Edition of the opuscules by D. Báñez on De auxiliis controversy. There is the critical edition of three manuscripts and the first Spanish annotated translation of the opuscules. The Latin text is disposed together with the translation. An introduction situates the opuscules in its systematic and historical context.
In the first section of this paper I present epistemic evidentialism and, in the following two sections, I discuss that view with counterexamples. I shall defend that adequately supporting evidence is a necessary, but not a sufficient, condition for epistemic justification. Although we need epistemic elements other than evidence in order to have epistemic justification, there can be no epistemically justified belief without evidence. However, there are other kinds of justification beyond the epistemic justification, such as prudential or moral justification; (...) therefore, there is room for justified beliefs (in a prudential or moral sense) without evidence. (shrink)
Resumo O meu objetivo neste artigo é examinar criticamente o argumento de Kripke contra a teoria da identidade tipo-tipo. Assumindo a tese da necessidade da identidade, bem como a tese da designação rígida, Kripke sustenta que se a dor é idêntica à estimulação das fibras C, então a dor é necessariamente idêntica à estimulação das fibras C. No entanto, precisamente porque a proposição expressa pela frase “a dor não é idêntica à estimulação das fibras C” é uma possibilidade metafísica, Kripke (...) conclui, por modus tollens, que não há identidade entre dor e estimulação das fibras C. Por isso, a teoria da identidade tipo-tipo não é uma solução bemsucedida para o problema da mente-corpo. Este artigo tem duas partes. Na primeira parte, que é expositiva, apresento o argumento de Kripke contra a teoria da identidade tipo-tipo. Subsequentemente, ponho em causa o argumento de Kripke, argumentando que não é procedente, pois a nossa situação epistémica atual não nos permite determinar se é metafisicamente possível a dor não ser idêntica à estimulação das fibras C. Assim, Kripke não refuta a teoria da identidade tipo-tipo. Palavras-chave : designação rígida, filosofia da mente, identidade tipo-tipo, Kripke, necessidade da identidadeMy aim in this paper is to critically assess Kripke’s argument against the type-type identity theory. Assuming the thesis of the necessity of identity, as well as the thesis of rigid designation, Kripke holds that if pain is identical with C-fibre firing, then pain is necessarily identical with C-fibre firing. However, precisely because the proposition expressed by the sentence “pain is not identical with C-fibre firing” is a metaphysical possibility, Kripke concludes, by modus tollens, that pain and C-fibre firing are not identical. Therefore, the type-type identity theory is not a successful solution to the mind-body problem. So this paper has two parts. In the first part, which is expositive, I present Kripke’s argument against the type-type identity theory. After that, I will dispute Kripke’s argument, arguing that it is not sound, for our current epistemic situation does not allow us to determine whether it is a metaphysical possibility that pain is not identical with C-fibre firing. Thus, Kripke does not refute the type-type identity theory. Keywords : Kripke, necessity of identity, philosophy of mind, rigid designation, type-type identity. (shrink)
Our aim in this paper is to critically assess Peter van Inwagen’s consequence argument for the incompatibility of free will and determinism. This argument is sound only if rule is valid. We present reasons to reject or to be skeptical of the rule and similar rules. So, the consequence argument is not a sound argument for the incompatibility of free will and determinism.
