, Bernard of Clairvaux. (shrink)

In recent analytic literature on the Trinity we have seen a variety of "social" models of the Trinity. By contrast there are few "non-­‐social" models. One prominent "non-­‐social" view is Brian Leftow's "Latin Trinity." I argue that the name of Leftow's model is not sufficiently descriptive in light of diverse models within Latin speaking theology. Next, I develop a new "non-­‐social" model that is inspired by Richard of St. Victor's description of a person in conjunction with my appropriating (...) insights about indexicals from David Kaplan and John Perry. I point out that the copula in tokens of statements like, "I am the Father," is an ambiguous term and when used by a certain divine person a different proposition is affirmed. Central to this model is the claim that the copula bears the "is of identity" and the "is of numerical sameness without identity." Further, I show that Leftow's model employs two concepts of "person," a Lockean one and a Boethian one, and mine employs Richard of St. Victor's. I describe Leftow's model as a "hard non-­‐social" model and mine as a "soft non-­‐social" model that is nearer to some social models. I conclude that Leftow's model is not the lone candidate among "non-­‐social" models and that the variety of "non-­‐social" models has yet to be exhausted. (shrink)

The paper presents John Duns Scotus’ view on the relationship between the notions of person, individual being and incommunicability. Scotus’ opinions on this matter are presented in the context of the approaches taken by Boethius and Richard of St Victor. The main conclusions of the article are as follows. According to Scotus, although individual, the nature of God is communicable. Its individuality is not the effect of a causal relation, however God is an individual being per se. Due (...) to the communicability of God’s nature, each Person of God possesses divinity in full sense. Each God’s Person, as a person, has got two kinds of independence: actual and dispositional, hence one could say that each Person of God is necessarily independent. Individuality of a contingent being is an effect of a process of individuation, in which a neutral nature is contracted into the individual nature by the causal factor, i.e. the haecceitas. Nature as nature is communicable; however, nature which is individual is not communicable due to its individuality. Rational, created, and individual nature is the foundation of the realization of personality. A created person is independent, both in actual and dispositional sense, however, it is not necessarily independent as it has an obediental potentiality to be personified by another personhood. Separated soul (anima separata), in turn, is individual because of its haecceitas, which is the ultimate reality of the form. Because of this kind of individuality, this soul is incommunicable and it has actual independency, although it is not dispositionally independent. Thus, due to its dispositional dependency, the separated soul is not the person. (shrink)

The so-called “New Atheism” is a relatively well-defined, very recent, still unfold- ing cultural phenomenon with import for public understanding of both science and philosophy. Arguably, the opening salvo of the New Atheists was The End of Faith by Sam Harris, published in 2004, followed in rapid succession by a number of other titles penned by Harris himself, Richard Dawkins, Daniel Dennett, Victor Stenger, and Christopher Hitchens.

Big Data is a large-sized and complex dataset, which cannot be managed using traditional data processing tools. Mining process of big data is the ability to extract valuable information from these large datasets. Association rule mining is a type of data mining process, which is indented to determine interesting associations between items and to establish a set of association rules whose support is greater than a specific threshold. The classical association rules can only be extracted from binary data where an (...) item exists in a transaction, but it fails to deal effectively with quantitative attributes, through decreasing the quality of generated association rules due to sharp boundary problems. In order to overcome the drawbacks of classical association rule mining, we propose in this research a new neutrosophic association rule algorithm. The algorithm uses a new approach for generating association rules by dealing with membership, indeterminacy, and non-membership functions of items, conducting to an efficient decision-making system by considering all vague association rules. To prove the validity of the method, we compare the fuzzy mining and the neutrosophic mining. The results show that the proposed approach increases the number of generated association rules. (shrink)

The article is mainly devoted to the conception of intellectual love in the tradition of the Bridal mysticism of the XII century. This investigation shows that theologia mystica of Bernard of Clairvaux, William of Saint Thierry and Richard of Saint-Victor was formed under the influence of the conception of a mystical agape and metaphorical language of the Song of Songs by the Fathers of the Church. Moreover, it was also stressed that the spiritual sources of intellectual love came (...) from Augustine's Neoplatonic tradition. His work "The Trinity" made polysemantic caritas the central notion for the Bridal mystics in the XII century who used it to describe Divine and human love. (shrink)

