The Alaska National Interest Lands Conservation Act of 1980 requires federal agencies to provide a meaningful role for rural subsistence harvesters in management of fish and wildlife in Alaska. We constructed an interpretive analysis of qualitative interviews with residents of the Yukon-Kuskokwim Delta. Stakeholders' perceptions of their roles and motivations to participate in collaborative management are linked to unseen and often ignored cultural features and differing worldviews that influence outcomes of collaboration. Agencies need to better understand Yup'ik preferences for working (...) together and change their formats and methods of public engagement. More frequent and higher quality interactions among stakeholders in rural communities will create awareness of cultural differences. Improved awareness will allow managers to design and implement a process that is culturally appropriate and increase the meaningfulness of collaborative management. (shrink)

God refers to a supernatural or divine being who is the universe's creator and ruler and is often seen as the ultimate source of moral and spiritual authority. Different cultures and religions have different beliefs and ideas about God. Guru Nanak, the founder of Sikhism, described various names and attributes of God, symbolized as "ੴ” (Ik Onkar) in his compositions. This article attempts to describe the concept of God as outlined in Guru Nanak’s hymns. It is pointed out that Guru (...) Nanak's hymns emphasize God's transcendental nature, which is described as formless, eternal, omnipresent and beyond human comprehension. However, he focuses on a personal and accessible relationship with the Divine, where individuals can connect with God through devotion, meditation, and leading a virtuous life. An important spiritual aspect of Guru Nanak’s concept of God is his description of the realization of God, often referred to as "union with the Divine" or "spiritual realization." By promoting the principles of equality, compassion, and service to humanity through his concept of an all-loving, compassionate God, Guru Nanak asserts that by following these values, individuals can experience a closer connection with God and ultimately achieve spiritual enlightenment. (shrink)

In dit artikel onderzoek ik of de standaardbenaderingen van burgerschapsonderwijs in de Lage Landen geschikt zijn om jonge mensen voor te bereiden om de huidige politieke realiteiten tegemoet te treden, laat staan om onrecht te bestrijden. Ik laat zien waarom een nadruk op ‘democratische principes’ of de rechtsstaat de status quo waarschijnlijk niet zal veranderen zolang opvoeders er niet in slagen de aandacht voor de waarheid te cultiveren die nodig is om te kunnen oordelen over rivaliserende normatieve claims. Met name (...) op tolerantie gebaseerde interpretaties van burgerschap zullen weinig bereiken in afwezigheid van burgerlijke deugden – vooral moreel oordelen en morele moed – die nodig zijn voor dissent. Dissent omvat minimaal een bereidheid om de waarheid te spreken tegen de macht. Maar het ernstigste probleem betreffende burgerschapsonderwijs op school betreft de legitimiteit ervan, gegeven dat dat onderwijs gebaseerd is op een door de overheid opgelegd curriculum met als doel een gewenste respons op de boodschap ervan op te leggen en te conditioneren. Daardoor staat het per definitie vijandig tegenover dissent. (shrink)

In dit artikel betwist ik het gangbare idee dat de rede ontoereikend is voor morele motivatie, met name in relatie tot universele ethische kwesties. Door een uitgebreide verkenning van de Dual-Process Theory (DPT) stel ik dat onze morele intuïties zowel trainbaar zijn als een inherente neiging hebben naar universalistische overwegingen. Ik betoog dat sociale rechtvaardiging en de drang naar rationele argumentatie een cruciale rol spelen in het vormen en veranderen van onze morele standpunten. Concluderend pleit ik voor een herwaardering van (...) klassiek moreel redeneren en stel ik dat een universele ethiek psychologisch realistischer is dan eerder werd aangenomen. (shrink)