Our aim in this paper is to defend the reductionist (or deflationist) view on group testimony from the attacks of divergence arguments. We will begin by presenting how divergence arguments can challenge the reductionist view. However, we will argue that these arguments are not decisive to rule out the reductionist view; for, these arguments have false premises, assuming dubious epistemic principles that testimony cannot generate knowledge and understanding. The final part of this paper will be devoted to presenting the advantages (...) of the reductionist approach to explaining the phenomenon of group testimony. (shrink)
I intend to argue that the counterexamples inspired by the Frankfurt-type cases against the necessity of an epistemic safety condition for knowledge are not plausible. The epistemic safety condition for knowledge is a modal condition recently supported by Sosa (2007) and Pritchard (2015), among others, and can be formulated as follows: (SC) If S knows that p on basis B, then S’s true belief that p could not have easily been false on basis B. I will try to argue that (...) the safety condition, expressed in (SC), is still necessary for knowledge and that, therefore, epistemic safety is not threatened by Frankfurt-type cases. In particular, I want to show that Kelp’s counterexamples are ineffective against (SC). (shrink)
My aim in this paper is to critically assess two opposing theses about the epistemology of religious belief. The first one, developed by John Mackie, claims that belief in God can be justified or warranted only if there is a good argument for the existence of God. The second thesis, elaborated by Alvin Plantinga, holds that even if there is no such argument, belief in God can be justified or warranted. I contend that the first thesis is plausibly false, because (...) belief in God is not just like a scientific hypothesis, and the second thesis is likely true if epistemic externalism is the correct view. However, even if the second thesis is true, I argue that to work on good arguments for God’s existence is unavoidable in order to cope with a new version of the Great Pumpkin objection, as well as to achieve other relevant purposes such as to convince rational observers outside the theistic community that belief in God is likely justified or warranted. (shrink)
This study determined the cognitive skills achievement in mathematics of elementary pre-service teachers as a basis for improving problem-solving and critical thinking which was analyzed using Piaget's seven logical operations namely: classification, seriation, logical multiplication, compensation, ratio and proportional thinking, probability thinking, and correlational thinking. This study utilized an adopted Test on Logical Operations (TLO) and descriptive research design to describe the cognitive skills achievement and to determine the affecting factors. Overall, elementary pre-service teachers performed with sufficient understanding in dealing (...) with the TLO. However, in each logical operation, students were found to have insufficient understanding of probability thinking and correlational thinking. These insufficiencies in other logical operations were attributed to their misconceptions on some mathematical terms, misinterpretation of the problems, poor comprehension skills, poor problem-solving skills, and poor performance in mathematics in general. (shrink)
A obra resenhada é uma proposta segura para se redefinir adequadamente, para o momento presente, os caminhos da educação, de modo que a vida escolar, sendo longa, possa ser feliz, atrativa e includente. Pois, as conclusões das demandas por educação não podem desvincular-se da causa do materialismo dialético nem ignorar a especulação metafísica. Pois trata-se de identificar e instaurar novas formas de sobrevivência, das quais dependem a manutenção e preservação da espécie. Isso só será possível se as reformas educativas forem (...) capazes de reformar, a partir da educação, toda esfera social, o que exige, primeiramente, a institucionalização de novos modelos interpretativos ou paradigmas, a partir dos quais podemos estabelecer um novo elo de relacionamento com a vida. (shrink)
This unpublished manuscript of the Spanish Dominican DomingoBáñez reflects his personal account of the proceedings held during July 1602 in Valladolid in defense of his own doctrine against suspicious theses formulated by some Jesuits from Alcalá de Henares the previous March. The Jesuits denied that the adhesion of faith to the Roman Pontiff included him as a specific man, e.g. Pope Clement VIII. In support of their thesis, they provided the authority of Báñez. The Dominican theologian (...) clarified in Valladolid that the fact that Clement VIII was Pope did belong to the faith indeed but not in a primary and immediate sense, although this was later supported by other Jesuits in a third session held a few days later, again in Valladolid. (shrink)