Το ερώτημα πώς μπορούν να προσδιοριστούν οι λειτουργίες του νου και σύμφωνα με ποιες αρχές θα ήταν χρήσιμο να κατηγοριοποιηθούν είναι διττό και αφορά τόσο στην επιστήμη, όσο και την φιλοσοφία: στην πρώτη, εφόσον μέλημά της είναι η αναζήτηση συμπερασμάτων διαμέσου του πειράματος και της ανάλυσης και στην δεύτερη, εφόσον η αποσαφήνιση επιστημονικών εννοιών και ορισμών διευθετείται κυρίως φιλοσοφικά. Προϋπόθεση για μία τέτοια συσχέτιση είναι οι αρχές της επιστήμης να συμβαδίζουν προς τις αρχές της εμπειρίας και οι κατευθύνσεις της φιλοσοφίας (...) να μην αντίκειται προς τους όρους του επιστημονικού πειράματος: να προσφέρει δηλαδή, η φιλοσοφία, τους ορισμούς της πραγματικότητας, σύμφωνα με τους επιστημονικούς κανόνες που διέπουν αυτούς τους ορισμούς. Επιστήμη και φιλοσοφία οφείλουν να ενσωματώνουν και να γενικεύουν πληροφορίες κατά τρόπο ανάλογο προς τις προτάσεις και της εκφράσεις μιας φυσικής γλώσσας. Ωστόσο, σε μία εποχή όπου τα συμπεράσματα της επιστήμης ξεπερνούν την δυνατότητα των αισθήσεων να ανατρέχουν σε προϋπάρχουσες εμπειρίες και να επιβεβαιώνονται διαμέσου αυτών, δημιουργούνται συζητήσεις γύρω από το εάν η φιλοσοφία, μπορεί να συνεχίσει να στέκεται δίπλα στην εννοιολογική γνώση και να ταξινομεί με ακρίβεια τα αποτελέσματά της. Εξετάζοντας το σύνολο των σχέσεων μεταξύ αισθητικών και λογικών μορφών, στην μελέτη που ακολουθεί θα εξηγήσουμε γιατί η φιλοσοφία, διαμέσου μιας μεθοδολογίας που είναι αποτέλεσμα ιστορικής κληρονομιάς αλλά και κοινωνικής πρακτικής, όχι μόνον αφήνει χώρο, αλλά ενθαρρύνει την δημιουργία νέων συντακτικών σχέσεων με την επιστήμη, ανοίγοντας δρόμο για την αισθητική κατανόηση της επιστημονικής μέτρησης, αλλά και της ειδικής φύσης του μετρούμενου. Δεν ξέρω εάν υπάρχει μεγαλύτερο χάρισμα για τον άνθρωπο από την ικανότητα να εξισορροπεί τις λειτουργίες του νου του: τη λογική με το σκοπό και τη διασκεπτική ενέργεια με τη βούληση. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι, καμία σκοπιμότητα δεν στερείται λογικών κρίσεων και αντίστροφα: κάθε λογική κρίση οδηγείται από πρακτικές σκοπιμότητες, από αξιολογικές συνιστώσες. Πώς όμως μπορούν να προσδιοριστούν οι λειτουργίες του νου και ακόμη περισσότερο, σύμφωνα με ποιες αρχές μπορούν να κατηγοριοποιηθούν; Πρόκειται για ένα ερώτημα επιστημονικό, εφόσον αναζητά λύση διαμέσου του πειράματος και της ανάλυσης, ταυτόχρονα όμως και φιλοσοφικό, δεδομένου ότι οι επιστημονικές έννοιες, όπως αποκαλύπτει η χρήση τους, βασίζονται κατά κύριο λόγο στις κατευθύνσεις της φιλοσοφίας. Προϋπόθεση σε μία τέτοια συσχέτιση είναι οι κατευθύνσεις και τα συμπεράσματα της φιλοσοφίας να μην αντίκειται στα αποτελέσματα και τις μετρήσεις του επιστημονικού πειράματος: ρόλος της επιστήμης είναι η λογική μελέτη και ανάλυση των φυσικών φαινομένων, και της φιλοσοφίας η αποσαφήνιση των εννοιών. Η επιστήμη αυτοκαθορίζεται, δηλαδή ανατρέχει στις βάσεις της επιβεβαιώνοντας ή αναθεωρώντας τα δεδομένα, διατηρώντας έτσι ζωντανά τα ερωτήματά της. Σκοπός της επιστήμης είναι, διαμέσου της ανάκλησης των ερωτημάτων της, να καλύπτει όσο το δυνατό περισσότερα κενά. Έτσι κινείται η επιστήμη: μεταβαίνοντας από το απλούστερο στο συνθετότερο και αντίστροφα, προκειμένου να επιβεβαιώνει τις παρατηρήσεις της με βάση την πρόβλεψη. Και πώς λειτουργεί η εννοιολογική γνώση; Ό, τι κάνει ο νους είναι να αντιλαμβάνεται τη φυσική επαναληπτικότητα, την περιοδικότητα των φαινομένων και να αναζητά τα αίτιά τους. Προσδιορίζοντας τα αίτια στο περιβάλλον του χωροχρόνου, ο άνθρωπος κατανοεί τις συνθήκες, δηλαδή τις προϋποθέσεις της επαναληπτικότητας και βάσει αυτής της κατανόησης, προβλέπει το πώς θα αντιδράσει η ύλη όταν βρεθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Η πρόβλεψη, επομένως, βασίζεται στη μελέτη της επαναληπτικότητας των φαινομένων. Είναι ωστόσο η εμπειρία μας, ασφαλής βάση άντλησης πληροφοριών; Τα φυσικά φαινόμενα ιδωμένα ως εμπειρικά αποτελέσματα αλληλεπιδράσεων, κατηγοριοποιούνται με κριτήριο τις μεταβολές που προκαλούν. Ωστόσο, ο συνδυασμός των δυνάμεων της φύσης, προκειμένου να κατανοηθεί, πρέπει να βρει ένα ασφαλές διασκεπτικό μονοπάτι, μία οικεία κατάσταση, σε σχέση με την εμπειρία. Και πώς ο άνθρωπος κατανοεί τις γνώσεις που αποκτά διαμέσου της παρατήρησης; Έχοντας κατανοήσει ότι η φύση, για τη διατήρηση των ισορροπιών της, συντηρεί και εφαρμόζει τους ίδιους μηχανισμούς με τους οποίους έχει εφοδιάσει τον άνθρωπο, ο άνθρωπος συσχετίζει τις μεταβολές που συμβαίνουν στο περιβάλλον με τις μεταβολές που προκαλεί ο ίδιος με τις πράξεις του, οι οποίες είναι αποτελέσματα βουλητικών σκοπιμοτήτων. Τα αποτελέσματα αυτά ερμηνεύονται από τη λογική ως σχέσεις μεταξύ σκοπών-αποτελεσμάτων. Παρατηρώντας τα αποτελέσματα των φυσικών μηχανισμών στον εαυτό του, ο άνθρωπος, μπορεί να επιτύχει ασφαλή πρόβλεψη των αποτελεσμάτων των λειτουργιών των ίδιων μηχανισμών σε άλλα επίπεδα της φύσης. Επομένως, κάθε φαινόμενο μπορεί να προβλεφθεί, εφόσον περιέχει αναγνωρισμένα για την αποτελεσματικότητά του επίπεδα ασφαλούς σύγκρισης. Άλλωστε ο όρος φυσικός νόμος, φέρει το ειδικό βάρος του σκοπού, της τελικότητας, που είναι πέρα για πέρα χαρακτηριστικό του βουλητικού μας νου: η φύση δεν βούλεται, επομένως δεν μπορεί να παράγει νόμους. Ό,τι βούλεται είναι ο άνθρωπος, ο οποίος είναι προσανατολισμένος από την φύση να αναγνωρίζει λογικές σχέσεις στην αλληλεπίδραση των φυσικών φαινομένων. Επομένως όχι η φύση, αλλά ο άνθρωπος δημιουργεί τους νόμους, με βάση την αρχή της λογικής τακτοποίησης των παρατηρήσεών του. Πιο αναλυτικά, η καταγραφή και κατηγοριοποίηση των αποτελεσμάτων της παρατήρησης της ύλης, με βάση τους όρους παρατήρησης του εαυτού μας, συνιστά χρήσιμο εργαλείο κατανόησης του περιβάλλοντος: παρατηρώντας τα φαινόμενα, ο νους ανακαλεί τις εμπειρίες του, συνθέτοντας και ανασυνθέτοντάς τες. Όταν τα αποτελέσματα των παρατηρήσεων συμφωνούν με τις προβλέψεις, παράγεται γνώση. Έτσι ο νους μετατρέπει την γνώση των φαινομένων, σε αρχή τεκμηρίωσης συμπερασμάτων, την οποία χρησιμοποιεί για περαιτέρω αναλύσεις και συνθέσεις. Οι γνώσεις που αποκτώνται από την παρατήρηση, ανακαλούνται αυτόματα όταν ο νους αντιληφθεί ότι υπάρχει ιδανική σχέση ανάμεσά τους ώστε να συνδυαστούν. Πώς όμως λειτουργεί η εμπειρία; Η εμπειρία ομοιομορφίας της ύλης, δίνει την εντύπωση ότι οι μεταβολές στο περιβάλλον συνδέονται με κάποιου είδους σκοποθεσία. Ωστόσο, οι φυσικοί νόμοι δεν είναι παρά οι εννοιολογικές διατυπώσεις του πώς αντιλαμβανόμαστε εμείς οι ίδιοι την πραγματικότητα και με ποιους τρόπους μπορούμε να τη μεταβάλλουμε προς όφελός μας. Αναφέρονται δε, οι φυσικοί νόμοι, μόνο στη μία πλευρά του πανάρχαιου κοσμογονικού προβλήματος της αποσαφήνισης των τρόπων αλληλεπίδρασης των αισθητών. Μιας αλληλεπίδρασης που κινείται στα όρια μεταξύ συμφωνίας και αντιπαράθεσης, δεδομένου ότι η βεβαιότητα της φυσικής σταθερότητας δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία προοπτική κατανόησης της πραγματικότητας σε μία δεδομένη στιγμή. Τι συμβαίνει ωστόσο όταν υπάρχει διάσταση μεταξύ προβλέψεων και αποτελεσμάτων; Στην περίπτωση αυτή, η θεωρία ανατρέχει στις εμπειρίες και τις ανασυνθέτει έτσι ώστε να επιτύχει τον πλησιέστερο δυνατό συνδυασμό. Έτσι λειτουργεί η λογική: ως πρωτότυπη εφαρμογή των δεδομένων της εμπειρίας, σε σχέση προς τον θεωρητικό κανόνα των προβλέψεων. Και ποια είναι η προϋπόθεση της πρωτοτυπίας όσον αφορά στον νου; Η προϋπόθεση αυτή δεν είναι άλλη από τη δημιουργικότητα: ο δημιουργικός νους, διαμέσου της παρατήρησης, αποκαλύπτει τους τρόπους με τους οποίους η ύλη αλληλεπιδρά, και δημιουργεί κάτι εντελώς διαφορετικό, όχι ως προς την πρώτη ύλη, αλλά ως προς την μορφή. Αυτή είναι δημιουργικότητα: η ενσάρκωση των λογικών συνθέσεων, το αποτύπωμα του νου στην ύλη. Εδώ εισέρχεται ο ρόλος της φιλοσοφίας, με σκοπό την αποσαφήνιση νέων και πιο σύνθετων μορφών και εννοιών, με γνώμονα τον βαθμό αποσαφήνισής τους. Ωστόσο αποσαφήνιση σημαίνει ταυτόχρονα και συστηματοποίηση, δηλαδή δημιουργική ενίσχυση των γνώσεων διαμέσου μιας ακλόνητης διαβεβαίωσης που θα ονομάζαμε προ-λογική ή καλύτερα αισθητική. Αποτελεί ωστόσο η βεβαιότητα που προκαλεί η αισθητική εποπτεία ισάξιο κριτήριο γνώσης με την λογική, ώστε να τοποθετεί τα συμπεράσματά της δίπλα στα επιστημονικά; Προσεγγίζοντας το ζήτημα από την επιστημονική σκοπιά, παρατηρούμε ότι από την περίοδο της ανθρωπιστικής επανάστασης και έπειτα, βρίσκεται σε εξέλιξη μία συστηματική προσπάθεια ανάδειξης της λογικής ως μοναδικής κατηγορίας του νου, η οποία λειτουργεί σε βάρος της γενικής προεπιστημονικής κοσμοθεωρίας περί ύπαρξης μιας ακλόνητα επιβεβαιωμένης γνώσης, που εμπειρικά προηγείται των εννοιών. Ο νους, για τους θεωρητικούς της επιστημονικής προσέγγισης, συνδέεται με τα αποτελέσματα των μελετών της ανατομίας του εγκεφάλου, οι οποίες αποκαλύπτουν σε σημαντικό βαθμό τα κέντρα των νοητικών διεργασιών. Στο περιβάλλον αυτό αντιπαρατέθηκαν οι δύο θεωρίες προσέγγισης των λειτουργιών του νου: ο δυϊσμός, με κύριο εισηγητή τον Descartes, ο οποίος υποστήριζε την αλήθεια των προεπιστημονικών αντιλήψεων, περί ενός νου ελεύθερου να ανατρέχει σε μη συμβατές προς την επιστημονική κοσμοθεωρία υποθέσεις όταν η λογική αδυνατεί να επιλύσει τα λογικά αδιέξοδα, και ο μονισμός, που εξέφραζε ότι η βιολογική ενότητα νου και πνεύματος είναι εν δυνάμει ικανή να καλύψει κάθε λογική αδυναμία. Σύμφωνα με τον δυϊσμό, εγκέφαλος και νόηση αποτελούν διαφορετικές υποστάσεις, οι οποίες συναντώνται και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους: εγκέφαλος και νους, ύλη και πνεύμα συνθέτουν αλλά και συντίθενται στο περιβάλλον της ζώσας πραγματικότητας, και εκδηλώνονται ως γνώσεις. Ο νους χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη τον εγκέφαλο, ενώ ο εγκέφαλος μετέρχεται εξωλογικών υποθέσεων που φαντάζουν ικανές να περιγράψουν την υπερβατική προέλευση των αρχών που διέπουν την λειτουργία του. Δεδομένου ότι δεν υπήρχε αποδεδειγμένα σημείο αλληλεπίδρασης μεταξύ των δύο υποστάσεων, της υλικής και της υπερβατικής, ο Descartes υπέθεσε ότι η λογική ψυχή συνδέεται με την υλική υπόσταση στο εσωτερικό του εγκεφάλου και συγκεκριμένα στην περιοχή της επίφυσης. Στην πραγματικότητα, ο λόγος ήταν ότι κανείς δεν γνώριζε τίποτε για την λειτουργία της επίφυσης -ούτε σήμερα γνωρίζουμε επακριβώς τον ρόλο της- επομένως εύκολα μπορούσε να θεωρηθεί ως μηχανισμός σύνδεσης μεταξύ ψυχής και σώματος. Από την άλλη μεριά, οι οπαδοί της μονιστικής θεώρησης αναρωτήθηκαν πώς είναι δυνατόν μια άυλη υπόσταση όπως είναι η λογική ψυχή, να εντοπίζεται και να προκαλεί μεταβολές στο εσωτερικό του φθαρτού σώματος; Απάντηση στο λεγόμενο καρτεσιανό παράδοξο περί αλληλεπίδρασης μεταξύ των δύο υποστάσεων του ανθρώπου, άυλης και φθαρτής, επιχείρησαν να δώσουν κυρίως οι Γάλλοι εγκυκλοπαιδιστές και οι Γερμανοί υλιστές φιλόσοφοι, οι θέσεις των οποίων οδήγησαν σταδιακά στην αποπνευματοποίηση της νόησης. Από εκεί και έπειτα πειραματισμοί της βιολογίας και της νευροφυσιολογίας απέδειξαν την εξέλιξη του νευρικού συστήματος κατά την πορεία των γεωλογικών αιώνων από τα πρώιμα στάδια συγκέντρωσης νευρικών συμπλεγμάτων στις κατώτερες περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού, προς τα ανώτερα. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί, ότι παρόλη την πρόοδο των νευροεπιστημών, πολλά ερωτήματα που αφορούν στη σύνδεση μεταξύ εγκεφάλου-νόησης και ερμηνείας νοητικών λειτουργιών που συνδέονται με την παραπάνω σχέση, παραμένουν αναπάντητα ακόμη και σήμερα. Ο μονισμός επιμένει ότι ο νους αποτελεί παράγωγο της ύλης και απορρίπτει ως μεταφυσική κάθε τοποθέτηση πέρα από τα όρια της ζώσας πραγματικότητας. Δεν προσπαθούμε να επιλύσουμε την παραπάνω διαμάχη, δεδομένου ο κύριος λόγος μελέτης και αποσαφήνισης θεμελιωδών ορισμών γύρω από την ποσότητα και το είδος της ενέργειας που διοχετεύεται στους νευρώνες δημιουργώντας ό,τι ο Honderich περιγράφει ως ενσυνείδητες εκδηλώσεις, βρίσκεται στα χέρια της επιστήμης. Η εγκεφαλοποίηση της νόησης, αν και -ορθά- συνδέθηκε με τα επιτεύγματα της λογικής, εντούτοις δημιούργησε μία αυτοπεποίθηση για την ανωτερότητα της λογικής ως μεθόδου ικανής, όχι μόνο να ερμηνεύει, αλλά και να κατευθύνει τα πράγματα, λειτουργώντας a priori ως μηχανισμός που εμπεριέχεται στο εσωτερικό τους. Τούτη η προοπτική, αν και κατευθυνόμενη από επιστημονικούς κύκλους και -κατά κανόνα- αντίθετη προς την φιλοσοφική μεθοδολογία, εντούτοις εκδηλώθηκε ως φιλοσοφία, διαιρεμένη μάλιστα σε κινήματα ή σχολές, με κοινό χαρακτηριστικό την βεβαιότητα, ότι η λογική ενυπάρχει μέσα στην φύση των πραγμάτων, και εκδηλώνεται νομοτελειακά. Μιλώ για τα κινήματα του θετικισμού, του λογικού θετικισμού και του ιστορικισμού, τα οποία συστηματοποιήθηκαν κατά τα μέσα του εικοστού αιώνα και εξάντλησαν την επιχειρηματολογία τους σε σύντομο χρονικό διάστημα. Και πώς η φιλοσοφία υπερασπίζεται το δικαίωμά της να αποσαφηνίζει επιστημονικές έννοιες με γνώμονα την δημιουργική προοπτική; Η απάντηση της φιλοσοφίας προέρχεται από μία ιστορική πορεία χιλιετιών, με βαθιές πολιτισμικές και κοινωνικές ρίζες. Ο νους, ως κινητήριος αρχή της γνώσης αλλά και των αξιών, της ηθικής, συνδέεται με έργα που έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: είναι όλα παράγωγα αισθητικής και λογικής γνώσης. Φιλοσοφικά, ο νους, αρχικά, προσλαμβάνει αισθητικά το περίγραμμα, την μορφή μιας ιδέας, έπειτα την επεξεργάζεται λογικά, και εν τέλει την πραγματοποιεί. Η αισθητική δραστηριότητα, ως φιλοσοφική κατηγορία, εντοπίζεται στο αρχικό στάδιο της νοητικής λειτουργίας, ενώ η πραγματοποίηση στο τελικό. Τόσο η αισθητική δραστηριότητα, όσο και η λογική λειτουργούν σύμφωνα με έναν σκοπό: τη διασάφηση των ορίων πραγματικότητας· και βούληση είναι η λειτουργία, που ενεργοποιεί το υποκείμενο να πράξει σύμφωνα με τις επιταγές του σκοπού αυτού. Η διαίρεση του νου σε κατηγορίες έχει αφετηρία την σκέψη του Αριστοτέλη. Ο εισηγητής της λογικής επιστήμης πρότεινε τον διαχωρισμό των αρχών του νου, σύμφωνα με τον χαρακτήρα τους σε θεωρητικό, πρακτικό και ποιητικό. Ο νους, στο θεωρητικό επίπεδο επεξεργάζεται συλλογισμούς που οδηγούν σε περιγραφές γεγονότων, στο πρακτικό, συλλογισμούς που οδηγούν σε ηθικές αξιολογήσεις ενώ στο ποιητικό, συλλογισμούς που αποσκοπούν στη δημιουργία καλλιτεχνικών εκφράσεων και γενικότερα, ωφέλιμων έργων. Ο Benedetto Croce στο έργο του Estetica, σημειώνει ότι οι δύο μορφές του θεωρητικού πνεύματος η αισθητική εποπτεία και η λογική αποτελούν διαφορετικές, πλην ισότιμες μορφές γνώσης: κάθε έννοια περιέχει μία πλευρά αισθητική. Ως γνώση, η αισθητική εποπτεία δεν έχει ανάγκη λογικής επιβεβαίωσης· αντίθετα, η λογική επιβεβαίωση κατηγοριοποιεί, κατατάσσει και αναλύει αισθητικές πληροφορίες για να κατανοήσει τους νόμους που διέπουν το περιβάλλον. Ο πρώτος βαθμός του θεωρητικού μας νου, επομένως, χρησιμοποιεί ποικίλους τρόπους αποσαφήνισης των εισερχόμενων πληροφοριών, προκειμένου να δημιουργήσει και να μεταδώσει επικοινωνιακά μία μορφή. Το ερώτημα εδώ είναι εάν η αισθητική εποπτεία, περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να γίνουν κατανοητά και να γενικευθούν κατά τον ίδιο τρόπο. Οι θεωρητικές βάσεις για την ανάδειξη ενός καθολικού κριτηρίου που επιβεβαιώνει την ομοιογένεια των αισθητικών γνώσεων τέθηκαν από τον David Hume. Ο Hume διαπίστωσε ότι όλοι έχουμε μέσα μας ένα έμφυτο προγνωστικό κριτήριο, το οποίο μας επιτρέπει να προσλαμβάνουμε τα συναισθήματα των συνανθρώπων μας. Διαμέσου της Συμπάθειας (empathy) όπως ονόμασε ο Hume την ενέργεια αυτή του νου, αλληλεπιδρούμε με τον συναισθηματικό κόσμο των συνανθρώπων μας, ακόμη και όταν δεν έχουμε ίδια γνώση των εμπειριών τους. Πρόκειται για έναν ενσυναίσθητο τρόπο επικοινωνίας, βασισμένο στην -κατά κύριο λόγο- ανάμνηση βιωμάτων καταγεγραμμένων στην προ-λογική περιοχή της εμπειρίας μας. Σήμερα η γενετική έχει ερμηνεύσει τη δυνατότητα αναγνώρισης των συναισθημάτων μεταξύ των ανθρώπων ως ειδική εκδήλωση ενός έμφυτου αλτρουισμού, ο οποίος είναι προγραμματισμένος να προσανατολίζει το θυμικό προς ό,τι ωφελεί το είδος μας, ενώ η νευροβιολογία ερευνά το ενδεχόμενο ύπαρξης εγκεφαλικών δομών που επεξεργάζονται και ενσωματώνουν τις ηθικές αξίες διαμέσου διαδικασιών ανταλλαγής-αφομοίωσης συμπεριφορών. Είναι επομένως, το συναίσθημα ενδιάθετος τρόπος επικοινωνίας; Παρόλο που ο Hume υπέθεσε ορθά μία προλογική λειτουργία, στην οποία «απευθύνεται η σκέψη», δηλαδή μία λειτουργία που προϋπάρχει και επιβεβαιώνει κάθε εννοιολογική αρχή, στην συνέχεια συνέδεσε αυτή την λειτουργία όχι με προλογικά χαρακτηριστικά, δηλαδή γνώσεις, αλλά με συναισθηματικές ποιότητες, δηλαδή ψυχολογικά αποτυπώματα εμπειριών. Δεν είναι ωστόσο το συναίσθημα ό,τι μεταδίδει την ενσυναίσθηση, αλλά η αισθητική εποπτεία. Συναισθηματικές εκδηλώσεις παρατηρούνται και σε άλογα είδη, συνδεδεμένες μάλιστα με συγκεκριμένες εμπειρίες ωφέλιμων ή μη ωφέλιμων καταστάσεων. Σε καμία περίπτωση ωστόσο αυτές οι εκδηλώσεις δεν είναι να δυνατόν να γενικευθούν μεταξύ των ζώων, να αποτελέσουν δηλαδή γνώση. Το συναίσθημα δεν λειτουργεί ως παραγωγός αισθητικών γνώσεων, ούτε ως γνωσιακός αναμεταδότης μεταξύ των κοινωνικών ατόμων, αλλά μάλλον ως λειτουργικός εκδείκτης του γεγονότος της αισθητικής εποπτείας. Συνοψίζουμε λοιπόν, αναφέροντας ότι με τον όρο αισθητική εποπτεία, φιλοσοφικά, συχνά εννοούμε την άμεση επιβεβαιωμένη εμπειρία, η οποία δεν χρειάζεται την λογική ανάλυση προκειμένου να αποκτήσει καθολική ισχύ: η βεβαιότητα για τον χρόνο, τον χώρο, τη μορφή των αντικειμένων, προέρχεται από παραστάσεις του νου που έχουμε σχηματίσει διαμέσου αισθητικής εποπτείας της πραγματικότητας, δηλαδή γνώσης των μορφών. Σύμφωνα με τον Croce, η λογική, όπως και η αισθητική εποπτεία, αποτελούν κατηγορίες του θεωρητικού μας νου. Η αισθητική εποπτεία αφορά στην ατομική στιγμή, ενώ η λογική στην καθολική. Αντίστοιχα, η βούληση και η ηθική, αναφέρονται στο πρακτικό επίπεδο του νου, και λειτουργούν η πρώτη ατομικά και η δεύτερη καθολικά. Η ατομικότητα του πρακτικού νου, της βούλησης, κατά τη γενίκευσή της, παράγει ηθική. Το γεγονός ότι τα κίνητρα των πράξεών μας μπορούν να αναλυθούν εννοιολογικά, να επιβεβαιωθούν διασκεπτικά ως προς το κύρος, την καθαρότητα και την αποτελεσματικότητά τους, είναι δηλωτικό του ότι η πρακτικότητα αλληλεπιδρά με τη λογική· πρόκειται για μία αλληλεπίδραση τόσο έντονη, ώστε κάθε διαχωρισμός της βούλησης από τη λογική, του σκοπού από τη γνώση που συνεπάγεται η ενέργειά της, να καθίσταται δυσχερής. Γιατί; Ο νους χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, προκειμένου να εξυπηρετεί κατ’ αρχήν, τις ανάγκες της στιγμής. Αυτή η λειτουργία, παρόλο που αποτελεί a priori προδιάθεση, η οποία προηγείται κάθε σκοπού, εντούτοις αποτελεί ταυτόχρονα και σκοπό. Καταλήγουμε επομένως στο πρώτο συμπέρασμα, ότι η τάση του ανθρώπου να θέτει σκοπούς, αποτελεί παρακλάδι του ίδιου κορμού από τον οποίο προέρχονται οι φυσικές προδιαθέσεις. Και δεν θα ήταν δύσκολο να απαντούσαμε στο πώς η τάση αυτή μπορεί να συμπλεύσει με τη νοητότητα, εάν εξειδικεύαμε το ερώτημα από το γενικό στο ειδικό. Λέμε λοιπόν ότι, σημασία δεν έχει η πρώτη ύλη που χρησιμοποιεί ο νους, ούτε η προέλευσή της, αλλά η επεξεργασία της: αντίθετα με τα άλογα είδη, ο άνθρωπος μπορεί να παρατηρεί και να αναγνωρίζει τα δεδομένα των παρατηρήσεών του. Παρατηρώντας τον εαυτό του ως ειδικό μέρος του περιβάλλοντος στο οποίο ανήκει, ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι είναι αυτόνομος ως προς το να σκέπτεται, να προβλέπει, να κρίνει, να θέτει σκοπούς και να πράττει. Η εμπειρία είναι η στέρεη βάση των αισθητικών προσλήψεων, των λογικών προβλέψεων και της βουλητικής πρακτικότητας, της ίδιας της ηθικής: διαμέσου των αποτελεσμάτων των μετρήσεων των φυσικών φαινομένων αναγνωρίζουμε τις ποιότητες, τις διαστάσεις και τις δυνάμεις της ύλης και κατανοούμε το περιβάλλον. Τι είναι όμως η ύλη και κατ’ επέκταση το περιβάλλον; Ύλη είναι η εμπειρία της αλληλεπίδρασης των δυνάμεων της περιρρέουσας ενέργειας στον τρισδιάστατο χώρο και μονοδιάστατο προς τα εμπρός χρόνο, τα συγχρονισμένα αποτελέσματα των οποίων αναγνωρίζουμε διαμέσου των αισθήσεών μας ως μορφές. Ό,τι λοιπόν δίνει υπόσταση στην ύλη είναι ο τρόπος με τον οποίο την προσλαμβάνουμε αισθητικά· και ο τρόπος με τον οποίο συσχετίζουμε τα αποτελέσματα των αισθητικών προσλήψεων είναι η λογική. Κατέχουμε επομένως την καθαρή γνώση των πραγμάτων; Αυτό είναι αδύνατο να συμβαίνει, δεδομένου ότι η φύση μας έχει εφοδιάσει με πρωταρχικά με μηχανισμούς παραγωγής γνώσεων μόνο χρήσιμων για την επιβίωσή μας. Η υπό όρους επαφή μας με τη γνώση, περιχαρακώνει τα όρια της εμπειρίας μας: μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την ύλη που μας περιβάλλει και για τον νου μας, δεδομένου ότι βιώνουμε τα αποτελέσματα της μεταξύ τους αλληλεπίδρασης. Η γνώση επομένως, ορίζεται και ορίζει την εμπειρία: την εμπειρία των αισθητικών μορφών, και την εμπειρία των εννοιών. Και η ειδική κατηγορία του νου που μας ωθεί να μεταβάλλουμε τις δυνάμεις του περιβάλλοντος σύμφωνα με τις επιδιώξεις μας είναι η βούληση, η οποία στη γενίκευσή της παράγει ηθική. Επομένως η βούληση καθοδηγεί την εμπειρία μας να κατακτά ό,τι είναι χρήσιμο για το συμφέρον του ατόμου και κατ’ επέκταση του είδους. Και πώς ο άνθρωπος οριοθετεί τα τις γνώσεις του; Οι νόμοι των φαινομένων, δεν είναι παρά τα αισθητικά αποτελέσματα των ενορατικών βεβαιοτήτων προς ορισμένες αρχές, οι οποίες μας φαίνονται αδιαπραγμάτευτες: η εναλλαγή ημέρας-νύχτας, η εναλλαγή των εποχών, η πορεία του χρόνου προς τα εμπρός, αποτελούν εμπειρικές επιβεβαιώσεις που αποδεχόμαστε, προκειμένου να προδιαγράψουμε τις ζωές, τα έργα μας και να περιχαρακώσουμε τα όρια των βουλήσεων και των πράξεών μας. Τι γίνεται όμως όταν η ίδια η νόηση ανατρέπει αυτούς τους κανόνες θέτοντας τη λογική υπεράνω της αισθητικής εποπτείας; Η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να είναι βέβαιη για τη σχετικότητα του χώρου και του χρόνου μέσα στον οποίο υπάρχουμε και κινούμαστε. Ο χρόνος, παρόλο που είναι σχετικός, εντούτοις η κίνησή του γίνεται αντιληπτή από τις αισθήσεις μας ως σταθερή, με μονογραμμική πορεία προς τα εμπρός∙ λειτουργεί δηλαδή, η κίνηση στον χρόνο, ως κριτήριο εντοπισμού της θέσης μας στον τρισδιάστατο χώρο· απαντά, επομένως ο υπολογισμός του χρόνου, στο ερώτημα πότε, σε σχέση με το ερώτημα που∙ και αντίστροφα: ο υπολογισμός του χώρου απαντά στο ερώτημα που, σε σχέση με το πότε. Η σχετικότητα του χώρου και του χρόνου είναι -πέρα για πέρα- πραγματική, όσο πραγματική είναι η κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο. Πρόκειται για μία αλήθεια η οποία, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή από τις αισθήσεις, αλλά μόνον από τη λογική. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε αισθητικά την σχετικότητα του χώρου και του χρόνου∙ ενός χρόνου που στρεβλώνεται, που δεν έχει αρχή, τέλος, που κινείται προς κάθε κατεύθυνση∙ και αντίστοιχα ενός χώρου αεικίνητου, ασταθή, και άμορφου. Πώς μπορεί να περιγραφεί μία τέτοια πραγματικότητα; Η απάντηση είναι ότι δεν μπορεί· και δεν μπορεί, γιατί, η αισθητική εποπτεία μας είναι κατασκευασμένη να αναγνωρίζει μόνο τρισδιάστατες μορφές. Η διαπίστωση ότι ο νους έχει την τάση να υπερβαίνει τα στενά δεσμά της αισθητικής εποπτείας, αν και φιλοσοφικά παραπέμπει στις πλατωνικές Ιδέες και το παράδειγμα του Σπηλαίου, εντούτοις ωθεί προς μία κατεύθυνση εντελώς διαφορετική από εκείνη της μεταφυσικής: στην κατεύθυνση μιας απαίτησης για διεύρυνση των ορίων της αισθητικής εποπτείας υπό την κατεύθυνση των λογικών συμπερασμάτων. Μπορεί, ωστόσο, ο άνθρωπος να υπερβεί τα εμπειρικά όρια των αισθητικών πληροφοριών και να κατανοήσει την βαθύτερη πραγματικότητα της εννοιολογικής γνώσης; Συνδυάζοντας αισθητικές μορφές, η φαντασία μπορεί να σχηματίζει ό, τι σύνθεση επιθυμεί: απλή, πολύπλοκη, αλλόκοτη, υπερβολική, ακόμη και νοσηρή ή αποτρόπαιη, αρκεί η πρώτη ύλη που χρησιμοποιεί να προέρχεται από το περιβάλλον της επιβεβαιωμένης αισθητικής εποπτείας. Πέρα από αυτά τα όρια, ο νους μας δεν μπορεί να αναγνωρίζει, να φαντάζεται, να συλλογίζεται. Πώς όμως η -επίσης ασύλληπτη για το νου μας- έννοια του απείρου γινόταν κατανοητή αιώνες πριν ανακαλυφθεί η θεωρία της σχετικότητας; Η κατανόηση της έννοιας του απείρου δεν αφορά στην εμπειρία της πραγματικότητας, αλλά στον τρόπο τακτοποίησης και υπολογισμού των όρων της με βάση τη οργάνωση συγκεκριμένων αισθητικών σημείων που αντιστοιχούν στη λογική γνώση: των αριθμών και των συμβόλων τους. Από τη μαθηματική σύνθεση εξαρτάται η λογική πορεία προς την απόδειξη. Όλοι οι αριθμοί εκφράζονται σύμφωνα με τα κριτήρια που εμείς επιλέγουμε. Μπορούμε ωστόσο να φανταστούμε άπειρους αριθμούς; Η απάντηση είναι όχι. Ο νους μας δεν είναι προγραμματισμένος να αποσαφηνίζει αισθητικά το άπειρο, επομένως δεν μπορεί ούτε να το φαντάζεται. Τότε, εφόσον δεν μπορούμε να φανταζόμαστε το άπειρο και -ως εκ τούτου- να το εκφράζουμε αισθητικά, πώς είναι δυνατό να συζητάμε για αυτό; Το γεγονός ότι δεν έχουμε αισθητική γνώση της του άπειρου, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να υποθέσουμε την ύπαρξή του. Επειδή η υπόθεση, ως διασκεπτική ενέργεια, αφορά καθαρά στην εννοιολογική γνώση, έπεται πως ό, τι υποθέτουμε, πρέπει να είμαστε σε θέση να το αποδεικνύουμε ή να το απορρίπτουμε, με βάση τη λογική. Πώς όμως ο θεωρητικός νους, μπορεί να λειτουργήσει κατευθείαν στο επίπεδο της λογικής, χωρίς προηγουμένως να έχει σχηματίσει το αισθητικό περίγραμμα, δηλαδή την μορφή του αποτελέσματος και της πορείας του προς αυτό; Η απάντηση είναι ότι το λογικό επίπεδο του νου μας μπορεί να υποθέσει χωρίς να μορφοποιήσει, εφόσον αντικαταστήσει τις αισθητικές μορφές με σύμβολα, με αισθητικο-λογικές παραστάσεις, που στην σύνθεσή τους μπορούν να περιχαρακώσουν λογικά τα όρια της ιδέας που υποθέτουμε. Οι παραστάσεις αυτές είναι οι αριθμοί και τα σύμβολά τους, ενώ η σύνθεσή τους είναι η μαθηματική πράξη. Είναι προφανές ότι η μαθηματική ανάλυση, εφόσον οδηγεί σε λογικά συμπεράσματα συνιστά γλώσσα, δηλαδή σύμβαση συνεννόησης, η οποία εξαρτάται από την ειδική γνώση των κανόνων της. Και πώς λειτουργεί η αισθητική γνώση στο επίπεδο αυτό; Η μαθηματική υπόθεση δεν περιέχει το προγνωστικό αισθητικό κριτήριο του αποτελέσματός της, επομένως, ουδόλως ενδιαφέρεται για την έκφραση. Η μαθηματική γλώσσα εικονοποιείται και αποτυπώνεται διαμέσου μορφών, η σύνθεση των οποίων γενικεύεται αναφορικά προς έναν συγκεκριμένο σκοπό: εκείνον της απόδειξης. Είναι επομένως, οι αριθμοί και τα μαθηματικά σύμβολα αισθητικά μεταδοτές μορφές, προσανατολισμένες να ολοκληρώνουν την λογική απαίτηση. Και η βούληση δίνει την εντολή στον θεωρητικό νου να περιορίζει κάθε αυθορμητισμό, ώστε οι μαθηματικές μορφές να προσανατολίζονται μόνο προς τον λογικό σκοπό της απόδειξης. Παρόλο λοιπόν που οι αριθμοί και τα μαθηματικά σύμβολα περιέχουν την αισθητική βεβαιότητα που παράγεται από την ενέργεια της απεικόνισής τους, σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνουν αισθητικά την γνώση του μαθηματικού αποτελέσματος. Η διασκεπτική ενέργεια, επομένως, όταν λειτουργεί μαθηματικά, δεν μπορεί να φανταστεί το αποτέλεσμά της, παρά μόνο να το διατυπώσει αριθμητικά. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ίδιοι οι αριθμοί, παρόλο που αναφέρονται στην πραγματικότητα, εντούτοις δεν αποτελούν πρωτογενείς μορφές ζώσας εμπειρίας, αλλά δευτερογενείς μορφές συμβάσεων διευθέτησής της, δηλαδή αναπαραστάσεις εμπειριών. Επομένως: δεν μπορούμε να φανταστούμε ένα μαθηματικό αποτέλεσμα, παρά μόνο να οδηγηθούμε λογικά σε αυτό, δεδομένου ότι δεν μπορούμε να έχουμε αισθητική γνώση των μαθηματικών υπολογισμών, αλλά μόνον αισθητική γνώση της εικονικής αναπαράστασής τους και εμπειρία της εφαρμογής των αποτελεσμάτων τους. Για παράδειγμα: όταν σκέφτομαι την πράξη 2 x 2 = 4, κατανοώ τον υπολογισμό, συμπεραίνω λογικά ότι με τον ίδιο τρόπο 4 x 4 = 16 και, κατ’ επέκταση, φαντάζομαι την εφαρμογή της αρχής του πολλαπλασιασμού σε ολόκληρο το φάσμα της εμπειρίας μου· μπορώ μάλιστα λειτουργώντας αντίστροφα, να φανταστώ τη μαθηματική πράξη της διαίρεσης. Παρόλο όμως, που, σε αλληλεπίδραση με τη βούληση μπορώ να προσανατολίσω τη λογική μου στην αποκάλυψη και άλλων μαθηματικών αναλογιών, δεν μπορώ να διαισθανθώ το αποτέλεσμά τους, παρά μόνο να το υπολογίσω, να το συσχετίσω δηλαδή με αντίστοιχες αναλογίες και να το διατυπώσω-περιγράψω με βάση τη μαθηματική απεικόνιση. Το ερώτημα είναι εάν, στον μαθηματικό συλλογισμό περιορίζεται η χρησιμότητα της εκφραστικής δραστηριότητας σε ένα σημείο καθαρά απεικονιστικό, και είναι η βεβαιότητα του συμπεράσματος ό, τι ρυθμίζει τις βουλήσεις των υποκειμένων προς την κατεύθυνση της μεταβολής της πραγματικότητας. Ο νους υποθέτει ένα αποτέλεσμα και πηγαίνει προς αυτό, όχι βάσει μορφών ή εκφράσεων, αλλά βάσει αποδεικτικών κανόνων: οι μαθηματικοί κανόνες, σε αντίθεση με τους κανόνες της λογικής που προϋποθέτουν την αλήθεια του κριτηρίου της αισθητικής εποπτείας, μπορούν να προχωρήσουν σε λογικές συνθέσεις και ανασυνθέσεις, χωρίς να γνωρίζουν ενορατικά την πορεία προς το αποτέλεσμα. Το έλλειμμα της αισθητικής βεβαιότητας όπως είπαμε, αναλαμβάνουν οι αριθμοί και τα μαθηματικά σύμβολα, τα οποία προσλαμβάνονται από το νου ως καθολικά αναγνωρισμένες ποιότητες, ως γλώσσα. Απομακρύνοντας την φιλοσοφία από τον παλιό θεωρητικό μανδύα των κατηγοριών μπορεί, ο καθαρός νους, να θέσει τα θεμέλια για μία νέα βάση, η οποία θα αντέχει στα συμπεράσματα της μαθηματικής σχετικότητας. Μία τέτοια κατεύθυνση θα απομάκρυνε την αισθητική αλλά και την ηθική φιλοσοφία από τον από τον εφιάλτη της αποπραγματοποίησης. Πράγματι λοιπόν, η επιστημονική γνώση μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή λογικών συμπερασμάτων ανεξάρτητα και όχι δίπλα στην αισθητική εποπτεία, όπως μέχρι σήμερα παραδέχεται η φιλοσοφία. Η αισθητική εποπτεία, παρόλο που αποτελεί ανεξάρτητη μορφή γνώσης, δεν μπορεί να δημιουργήσει μορφές πέρα από τα όρια των αισθήσεων, επομένως δεν μπορεί να ακολουθήσει τις επιστημονικές αρχές. Ωστόσο, το ότι η λογική υπερισχύει των αισθήσεων -βάζοντας έτσι ερωτηματικό στα όσα μέχρι σήμερα συζητάμε σε φιλοσοφικό επίπεδο γύρω από την αισθητική εποπτεία- δεν είναι ενδεικτικό του γεγονότος, ότι η φιλοσοφία έχει πάψει πλέον στην ολότητά της, να αποτελεί την θεωρητική μήτρα της επιστήμης. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι η απάντηση στο λεγόμενο καρτεσιανό παράδοξο που έχουμε ήδη αναφερθεί, ως σημείο κορύφωσης της διαμάχης μεταξύ μονισμού και δυϊσμού, δόθηκε κυρίως από φιλοσόφους, Γάλλους εγκυκλοπαιδιστές και οι Γερμανούς υλιστές, οι θέσεις των οποίων οδήγησαν σταδιακά στην αποπνευματοποίηση της νόησης. Ήρθε λοιπόν η στιγμή που η φιλοσοφία πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία, επανεκκινώντας τις αρχές της επινοώντας νέες κατηγορίες ή νέους συσχετισμούς κατηγοριών, με βάση τα αδιαπραγμάτευτα πορίσματα της επιστήμης. Υποστηρίζουμε το σημείο αυτό ανατρέχοντας δειγματοληπτικά σε κάποιες εύστοχες παρατηρήσεις επιστημόνων, ο εννοιολογικός προσανατολισμός των οποίων εμπίπτει και στην μελέτη του φάσματος των φιλοσοφικών προοπτικών. Ξεκινάμε με την παραδοχή του βιολόγου-ζωολόγου Nikolaas Tinbergen (1907-1988), ότι η ηθολογία, ως μελέτη της συμπεριφοράς των ζώων και των ανθρώπων, δεν έχει ακόμη αποδείξει ότι η επίδραση του περιβάλλοντος μπορεί να επηρεάσει τις συμπεριφορές πέρα από τα όρια των φυσικών καταβολών μας. Αποφεύγοντας τη θετικιστική προοπτική και ανοίγοντας ένα μονοπάτι συνεργασίας μεταξύ θετικών και ανθρωπιστικών επιστημών, ο Ολλανδός ζωολόγος παραδέχεται ότι, ένα τέτοιο ενδεχόμενο -το οποίο πρέπει να εξεταστεί σε σχέση με την εξελικτική θεωρία- αφορά στους κλάδους της φυσιολογίας, της ψυχολογίας και εν γένει των ανθρωπιστικών επιστημών. Ωστόσο, συμπληρώνουμε εδώ, ότι παρόλες τις γενικές αρχές τους, βιολογία και θετικές επιστήμες δεν μπορούν να εισδύσουν στον πυρήνα της ατομικότητας καθενός. Σε όλα τα βιολογικά είδη, η μελέτη της ατομικής αντίδρασης στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος είναι αρκετή ώστε να συναχθούν συμπεράσματα αντιπροσωπευτικά για το σύνολο του είδους. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει για τον άνθρωπο, δεδομένου ότι η ατομικότητά του αποτελεί ξεχωριστή, προσωποποιημένη παρουσία, συνειδητά ολοκληρωμένη ψυχική, σωματική και νοητική οντότητα. Έργο δε, της ανθρώπινης ατομικότητας είναι η παραγωγή γνώσεων, με βάση το προσωπικό αισθητήριο και η μετάδοσή της στο περιβάλλον της ομάδας. Το γεγονός ότι η ομάδα μπορεί να αναγνωρίζει την αλήθεια των ατομικών γνώσεων και να θεμελιώνει στην βάση της καθολικές εννοιλογικές αρχές, αποτελεί πάγια φιλοσοφική θέση γύρω από το γεγονός ότι οι συμπεριφορές, δεν προϋπάρχουν του νου, αλλά εξελίσσονται, η δε ομοιότητά τους δεν οφείλεται σε μία ακαθόριστη λογική οντότητα που υφίσταται ανεξάρτητα από την ατομική υπόσταση του προσώπου που σκέπτεται και βούλεται, αλλά εξελίσσεται επιλεκτικά μέσα από συνειδητές διεργασίες επιβιωμάτων και αναβιώσεων. Η θέση τουTinbergen και στην επικαιροποιείται και επαληθεύεται σαράντα περίπου έτη μετά από τον Ζωολόγο Richard Dawkins. Αναφερόμενος κυρίως στο επίπεδο της σχέσης μεταξύ Ηθολογίας και Ανθρωπιστικών Επιστημών ο Dawkins επισημαίνει ήδη από τις πρώτες γραμμές του έργου του Εγωιστικό Γονίδιο, την αναγκαιότητα συνεργασίας μεταξύ των δύο παραπάνω κλάδων, σημειώνοντας ότι οι Θετικές Σχολές των Πανεπιστημίων, δεν καταπιάνονται με τη φιλοσοφική αξία της Ζωολογίας· και αντίστροφα, ότι οι Σχολές των Ανθρωπιστικών Επιστημών δεν αναφέρονται στα συμπεράσματα της σύγχρονης επιστήμης. Ίσως λοιπόν, το γεγονός ότι η μελέτη λογικών συμπερασμάτων σύμφωνα με το εννοιολογικό κριτήριο της επιστήμης, στην εξέλιξή του δημιουργεί μία νέα ανάγκη εξισορρόπησης του προλογικού-αισθητικού και λογικού επιπέδου του νου μας, αρχικά όχι με βάση την κατανόηση των μορφών, αλλά της δημιουργίας ενός κοινωνικο-πολιτισμικού περιβάλλοντος, ικανού να υποδεχτεί απροκατάληπτα και χωρίς πολιτισμικό δέος, τις επιστημονικές αλήθειες. Μπορεί κάτι τέτοιο να καταστεί εφικτό; Εφόσον η ανθρώπινη διάνοια μπορεί να ξεπερνά την εμπειρία της υπολογίζοντας διαστάσεις πέρα από τα όριά της, σημαίνει ότι είναι προγραμματισμένη από τη φύση να λειτουργεί στο επίπεδο αυτό. Και ο νους μας, όντας αρχή που αυτοκαθορίζεται αλλά και εξελίσσεται, αποτελεί το αίτιο των προβλημάτων που θέτει στον εαυτό του. Άλλωστε οι φιλοσοφικές κατηγορίες όπως τις έχουμε κατατάξει σε αισθητική, λογική, ατομική-βουλητική και ηθική, είναι όροι προσαρμοσμένοι στις ανάγκες του φιλοσοφικού συστήματος και όχι το ίδιο το φιλοσοφικό σύστημα. Παρόλο λοιπόν που φαίνονται πεπερασμένες και οικουμενικές, οι λογικές λειτουργίες υπόκεινται στις αρχές της οργάνωσης και δημιουργούν απεριόριστους αριθμούς ειδικών ταξινομήσεων. Ολοκληρώνουμε λοιπόν αφήνοντας ανοικτή την παρακαταθήκη των Tinmbergen και Dawkins και την από κοινού επισήμανσή τους, όσον αφορά στην προσέγγιση της Επιστήμης από την Φιλοσοφία και αντίστροφα. Η επισήμανση-πρόταση αυτή αφορά στην εξέταση του ρόλου των συμπερασμάτων της επιστήμης ως κριτηρίου διαμόρφωσης συμπεριφορών, αλλά και διεύρυνσης των ορίων του νου, σε μία ολότελα διαφορετική βάση από αυτές που έχουν ακολουθηθεί μέχρι σήμερα: στη βάση της δημιουργίας νέων ευκαιριών για φυσική επιλογή. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1) Γρηγόρης Γκιζέλης, Το πολιτισμικό σύστημα, ο σημειωτικός και επικοινωνιακός χαρακτήρας του, εκδόσεις Γρηγορόπουλος, Αθήνα, 1980. 2) Benedetto Croce, Estetica come scienza dell’ espressione e linguistica generale, Adelphi, Milano, 2005 (seconda edizione). 3) Dawkins Richard, Το εγωιστικό γονίδιο, μετάφραση-επιμέλεια-εισαγωγή στην ελληνική έκδοση, Μαργαρίτης Λουκάς, Τσουκαλαδάκης Αθανάσιος, φιλολογική επιμέλεια Μπουκάλας Παντελής, εκδόσεις Σύναλμα, Αθήνα, 1988. 4) Hume David, Κείμενα αυτοβιογραφικά, γνωσιολογικά, ηθικά, μετάφραση Μ. Γούναρη, Χ. Μησοπούλου, εισαγωγή-επιμέλεια Μαρία Πουρνάρη, εκδόσεις Εκκρεμές, Αθήνα, 2006. 5) Victor Kraft, Ο κύκλος της Βιέννης και η γέννηση του νεοθετικισμού, εκδόσεις Γνώση, Αθήνα, 1986. 6) Θεοδόσης Πελεγρίνης, Ηθική φιλοσοφία, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, β΄ έκδοση, Αθήνα, 1997. 7) Θεοδόσης Πελεγρίνης, Οι πέντε εποχές της φιλοσοφίας, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, β΄έκδοση, Αθήνα, 1997. 8) Nikolaas Tinbergen et al, Ηθολογία, «Επιστημονική Σκέψη 1900-1960», επιμέλεια R. Harré, μετάφραση Δημοσθένης Κούρτοβικ, εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα, 1982. 9) Windelband W., Heimsoeth H., Εγχειρίδιο της Ιστορίας της Φιλοσοφίας, Β΄ Τόμος. «Η Μεσαιωνική Φιλοσοφία - η φιλοσοφία της Αναγέννησης - η φιλοσοφία του Διαφωτισμού», μετάφραση Ν. Σκουτερόπουλος, Γ΄ ανατύπωση, εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα, 2003. 10) John Z. Young, Ο εγκέφαλος και οι φιλόσοφοι, Εκδόσεις Κάτοπτρο, Μετάφραση Μυρτώ Αντωνοπούλου, Αθήνα, 1991. (shrink)