In dit hoofdstuk presenteer ik de belangrijkste bevindingen en uitspraken uit mijn diepte-interviews met de respondenten. Ik geef hiermee antwoord op de deelvragen ‘Wat voor beeld wordt er gevormd in Nederlandse kranten over geweldpleging door de Staat in Nederlands-Indië?’, ‘Welk beeld in Nederlandse kranten is exemplarisch voor positieve of negatieve berichtgeving over geweldpleging door de Staat in Nederlands-Indië?’, ‘Wat zijn de belangrijkste reacties geweest van media, Staat of andere betrokkenen op de berichtgeving in kranten over Nederlandse oorlogsmisdaden in Indië?’ en (...) ‘Hoe kijken representatoren voor media, Staat, betrokkenen en/of nabestaanden zelf aan tegen de beeldvorming over de misdragingen in Nederlands-Indië?’ De vijf geïnterviewde experts hebben zich uiteraard uitgelaten over beeldvorming in Nederlandse kranten over verschillende perioden. Ik heb de paragrafen daar voor het gemak tevens chronologisch naar ingedeeld. (shrink)

As it was shown in the Part I of this work, the driving of our life is determined by series of YES/NO - type elemental decision, which is actually the information unit (Bit), so we operate actually in an informational mode. The informational analysis and modeling of consciousness reveals seven informational systems, reflected at the conscious level by the cognitive informational centers suggestively called Iknow (Ik - memory), Iwant (Iw - decision center), Iove (Il-emotions), Iam (Ia-body status), Icreate (Ic-informational genetic (...) transmitter and educator), Icreated (I-cd genetic generator inherited from the parents) and Ibelieve, (Ib - connection to the informational field of the universe). As the mind can operate in a bipolar mode, we dispose of two alternatives to use our free will: in a positive (YES) or negative (NO) mode. Such modes can be applied as a function of the personal criteria, especially that inhered from the family, which are the fundamental ones, but also from that acquired during the life. The persistence to operate in a positive or a negative mode is fundamental for the designing of our personal trajectory and therefore for our destiny. The destiny and the role of our free will in deciding the course of our own life are analyzed therefore with respect to our YES/NO attitude, which is an integrated informational output composed by the contribution of all cognition centers, showing that when this is favorable to the life rules, it is avoided its deterioration determined by a permanently negative attitude and thinking mode. It is shown that our intervention should be directed both to the operating mode but also to the decision criteria, when it is ascertained that they do not correspond to the reality, allowing a favorable adaptation. As parents and therefore as forming and educator of the next generation, an activity specific for the center Ic, it is necessary to observe, discover and encourage the talents and predispositions of their Children, to put them on a privileged way of the destiny, because they will benefit of an advanced informational “budget” with respect to their generation and a certain sort of preparation. The comparative analysis between personal operating mode and the reality for adaptation necessities should guide permanently the selected trajectory way, to include new criteria, to change the older, or to reprogramming the operation mode, with the participation of all centers. The stereotype thinking chains triggered by repetitive negative thoughts acts on the informational system as stressing agents, leading to chronic, sometime serious disorders. Such thinking operation forms should be therefore detected and substituted or eliminated without delay, according to some recommended suggestions. Furthermore, it is shown that a specific self-control of the thoughts as positive or negative information and of the lifestyle, helps the health maintenance and the life prolongation under high qualitative. (shrink)