Há de entre as ciências, uma que ainda carrega vestígios muito visíveis que denunciam seus vínculos familiares com a mãe. Essa ciência cujos precursores ainda revelam-se sagazes pensadores, capazes de construir conhecimento, e não perpetuadores de uma escola especializada em ordenar e classificar a realidade. Essa ciência, é a ciência Psicológica. PSICOLOGIAS é uma introdução ao estudo da Psicologia, apresentada em seus vários aspetos: história, temas básicos, áreas de conhecimento, principais características da profissão, análises de temas cotidianos (vistos sob a (...) ótica da Psicologia), e outros. Estudo esse que dessacraliza o universo da alma – historifica-o, humaniza-o. Ridiculariza qualquer processo de deificação do homem. Sugere, fidelidade a Terra. (shrink)
The study determined the problem-solving performance and skills of prospective elementary teachers (PETs) in the Northern Philippines. Specifically, it defined the PETs’ level of problem-solving performance in number sense, measurement, geometry, algebra, and probability; significant predictors of their problem-solving performance in terms of sex, socio-economic status, parents’ educational attainment, high school graduated from and subject preference; and their problem-solving skills. The PETs’ problem-solving performance was determined by a problem set consisting of word problems with number sense, measurement, geometry, algebra, and (...) probability. A mixed-method research design was employed. Senior PETs purposively served as a sample where they mostly preferred to teach other subjects than mathematics. PETs who preferred math performed satisfactorily, while prospective teachers who opted for other subjects performed unsatisfactorily. The PETs’ unsatisfactory output indicates the need for remediation to advance the mathematical material skills and enrich the problem-solving abilities of these primary schools' potential teachers. Besides, results showed that subject preference strongly affected and predicted the problem-solving success of the PETs. PETs who preferred to teach mathematics performed significantly better than their counterparts; hence, mathematics as a field of specialization in the Bachelor of Elementary Education program may be considered by teacher education institutions. Further, most PETs displayed lack of problem-solving skills; thus, a Problem-Solving course is recommended for them. (shrink)
In the years that saw the transition from the sixteenth to the seventeenth century, a controversy arose in Spain over the problem of the harmony between created freedom and divine omnipotence. This dispute arose in Salamanca, but it would have important consequences for the conception of man in Europe from then on. In my proposal, I pay attention to DomingoBáñez, an important member of the School of Salamanca, which point of view has been somewhat blurred due to (...) the heat of the polemic. In particular, I would like to emphasise his way of pointing to human dignity as the basis of the relationship between divine and human freedom. Such dignity does not lie in a misunderstood autonomy but in its dependence on God. Thus, according to Báñez, human freedom is an image of divine freedom, so that its dignity is not so much reflected in its independence from the power of God—which only occurs, to a certain extent, in sin—but in the concord between the two freedoms. (shrink)
The subject matter of this article is a pamphlet printed in 1597 by the Corregidor of Burgos, Diego de Vargas Manrique. The document intends to persuade the aldermen of Burgos to grant the controversial servicio de millones. For this purpose, the Corregidor prints, together with his speeches, the opinions of various theologians. An opinion written by DomingoBáñez supporting the servicio de millones with certain reasons stands out for its length. After some historical context and the description of (...) the document, the article presents the point of view on fiscal matters of this important member of the School of Salamanca. (shrink)
Against an interpretation of Saint Thomas Aquinas’s thought that understands the divine motion of the created will only providing a generic impulse to it, in this article is defended that God moves specifically for every good choice. This motion doesn’t prevent at all the contingency of creatures and neither freedom of choice. Is also shown how Báñez’s thought is quite faithful to Saint Thomas in this and doesn’t intend anything else but simply to make it known and defend it (...) from molinists misinterpretations. That’s why is shown that the divine motion of the will doesnt's make God responsible for sin, especially since that would only be possible if divine causality were not the action of the eternal God, who is outside the created causality. (shrink)