In connecting embodied, embedded, extended, and enactive (4E) cognition with affectivity and emotions, the framework of “situated affectivity” has recently emerged. This framework emphasizes the interactions between the emoter and the environment in the unfolding of our affective lives (Colombetti and Krueger 2015; Griffiths and Scarantino 2009; Piredda 2022; Stephan and Walter 2020). In the last decades, there has also been a growing interest in the philosophical analysis of technology and artifacts (Houkes and Vermaas 2010; Margolis and Laurence 2007; Preston (...) 2022). The aim of this special issue is to foster the interaction between philosophical reflections on affectivity and those on technology, further developing this fruitful borderland (Clowes et al. 2021; Colombetti 2020; Fasoli 2018; Krueger and Osler 2019; Heersmink 2018; Piredda and Candiotto 2019; Piredda 2020; Viola 2021). -/- . (shrink)

Number words seemingly function both as adjectives attributing cardinality properties to collections, as in Frege’s ‘Jupiter has four moons’, and as names referring to numbers, as in Frege’s ‘The number of Jupiter’s moons is four’. This leads to what Thomas Hofweber calls Frege’s Other Puzzle: How can number words function as modifiers and as singular terms if neither adjectives nor names can serve multiple semantic functions? Whereas most philosophers deny that one of these uses is genuine, we instead argue that (...) number words, like many related expressions, are polymorphic, having multiple uses whose meanings are systematically related via type shifting. (shrink)

We reflect on a decade of Responsible Research and Innovation (RRI) as a discourse emerging from the European Commission (EC) 10 years ago. We discuss the foundations for RRI, its emergence during the Seventh Framework programme and its subsequent evolution during Horizon 2020. We discuss how an original vision for RRI became framed around five so-called ‘keys’: gender, open access, science communication, ethics and public engagement. We consider the prospects for RRI within the context of the EC’s Open Science agenda (...) and Horizon Europe programme, before closing with some reflections on the contribution RRI has made to debates concerning the relationship between science, innovation and society over the last decade. (shrink)

We reflect on a decade of Responsible Research and Innovation (RRI) as a discourse emerging from the European Commission (EC) 10 years ago. We discuss the foundations for RRI, its emergence during the Seventh Framework programme and its subsequent evolution during Horizon 2020. We discuss how an original vision for RRI became framed around five so-called ‘keys’: gender, open access, science communication, ethics and public engagement. We consider the prospects for RRI within the context of the EC’s Open Science agenda (...) and Horizon Europe programme, before closing with some reflections on the contribution RRI has made to debates concerning the relationship between science, innovation and society over the last decade. (shrink)

Any intermediate propositional logic can be extended to a calculus with epsilon- and tau-operators and critical formulas. For classical logic, this results in Hilbert’s $\varepsilon $ -calculus. The first and second $\varepsilon $ -theorems for classical logic establish conservativity of the $\varepsilon $ -calculus over its classical base logic. It is well known that the second $\varepsilon $ -theorem fails for the intuitionistic $\varepsilon $ -calculus, as prenexation is impossible. The paper investigates the effect of adding critical $\varepsilon $ - (...) and $\tau $ -formulas and using the translation of quantifiers into $\varepsilon $ - and $\tau $ -terms to intermediate logics. It is shown that conservativity over the propositional base logic also holds for such intermediate ${\varepsilon \tau }$ -calculi. The “extended” first $\varepsilon $ -theorem holds if the base logic is finite-valued Gödel–Dummett logic, and fails otherwise, but holds for certain provable formulas in infinite-valued Gödel logic. The second $\varepsilon $ -theorem also holds for finite-valued first-order Gödel logics. The methods used to prove the extended first $\varepsilon $ -theorem for infinite-valued Gödel logic suggest applications to theories of arithmetic. (shrink)

David Rosenthal explains conscious mentality in terms of two independent, though complementary, theories—the higher-order thought (“HOT”) theory of consciousness and quality-space theory (“QST”) about mental qualities. It is natural to understand this combination of views as constituting a kind of representationalism about experience—that is, a version of the view that an experience’s conscious character is identical with certain of its representational properties. At times, however, Rosenthal seems to resist this characterization of his view. We explore here whether and to what (...) extent it makes sense to construe Rosenthal’s views as representationalist. Our goal is not merely terminological—discerning how best to use the expression ‘representationalism’. Rather, we argue that understanding Rosenthal’s account as a kind of representationalism permits us not only to make sense of broader debates within the philosophy of mind, but also to extend and clarify aspects of the view itself. (shrink)

This paper discusses the nature of, problems for, and benefits delivered by fictionalist strategies in metaphysics.

One of the most promising theories of consciousness currently available is higher-order thought (“HOT”) theory, according to which consciousness consists in having suitable HOTs regarding one’s mental life. But critiques of HOT theory abound. We explore here three recent objections to the theory, which we argue at bottom founder for the same reason. While many theorists today assume that consciousness is a feature of the actually existing mental states in virtue of which one has experiences, this assumption is in tension (...) with the underlying motivations for HOT theory and arguably false. We urge that these objections, though sophisticated, trade on this questionable conception of consciousness, thereby begging the question against HOT theory. We then explain how HOT theory might instead understand consciousness. (shrink)

Emotion development research centrally concerns capacities to produce emotions and to think about them. We distinguish these enterprises and consider a novel account of how they might be related. On one recent account, the capacity to have emotions of various kinds comes by way of the acquisition of emotion concepts. This account relies on a constructionist theory of emotions and an embodied theory of emotion concepts. We explicate these elements, then raise a challenge for the approach. It appears to be (...) incompatible with various familiar ways in which cognitions about one’s own emotions can come apart from episodes of emotion. (shrink)

In the present paper, these authors argue on actual reasons why Hilbert’s axiomatic program to unify gravitation theory and electromagnetism failed completely. An outline of plausible resolution of this problem is given here, based on: a) Gödel’s incompleteness theorem, b) Newton’s aether stream model. And in another paper we will present our calculation of receding Moon from Earth based on such a matter creation hypothesis. More experiments and observations are called to verify this new hypothesis, albeit it is inspired from (...) Newton’s theory himself. (shrink)

यह दोनों अद्भुत और फिटिंग है कि इस विशाल, शब्दजाल से लदी (इस पुस्तक को वास्तव में एक शब्दकोष की जरूरत है!), भारी शैक्षणिक काम शिक्षित की दुनिया में एक सबसे अच्छा विक्रेता बन गया है. एक शब्दजाल जानने के लिए समर्पित किया जाना है और फिर पाठ के 551 पृष्ठों और नोटों के 238 पृष्ठों के माध्यम से हल. एम,हम बार बार कहा जाता है कि यह सिर्फ क्या आ रहा है की एक रूपरेखा है! हालांकि वह गंभीर रूप (...) से तीन आंदोलनों की ज्यादतियों की आलोचना करता है, यह एक विरचनात्मक और New आयु रहस्यमय और धर्म, दर्शन और व्यवहार विज्ञान के एक बहुत उदार, आध्यात्मिक दृष्टिकोण से व्यवहार विज्ञान है अर्थात्, डेसन, पीएम और गुट निरपेक्षता, उग्र समानतावाद और वैज्ञानिक विरोधी बौद्धिकता के बिना। वह कुछ विस्तार में दर्शन, मनोविज्ञान, समाजशास्त्र और धर्म के विभिन्न दुनिया विचारों का विश्लेषण करती है, (ज्यादातर) देखभाल और brill iance के साथ उनके घातक रिडक्शनिस्ट खामियों को उजागर,लेकिन स्रोतों वह विश्लेषण के अधिकांश लगभग कोई प्रासंगिकता के आज कर रहे हैं. वे शब्दावली और अवधारणाओं है कि पहले से ही पुराने थे जब वह शोध और 20 साल पहले लिख रहा था का उपयोग करें. एक शब्दजाल के अंतहीन पन्नों के माध्यम से dig है - Habermas, कांत, Emerson, जंग et alias की चर्चा से लदी. मोती को पाने के लिए. तुम बुरा लेखन, उलझन में और पुराने विचारों और अप्रचलित शब्दजाल का एक भयानक नमूना मिलता है. यदि एक एक अच्छा वर्तमान शिक्षा है, यह doubly इस पुस्तक को पढ़ने के लिए दर्दनाक है (और मानव व्यवहार पर सबसे अधिक लेखन). दर्दनाक है क्योंकि यह बहुत अत्याचार और भ्रामक है, और फिर जब आप को एहसास कितना आसान यह आधुनिक मनोविज्ञान और दर्शन के साथ है. शब्दावली और विचारों को भयावह रूप से भ्रमित और दिनांकित कर रहे हैं (लेकिन Wilber में कम तो अपने स्रोतों की तुलना में अपने विश्लेषण). इस पुस्तक और इसके स्रोतों के अधिकांश होगा मनोविज्ञान ग्रंथों, हालांकि लेखकों के अधिकांश यह पता नहीं था. यह मानव व्यवहार और तर्क के बारे में है कि हम क्यों सोचते हैं और जिस तरह से हम करते हैं और कैसे हम भविष्य में बदल सकता है कार्य. लेकिन (हाल ही में जब तक इस तरह के सभी चर्चा की तरह) explanations में से कोई भीवास्तव में स्पष्टीकरण कर रहे हैं, और इसलिए वे मानव व्यवहार में कोई अंतर्दृष्टि दे. कोई भी शामिल मानसिक तंत्र पर चर्चा करता है. यह वर्णन कैसे एक कार काम करता है बीवाईस्टीयरिंग व्हील और धातु और इंजन, ईंधन या ड्राइव ट्रेन के किसी भी ज्ञान के बिना रंग पर चर्चा की तरह है. वास्तव में, व्यवहार के सबसे पुराने स्पष्टीकरण की तरह, ग्रंथों बोलीघ यहाँ और Wilber द्वारा comments अक्सर बातें वे स्वीकारकरते हैं की किस प्रकार के लिए और अधिक दिलचस्प हैं (औरछोड़!) स्पष्टीकरण के रूप में, और तर्क टीहे का उपयोग करें की तरह, वास्तविक सामग्री के लिए की तुलना में. यदि एक दर्शन और संज्ञानात्मक और विकासवादी मनोविज्ञान पर है, इस के अधिकांश पुरातन है. लगभग हर किसी की तरह (स्कॉलर और सार्वजनिक एक जैसे-ई.छ., Dennett स्वतंत्रता विकसित और अन्य पुस्तकों की मेरी समीक्षा देखें), वह समझ में नहीं आता कि धर्म और नैतिकता की मूल बातें - वास्तव में सभी मानव व्यवहार, हमारे जीन में क्रमादेशित रहे हैं. अपने आप को समझने में एक क्रांति हो रही थी जब वह अपनी कई किताबें लिख रहा था और यह उसे पारित कर दिया. आधुनिक दो systems दृश्यसे मानव व्यवहार के लिए एक व्यापक अप करने के लिए तारीख रूपरेखा इच्छुक लोगों को मेरी पुस्तक 'दर्शन, मनोविज्ञान, मिनडी और लुडविगमें भाषा की तार्किक संरचना से परामर्श कर सकते हैं Wittgenstein और जॉन Searle '2 एड (2019). मेरे लेखन के अधिक में रुचि रखने वालों को देख सकते हैं 'बात कर रहेबंदर- दर्शन, मनोविज्ञान, विज्ञान, धर्म और राजनीति पर एक बर्बाद ग्रह --लेख और समीक्षा 3 एड (2019) और आत्मघाती यूटोपियान भ्रम 21st मेंसदी 4वें एड (2019) . (shrink)

Questo non è un libro perfetto, ma è unico, e se scorri le prime 400 pagine o giù di lì, le ultime 300 (circa 700) sono un buon tentativo di applicare ciò che è noto sul comportamento ai cambiamenti sociali nella violenza e nelle maniere nel tempo. L'argomento di base è: come fa la nostra genetica a controllare e limitare il cambiamento sociale? Sorprendentemente non riesce a descrivere la natura della selezione dei parenti (idoneità inclusiva) che spiega gran parte della (...) vita sociale animale e umana. Egli manca anche (come quasi tutti) manca di un quadro chiaro per descrivere la struttura logica della razionalità (termine preferito di John Searle) che preferisco chiamare la Psicologia descrittiva del Pensiero dell'Ordine Superiore (DPHOT). Avrebbe dovuto dire qualcosa sui molti altri modi di abusare e sfruttare le persone e il pianeta, dal momento che questi sono ora molto più gravi da rendere quasi irrilevanti altre forme di violenza. Estendere il concetto di violenza per includere leconseguenze globali a lungoterminedella replicazione dei geni diqualcuno, e avere una comprensione della natura di come funziona l'evoluzione (cioè la selezione dei parenti) fornirà una prospettiva molto diversa sulla storia, gli eventi attuali e come le cose probabilmente andranno nei prossimi centinaia di anni. Si potrebbe iniziare notando che la diminuzione della violenza fisica nel corso della storia è stata abbinata (e resa possibile) dallo stupro spietato in costante aumento del pianeta (cioè dalla distruzione del futuro del proprio discendente).’ Pinker (come la maggior parte delle persone) è spesso distratto dalle superficialità della cultura quando è la biologia che conta. Guarda le mie recenti recensioni di Wilson 'The Social Conquest of Earth' e 'SuperCooperators' di Nowak e Highfield qui e in rete per un breve riassunto della vacuità del 'vero altruismo'(selezione di gruppo), e l'operazione di selezione dei parenti e l'inutilità e la superficialità di descrivere il comportamento in termini culturali. Questo è il classico problema della natura/nutrimento e la natura vince nutrita --infinitamente. Ciò che conta veramente è la violenza fatta sulla terra dall'incessante aumento della popolazione e della distruzione delle risorse (a causa della medicina e della tecnologia e della repressione dei conflitti da parte della polizia e dei militari). Circa 200.000 persone in più al giorno (un altro Las Vegas ogni 10 giorni, un'altra Los Angeles ogni mese), le 6 tonnellate o giù di lì di pisolino che vanno in mare / persona / anno – circa l'1% del totale del mondo che scompare ogni anno, ecc. significa che se qualche miracolo accadrà la biosfera e la civiltà crollerà in gran parte durante i prossimi due secoli, e ci sarà fame, violenza e violenza di ogni tipo su scala impressionante. Le maniere, le opinioni e le tendenze delle persone a commettere atti violenti non hanno alcuna importanza a meno che non possano fare qualcosa per evitare questa catastrofe, e non vedo come ciò accadrà. Non c'è spazio per gli argomenti, e nessun punto sia (sì io sono un fatalista), quindi mi limiterò a fare alcuni commenti come se fossero fatti. Non immaginate di avere un'informazione personale nel promuovere un gruppo a spese degli altri. Io sono 78, nonhanno discendenti e non hanno parenti stretti e non si identificano con alcun gruppo politico, nazionale o religioso e considerano quelli a cui appartengo di default come ripugnanti come tutti gli altri. I genitori sono i peggiori nemici della vita sulla Terra e, tenendo la vista generale delle cose, le donne sono violente come gli uomini se si considera il fatto che la violenza delle donne (come la maggior parte di quella fatta dagli uomini) è in gran parte fatta al rallentatore, a distanza nel tempo e nello spazio e per lo più effettuata per procura dai loro discendenti e dagli uomini. Sempre più spesso, le donne portano figli indipendentemente dal fatto che abbiano un compagno e l'effetto di impedire a una donna di riprodursi è in media molto maggiore dell'arresto di un uomo, poiché sono il collo di bottiglia riproduttivo. Si può ritenere che le persone e la loro prole meritino riccamente qualsiasi miseria arrivi la loro strada e (con rare eccezioni) i ricchi e famosi sono i peggiori trasgressori. Meryl Streep o Bill Gates o J.K Rowling e ognuno dei loro figli può distruggere 50 tonnellate di suolo ogni anno per generazioni nel futuro, mentre un contadino indiano e il suo possono distruggere 1 tonnellata. Se qualcuno nega che va bene, e ai loro discendenti dico "Benvenuti all'inferno sulla Terra" (WTHOE). Oggi l'accento è sempre posto sui diritti dell'uomo, ma è chiaro che se si vuole che la civiltà abbia una possibilità, le responsabilità umane devono sostituire i diritti umani. Nessuno ottiene diritti senza essere un cittadino responsabile e la prima cosa che ciò significa è ladistruzione ambientalemi nimal. La responsabilità più fondamentale non è quella dei bambini a meno che la vostra società non vi chieda di produrli. Una società o un mondo che permette alle persone di allevare a caso sarà sempre sfruttato dai geni egoisti fino a quando non crolla (o raggiunge un punto in cui la vita è così orribile che non vale la pena di vivere). Se la società continua a mantenerei diritti umani come primari, ai loro discendenti si può dire con fiducia "WTHOE". Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'Talking Monkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