-/- In Plato's work the "Sophist", Socrates, who typically occupies a central position in Plato's dialogues, is assigned a supporting role. This has led some scholars to argue for a shift in Plato's oeuvre, where he distances himself from Socrates and introduces a new main protagonist. However, this new protagonist remains unnamed and is only identified by his social position as Xenos, indicating that he is an outsider and a stranger whose identity is ambiguous. In this article, I argue that (...) Plato's decision to leave the character unnamed serves to raise a first problem: the question of whether this stranger is a friend or an adversary of philosophy. At the beginning of the dialogue, Socrates employs a series of references to Homer to bring into play a second problem: the problem of disguise. The third problem, “What is a sophist?”, is attributed to the Xenos. This is the only problem that is explicitly developed and is, therefore, the most prominent in the dialogue. If we relate these three problems to each other, it becomes clear that they represent contradictory intuitions without providing us with a strict criterion for deciding which of these intuitions is correct. By presenting these problems in their entanglement without providing a way out, Plato invites his readers to think without making explicit what the outcome of this thinking should be. -/- [In Dutch: In de "Sofist" speelt Sokrates, vaak het meest prominente personage in Plato’s dialogen, alleen maar een bijrol. Dit heeft veel interpreten ertoe verleid om een breuk in het oeuvre van Plato te postuleren, waarbij Plato afstand zou nemen van Sokrates ten behoeve van een nieuw personage. Ik zal echter laten zien dat Plato er bewust voor kiest om dit nieuwe personage naamloos te laten en hem alleen aan te duiden via zijn sociale positie als xenos (vreemdeling). Hiermee roept Plato, zo zal ik betogen, impliciet een eerste probleem op: is deze naamlo- ze Xenos een vriend of een vijand van de filosofie? Aan het begin van de dialoog wordt er door Sokrates een tweede probleem in spel gebracht: het probleem van de vermomming. Het derde probleem — ‘wat is een sofist?’ — wordt toegeschreven aan de Xenos. Dit is het enige probleem dat expliciet wordt uitgewerkt en is dan ook het meest prominent aanwezig in de dialoog. Als we deze drie problemen op elkaar betrekken dan wordt duidelijk dat ze tegenstrijdige intuïties vertolken, zonder dat we een strikt criterium krijgen aangereikt om te beslissen welke van deze intuïties de juiste is. Door deze problemen in een nog niet ontwarde kluwen te presenteren, nodigt Plato zijn lezers uit tot denken, zonder expliciet te maken wat de uitkomst van dit denken zou moeten zijn.]. (shrink)

The “nature or nurture” problem concerning the debate on the innate features with respect to the acquired ones is approached in terms of information, from the perspective of the Informational Model of Consciousness. This model reveals seven distinct informational systems reflected in consciousness as informational centers, i.e. memory (Iknow-Ik), decisional info-operational center (Iwant-Iw), emotions (Ilove-Il), metabolic operations (Iam-Ia), genetic transmission (Icreate-Ic), genetic info-generation (Icreated-Icd) and the anti-entropic center (Ibelieve-Ib). Ib is a life-assisting beneficial center, because it is opposed to the (...) entropic action of matter, eliminating or reducing the uncertainty characteristic of unknown possibilities to certainty, and inducing in this way the trust and confidence in own actions. The pro and contra arguments of the “nature or nurture” are shortly presented, noting the large range of divergent opinions and concepts on the approached problem. It is shown that the information concept acting both as informal and matter-related information, specifically referred to the embodiment/ disembodiment mechanisms for the transmission of information during the epigenetic processes, can coherently approach and explain the transgenerational transmission of the traits acquired during the life span of the predecessors. The concepts of tendency, affinity, propensity, predisposition, aptitude, vocation and talent, specific for inheritable properties described by Icd are discussed, pointing out the large pallet and variety of such concepts describing the evidences detected by external observers on the inherited behaviors, and that of self-perceived by the implicated individual, as a silent voice of whose are no longer. The external manifestation of such inherited features and traits depends on practice, because the characteristic operation of the nervous system and of epigenetic processes is based on repetition and/or intensive practice, but these are permanently guided by the silent voice of those who are no longer, with various signal intensities. (shrink)

English: In this paper I indicate why I consider 'experimental philosophy' to be good news, though not as good as it could be, and not as all that new. I'll argue that there is no need to restrict experimental philosophy to eliciting intuitions through questionnaires. I'll indicate that good examples of experimental philosophy already exist in Artificial Intelligence and Cognitive Neuroscience. Dutch: Hieronder wil ik proberen aan te geven waarom ik de experimentele filosofie weliswaar als goed nieuws beschouw, maar niet (...) half zo goed als zou kunnen, en ook niet als echt nieuw. Qua filosofische experimenten beperkt de XF-beweging zich vooralsnog onnodig door haar focus op het eliciteren van intuïties, terwijl er reeds lang diverse goede voorbeelden van XF bestaan op het gebied van de kunstmatige intelligentie en de cognitieve neurowetenschap. (shrink)