Pedro de Ledesma is one of the Dominican theologians of the School of Salamanca involved in the De Auxiliis controversy, i.e., the disputes around a famous book by Luis de Molina on the relation between divine foreknowledge and providence and our free will. Studying an unpublished manuscript by Ledesma and his 1611 book on this subject, the article shows that he opposed Molina with a Thomistic position that we call deflationary. According to this interpretation, God, in moving the created will (...) to do good actions, does not bring about an entity distinct from volition itself. Contrary to other Thomists, he does not think that the immediate effect of the divine motion of the will is an intermediary entity used by God to produce, with the will, the created free act. Ledesma defends his thesis by using some elements of Aristotelian-Thomistic metaphysics, in particular, a minimalist interpretation of the relation between action and passion already present in Domingo de Soto and the specific causality of immanent acts. (shrink)
The article explores the modern distrust of God as a threat to human freedom. The teachings on the relationship between freedom and grace sustained by the Spanish theologian Luis de Molina have some features that could be related to this distrust. Divine providence is preserved in his system by a somewhat deterministic conception of the human psyche. Thus, freedom is not completely safeguarded but a certain suspicion about Divine power is introduced nevertheless. As an answer to these difficulties, the author (...) proposes an alternative Thomist consideration to contemplate the relationship between God and man in a harmonious way. (shrink)
[Encyclopedia entry] Born in Italy in 1225, and despite a relatively short career that ended around 50 years later in 1274, Thomas Aquinas went on to become one of the most influential medieval thinkers on political and legal questions. Aquinas was educated at both Cologne and Paris, later taking up (after some controversy) a chair as regent master in theology at the University of Paris, where he taught during two separate periods (1256-1259, 1269-1272). In the intermediate period he helped establish (...) a studium for his Order in Rome, beginning work on the Summa Theologiae, the masterwork for which he is still well-known. Subsequent to an experience (traditionally, a vision) Aquinas had on the feast of St. Nicholas in 1273, Aquinas intentionally refrained from further work on that text, so that it remained incomplete at the time of his death a year later in 1274. Apart from his own contributions, the Thomistic school – including followers within and without the Dominican Order to which Aquinas belonged – has had profound and far-reaching influence upon the history of legal thought in the West. Many of the classical developments of Thomistic thought are written as commentaries on the Summa Theologiae (hereafter, ST), including the works of Tomasso de Vio (Cajetan) and those of Domingo Banez, Francisco de Vitoria, Bartholome de las Casas, and the other highly influential members of the School of Salamanca who are noteworthy for developing Aquinas’ political and legal thought in the 16th century. Specifically, the ways in which Aquinas synthesized classical political and legal themes around the law, morality, and the common good provided a touchstone for what has come to be called ‘natural law jurisprudence.’ Natural law thinkers, in short, appeal to objective facts about what is good for human beings, and the social or political nature of the kind of creatures that we are, as a standard against which we measure the legal and social institutions created by human institutions. What is crucial here is that facts about human beings as social animals constitute reasons for individuals and groups to act or be structured in certain ways, such that ‘nature’ is the proper source for jurisprudential and political principles. (shrink)
There can be no doubt that discrimination based on sex, race, ethnicity, religion or beliefs should not be tolerated in academia. Surprisingly, however, in recent years, policies of Diversity, Inclusion and Equity(DIE), officially introduced to counteract discrimination, have increasingly led to quite the opposite result: the exclusion of individuals who do not share a radical 'woke' ideology on identity politics (feminism, other gender activisms, critical race theory, etc.), and to the suppression of the academic freedom to discuss such dogmas. This (...) subversion of academia ― disguised Trojan-horse style as universal human rights advocacy ― is unacceptable because academia must be politically neutral and protect freedom of speech, a cornerstone of professional scholarly activity without which universities as we know them will slowly but surely suffocate. -/- Our purpose here is to put together some particularly illustrative cases of such