Hal pertama yang harus kita ingat adalah bahwa ketika mengatakan bahwa Cina mengatakan ini atau Cina melakukan itu, kita tidak berbicara tentang orang-orang Cina, tetapi dari Sosiopat yang mengendalikan PKT - Partai Komunis Cina, yaitu, Tujuh Pikun Sosiopat Pembunuh Berantai (SSSSK) dari Komite Tetap PKT atau 25 anggota Politbiro dll. Rencana PKT untuk WW3 dan dominasi total ditata cukup jelas dalam publikasi dan pidato pemerintah Cina dan ini adalah "China Dream" Xi Jinping. Ini adalah mimpi hanya untuk minoritas kecil (mungkin (...) beberapa lusin sampai beberapa ratus) yang memerintah Cina dan mimpi buruk bagi orang lain (termasuk 1,4 miliar Cina). 10 miliar dolar per tahun memungkinkan mereka atau boneka mereka untuk memiliki atau mengontrol surat kabar, majalah, saluran TV dan radio dan menempatkan berita palsu di sebagian besar media utama di mana-mana setiap hari. Selain itu, mereka memiliki tentara (mungkin jutaan orang) yang troll semua media menempatkan lebih banyak propaganda dan menenggelamkan komentar yang sah (tentara 50 sen). Selain melucuti sumber daya dunia ke-3, dorongan utama Belt and Road Initiative multi-triliun dolar adalah membangun pangkalan militer di seluruh dunia. Mereka memaksa dunia bebas menjadi perlombaan senjata berteknologi tinggi besar-besaran yang membuat perang dingin dengan Uni Soviet tampak seperti piknik. Meskipun SSSSK, dan seluruh militer dunia, menghabiskan jumlah besar pada perangkat keras canggih, sangat mungkin bahwa WW3 (atau keterlibatan yang lebih kecil menjelang itu) akan didominasi perangkat lunak. Hal ini tidak keluar dari pertanyaan bahwa SSSSK, dengan mungkin lebih hacker (coders) bekerja untuk mereka maka seluruh dunia digabungkan, akan memenangkan perang masa depan dengan konflik fisik minimal, hanya dengan melumpuhkan musuh mereka melalui internet. Tidak ada satelit, tidak ada telepon, tidak ada komunikasi, tidak ada transaksi keuangan, tidak ada jaringan listrik, tidak ada internet, tidak ada senjata canggih, tidak ada kendaraan, kereta api, kapal atau pesawat. Hanya ada dua jalan utama untuk menghapus PKT, membebaskan 1,4 miliar tahanan Cina, dan mengakhiri pawai gila ke WW3. Yang damai adalah untuk meluncurkan perang dagang habis-habisan untuk menghancurkan ekonomi Cina sampai militer muak dan sepatu bot keluar PKT. Alternatif untuk mematikan ekonomi Cina adalah perang terbatas, seperti pemogokan yang ditargetkan dengan mengatakan 50 drone termobarik pada Kongres KE-20th PKT, ketika semua anggota top berada di satu tempat, tetapi itu tidak akan terjadi sampai 2022 sehingga seseorang bisa mencapai rapat pleno tahunan. Cina akan diberitahu, sebagai serangan terjadi, bahwa mereka harus meletakkan lengan mereka dan mempersiapkan diri untuk mengadakan pemilihan demokratis atau nuked ke zaman batu. Alternatif lainnya adalah serangan nuklir habis-habisan. Konfrontasi militer tidak dapat dihindari mengingat kursus PKT saat ini. Ini kemungkinan akan terjadi di atas pulau-pulau di Laut Cina Selatan atau Taiwan dalam beberapa dekade, tetapi ketika mereka mendirikan pangkalan militer di seluruh dunia itu bisa terjadi di mana saja (lihat Crouching Tiger dll).). Konflik di masa depan akan memiliki aspek hardkill dan softkill dengan tujuan yang dinyatakan dari PKT untuk menekankan perang siber dengan meretas dan melumpuhkan sistem kontrol dari semua komunikasi militer dan industri, peralatan, pembangkit listrik, satelit, internet, bank, dan perangkat atau kendaraan apa pun yang terhubung ke internet. SS perlahan-lahan fielding array di seluruh dunia berawak dan otonom permukaan dan bawah air kapal selam atau drone mampu meluncurkan senjata konvensional atau nuklir yang mungkin tertidur menunggu sinyal dari Cina atau bahkan mencari tanda tangan kapal ATAU pesawat AS. Sementara menghancurkan satelit kami, sehingga menghilangkan komunikasi antara Amerika Serikat dan pasukan kami di seluruh dunia, mereka akan menggunakan mereka, dalam hubungannya dengan drone untuk menargetkan dan menghancurkan angkatan laut kita saat ini unggul. Tentu saja, semua ini semakin dilakukan secara otomatis oleh AI. Sejauh ini sekutu terbesar PKT adalah partai Demokrat amerika serikat. Pilihannya adalah untuk menghentikan PKT sekarang atau menonton saat mereka memperpanjang penjara Cina di seluruh dunia. Tentu saja, pengawasan universal dan digitalisasi kehidupan kita tidak dapat dihindari di mana-mana. Siapa pun yang tidak berpikir begitu sangat tidak berhubungan. Tentu saja itu adalah optimists yang mengharapkan sosiopat Cina untuk memerintah dunia sementara pesimis (yang melihat diri mereka sebagai realis) mengharapkan sosiopati AI (atau AS seperti yang saya sebut - yaitu, Artificial Stupidity atau Artificial Sociopathy) untuk mengambil alih, mungkin pada tahun 2030 Mereka yang tertarik pada rincian lebih lanjut tentang jalan gila masyarakat modern dapat berkonsultasi dengan karya-karya saya yang lain seperti Suicide by Democracy-an Obituary for America and the World 3rd Edition 2019 and Suicidal Utopian Delusions in the 21st Century: Philosophy, Human Nature and the Collapse of Civilization 5th ed (2019). (shrink)

अमेरिका और दुनिया अत्यधिक जनसंख्या वृद्धि से पतन की प्रक्रिया में हैं, पिछली सदी के लिए यह सबसे अधिक है, और अब यह सब, 3 दुनिया के लोगों के कारण. संसाधनों की खपत और 4 अरब से अधिक ca. 2100 के अलावा औद्योगिक सभ्यता पतन और भुखमरी, रोग, हिंसा और एक चौंका देने वाले पैमाने पर युद्ध के बारे में लाना होगा. पृथ्वी हर साल अपने topsoil के कम से कम 1% खो देता है, तो के रूप में यह 2100 (...) के पास, अपने भोजन की बढ़ती क्षमता के सबसे चला जाएगा. अरबों मर जाएगा और परमाणु युद्ध सब कुछ है, लेकिन कुछ है। अमेरिका में, यह बेहद बड़े पैमाने पर आव्रजन और आप्रवासी प्रजनन द्वारा त्वरित किया जा रहा है, लोकतंत्र द्वारा संभव बनाया दुर्व्यवहार के साथ संयुक्त. भ्रष्ट मानव प्रकृति inexorably अपराध और गरीबी का एक दुःस्वप्न में लोकतंत्र और विविधता के सपने बदल जाता है. चीन अमेरिका और दुनिया को पराजित करना जारी रखेगा, जब तक कि वह स्वार्थ को सीमित करने वाली तानाशाही को बनाए रखता है। पतन का मूल कारण हमारे सहज मनोविज्ञान की अक्षमता को आधुनिक दुनिया के अनुकूल है, जो लोगों को असंबंधित व्यक्तियों के इलाज के लिए की ओर जाता है जैसे कि वे आम हितों था. मानव अधिकारों का विचार एक बुरी कल्पना वामपंथियों द्वारा प्रोत्साहित करने के लिए अनियंत्रित 3 दुनिया मातृत्व द्वारा पृथ्वी की बेरहम विनाश से दूर ध्यान आकर्षित है. यह, बुनियादी जीव विज्ञान और मनोविज्ञान की अज्ञानता के अलावा, आंशिक रूप से शिक्षित जो लोकतांत्रिक समाज को नियंत्रित करने के सामाजिक इंजीनियरिंग भ्रम की ओर जाता है. बहुत कम लोग समझते हैं कि अगर आप किसी और को नुकसान पहुँचाने में आपकी मदद करते हैं, तो मुफ्त दोपहर का भोजन नहीं होता और हर एक वस्तु का उपभोग करने से धरती की मरम्मत से परे नष्ट हो जाती है। नतीजतन, हर जगह सामाजिक नीतियां unsustainable हैं और स्वार्थ पर कड़े नियंत्रण के बिना एक के बाद एक सभी समाज अराजकता या तानाशाही में गिर जाएगी. सबसे बुनियादी तथ्यों, लगभग कभी नहीं उल्लेख किया है, कि अमेरिका या दुनिया में पर्याप्त संसाधनों के लिए गरीबी से बाहर गरीबों का एक महत्वपूर्ण प्रतिशत उठा और उन्हें वहाँ रखने के लिए नहीं कर रहे हैं. ऐसा करने का प्रयास अमेरिका को दिवालिया कर रहा है और दुनिया को नष्ट कर रहा है। भोजन का उत्पादन करने के लिए पृथ्वी की क्षमता दैनिक कम हो जाती है, के रूप में हमारी आनुवंशिक गुणवत्ता करता है. और अब, हमेशा की तरह, अब तक गरीबों का सबसे बड़ा दुश्मन अन्य गरीब है और अमीर नहीं है. नाटकीय और तत्काल परिवर्तन के बिना, वहाँ अमेरिका, या किसी भी देश है कि एक लोकतांत्रिक प्रणाली के बाद के पतन को रोकने के लिए कोई उम्मीद नहीं है. (shrink)

Nel 'Godel's Way' tre eminenti scienziati discutono questioni come l'indecidibilità, l'incompletezza, la casualità, la computabilità e la paracoerenza. Affronto questi problemi dal punto di vista di Wittgensteinian che ci sono due questioni fondamentali che hanno soluzioni completamente diverse. Ci sono le questioni scientifiche o empiriche, che sono fatti sul mondo che devono essere studiati in modo osservante e filosofico su come il linguaggio può essere usato in modo intelligibilmente (che include alcune domande in matematica e logica), che devono essere decise (...) cercando un modo in cui usiamoeffettivamente le parole in particolari contesti. Quando arriviamo a sapere su quale gioco di lingua stiamo giocando, questi argomenti sono visti come domande scientifiche e matematiche ordinarie come tutti gli altri. Le intuizioni di Wittgenstein sono state raramente eguagliate e mai superate e sono pertinenti oggi come lo erano 80 anni fa, quando ha dettato i Libri Blu e Marrone. Nonostante le sue mancanze - in realtà una serie di note piuttosto che un libro finito - questa è una fonte unica del lavoro di questi tre famosi studiosi che hanno lavorato ai bordi sanguinanti della fisica, della matematica e della filosofia per oltre mezzo secolo. Da Costa e Doria sono citati da Wolpert (vedi sotto o i miei articoli su Wolpert e la mia recensione di 'I limiti esterni della ragione' di Yanofsky) dal momento che hanno scritto sul calcolo universale, e tra i suoi numerosi successi, Da Costa è un pioniere della paracoerenza. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

प्रसिद्ध चींटी आदमी ई.ओ. विल्सन हमेशा मेरे नायकों में से एक रहा है - न केवल एक उत्कृष्ट जीवविज्ञानी, लेकिन बुद्धिजीवियों के छोटे और गायब अल्पसंख्यक जो कम से कम हमारी प्रकृति के बारे में सच्चाई पर संकेत करने की हिम्मत है कि दूसरों को समझने में विफल, या insofar के रूप में वेओ समझ , जोर से राजनीतिक expience के लिए बचने के लिए. अफसोस की बात है, वह एक पार्टी के रूप में सबसे कठोर फैशन में अपने लंबे (...) कैरियर को समाप्त कर रहा है विज्ञान पर एक अज्ञानी और अभिमानी हमले के लिए कम से कम अपने हार्वर्ड सहयोगियों केधार्मिक उत्साह से प्रेरित भाग में. यह नीच परिणाम से पता चलता है जब विश्वविद्यालयों धार्मिक समूहों से पैसे स्वीकार करते हैं, विज्ञान पत्रिकाओं तो बड़े नाम है कि वे उचित सहकर्मी की समीक्षा से बचने के द्वारा awed रहे हैं, और जब अहं को नियंत्रण से बाहर निकलने की अनुमति दी जाती है. यह हमें विकास की प्रकृति में ले जाता है, वैज्ञानिक पद्धति की मूल बातें, कैसे गणित विज्ञान से संबंधित है, क्या एक सिद्धांत का गठन किया है, और यहां तक कि धर्म और उदारता के दृष्टिकोण क्या उचित हैं के रूप में हम inexorably औद्योगिक के पतन दृष्टिकोण सभ्यता. आधुनिक दो systems दृश्यसे मानव व्यवहार के लिए एक व्यापक अप करने के लिए तारीख रूपरेखा इच्छुक लोगों को मेरी पुस्तक 'दर्शन, मनोविज्ञान, मिनडी और लुडविगमें भाषा की तार्किक संरचना से परामर्श कर सकते हैं Wittgenstein और जॉन Searle '2 एड (2019). मेरे लेखन के अधिक में रुचि रखने वालों को देख सकते हैं 'बात कर रहेबंदर- दर्शन, मनोविज्ञान, विज्ञान, धर्म और राजनीति पर एक बर्बाद ग्रह --लेख और समीक्षा 2006-2019 3 एड (2019) और आत्मघाती यूटोपियान भ्रम 21st मेंसदी 4वें एड (2019) . (shrink)

Aims: Companies that should operate in competitive business environments must be able to sustain competitive responses over time. Making such responses, however, typically necessitates the firm's managerial capacity to constantly integrate its properties, ensuring that they are all matched with changing market needs. Based on the literature of Knowledge Management and Dynamic managerial capabilities, this paper contributes to our understanding by developing an Integrative Managerial Capabilities concept, which refers to “managers’ ability to orchestrate a firm resource base through the processes (...) of search, selection, configuration and deployment to achieve and sustain a firm competitive response”. Integration mechanisms are described which provide a key managerial capability. According to the literature on strategic management, limited past studies research has focused on facets of the firm's integrative capabilities. In the current literature, there is a notable lack of comprehensive insight into how companies actually orchestrate "integrate" resources and principal to achieve sustained success in complex environments. -/- Method/Approach: To answer the research questions, the study employed two data collection strategies: qualitative interviews; “semi-structured interviews”, and an openended survey, “online questionnaire”. -/- Findings: The relationship among managerial integrative capabilities and various levels of a firm's systemic structure, in particular, has never been clearly explained. The research concludes that the incorporation process is highly relevant to the case study examples, and that middle management can be seen to have a substantial effect on company change as a result of top and lower-level management integration. -/- Originality: this study argued that better and faster integration between the three main integrative mechanisms “search and selection, configuration and deployment” should itself be a potential source of sustained competitive respond; and that usually that integration will need to traverse “high, middle, and low managerial levels” of management structure. Implications: we recommend that future research into managerial integration processes, such as particular types of transition programs, be undertaken. (shrink)

Setelah setengah abad dalam pelupaan, sifat kesadaran sekarang topik terpanas dalam ilmu perilaku dan filsafat. Dimulai dengan karya perintis Ludwig Wittgenstein di tahun 1930-an (Blue dan Brown Books) dan dari 50-an sampai sekarang oleh penerus Logis John Searle, saya telah membuat tabel berikut sebagai heuristic untuk memajukan studi ini. Baris menunjukkan berbagai aspek atau cara belajar dan kolom menunjukkan proses yang tidak disengaja dan perilaku sukarela yang terdiri dari dua sistem (dual proses) dari struktur Logis kesadaran (LSC), yang juga dapat (...) dianggap sebagai struktur Logis rasionalitas (LSR-Searle), perilaku (LSB), kepribadian (LSP), realitas (LSOR), dari Intensionality (LSI)-istilah filosofis klasik, psikologi deskriptif kesadaran (DPC) , yang deskriptif psikologi pemikiran (DPT)-atau lebih baik, bahasa deskriptif psikologi pemikiran (LDPT), istilah yang diperkenalkan di sini dan dalam tulisan saya yang lain sangat baru-baru ini. -/- Mereka yang ingin komprehensif up to date kerangka perilaku manusia dari dua systEMS tampilan modern dapat berkonsultasi buku saya 'struktur Logis filsafat, psikologi, mind dan bahasa dalam Ludwig wittgenstein dan John Searle ' 2nd Ed (2019). Mereka yang tertarik pada tulisan saya lebih mungkin melihat 'berbicara monyet--filsafat, psikologi, ilmu pengetahuan, agama dan politik di planet yang ditakdirkan--artikel dan review 2006-2019 3rd ed (2019) dan bunuh diri utopian delusi di 21st Century 4th Ed (2019). (shrink)

Il materialismo, il riduzionismo, il comportamentalismo, il funzionalismo, la teoria dei sistemi dinamici e il computazionalismo sono punti di vista popolari, ma sono stati mostrati da Wittgenstein come incoerenti. Lo studio del comportamento comprende tutta la vitaumana, ma il comportamento è in gran parte automatico e inconscio e anche la parte cosciente, per lo più espressa nel linguaggio (che Wittgenstein equivale alla mente), non è perspicua, quindi è fondamentale avere un quadro che Searle chiama la struttura logica della razionalità (LSR) (...) e io chiamo la psicologia descrittiva del pensiero dell'ordine superiore (DPHOT). Dopo aver riassunto il quadro elaborato da Wittgenstein e Searle, come esteso dalla ricerca di ragionamento moderno, mostro le inadeguatezze nelle opinioni di Carruther, che pervadono la maggior parte delle discussioni sul comportamento, comprese le scienze comportamentali contemporanee. Io sostengo che il suo libro è un amalgama di due libri, uno una sintesi della psicologia cognitiva e l'altro una sintesi delle confusioni filosofiche standard sulla mente con qualche nuovo gergo aggiunto. Suggerisco che quest'ultimo dovrebbe essere considerato incoerente o come una visione dei cartoni animati della vita e che prendendo Wittgenstein alla sua parola, possiamo praticare l'autoterapia di successo per quanto riguarda il problema della mente / corpo come un problema di lingua / corpo. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