Is the primary function of an educator to elucidate and convey their own knowledge? French philosopher Jacques Rancière demonstrates that an incidental experiment by Joseph Jacotot presents an alternative paradigm: the ignorant schoolmaster. In his work "The Ignorant Schoolmaster: Five Lessons in Intellectual Emancipation [Le maître ignorant: Cinq leçons sur l'émancipation intellectuelle]", Rancière posits that the ignorant schoolmaster is equally, if not more, capable of instructing students compared to the knowledgeable eduator. Rancière examines two educational methodologies: the conventional approach of (...) the knowledgeable eduator who explicates and imparts knowledge, and the experimental approach of the ignorant schoolmaster who refrains from explanation and primarily focuses on verifying attentiveness. This article, based on a brief analysis of these two methodologies, aims to demonstrate how Rancière's work can be utilized to construct a model for articulating the implicit theoretical principles in educational practices. This model is predicated on the following premise: by taking a successful or rather problematic educational practice as an example, one can articulate the theoretical principles inherent within it. This approach facilitates a shift in focus from practices to principles, thereby offering a novel perspective on educational practice and enabling its theoretical explication. [In Dutch: Bestaat de kernactiviteit van de meester erin om zijn eigen kennis uit te leggen en over te dragen? De Franse filosoof Jacques Rancière laat zien dat een gelegenheidsexperiment van Joseph Jacotot ons een ander voorbeeld aanreikt: de onwetende meester. In zijn boek De onwetende meester: vijf lessen over intellectuele emancipatie (Le maître ignorant: Cinq leçons sur l'émancipation intellectuelle) stelt hij dat de onwetende meester evengoed of zelfs beter in staat is leerlingen iets te leren dan de wetende meester. Rancière neemt in feite twee onderwijspraktijken als voorbeeld: de traditionele praktijk van de wetende meester die uitleg geeft en kennis overdraagt en de experimentele praktijk van de onwetende meester die geen uitleg geeft maar vooral gericht is op de verificatie van aandacht. In dit artikel wil ik op basis van een korte analyse van deze twee praktijken laten zien hoe we uit Rancière’s boek een model kunnen afleiden voor het articuleren van de theoretische principes die impliciet in onderwijspraktijken werkzaam zijn. Dit model is gestoeld op het volgende uitgangspunt: door een succesvolle of juist problematische onderwijspraktijk als voorbeeld te nemen kunnen we de theoretische principes articuleren die erin werkzaam zijn. Dit schept de mogelijkheid om de focus van de van de praktijken naar de principes te verleggen. Hierdoor wordt de onderwijspraktijk op een nieuwe manier inzichtelijk en kunnen we haar theoretisch expliciteren.]. (shrink)

In this paper, we introduce for the first time the neutrosophic quadruple numbers (of the form a + bT + cI + dF) and the refined neutrosophic quadruple numbers. Then we define an absorbance law, based on a prevalence order, both of them in order to multiply the neutrosophic components T, I, F, or their sub-components tJ, Ik, Fl and thus to construct the multiplication of neutrosophic quadruple numbers.

This paper and its sequel “look under the hood” of the usual sorts of proof-theoretic systems for certain well-known intuitionistic and classical propositional modal logics. Section 1 is preliminary. Of most importance: a marked formula will be the result of prefixing a formula in a propositional modal language with a step-marker, for this paper either 0 or 1. Think of 1 as indicating the taking of “one step away from 0.” Deductions will be constructed using marked formulas. Section 2 presents (...) the model-theoretic concepts, based on those in [7], that guide the rest of this paper. Section 3 presents Natural Deduction systems IK and CK, formalizations of intuitionistic and classical one-step versions of K. In these systems, occurrences of step-markers allow deductions to display deductive structure that is covered over in familiar “no step” proof-theoretic systems for such logics. Box and Diamond are governed by Introduction and Elimination rules; the familiar K rule and Necessitation are derived (i.e. admissible) rules. CK will be the result of adding the 0-version of the Rule of Excluded Middle to the rules which generate IK. Note: IK is the result of merely dropping that rule from those generating CK, without addition of further rules or axioms (as was needed in [7]). These proof-theoretic systems yield intuitionistic and classical consequence relations by the obvious definition. Section 4 provides some examples of what can be deduced in IK. Section 5 defines some proof-theoretic concepts that are used in Section 6 to prove the soundness of the consequence relation for IK (relative to the class of models defined in Section 2.) Section 7 proves its completeness (relative to that class). Section 8 extends these results to the consequence relation for CK. (Looking ahead: Part 2 will investigate one-step proof-theoretic systems formalizing intuitionistic and classical one-step versions of some familiar logics stronger than K.). (shrink)