repression in a single book, testifying to a ubiquitous trend within western culture, irreducible to a few isolated complaints. The essays contained here illustrate the abuse of power, censorship and witch-hunts at many universities and research centres in the name of DIE. -/- List of coauthors in alphabetical order: Dorian Abbot, Tomonori Agoh, Gerhard Amendt, Ivar Arpi, David Benatar, Peter Boghossian, Civitas Research Team, David Díaz Pardo de Vera, Pedro Domingos, Janice Fiamengo, Étienne Forest, Jorge Gibert Galassi, Norman Goldstuck, José L. González Quirós, Lawrence M. Krauss, Patrick LaBelle, Martín López Corredoira, Heather Mac Donald, Martin Malmgren, Erik. J. Olsson, Jordan Peterson, Constantin Polychronakos, Philip C. Salzman, Alessandro Strumia, Tom Todd, Andrei Yafaev. (shrink)
While many philosophers of religion are familiar with the reconciliation of grace and freedom known as Molinism, fewer by far are familiar with that position initially developed by Molina’s erstwhile rival, Domingo Banez (i.e., Banezianism). My aim is to clarify a serious problem for the Banezian: how the Banezian can avoid the apparent conflict between a strong notion of freedom and apparently compatibilist conclusions. The most prominent attempt to defend Banezianism against compatibilism was (in)famously endorsed by Reginald Garrigou-Lagrange. Even (...) if it were true that freedom does not require alternative possibilities, Banezians have a grounding problem. (shrink)
In 1601 certain Jesuits in Alcalá de Henares defended the following thesis: «It is not by faith that we confess that this man, for example, Clement VIII, is Pope.» During 1602 this fact became known in Rome and the Pope urged that the Spanish Inquisition imprison these Jesuits. To defend themselves, they alleged that the thesis was not unusual among scholars, indicating the names of several authors who defended it, among them, the eminent professor emeritus of Salamanca Domingo (...) class='Hi'>Báñez. However, he convened an academic act in Valladolid on July 2, 1602 to show that his position was not such. Shortly thereafter, the Jesuits held another event in the same town to challenge the thesis of their coreligionists, underscoring their opposition even more than Báñez. New, partly unknown material on the subject is copied in these pages: the letters from the nuncio to the head of the Vatican State, with annotations written by the Pope, and a letter from the King of Spain to his ambassador; the complete text of the theses defended by Báñez and by the Jesuits in July 1602, as well as two unpublished letters from Báñez on the occasion of his act, one to the master general of his Order and the other to the Pope. (shrink)
In 1601 certain Jesuits in Alcalá de Henares defended the following thesis: "It is not by faith that we confess that this man, for example, Clement VIII, is Pope." During 1602 this fact became known in Rome and the Pope urged that the Spanish Inquisition imprison these Jesuits. To defend themselves, they alleged that the thesis was not unusual among scholars, indicating the names of several authors who defended it, among them, the eminent professor emeritus of Salamanca Domingo (...) class='Hi'>Báñez. However, he convened an academic act in Valladolid on July 2, 1602 to show that his position was not such. Shortly thereafter, the Jesuits held another event in the same town to challenge the thesis of their coreligionists, underscoring their opposition even more than Báñez. New, partly unknown material on the subject is copied in these pages: the letters from the nuncio to the head of the Vatican State, with annotations written by the Pope, and a letter from the King of Spain to his ambassador; the complete text of the theses defended by Báñez and by the Jesuits in July 1602, as well as two unpublished letters from Báñez on the occasion of his act, one to the master general of his Order and the other to the Pope. (shrink)
OBJETIVO -/- O estudante de Zootecnia e de Veterinária, quando se depara com a produção animal, um dos pilares importantes é a reprodução, uma vez que é a perpetuação da espécie, seja para gerar filhas de uma vaca campeã em produção leiteira e de um touro com rusticidade e com aptidão produtiva de corte, ou mesmo para reposição de um plantel, o mesmo deve estar consciente de que esse ramo é de extrema responsabilidade, já que estará intimamente lidando com a (...) vida e com um investimento que pode gerar lucros em demasia para a propriedade ou, se mal feito o manejo da reprodução, trazer sérios transtornos para a mesma. -/- Nesse trabalho, o estudante revisará os sucessos da puberdade e estacionalidade reprodutiva relacionando-os com os processos endócrinos e os fatores que afetam sua manifestação como os nutricionais, para compreender a maneira ao qual podem ser manipuladas. -/- -/- • _____INTRODUÇÃO -/- A puberdade marca