Saya telah membaca banyak diskusi baru-baru ini batas komputasi dan alam semesta sebagai komputer, berharap untuk menemukan beberapa komentar pada karya menakjubkan fisikawan polimatematika dan teori keputusan David Wolpert tetapi belum menemukan satu rujukan dan jadi aku menyajikan ringkasan ini sangat singkat. Wolpert terbukti beberapa impotensi yang menakjubkan atau teorema ketidaklengkapan (1992 untuk 2008-Lihat arxiv dot org) pada batas untuk kesimpulan (perhitungan) yang begitu umum mereka independen dari perangkat melakukan komputasi, dan bahkan independen dari hukum fisika, sehingga mereka berlaku di (...) seluruh komputer, fisika, dan perilaku manusia. Mereka memanfaatkan diagonalisasi Cantor, paradoks liar dan worldlines untuk memberikan apa yang mungkin menjadi teorema utama dalam teori mesin Turing, dan tampaknya memberikan wawasan ketidakmungkinan, ketidaklengkapan, batas komputasi, dan alam semesta sebagai komputer, di semua semesta yang mungkin dan semua makhluk atau mekanisme, menghasilkan, antara lain, non-kuantum prinsip ketidakpastian mekanik dan bukti monoteisme. Ada hubungan yang jelas dengan karya klasik Chaitin, Solomonoff, Komolgarov dan Wittgenstein dan dengan anggapan bahwa tidak ada program (dan dengan demikian tidak ada perangkat) dapat menghasilkan urutan (atau perangkat) dengan kompleksitas yang lebih besar daripada memiliki. Orang mungkin mengatakan bahwa tubuh kerja menyiratkan ateisme karena tidak dapat ada entitas yang lebih kompleks daripada alam semesta fisik dan dari sudut pandang Wittgensteinian, ' lebih kompleks ' tidak berarti (tidak memiliki kondisi kepuasan, yaitu, pembuat kebenaran atau tes). Bahkan ' Allah ' (yaitu, sebuah ' device'dengan waktu tak terbatas/ruang dan energi) tidak dapat menentukan apakah yang diberikan ' nomor ' adalah ' acak ', atau menemukan cara tertentu untuk menunjukkan bahwa diberikan ' formula ', ' teorema ' atau ' kalimat ' atau ' perangkat ' (semua ini menjadi permainan bahasa yang kompleks) adalah bagian dari ' sistem ' tertentu. Mereka yang ingin komprehensif up to date kerangka perilaku manusia dari dua systems tampilan modern dapat berkonsultasi buku saya 'struktur Logis filsafat, psikologi, mind dan bahasa dalam Ludwig wittgenstein dan John Searle ' 2nd Ed (2019). Mereka yang tertarik pada tulisan saya lebih mungkin melihat 'berbicara monyet--filsafat, psikologi, ilmu, agama dan politik di planet yang ditakdirkan--artikel dan ulasan 2006-2019 2nd Ed (2019) dan bunuh diri utopian delusi di 21st Century 4th Ed (2019). (shrink)

Khotbah terbaru dari Gereja fundamentalis naturalisme oleh Pastor Hofstadter. Seperti yang jauh lebih terkenal (atau terkenal karena kesalahan filosofis tanpa henti) bekerja Godel, Escher, Bach, ia memiliki kehampaan dangkal tetapi jika salah satu memahami bahwa ini adalah merajalela ilmiah yang mencampur isu yang nyata dalam sains filosofis yang (yaitu, satu-satunya masalah nyata adalah apa permainan bahasa kita harus bermain) maka hampir semua bunga menghilang. Saya menyediakan kerangka kerja untuk analisis yang didasarkan pada psikologi evolusioner dan karya Wittgenstein (sejak diperbarui dalam (...) tulisan saya yang lebih baru). -/- Mereka yang ingin komprehensif up to date kerangka perilaku manusia dari dua systEMS tampilan modern dapat berkonsultasi buku saya 'struktur Logis filsafat, psikologi, mind dan bahasa dalam Ludwig wittgenstein dan John Searle ' 2nd Ed (2019). Mereka yang tertarik pada tulisan saya lebih mungkin melihat 'berbicara monyet--filsafat, psikologi, ilmu, agama dan politik di planet yang ditakdirkan--artikel dan review 2006-2019 3rd ed (2019) dan bunuh diri utopian delusi di 21st Century 4th Ed (2019) . (shrink)

Po pół wieku w zapomnieniu, natura świadomości jest teraz najgorętszym tematem w naukach behawioralnych i filozofii. Począwszy od pionierskiej pracy Ludwiga Wittgensteina w latach 30-tych (Blue and Brown Books) i od lat 50-tych do chwili obecnej przez jego logicznego następcę Johna Searle'a, stworzyłem poniższą tabelę jako heurystykę do dalszego tego badania. Wiersze pokazują różne aspekty lub sposoby studiowania, a kolumny pokazują mimowolne procesy i dobrowolne zachowania obejmujące dwa systemy (podwójne procesy) logicznej struktury świadomości (LSC), które można również uznać za logiczną (...) strukturę racjonalności (LSR-Searle), zachowania (LSB), osobowości (LSP), rzeczywistości (LSOR), celowości (LSI) -filozoficznego klasycznego terminu, opisowa psychologia świadomości (DPC) , Psychologia Opisowa Myśli (DPT) - lub lepiej, Język Psychologii Opisowej Myśli (LDPT), terminy wprowadzone tutaj i w moich innych bardzo ostatnich pism. Ci, którzy chcą kompleksowych, aktualnych ram dla ludzkich zachowań z nowoczesnego widoku dwóch systems, mogą zapoznać sięz moją książką "Logiczna struktura filozofii, psychologii, mind ijęzyka w Ludwig wittgenstein i John Searle' 2nd ed (2019). Osoby zainteresowane bardziej moimi pismami mogą zobaczyć "Talking Monkeys - Filozofia, Psychologia, Nauka, Religia i Polityka na Skazanej Planecie - Artykuły i recenzje 2006-2019 3rd ed (2019) i Suicidal Utopian Urojenia w 21wieku 4th th ed (2019) i inne. (shrink)

Questa è un'eccellente revisione delle interazioni gene/ambiente sul comportamento e, nonostante sia un po' datata, è una lettura facile e utile. Iniziano con studi gemelli che mostrano l'impatto travolgente della genetica sul comportamento. Notano gli studi sempre più noti di Judith Harris che estendono e riassumono i fatti che l'ambiente domestico condiviso non ha quasi alcun effetto sul comportamento e che i bambini adottati crescono fino ad essere diversi dai loro fratellastri e sorelle come le persone scelte a caso. Un (...) punto fondamentale che loro (e quasi tutti coloro che discutono di genetica comportamentale) non riescono a notare è che le centinaia (migliaia a seconda del tuo punto di vista) degli universali comportamentali umani, comprese tutte le basi delle nostre personalità, sono determinate al 100% dai nostri geni, senza variazioni nella normalità. Tutti vedono un albero come un albero e non come una pietra, cercano e mangiano cibo, si arrabbiano e geloso ecc. Quindi, quello di cui stanno parlando per lo più qui è quanto ambiente (cultura) può influenzare il grado in cui vengono mostrati i vari tratti, piuttosto che il loro aspetto. Infine, discutono di eugenetica nel solito modo politicamente corretto, non riuscendo a notare che noi e tutti gli organismi siamo i prodotti dell'eugenetica della natura e che i tentativi di sconfiggere la selezione naturale con la medicina, l'agricoltura e la civiltà nel suo complesso sono disastrosi per qualsiasi società che persiste nel farlo. Fino al 50% di tutte le concezioni, o circa 100 milioni/anno, finiscono in un aborto spontaneo precoce, quasi tutti senza che la madre ne sia a conoscenza. Questo abbattimento naturale dei geni difettosi guida l'evoluzione, ci mantiene relativamente geneticamente sani e rende possibile la società. La disgenica è sufficiente a distruggere la civiltà, ma la sovrappopolazione sarà doprima. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2017' 3rd ed (2019). (shrink)

Alcuni anni fa, ho raggiunto il punto in cui di solito posso dire dal titolo di un libro, o almeno dai titoli dei capitoli, quali tipi di errori filosofici saranno fatti e con quale frequenza. Nel caso di opere nominalmente scientifiche queste possono essere in gran parte limitate a determinati capitoli che sono filosofici o cercanodi trarre conclusioni generali sul significato o sul significato a lungoterminedell'opera. Normalmente però le questioni scientifiche di fatto sono generosamente intrecciate con incomprodellami filosofici su ciò (...) che questi fatti significano. Le chiare distinzioni che Wittgenstein ha descritto circa 80 anni fa tra le questioni scientifiche e le loro descrizioni da parte di vari giochi linguistici sono raramente prese in considerazione, e quindi si è alternativamente stupiti dalla scienza e costerghi per la sua analisi incoerente. Così è con questo volume. Se si vuole creare una mente più o meno come la nostra, è necessario avere una struttura logica per la razionalità e la comprensione dei due sistemi di pensiero (teoria del doppio processo). Se si vuole filosofare su questo, bisogna capire la distinzione tra le questioni scientifiche di fatto e la questione filosofica di come funziona il linguaggio nel contesto in questione, e di come evitare le insidie del riduzionismo e dello scientismo, ma Kurzweil, come la maggior parte degli studenti di comportamento, è in gran parte all'oscuro. Egli è incantato da modelli, teorie e concetti, e dalla voglia di spiegare, mentre Wittgenstein ci ha mostrato che dobbiamo solo descrivere, e che le teorie, i concetti, ecc., sono solo modi di usare il linguaggio (giochi linguistici) che hanno valore solo nella misura in cui hanno un test chiaro (clear truthmakers, o come John Searle (il critico più famoso di AI) ama dire, chiare condizioni di soddisfazione (COS)). Ho cercato di dare un inizio su questo nei miei scritti recenti. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica della filosofia, psicologia, mente e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'Talking Monkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions in the 21st Century 5th ed (2019) . (shrink)

Io do una recensione dettagliata di 'The Outer Limits of Reason' di Noson Yanofsky da una prospettiva unificata di Wittgenstein e psicologia evolutiva. Inditesto che la difficoltà con questioni come il paradosso nel linguaggio e nella matematica, l'incompletezza, l'indecidibilità, la computabilità, il cervello e l'universo come computer ecc., derivano tutto dall'incapacità di guardare attentamente al nostro uso del linguaggio nel contesto appropriato e quindi alla mancata separazione delle questioni di fatto scientifico dalle questioni di come funziona il linguaggio. Discuto le (...) opinioni di Wittgenstein sull'incompletezza, la paracoerenza e l'indecidibilità e il lavoro di Wolpert sui limiti del calcolo. Per riassumere: L'Universo Secondo Brooklyn---Buona Scienza, Non Così Buona Filosofia. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions in the 21st Century 5th ed (2020) . (shrink)

Prima di commentare in dettaglio su making il mondo sociale (MSW) offrirò prima alcuni commenti sulla filosofia (psicologia descrittiva) e il suo rapporto con la ricerca psicologica contemporanea come esemplificato nelle opere di Searle (S) e Wittgenstein (W), dal momento che sento che questo è il modo migliore per posizionare Searle o qualsiasi comportamento commentatore, nella giusta prospettiva. Aiuterà molto vedere le mie recensioni di PNC, TLP, PI, OC, TARW e altri libri di questi due geni della psicologia descrittiva. S (...) non fa alcun riferimento alla presciente dichiarazione d'animo di W come meccanismo in TLP, e la sua sua distruzione nel suo lavoro successivo. Dal momento che W, S è diventato il principale decostruttore di queste visioni meccaniche del comportamento, e il più importante psicologo descrittivo (filosofo), ma non si rende conto di come W lo abbia anticipato completamente né, in generale, fare altri (ma vedere i molti articoli e libri di Proudfoot e Copeland su W, Turing e AI). Il lavoro di S è molto più facile da seguire di quello di W, e anche se c'è qualche gergo, è per lo più spettacolare chiaro se ti avvicini dalla giusta direzione. Vedi le mie recensioni su W S e altri libri per maggiori dettagli. Nel complesso, MSW è una buona sintesi dei molti progressi sostanziali su Wittgenstein derivanti dal mezzo secolo di lavoro di S, ma a mio parere, W è ancora ineguagliabile per la psicologia di base una volta compreso quello che sta dicendo (vedi le mie recensioni). Idealmente, dovrebbero essere letti insieme: Searle per la chiara prosa coerente e generalizzazioni sul funzionamento di S2/S3, illustrate con esempi perspicaci di W del funzionamento di S1/S2, e i suoi brillanti aforismi. Se fossi molto più giovane scriverei un libro facendo esattamente questo. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

Sono molto abituato a libri strani e persone speciali, ma Hawkins si distingue per il suo uso di una semplice tecnica per testare la tensione muscolare come chiave per la "verità" di qualsiasi tipo di affermazione di sorta, cioè, non solo per se la persona che viene testata ci crede, ma se è davvero vero! Ciò che è ben noto è che le persone mostreranno risposte fisiologiche e psicologiche automatiche, inconscie, a qualsiasi cosa siano esposte: immagini, suoni, tatto, odori, idee, (...) persone. Quindi, la lettura muscolare per scoprire i loro veri sentimenti non è affatto radicale, a differenza di usarlo come un bastone dousing (più lettura muscolare) per fare "scienza paranormale". Hawkins descrive l'uso di diminuire la tensione nei muscoli di un braccio in risposta ad aumenti del carico cognitivo causando così il braccio a cadere in risposta alla pressione costante delle dita di qualcuno. Sembra inconsapevole che c'è un vasto e vasto sforzo di ricerca in psicologia sociale a cui si fa riferimento come "cognizione implicita", "automaticità" ecc., e che il suo uso della "cinesiologia" è una piccola sezione. Oltre al tono muscolare (usato raramente) gli psicologi sociali misurano l'EEG, la risposta galvanica della pelle e più frequentemente le risposte verbali a parole, frasi, immagini o situazioni che variano da secondi a mesi dopo lo stimolo. Molti, come Bargh e Wegner, prendono i risultati per significare che siamo automi che imparano e agiscono in gran parte senza consapevolezza tramite S1 (sistema automatizzato 1) e molti altri come Kihlstrom e Shanks dicono che questi studi sono imperfetti e siamo creature di S2 (sistema deliberativo 2). Anche se Hawkins sembra non avere idea, come in altre aree della psicologia descrittiva del pensiero di ordine superiore, la situazione per quanto riguarda l'"automaticità" è ancora caotica come lo era quando Wittgenstein descrisse le ragioni della sterilità e della sterilità della psicologia negli anni '30. Tuttavia, questo libro è di facile lettura e alcuni terapisti e insegnanti spirituali possono trovarlo utile. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions in the 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

Prima di commentare il libro, offro commenti su Wittgenstein e Searle e sulla struttura logica della razionalità. I saggi qui sono per lo più già pubblicati nell'ultimo decennio (anche se alcuni sono stati aggiornati), insieme a un elemento inedito, e nulla qui verrà come una sorpresa per coloro che hanno tenuto il passo con il suo lavoro. Come W, è considerato il miglior filosofo del suo tempo e il suo lavoro scritto è solido come una roccia e innovativo in tutto. (...) Tuttavia, la sua incapacità di prendere la Successiva W abbastanza sul serio porta ad alcuni errori e confusioni. Solo alcuni esempi: su p7 osserva due volte che la nostra certezza sui fatti di base è dovuta al peso schiacciante della ragione che sostiene le nostre affermazioni, ma W ha mostrato definitivamente in 'On Certainty' che non c'è possibilità di dubitare della vera struttura assiomatica delle nostre percezioni, ricordi e pensieri del sistema 1, poiché è essa stessa la base del giudizio e non può essere giudicata. Nella prima frase su p8 ci dice che la certezza è revisionabile, ma questo tipo di 'certezza', che potremmo chiamare Certezza2, è il risultato dell'estensione della nostra certezza assiomatica e non revisionabile (Certezza1) attraverso l'esperienza ed è completamente diversa in quanto proposizionale (vera o falsa). Questo è ovviamente un classico esempio della "battaglia contro l'intrattenere della nostra intelligenza per linguaggio" che W ha dimostrato più e più volte. Una parola- due (o molti) usi distinti. Anche il suo ultimo capitolo "L'unità della proposizione" (precedentemente inedito) trarrebbe grande beneficio dalla lettura dei due libri di W "On Certainty" o dei due libri di DMS su OC (vedi le mie recensioni) in quanto fanno chiaramente la differenza tra solo frasi vere che descrivono S1 e proposizioni vere o false che descrivono S2. Questo mi sembra un approccio di gran lunga superiore a S's prendendo le percezioni S1 come proposizionale dal momento che diventano solo T o F dopo che si inizia a pensare a loro in S2. Tuttavia, il suo punto che le proposizioni permettono dichiarazioni di verità e falsità reali o potenziali, del passato e del futuro e della fantasia, e quindi forniscono un enorme progresso rispetto alla società pre o protolinguistica, è cogente. Come egli afferma: "Una proposta è qualsiasi cosa che può determinare una condizione di soddisfazione... e una condizione di soddisfazione... è che tale e tale è il caso. Oppure, si deve aggiungere, che potrebbe essere o potrebbe essere stato o potrebbe essere immaginato per essere il caso. Nel complesso, PNC è una buona sintesi dei molti progressi sostanziali su Wittgenstein derivanti dal mezzo secolo di lavoro di S, ma a mio parere, W è ancora ineguagliabile una volta compreso ciò che sta dicendo. Idealmente, dovrebbero essere letti insieme: Searle per la chiara prosa coerente e generalizzazioni, illustrate con esempi perspicaci di W e brillanti aforismi. Se fossi molto più giovane scriverei un libro facendo esattamente questo. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019). (shrink)