In de hiernavolgende bijdrage zal het erom gaan te pogen een ander licht te werpen op de globalisering der wereldeconomie die onze planeet sinds enkele decennia teistert. In de theoretische aandacht die deze historische ontwikkeling te beurt viel gedurende de tweede helft van de voorbije eeuw, werd het verband met zowel de ‘economisering’ als de ‘technologisering’ van onze leefwereld zoals geduid in de marxistische en techniekphilosophische critiek centraal gesteld; zij werd tevens gesitueerd in de context van “de postmoderne conditie” in (...) den zin van Lyotard2. Ook de rationaliteitscrisis tout court die hiermee samenhangt beschouw ik als een uitgangspunt, hoewel men over haar aard en oorzaken van mening kan verschillen. De oorspronkelijkheid van deze bijdrage zal dan ook niet te vinden zijn in de bespreking van een der bovenvermelde punten, maar in een ander begrip van de betrekkingen tussen de totaliteit van dit proces en de in onze gewaarwordingen gegeven, ‘natuurlijke’ werkelijkheid. (shrink)

Is de herhaling mogelijk? Deze ogenschijnlijk simpele vraag vormt het uitgangspunt van De herhaling. Een proeve van experimenterende psychologie door Constantin Constantius (1843), een van de meest curieuze geschriften uit het oeuvre van Søren Kierkegaard. In dit artikel worden twee aspecten aan de orde gesteld die De herhaling tot een nog altijd belangrijk boek maken: 1) De ongewone filosofische stijl die in dit boek ontwikkeld wordt en 2) De eigenzinnige opvatting over vrijheid en subjectiviteit die er onder de noemer 'de (...) herhaling' in naar voren wordt gebracht. Zoals de ondertitel 'een proeve van experimenterende psychologie' al aangeeft, is De herhaling geen klassieke filosofische verhandeling waarin op systematische wijze wordt uitgelegd wat er onder de herhaling - als filosofische begrip - verstaan moet worden. Integendeel, het is een uiterst experimenteel boek waarin een nieuwe filosofische stijl wordt geïntroduceerd. Er wordt zodoende nergens een eenduidige definitie gegeven van de herhaling in filosofische zin die ik in het vervolg zal aanduiden als de 'existentiële herhaling'. Sterker nog, de twee verschijningsvormen van de herhaling - de alledaagse en de existentiële herhaling - worden telkens welbewust met elkaar verward. Pas in de afsluitende brief aan de echte lezer van dit boek wordt duidelijk in welke richting we het verschil tussen deze twee vormen van herhaling moeten zoeken. (shrink)