o início da vida reprodutiva do animal, permitindo integrar o indivíduo ao seu ciclo produtivo. A estacionalidade é uma característica de adaptação que algumas espécies desenvolveram para fazer garantir a eficiência da reprodução e a sobrevivência dos filhotes. -/- -/- • _____PUBERDADE -/- A puberdade é atingida quando o animal é capaz de produzir e liberar gametas viáveis e funcionais (férteis). Na fêmea esse fato ocorre na primeira ovulação, que geralmente coincide com a manifestação do comportamento do cio; e nos machos durante a primeira ejaculação com espermatozoides viáveis. -/- Do ponto de vista da produção animal, puberdade prematura ou precoce, é importante para poder permitir a incorporação dos animais ao ciclo produtivo o mais rapidamente possível. No caso de touros holandeses, por exemplo, é desejável que produzam sêmen precocemente para incorporá-los a prova de progênie; nas fêmeas, entretanto, deve-se considerar que nem sempre é conveniente usar o primeiro ciclo ou cio para reprodução. É o caso das marrãs (porcas primíparas), onde é benéfico esperar até o segundo ou terceiro estro para aumentar o tamanho da ninhada. Também pode ser vantajoso esperar que o indivíduo alcance sua maturidade sexual, que ocorre quando a fêmea consegue se reproduzir sem sofrer efeitos adversos. A ovelha nascida na primavera, por exemplo, pode engravidar no outono seguinte e dar à luz no primeiro ano de vida, mas seu crescimento pode ser afetado; o mesmo ocorre com a novilha, em que o acasalamento precoce pode promover distorcia por falta de desenvolvimento pélvico. -/- A puberdade é um processo gradual e está intimamente relacionada à taxa de crescimento e ao metabolismo energético. O recém-nascido usa energia para funções vitais, principalmente termorregulação; esse feito se deve ao fato de os jovens possuírem uma superfície corporal muito elevada em relação ao seu volume. Durante o desenvolvi-mento subsequente dos tecidos também há prioridade no uso de nutrientes, que inicialmente favorecem o desenvolvimento do tecido ósseo e muscular, e uma vez que estes atingem determinado tamanho de acordo com as condições genéticas do indivíduo, inicia-se o desenvolvimento do tecido adiposo, que é indicativa de um reservatório de energia. É importante ressaltar que existe uma interação entre a genética e o meio ambiente, de forma que o potencial genético só será expresso se o meio ambiente for favorável. -/- Para que a ovulação ocorra, é necessário considerar o funcionamento do eixo hipotálamo-hipófise-gonodal. O aumento da frequência pulsátil do GnRH hipotalâmico e em consequência do LH hipofisário provoca a maturação do folículo em nível gonodal, o que aumenta a produção de estrógenos. O aumento dos estrogênios causa, por feedback positivo no hipotálamo, a liberação do pico pré-ovulatório de LH e, consequentemente, a ovulação. Na fase pré-púbere, a frequência dos pulsos de GnRH e LH é muito baixa e insuficiente para provocar a maturação folicular, pois o hipotálamo é inibido e, portanto, não ocorre ovulação. -/- A geração pulsátil de GnRH no momento reprodutivo adequado para desencadear o início da puberdade depende de uma rede neural complexa que, além dos neurônios GnRH, inclui outros neurônios e células da glia; ele também integra vários sinais internos e externos para o corpo. A morfologia dos neurônios GnRH também é única, uma vez que seus dendritos também podem funcionar como axônios, dando-lhes uma função distinta. A geração de pulsos também indica a necessidade de sincronização entre subpopulações de neurônios GnRH, que, acima de tudo, parece ser extrínseca a esses neurônios e envolve múltiplos hormônios e neurotransmissores -/- Se dois níveis de conexões aferentes são considerados, estima-se que cada neurônio de GnRH pode ser conectado a cerca de cinco milhões de outros neurônios; milhares de genes, então, podem estar envolvidos no processo da puberdade. A importância funcional e hierárquica de cada um desses genes no controle dos neurônios GnRH, juntamente com outros fatores neuronais e gliais, pode diferir entre as espécies. Existem, no entanto, componentes fundamentais que parecem ser comuns a todos os mamíferos e que se situam nos níveis hierárquicos mais elevados, ajudando a compreender a progressão do processo puberal. Assim, todas as espécies de mamíferos estudadas, por exemplo, têm aglomerados de neurônios kisspeptinérgicos (que secretam kisspeptina), envolvidos na regulação da secreção tônica e secreção cíclica de GnRH, que também se classifica como o elemento mais alto na hierarquia desse complexo neuronal após considerar os neurônios GnRH. -/- Sabe-se que o eixo hipotálamo-hipofisário-gonodal está ativo desde as primeiras fases da vida do indivíduo, mesmo antes do nascimento em certas espécies. A secreção de GnRH, no entanto, é suprimida mais tarde no desenvolvimento e permanece dessa forma até o período