Horwich dà una bella analisi di Wittgenstein (W) ed è uno studioso W leader, ma a mio parere, tutti non sono al di sotto di un pieno apprezzamento, come spiego a lungo in questa recensione e molti altri. Se non si capisce W (e preferibilmente anche Searle) allora non vedo come si possa avere più di una comprensione superficiale della filosofia e del pensiero di ordine superiore e quindi di tutti i comportamenti complessi (psicologia, sociologia, antropologia, storia, letteratura, società). In (...) poche parole, W ha dimostrato che quando hai dimostrato come una frase viene usata nel contesto di interesse, non c'è più nulla da dire. Inizierò con alcune citazioni degne di nota e poi darò quelle che penso siano le considerazioni minime necessarie per capire Wittgenstein, la filosofia e il comportamento umano. La prima si potrebbe notare che mettere "meta" davanti a qualsiasi parola dovrebbe essere sospetto. W ha osservato ad esempio, che la metamatematica è matematica come qualsiasi altra. L'idea che possiamo uscire dalla filosofia (cioè la psicologia descrittiva del pensiero di ordine superiore) è di per sé una profonda confusione. Un'altra irritazione qui (e per tutta la scrittura accademica negli ultimi 4 decenni) è il costante sessismo linguistico inverso di "lei" e "suo" e "lei" o "lui/ lei" ecc., dove "loro" e "loro" e "loro" farebbero bene. Allo stessomodo, l'uso della parola francese "repertorio" in cui l'inglese "repertorio" farà abbastanza bene. La carenza principale è il fallimento completo (anche se molto comune) di impiegare quello che vedo come la vista di due sistemi estremamente potente e intuitiva del quadro di HOT e Searle che ho delineato sopra. Questo è particolarmente toccante nel capitolo sul significato p111 et seq. (soprattutto nelle note a piè di pagina 2-7), dove nuotiamo in acqua molto fangosa senza la struttura di vero automatizzato solo S1, proposizionale disposizionale S2, COS ecc. Si può anche ottenere una migliore vista dell'interno e dell'esterno leggendo ad esempio, Johnston o Budd (vedi le mie recensioni). Horwich però fa molti commenti incisivi. Mi è piaciuto soprattutto il suo riassunto dell'importazione della posizione anti-teorica di W su p65. Ha bisogno di dare più enfasi a 'On Certainty', recentemente oggetto di grande sforzo di Daniele Moyal- Sharrock, Coliva e altri e riassunto nei miei recenti articoli. Horwich è di prim'ordine e il suo lavoro vale la pena. Si spera che lui (e tutti) studierà Searle e un po 'di psicologia moderna così come Hutto, Read, Hutchinson, Stern, Moyal-Sharrock, Stroll, Hacker e Baker ecc per raggiungere una vasta visione moderna del comportamento. La maggior parte dei loro documenti sono su academia dot edu e philpapers dot org etc. Egli dà uno dei più bei riassunti di dove una comprensione di Wittgenstein ci lascia che io abbia mai visto. "Non ci deve essere alcun tentativo di spiegare la nostra attività linguistico/concettuale (PI 126) come nella riduzione dell'aritmetica di Frege alla logica; nessun tentativo di dargli basi epistemologiche (PI 124) come nei resoconti basati sul significato di una conoscenza a priori; nessun tentativo di caratterizzarne le forme idealizzate (PI 130) come nelle logiche del senso; nessun tentativo di riformarlo (PI 124, 132) come nella teoria degli errori di Mackie o nell'intuizione di Dummett; nessun tentativo di snellirla (PI 133) come nel racconto dell'esistenza di Quine; nessun tentativo di renderlo più coerente (PI 132) come nella risposta di Tarski ai paradossi bugiar; e nessun tentativo di renderlo più completo (PI 133) come nel sistemare le questioni di identità personale per bizzarri scenari ipotetici di 'teletrasporto'." Infine, lasciatemi suggerire che con la prospettiva che ho incoraggiato qui, W è al centro della filosofia contemporanea e della psicologia e non è oscura, difficile o irrilevante, ma scintillante, profonda e cristallina e che permane lo è mancare una delle più grandi avventure intellettualipossibili. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

Dal momento che Gintis è un economista senior e ho letto alcuni dei suoi precedenti libri con interesse, mi aspettavo qualche più intuizione sul comportamento. Purtroppo, fa le mani morte della selezione di gruppo e della fenomenologia nei pezzi centrali delle sue teorie del comportamento, e questo invalida in gran parte l'opera. Peggio ancora, dal momento che mostra un tale cattivo giudizio qui, mette in discussione tutto il suo lavoro precedente. Il tentativo di resuscitare la selezione di gruppo da parte (...) dei suoi amici ad Harvard, Nowak e Wilson, alcuni anni fa è stato uno dei maggiori scandali della biologia nell'ultimo decennio, e ho raccontato la triste storia nel mio articolo 'Altruismo, Gesù e la fine del mondo: come la Templeton Foundation ha acquistato una cattedra di Harvard e ha attaccato Evolution, Rationality and Civilization - Una recensione di E.O. Wilson 'The Social Conquest of Earth' (2012) e Nowak and Highfield 'SuperCooperators'). A differenza di Nowak, Gintis non sembra essere motivato dal fanatismo religioso, ma dal forte desiderio di generare un'alternativa alle cupe realtà della natura umana, reso facile dalla mancanza (quasi universale) della comprensione della biologia umana di base e dello slateismo in bianco degli scienziati comportamentali, di altri accademici e del pubblico in generale. Gintis attacca giustamente (come ha fatto molte volte prima) economisti, sociologi e altri scienziati comportamentali per non avere un quadro coerente per descrivere il comportamento. Naturalmente, il quadro necessario per comprendere il comportamento è evolutivo. Purtroppo, non riesce a fornire uno se stesso (secondo i suoi molti critici e io concordo), e il tentativo di innestare il cadavere marcio di selezione di gruppo su qualsiasi teoria economica e psicologica che ha generato nei suoi decenni di lavoro, invalida semplicemente il suo intero progetto. Anche se Gintis fa uno sforzo coraggioso per capire e spiegare la genetica, come Wilson e Nowak, è lontano da un esperto, e come loro, la matematica lo acceca alle impossibilità biologiche e, naturalmente, questa è la norma nella scienza. Come Wittgenstein notoriamente ha notato sulla prima pagina di Cultura e Valore "Non esiste una denominazione religiosa in cui l'uso improprio delle espressioni metafisiche è stato responsabile di tanto peccato come ha fatto in matematica." È sempre stato chiaro che un gene che provoca un comportamento che diminuisce la propria frequenza non può persistere, ma questo è il nucleo della nozione di selezione del gruppo. Inoltre, è stato ben noto e spesso dimostrato che la selezione di gruppo riduce solo alla forma fisica inclusiva (selezione dei parenti), che, come ha notato Dawkins, è solo un altro nome per l'evoluzione per selezione naturale. Come Wilson, Gintis ha lavorato in questa arena per circa 50 anni e ancora non l'ha afferrato, ma dopo lo scandalo è rotto, mi ci sono voluti solo 3 giorni per trovare, leggere e capire il lavoro professionale più rilevante, come descritto nel mio articolo. È da capo giro rendersi conto che Gintis e Wilson non sono stati in grado di raggiungere questo obiettivo in quasi mezzo secolo. Discuto gli errori di selezione di gruppo e fenomenologia che sono la norma nel mondo accademico come casi speciali della quasi universale incapacità di comprendere la natura umana che stanno distruggendo l'America e il mondo. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

चूंकि Gintis एक वरिष्ठ अर्थशास्त्री है और मैं ब्याज के साथ अपने पिछले पुस्तकों में से कुछ पढ़ा है, मैं व्यवहार में कुछ और अंतर्दृष्टि की उम्मीद कर रहा था. अफसोस की बात है, वह समूह चयन और phenomenology के मृत हाथ व्यवहार के अपने सिद्धांतों के centerpieces में बनाता है, और यह काफी हद तक काम अमान्य. इससे भी बदतर, क्योंकि वह इस तरह के बुरे निर्णय यहाँ से पता चलता है, यह सवाल अपने पिछले काम में कहता है. (...) हार्वर्ड, Nowak और विल्सन, कुछ साल पहले में अपने दोस्तों द्वारा समूह चयन पुनर्जीवित करने का प्रयास पिछले दशक में जीव विज्ञान में प्रमुख घोटालों में से एक था, और मैं अपने लेख 'Altruism, यीशु और दुनिया के अंत में दुखद कहानी सुनाई है कैसे टेम्पलटन फू एक हार्वर्ड प्रोफेसरशिप खरीदा है और विकास, तर्कसंगतता और सभ्यता पर हमला किया - ईओ विल्सन 'पृथ्वी के सामाजिक विजय' (2012) और Nowak और Highfield 'SuperCooperators' (2012) की समीक्षा. Nowak के विपरीत, Gintis धार्मिक कट्टरता से प्रेरित नहीं लगता है, लेकिन मजबूत करने के लिए मानव प्रकृति की गंभीर वास्तविकताओं के लिए एक विकल्प उत्पन्न करने की इच्छा से, बुनियादी मानव जीव विज्ञान और खाली स्लेटिज्म की समझ की कमी (के पास सार्वभौमिक) द्वारा आसान बना दिया व्यवहार वैज्ञानिकों, अन्य शिक्षाविदों, और आम जनता. Gintis ठीक हमलों (जैसा कि वह पहले कई बार किया है) अर्थशास्त्री, समाजशास्त्रियों और अन्य व्यवहार वैज्ञानिकों के व्यवहार का वर्णन करने के लिए एक सुसंगत रूपरेखा नहीं होने के लिए. बेशक, व्यवहार को समझने के लिए आवश्यक ढांचा एक विकासवादी है। दुर्भाग्य से, वह एक खुद को प्रदान करने में विफल रहता है (अपने कई आलोचकों के अनुसार और मैं सहमत), और जो कुछ भी आर्थिक और मनोवैज्ञानिक सिद्धांतों वह काम के अपने दशकों में उत्पन्न किया है पर समूह चयन के सड़े शव कलम करने का प्रयास, केवल अपनी पूरी परियोजना को अमान्य करता है। हालांकि Gintis एक बहादुर को समझने और आनुवंशिकी की व्याख्या करने का प्रयास करता है, विल्सन और Nowak की तरह, वह एक विशेषज्ञ से दूर है, और उन्हें पसंद है, गणित सिर्फ उसे जैविक असंभव के लिए अंधा कर देता है और निश्चित रूप से यह विज्ञान में आदर्श है. के रूप में Wittgenstein प्रसिद्ध संस्कृति और मूल्य के पहले पृष्ठ पर उल्लेख किया "कोई धार्मिक संप्रदाय है जिसमें आध्यात्मिक अभिव्यक्ति का दुरुपयोग इतना पाप के लिए जिम्मेदार है के रूप में यह गणित में है." यह हमेशा क्रिस्टल स्पष्ट किया गया है कि एक जीन है कि व्यवहार का कारण बनता है जो अपनी आवृत्ति कम हो जाती है जारी नहीं रख सकते हैं, लेकिन यह समूह चयन की धारणा का मूल है. इसके अलावा, यह अच्छी तरह से जाना जाता है और अक्सर प्रदर्शन किया गया है कि समूह चयन सिर्फ समावेशी फिटनेस को कम कर देता है (किन चयन), जो, के रूप में Dawkins उल्लेख किया है, सिर्फ प्राकृतिक चयन द्वारा विकास के लिए एक और नाम है. विल्सन की तरह, Gintis के बारे में 50 साल के लिए इस क्षेत्र में काम किया है और अभी भी यह समझ में नहीं आया है, लेकिन बाद घोटाले तोड़ दिया, यह मुझे केवल 3 दिन लग गए खोजने के लिए, पढ़ने और सबसे प्रासंगिक पेशेवर काम समझ, के रूप में मेरे लेख में विस्तृत. यह महसूस करने के लिए मन boggling है कि Gintis और विल्सन लगभग आधी सदी में यह पूरा करने में असमर्थ थे. मैं समूह चयन और phenomenology की त्रुटियों पर चर्चा है कि निकट सार्वभौमिक विफलता के विशेष मामलों के रूप में शिक्षा के क्षेत्र में आदर्श हैं मानव प्रकृति है कि अमेरिका और दुनिया को नष्ट कर रहे हैं समझने के लिए. आधुनिक दो systems दृश्यसे मानव व्यवहार के लिए एक व्यापक अप करने के लिए तारीख रूपरेखा इच्छुक लोगों को मेरी पुस्तक 'दर्शन, मनोविज्ञान, मिनडी और लुडविगमें भाषा की तार्किक संरचना से परामर्श कर सकते हैं Wittgenstein और जॉन Searle '2 एड (2019). मेरे लेखन के अधिक में रुचि रखने वालों को देख सकते हैं 'बात कर रहेबंदर- दर्शन, मनोविज्ञान, विज्ञान, धर्म और राजनीति पर एक बर्बाद ग्रह --लेख और समीक्षा 2006-2019 3 एड (2019) और आत्मघाती यूटोपियान भ्रम 21st मेंसदी 4वें एड (2019) . (shrink)

Ultimo sermone della Chiesa del Naturalismo fondamentalista del pastore Hofstadter. Come il suo lavoro molto più famoso (o infame per i suoi instancabili errori filosofici) Godel, Escher, Bach, ha una plausibilità superficiale, ma se si capisce che questo è scientismo dilagante che mescola problemi scientifici reali con quelli filosofici (cioè, gli unici problemi reali sono quali giochi di linguaggio dovremmo giocare) allora quasi tutti i suoi interessi scompaiono. Fornisco un quadro per l'analisi basata sulla psicologia evolutiva e il lavoro di (...) Wittgenstein (da allora aggiornato nei miei scritti più recenti). Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

"La gente ripete più e più volte che la filosofia non progredisce davvero, che siamo ancora occupati con gli stessi problemi filosofici come erano i greci. Ma le persone che dicono questo non capiscono perché deve essere così. È perché il nostro linguaggio è rimasto lo stesso e continua a sedurrci a fare le stesse domande. Finché continua ad essere un verbo - per essere - che sembra come se funziona allo stesso modo come "mangiare e bere", fintanto che abbiamo (...) ancora gli aggettivi , identici , , , , , false , , possibile , fino a quando continuiamo a parlare di un fiume di tempo, di una distesa di spazio, ecc. , ecc, la gente continuerà a inciampare sulle stesse difficoltà sconcertanti e si troverà a fissare qualcosa che nessuna spiegazione sembra in grado di chiarire. E per di più, questo soddisfa il desiderio del trascendente, perché, nella misura in cui la gente pensa di poter vedere i limitidella comprensione umana, credono ovviamente chepossano vedere al di là di questi.` ' Questa citazione è di Ludwig Wittgenstein che ha ridefinito la filosofia circa 70 anni fa (ma la maggior parte delle persone deve ancora scoprirlo). Dennett, anche se è stato un filosofo per circa 40 anni, è uno di loro. È anche curioso che sia lui che il suo primo antagonista, John Searle, abbiano studiato sotto famosi Wittgensteinians (Searle con John Austin, Dennett con Gilbert Ryle) ma Searle ha più o meno ottenuto il punto e Dennett no, (anche se si sta ccmute cose per chiamare Searle o Ryle Wittgensteinians). Dennett è un duro determinista (anche se cerca di intrufolarsi nella porta sul retro), e forse questo è dovuto a Ryle, il cui famoso libro - Il concetto di mente (1949) continua ad essere ristampato. Quel libro ha fatto un ottimo lavoro di esorciscazione del fantasma,, ma ha lasciato la macchina. Dennett si diverte a commettere gli errori che Wittgenstein, Ryle (e molti altri da allora) hanno esposto in dettaglio. Il nostro uso delle parole coscienza, scelta, libertà, intenzione, particella, pensiero, determina, onda, causa, accaduto, evento (e così via all'infinito) sono raramente fonte diconfusione, ma non appena lasciamo la vita normale ed entriamo nella filosofia (e qualsiasi discussione staccata dall'ambiente in cui il linguaggio si è evoluto,cioè, regna il contesto esatto in cui le parole avevano significatoilcaos). Come la maggior parte, Dennett manca di un quadro coerente - che Searle ha chiamato la struttura logica della razionalità. Ho ampliato su questo considerevolmente da quando ho scritto questa recensione e i miei articoli recenti mostrano in dettaglio cosa c'è di sbagliato con l'approccio di Dennett alla filosofia, che si potrebbe chiamare Scientismo sugli steroidi. Permettetemi di concludere con un'altra citazione di Wittgenstein-- l'ambizione è la morte del pensiero. Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'Talking Monkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019 3rd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019). (shrink)

Ho letto molte recenti discussioni sui limiti del calcolo e dell'universo come computer, sperando di trovare alcuni commenti sull'incredibile lavoro del fisico polimatematico e del teorista delle decisioni David Wolpert, ma non ho trovato una sola citazione e quindi presento questo brevissimo riassunto. Wolpert si dimostrò una straordinaria impossibilità o incompletezza teoremi (1992-2008-see arxiv dot org) sui limiti dell'inferenza (calcolo) che sono così generali che sono indipendenti dal dispositivo che fa il calcolo, e anche indipendenti dalle leggi della fisica, in (...) modo che si applichino tra computer, fisica e comportamento umano. Fanno uso della diagonalizzazione di Cantor, del paradosso bugiardo e delle linee del mondo per fornire quello che potrebbe essere il teorema definitivo nella Teoria delle Macchine di Turing, e apparentemente forniscono intuizioni sull'impossibilità, l'incompletezza, i limiti del calcolo, e l'universo come computer, in tutti gli universi possibili e in tutti gli esseri o meccanismi, generando, tra le altre cose, un principio di incertezza meccanica non quantistica e una prova di monoteismo. Ci sono evidenti connessioni con l'opera classica di Chaitin, Solomonoff, Komolgarov e Wittgenstein e alla nozione che nessun programma (e quindi nessun dispositivo) può generare una sequenza (o dispositivo) con maggiore complessità di quella che possiede. Si potrebbe dire che questo corpo di lavoro implica l'ateismo poiché non può esserci alcuna entità più complessa dell'universo fisico e dal punto di vista della Wittgensteinian, "più complesso" non ha senso (non ha condizioni di soddisfazione, cioè, creatore di verità o test). Anche un 'Dio' (cioè un 'dispositivo'con tempo/spazio illimitato ed energia) non può, determinare se un dato "numero" è 'casuale', né trovare un modo per dimostrare che una determinata "formula", "teorema" o "sentenza" o "dispositivo" (tutti questi sono giochi linguistici complessi) fa parte di un particolare "sistema". Coloro che desiderano un quadro aggiornato completo per il comportamento umano dalla moderna vista a due systems possono consultare il mio libro 'La struttura logica dellafilosofia, psicologia, Mind e il linguaggio in Ludwig Wittgenstein e John Searle' 2nd ed (2019). Coloro che sono interessati a più dei miei scritti possono vedere 'TalkingMonkeys--Filosofia, Psicologia, Scienza, Religione e Politica su un Pianeta Condannato--Articoli e Recensioni 2006-2019nd ed (2019) e Suicidal Utopian Delusions nel 21st Century 4th ed (2019) . (shrink)