Part 1 [Hodes, 2021] “looked under the hood” of the familiar versions of the classical propositional modal logic K and its intuitionistic counterpart. This paper continues that project, addressing some familiar classical strengthenings of K and GL), and their intuitionistic counterparts. Section 9 associates two intuitionistic one-step proof-theoretic systems to each of the just mentioned intuitionistic logics, this by adding for each a new rule to those which generated IK in Part 1. For the systems associated with the intuitionistic counterparts (...) of D and T, these rules are “pure one-step”: their schematic formulations does not use □ or ♢. For the systems associated with the intuitionistic counterparts of K4, etc., these rules meet these conditions: neither □ nor ♢ is iterated; none use both □ and ♢. The join of the two systems associated with each of these familiar logics is the full one-step system for that intuitionistic logic. And further “blended” intuitionistic systems arise from joining these systems in various ways. Adding the 0-version of Excluded Middle to their intuitionistic counterparts yields the one-step systems corresponding to the familiar classical logics. Each proof-theoretic system defines a consequence relation in the obvious way. Section 10 examines inclusions between these consequence relations. Section 11 associates each of the above consequence relations with an appropriate class of models, and proves them sound with respect to their appropriate class. This allows proofs of some failures of inclusion between consequence relations. Section 12 proves that the each consequence relation is complete or weakly complete, that relative to its appropriate class of models. The Appendix presents three further results about some of the intuitionistic consequence relations discussed in the body of the paper. For Keywords, see Part 1. (shrink)

Wat zou er veranderen in de wijze waarop het onderwijs gewend is professionals op te leiden als docenten erkennen dat de toekomst onkenbaar en onzeker is? In plaats van de onzekerheid te problematiseren – onzekerheid is een probleem waarmee de professional heeft te dealen – vraag ik mij af of het ook mogelijk is om onzekerheid als een rijke bron van mogelijkheden te zien. Ik maak hierbij gebruik van het onderscheid dat de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche maakt tussen het streven (...) naar orde en harmonie – het apollinische – en de kracht die de orde en harmonie juist teniet probeert te doen – het dionysische. Wanneer docenten in het beroepsonderwijs Nietzsches pleidooi om meer ruimte aan het dionysische te geven ter harte nemen en zelf bereid zijn om hun zekerheden op het spel te zetten, kunnen zij de professionals-in-wording beter voorbereiden op een onzekere (beroeps)wereld. Ze kunnen hen leren dat onzekerheid juist mogelijkheden biedt om tot nieuwe vormen van handelen en denken te komen. (shrink)

Milieufilosofisch Nederland wordt momenteel verdeeld door een controverse naar aanleiding vanrecente publicaties van de Wageningse filosofen Keulartz en Korthals. In dit artikel wil ik - aande hand van een analyse van het gebruik van het natuurbegrip bij Wim Zweers - laten zien dat Keulartz op een tot nu toe onderbelicht probleem wijst: het probleem van de veelheid vannatuurbeelden. Tegelijkertijd wil ik echter aantonen dat Keulartz' eigen, 'post-naturalistische' positie op een tegenspraak berust. Tenslotte geef ik aan hoe deze controverses zijn terug (...) tevoeren op een onvermijdelijke spanning in onze morele omgang met de natuur, en zoek ik naar een manier waarop deze spanning binnen de milieu-ethiek vruchtbaar kan worden gemaakt. (shrink)

Paul Valéry is the poet who maintains silence; the thinker who refuses to be a philosopher; the writer who takes language to court; the expert who insists on being an amateur; the mystic who seeks refuge in mathematics; the stutterer who suffers from an ailment of precision; the Narcissus who might have preferred to embody Orpheus. He is the chronicler of thought and the master of contradiction. I try to imagine him. It is 1894, Valery sits at his table, writing (...) in the notebooks in which he records his thoughts every morning "entre la lampe et le soleil," resulting in approximately 30,000 pages of unstructured incompleteness: the Cahiers. -/- [In Dutch] Paul Valéry is de dichter die zwijgt; de denker die weigert filosoof te zijn; de schrijver die de taal in staat van beschuldiging stelt; de expert die volhoudt een amateur te zijn; de mysticus die zijn heil zoekt bij de wiskunde; de stamelaar die aan een kwaal van precisie lijdt; de Narcissus die misschien toch liever Orpheus had willen zijn. Hij is de chroniqueur van het denken en de meester van de tegenspraak. Ik probeer me hem voor te stellen. Het is 1894 en hij zit gebogen te schrijven in de schriftjes waarin hij elk ochtend 'entre la lampe et le soleil' zijn denken fileert, een project dat uitmondde in ca. 30.000 bladzijden weerbarstige onvoltooidheid: de Cahiers. (shrink)

This paper explores a case example of qualitative research that applied productive hermeneutics and the central concept, fusion of horizons. Interpretation of meaning is a fusing of the researchers’ and subjects’ perspectives and serves to expand understanding. The purpose is to illustrate an exemplar of qualitative research without establishing a rigid recipe of methodology. The illustration is based on in-depth observational and textual data from an applied anthropological study conducted in western Alaska with Yup’ik hunters and fishers and government agency (...) employees as they worked towards collaborative management. The metaphor of the hermeneutical circle is showcased to help the reader understand the philosophical underpinnings and the analytical processes used to realize a meaningful interpretation. A series of organizing systems for the interpretation is described, culminating in a final organizing system to communicate a fully realized understanding of collaborative management at the time. (shrink)

Voorstanders van levensverlenging vooronderstellen dat langer leven wenselijk is en dat ouderdom en de dood dat niet zijn. Maar is een leven zonder dood eigenlijk wel nastrevenswaardig? In dit essay beargumenteer ik dat de dood een essentieel onderdeel van een zinvol leven is. Het is daarom niet eindigheid, maar eeuwigheid die als een bedreiging voor het leven zou moeten worden gezien.

De indruk overheerst dat het vertrouwen in instellingen tanende is. Toch wordt deze indruk niet altijd ondersteund door bevragingen en statistieken. Als die indruk een mythe is, dan is de echte vraag: waarom worden we dan tot deze mythe aangetrokken? In dit essay wil ik ons verlangen naar vertrouwen plaatsen in een cultuur en in een denkkader waarin vrijheid en zelfbeschikking blijven primeren, en kijken naar hoe er vandaag theoretisch wordt nagedacht over vertrouwen en publiek beleid. Het valt te betwijfelen (...) of we het vertrouwen dat we zoeken op die manier zullen vinden. (shrink)

Dankzij nieuwe reproductieve technologieën worden de keuzemogelijkheden van wensouders steeds vergroot. Echter, bij deze toegenomen maakbaarheid stuiten we ook op een onvermogen om onze ervaringen aan te passen aan het veranderende culturele en morele landschap, vooral met betrekking tot de waarde van de genetische connectie. In deze bijdrage wil ik stilstaan bij zulke ‘weerbarstige ervaringen’ en de implicaties ervan voor het beleid en de ethiek van ouderschap.

Currently, India-Pakistan relations have often been afflicted by cross-border terrorism, ceasefire violations, territorial disputes, etc. Improving bilateral ties is crucial for both countries, as it would mean stabilizing South Asia and improving the economies of both nations. A strong political will to mend the relationship at the current juncture is direly needed. A constructive approach and confidence-building measures between India and Pakistan can be crucial to improving their ties. About 550 years ago, Guru Nanak preached a special universal message of (...) truthful living, faith, and love [1]. His message was not addressed to a specific ethnic or religious group. It was meant for all humanity. Let us look at Guru Nanak's teachings in building good unneighborly ties between India and Pakistan and see what kind of prescriptions and insights he offers us to face the challenges of contemporary times. When India's environment was full of conflict between Hinduism and Islam, Guru Nanak proclaimed a beautiful universal message for all people, highlighting equality for all without any consideration of caste, colour, creed, gender, or race [2]. He asserted that the same One God creates all, whether we call him Ram, Allah, or any other name. Moreover, he emphasized that "See the Divine Light in all." Therefore, people of faith should recognize the Divine Light in everyone. Sasai so▫e sarisat jin sājī sabẖnā sāhib ek bẖa▫i▫ā. Sassa: He (Divine) who created the world, is the One Lord and Master of all. (M.1, SGGS, p. 432). Iknai bẖāʼnde sāji▫ai ik cẖānaṇ ṯihu lo▫e. The One God has fashioned all beings (the vessels), and His essence pervades everywhere (the three worlds). (M.1, SGGS, p. 62). (shrink)