Bagaimana dengan mengambil yang berbeda yang kaya dan terkenal? Pertama yang jelas-novel Harry Potter adalah takhayul primitif yang mendorong anak untuk percaya pada fantasi daripada mengambil tanggung jawab untuk dunia--norma tentu saja. JKR sama seperti Clueless tentang dirinya dan dunia sebagai kebanyakan orang, tapi sekitar 200 kali lebih destruktif amerika dan sekitar 800 kali lebih banyak daripada rata-rata Cina. Dia telah bertanggung jawab atas kehancuran mungkin 30.000 hektar hutan untuk menghasilkan novel sampah ini dan semua terjadi erosi (tidak sepele karenasetidaknya (...) 6 dan mungkin 12 ton/tahun tanah ke laut untuk semua orang di bumi atau mungkin 100 ton per Amerika, dan sebagainya sekitar 5000 ton/tahun untuk Rowling buku dan MOVies dan 3 anaknya). Bumi kehilangan setidaknya 1% dari toptanah nya setiap tahun, sehingga mendekati 2100, sebagian besar kapasitas tumbuh makanan akan hilang. Lalu ada sejumlah besar bahan bakar dibakar dan limbah yang dibuat untuk membuat dan mendistribusikan buku-buku dan film, boneka plastik dll. Dia menunjukkan kurangnya tanggung jawab sosial dengan memproduksi anak daripada menggunakan jutaan untuk mendorong keluarga berencana atau membeli sampai hutan hujan, dan dengan mempromosikan konvensional liberal kebodohan dari 3rd supremasi dunia yang menghancurkan Inggris, Amerika, dunia dan keturunannya masa depan. Tentu saja, dia tidak berbeda dari yang lain 7. 8 milyar Clueless-hanya ribut dan lebih destruktif. -/- Ini adalah tidak ada masalah makan siang gratis tulisan besar. Massa tidak bisa melihat bahwa tidak ada yang namanya membantu satu orang tanpa merugikan orang lain. Hak atau hak istimewa yang diberikan kepada pendatang baru ke dalam dunia yang penuh sesak hanya dapat meredupkanorang lain. Terlepas dari bencana ekologi besar-besaran yang terjadi di depan mereka di mana-mana sehari-hari, mereka tidak dapat pin mereka ke ibu tak terkendali "yang beragam", yang menyumbang sebagian besar penduduk dari abad terakhir dan semua itu dalam satu ini. Mereka tidak memiliki beberapa kombinasi kecerdasan, pendidikan, pengalaman dan kewarasan diperlukan untuk ekstrapolasi serangan harian pada sumber daya dan fungsi masyarakat untuk runtuhnya akhirnya peradaban industri. Setiap makan, setiap perjalanan dengan mobil atau bus, masing-masing sepasang sepatu adalah paku lain di peti mati bumi. Kemungkinan besar tidak pernah terlintas dalam pikirannya bahwa satu kursi di pesawat dari London ke San Francisco menghasilkan sekitar satu ton karbon yang meleleh sekitar 3 meter persegi es laut dan sebagai salah satu kelebihan hak dia mungkin terbang ratusan penerbangan tersebut. -/- Tidak hanya orang kaya dan terkenal, tetapi hampir semua tokoh masyarakat sama sekali, termasuk hampir semua guru, dipaksa untuk menjadi benar secara politis, yang dalam demokrasi Barat, sekarang berarti demokrasi sosial (Neomarxist-yaitu, diencerkan Komunis) supremasi dunia ketiga yang bekerja untuk penghancuran masyarakat mereka sendiri dan keturunan mereka sendiri. Jadi, mereka yang kekurangan of pendidikan, pengalaman, kecerdasan (dan dasar akal sehat), yang harus melarang mereka dari membuat pernyataan publik sama sekali, sepenuhnya mendominasi semua media, menciptakan kesan bahwa cerdas dan beradab harus mendukung demokrasi, keragaman dan kesetaraan, sementara kebenaran adalah bahwa ini adalah masalah dan bukan solusi, dan bahwa mereka sendiri adalah musuh utama peradaban. Melihat saya bunuh diri oleh demokrasi 2nd Ed (2019). (shrink)

पहली बात हमें ध्यान में रखना चाहिए कि जब यह कहना है कि चीन यह कहता है या चीन ऐसा करता है, तो हम चीनी लोगों की बात नहीं कर रहे हैं, लेकिन उन सोशियोपैथों की जो सीसीपी (चीनी कम्युनिस्ट पार्टी, अर्थात सात सेनेले सोसोपैथिक सीरियल किलर (एसएसएसएसके) का नियंत्रण करते हैं। सीपी या पोलितब्यूरो के 25 सदस्यों की टंडिंग समिति। मैं हाल ही में कुछ ठेठ वामपंथी नकली समाचार कार्यक्रमों को देखा (सुंदर बहुत ही तरह एक ही तरह से (...) मीडिया में पा सकते हैं, यानी, लगभग सब कुछ अब - यानी, याहू, सीएनएन, न्यूयॉर्क टाइम्स, आदि) यूट्यूब पर, एक VICE द्वारा जो उल्लेख किया है कि 1000 अर्थशास्त्री (और 15 नोबेल पुरस्कार विजेताओं) ट्रम्प को एक पत्र भेजा जिसमें कहा गया है कि व्यापार युद्ध एक गलती थी, और एक अन्य जो एक अकादमिक अर्थशास्त्री का साक्षात्कार करता था जिसने कहा कि ट्रम्प का कदम 3 विश्व युद्ध शुरू करने के लिए एक उत्तेजना थी। वे वैश्विक व्यापार के विघटन के बारे में सही हैं, लेकिन बड़ी तस्वीर है, जो है कि सात Sociopaths कुल दुनिया प्रभुत्व है की कोई समझ नहीं है, हर जगह स्वतंत्रता के उन्मूलन के साथ, अपने लक्ष्य के रूप में, और है कि वहाँ केवल दो तरीके उन्हें रोकने के लिए कर रहे हैं-एक कुल व्यापार प्रतिबंध है कि चीनी अर्थव्यवस्था devastates और उनकी सेना की ओर जाता है सीसीपी बाहर बल और चुनाव, या WW3, जो सीमित किया जा सकता है (शायद कुछ परमाणु के साथ पारंपरिक हथियार) या कुल (एक ही बार में सभी परमाणु). दिन के रूप में स्पष्ट है, लेकिन इन सभी "शानदार" शिक्षाविदों यह नहीं देख सकते हैं. यदि Socipaths अब नहीं हटा रहे हैं, के रूप में छोटे रूप में 15 साल में यह बहुत देर हो जाएगी, और अपने वंशजों को धीरे धीरे लेकिन inexorably चीनी के रूप में एक ही भाग्य के अधीन हो जाएगा -अपहरण, यातना और किसी भी असहमति के हत्या के साथ कुल निगरानी. बेशक, सीसीपी WW3 बहुत पहले शुरू कर दिया (आप तिब्बत या कोरिया के अपने आक्रमण की शुरुआत के रूप में देख सकता है) और यह हर संभव तरीके से पीछा कर रहा है, गोलियों और बम के अलावा, और वे जल्द ही आ जाएगा. सीसीपी ने कोरिया में संयुक्त राज्य अमेरिका से लड़ाई की, तिब्बत पर हमला किया और उसकी हत्या कर दी और रूस और भारत के साथ सीमा पर झड़पें लड़ीं। यह दुनिया भर में सभी औद्योगिक और सैन्य डेटाबेस के खिलाफ बड़े पैमाने पर हैकिंग आपरेशन आयोजित करता है और लगभग सभी वर्तमान अमेरिका और यूरोपीय सैन्य और अंतरिक्ष प्रणालियों पर वर्गीकृत डेटा चोरी हो गया है, उनकी कमजोरियों का विश्लेषण किया और भीतर सुधार संस्करण क्षेत्र कुछ साल. हजारों की दसियों, और शायद हजारों की सैकड़ों, सीसीपी कर्मचारियों की हैकिंग किया गया है सैन्य, औद्योगिक, वित्तीय और सामाजिक मीडिया डेटाबेस दुनिया भर में नेट के शुरुआती दिनों के बाद से और वहाँ अकेले संयुक्त राज्य अमेरिका में ज्ञात हाल ही में हैक्स के सैकड़ों रहे हैं. के रूप में प्रमुख संस्थानों और सेना उनके फायरवॉल कठोर है, SSSSK छोटे संस्थानों के लिए चले गए हैं और रक्षा उपठेकेदारों और हमारे सहयोगी दलों, जो आसान लक्ष्य हैं. हालांकि यह लाखों लोगों के सैकड़ों की कुचल गरीबी और अपने लोगों के सीमांत अस्तित्व की अनदेखी, यह एक बड़े पैमाने पर सैन्य और अंतरिक्ष उपस्थिति है, जो हर साल बड़ा बढ़ता है, और जिसका अस्तित्व के लिए ही कारण स्वतंत्रता को खत्म करने के लिए युद्ध लड़ रहा है बनाया गया है हर जगह. संसाधनों के 3rd दुनिया अलग करना के अलावा, बहु खरब डॉलर बेल्ट और सड़क पहल का एक प्रमुख जोर दुनिया भर में सैन्य ठिकानों का निर्माण कर रहा है. वे एक बड़े पैमाने पर उच्च तकनीक हथियारों की दौड़ है कि सोवियत संघ के साथ शीत युद्ध एक पिकनिक की तरह लग रही है में मुक्त दुनिया मजबूर कर रहे हैं. रूसके लोग बेवकूफ नहीं हैं, और Socipaths के साथ दोस्ती का नाटक करने के बावजूद, वे निश्चित रूप से समझते हैं कि सीसीपी उन्हें जिंदा खाने जा रहा है, कि उनकी एकमात्र उम्मीद खुद को पश्चिम के साथ सहयोगी है, और ट्रम्प पुतिन से दोस्ती करने में पैसे पर सही है। बेशक, Neomarxist तीसरी दुनिया Supremacists (यानी, डेमोक्रेटिक पार्टी) की संभावना में संयुक्त राज्य अमेरिका के कुल नियंत्रण ले जाएगा 2020 और कुछ भी नहीं सीसीपी की पसंद के लिए और अधिक हो सकता है. स्नोडेन (एक और सुराग बीस कुछ) SSSSK किसी भी अन्य एक व्यक्ति की तुलना में अधिक मदद की, WW2 के बाद से सभी अमेरिकी राष्ट्रपतियों के संभावित अपवाद के साथ, जो तुष्टीकरण की आत्महत्या की नीति का पीछा किया है. संयुक्त राज्य अमेरिका के पास सभी संचारों की निगरानी करने और हर किसी पर एक डोजियर संकलित करने के अलावा कोई विकल्प नहीं है, क्योंकि यह न केवल अपराधियों और आतंकवादियों को नियंत्रित करने के लिए आवश्यक है, बल्कि एसएसएसएसके का मुकाबला करने के लिए, जो तेजी से एक ही काम कर रहे हैं, पूरी तरह से स्वतंत्रता को हटाने के इरादे से। हालांकि SSSSK, और दुनिया की सेना के बाकी, उन्नत हार्डवेयर पर भारी रकम खर्च कर रहे हैं, यह अत्यधिक संभावना है कि WW3 (या छोटे सगाई यह करने के लिए अग्रणी) सॉफ्टवेयर प्रभुत्व होगा. यह सवाल से बाहर नहीं है कि SSSSK, शायद अधिक हैकर्स के साथ (कोडर्स) उनके लिए काम कर रहे तो संयुक्त दुनिया के सभी बाकी, कम से कम शारीरिक संघर्ष के साथ भविष्य के युद्ध जीत जाएगा, बस नेट के माध्यम से अपने दुश्मनों को paralyzing द्वारा. कोई उपग्रहों, कोई फोन, कोई संचार, कोई वित्तीय लेनदेन, कोई पावर ग्रिड, कोई इंटरनेट, कोई उन्नत हथियार, कोई वाहन, गाड़ियों, जहाजों या विमानों. कुछ सवाल हो सकता है कि सीसीपी (और निश्चित रूप से पुलिस, सेना और 610 कार्यालय के शीर्ष स्तरों) वास्तव में मानसिक रूप से aberant हैं, तो यहाँ sociopaths के आम विशेषताओं में से कुछ हैं(पूर्व में कहा जाता है psychopaths) कि आप नेट पर पा सकते हैं. बेशक, इनमें से कुछ कई autistics और alexithymics द्वारा साझा कर रहे हैं, और socipaths केवल डिग्री में "सामान्य" लोगों से अलग हैं. (shrink)

आप p 135 या 326 पर इस पुस्तक का एक त्वरित सारांश प्राप्त कर सकते हैं. यदि आप विकासवादी मनोविज्ञान पर गति करने के लिए नहीं कर रहे हैं, तो आप पहली बार शीर्षक में इस शब्द के साथ कई हाल के ग्रंथों में से एक पढ़ा जाना चाहिए. सबसे अच्छा में से एक है "विकासवादी मनोविज्ञान की हैंडबुक" 2buss द्वाराएन डी एड. जब तक के बारे में 15 साल पहले तक, व्यवहार के स्पष्टीकरण- वास्तव में सभी में मानसिक प्रक्रियाओं (...) की व्याख्या नहीं किया गया है, बल्कि अस्पष्ट और मोटे तौर पर बेकार वर्णन क्या लोगों ने किया था और वे क्या कहा, क्यों में कोई अंतर्दृष्टि के साथ. हम कह सकते हैं कि लोग एक घटना को मनाने के लिए इकट्ठा होते हैं, भगवान की स्तुति करते हैं, उनके (या उनके) आशीर्वाद, आदि प्राप्तकरते हैं।, लेकिन इस में से कोई भी प्रासंगिक मानसिक प्रक्रियाओं का वर्णन,तो हम कह सकते हैं कि वे बहुत उसी तरह से स्पष्टीकरण कर रहे हैं कि यह बताते हैं कि क्यों एक सेब जमीन पर चला जाता है अगर हम कहते हैं कि इसकी वजह से हम इसे जारी ,और यह भारी है वहाँ कोई तंत्र और कोई व्याख्यात्मक या भविष्य कहनेवाला शक्ति है. यह पुस्तक मानव व्यवहार के आनुवंशिक आधार के स्पष्टीकरण जारी है जो लगभग सार्वभौमिक रूप से नजरअंदाज कर दिया गया है और शिक्षा, धर्म, राजनीति और जनता द्वारा इनकार कर दिया है (देखें पिंकर उत्कृष्ट पुस्तक ''द ब्लांक स्लेट'). उनका बयान (p3) है कि यह पूछने के लिए अगर धर्म आनुवंशिक है व्यर्थ है जीन और पर्यावरण के कारण किसी भी व्यवहार की भिन्नता के प्रतिशत के रूप में गलत है अध्ययन किया जा सकता है, बस के रूप में वे अन्य सभी व्यवहार के लिए कर रहे हैं (जैसे देखें, पिंकर). शीर्षक होना चाहिए "प्रारंभिक आदिम धर्म के कुछ पहलुओं की व्याख्या करने केलिए प्रयास", क्योंकि वह सब पर उच्च चेतना का इलाज नहीं करता है (उदा. satori, ज्ञान आदि) जो अब तक सबसे दिलचस्प घटना है और केवल 21 वीं सदी में बुद्धिमान, शिक्षित लोगों के लिए व्यक्तिगत हित के धर्म का हिस्सा. इस पूरी किताब को पढ़ना, आप ऐसी बातें मौजूद कभी नहीं लगता होगा. इसी तरह, दवाओं और धर्म के विशाल क्षेत्र के लिए. यह तर्कसंगतता के लिए एक रूपरेखा का अभाव है और सोचा देखने की दोहरी प्रणाली है जो अब इतना उत्पादक है उल्लेख नहीं है. वें के लिएमैं अपने हाल के कागजात का सुझाव है. फिर भी, किताब ब्याज की बहुतहै, और दिनांक होने के बावजूद अभी भी पढ़ने लायक है. आधुनिक दो systems दृश्यसे मानव व्यवहार के लिए एक व्यापक अप करने के लिए तारीख रूपरेखा इच्छुक लोगों को मेरी पुस्तक 'दर्शन, मनोविज्ञान, मिनडी और लुडविगमें भाषा की तार्किक संरचना से परामर्श कर सकते हैं Wittgenstein और जॉन Searle '2 एड (2019). मेरे लेखन के अधिक में रुचि रखने वालों को देख सकते हैं 'बात कर रहेबंदर- दर्शन, मनोविज्ञान, विज्ञान, धर्म और राजनीति पर एक बर्बाद ग्रह --लेख और समीक्षा 2006-2019 3 एड (2019) और आत्मघाती यूटोपियान भ्रम 21st मेंसदी 4वें एड (2019). (shrink)

Can reasoning improve moral judgments and lead to moral progress? Pessimistic answers to this question are often based on caricatures of reasoning, weak scientific evidence, and flawed interpretations of solid evidence. In support of optimism, we discuss three forms of moral reasoning (principle reasoning, consistency reasoning, and social proof) that can spur progressive changes in attitudes and behavior on a variety of issues, such as charitable giving, gay rights, and meat consumption. We conclude that moral reasoning, particularly when embedded in (...) social networks with mutual trust and respect, is integral to moral progress. (shrink)

Arguments attempting to debunk moral beliefs, by showing they are unjustified, have tended to be global, targeting all moral beliefs or a large set of them. Popular debunking arguments point to various factors purportedly influencing moral beliefs, from evolutionary pressures, to automatic and emotionally-driven processes, to framing effects. We show that these sweeping arguments face a debunker’s dilemma: either the relevant factor is not a main basis for belief or it does not render the relevant beliefs unjustified. Empirical debunking arguments (...) in ethics can avoid this predicament, but only if they are refocused on highly selective classes of moral belief. Experimental data can combine with familiar consistency reasoning to reveal that like cases are not being treated alike. Selective debunking arguments are unlikely to yield sweeping sceptical conclusions, but they can lead to rational moral change. (shrink)

Sensorimotor Theory is the claim that it is our practical know-how of the relations between our environments and us that gives our environmental interactions their experiential qualities. Yet why should such interactions involve or be accompanied by experience? This is the ‘absolute’ gap question. Some proponents of SMT answer this question by arguing that our interactions with an environment involve experience when we cognitively access those interactions. In this paper, I aim to persuade proponents of SMT to accept the following (...) three claims. First, that appeals to cognitive access fail to answer the absolute gap question. Second, that SMT can be read in a way that rejects the gap question. Third, that if proponents of SMT are prepared to read SMT in a way that rejects the absolute gap question, then they can also reject the claim that cognitive access is needed to explain experience. (shrink)