pré-púbere, quando será reativada gradualmente. -/- Por várias décadas, a supressão e reinicialização dos pulsos de GnRH foi atribuída a uma hipótese conhecida como teoria gonadostat que afirma que o centro tônico do hipotálamo é inibido devido à sua sensibilidade ao mecanismo de feedback negativo dos esteroides gonodais, é aumentado; portanto, o GnRH e a consequente secreção de gonadotrofinas (FSH e LH) são insuficientes para a ocorrência da maturação folicular e espermatogênese. Essa sensibilidade diminui progressivamente à medida que a puberdade se aproxima. -/- Sabe-se agora que existem fatores não gonodais que agem em paralelo com os esteroides para mediar mudanças no feedback negativo que também são específicos da espécie. -/- Na fêmea, o centro gerador de pulso cíclico também deve ser considerado, o qual é responsável por iniciar a primeira ovulação. O centro cíclico é composto por uma segunda subpopulação de neurônios GnRH que é reativada por meio de uma complexa interação entre vários sistemas neuronais inibitórios (que devem reduzir progressiva-mente sua influência) e outros sistemas excitatórios, que, por sua vez, operam por meio de diferentes neurotransmissores, como o ácido γ-amino-butírico (GABA) e seus receptores, glutamato, óxido nítrico e neuropeptídio Y (NPY). Esses fatores, juntamente com as alterações morfológicas observadas nos neurônios do GnRH à medida que a puberdade se aproxima, e com as interações e sinais aferentes das células gliais, levam a um padrão de progressão linear que culminará na reativação do centro cíclico. Esse processo era conhecido anteriormente como teoria da maturação central e faz parte das mudanças que configuram o processo para chegar à puberdade. A elevação nas concen-trações de estradiol subsequente à reativação gradual do centro gerador de pulso tônico GnRH provavelmente permitirá a maturação final do centro cíclico. -/- A forma como cada organismo estabelece o momento certo para iniciar as mudanças que levam à puberdade é conhecido; a existência de algum mecanismo neurobiológico que constitui um relógio interno pode ser considerada. No entanto, esse mecanismo afetaria principalmente o desenvolvimento neuronal no nível central; também seria difícil compará-lo com a maneira pela qual fatores externos ao indivíduo afetam o início da puberdade. Nessa perspectiva, um sistema que permita receber informações completas sobre o crescimento e desenvolvimento do indivíduo poderia ser mais prático. Os mediadores desse sistema incluem o hormônio do crescimento, IGF-I, leptina e outros substratos metabólicos. A leptina em particular, que sinaliza as reservas de tecido adiposo, é um dos elementos mais importantes e, embora não determine quando começa a puberdade, se atua como fator permissivo para que o processo progrida, uma vez que excede um nível limite. A consideração do estágio de desenvolvimento do animal para o início da puberdade era anteriormente conhecida como o peso corporal crítico ou teoria do lipostato. É importante considerar que as três teorias mencionadas não são exclusivas. -/- O mecanismo da puberdade nos machos é semelhante ao já descrito; entretanto, deve-se lembrar que no macho o centro cíclico não está ativo. À medida que a puberdade se aproxima, o crescimento testicular é desencadeado e, em ruminantes e suínos, o pênis que estava preso à mucosa prepucial é gradualmente liberado. -/- -/- • _____FATORES QUE INFLUENCIAM A PUBERDADE -/- Os animais podem manifestar a puberdade de três formas diferentes. Pode ser tardia e o animal demorar para estar apto a reprodução; precoce e o animal entrar na vida reprodutiva antes do esperado ou pode ser normal e o animal estar com boa conformação e idade. Para tanto, alguns fatores podem interferir à manifestação da puberdade pelos animais como a genética, idade e peso, nutrição, fotoperíodo e o próprio manejo adotado. -/- -/- Genética -/- O genótipo afeta a idade da puberdade, pois algumas raças são anteriores a outras. Nos bovinos, as raças europeias atingem a puberdade antes dos zebuínos, isto é, uma novilha ou novilho da raça holandesa atinge a puberdade primeiro que os animais da mesma idade e do mesmo peso da raça nelore, por exemplo. -/- Da mesma forma, as porcas da raça chinesa Meishan atingem a puberdade por volta dos 115 dias de idade, metade da idade das raças brancas. As ovelhas de raças de corte, da mesma forma, são mais precoces que os produtores de lã. As raças pequenas, da mesma forma, são geralmente mais precoces, pelo menos em bovinos (jersey x guzerá) e em caninos. Os híbridos, por outro lado, apresentam puberdade mais precoce que os puros, devido ao efeito da heterose. Por este motivo, em certas espécies são utilizadas linhas híbridas. -/- -/- Idade e peso -/- A tabela 1 mostra a idade média de início da puberdade em espécies domésticas. O peso vivo (PV) adulto é mais relevante para a idade na puberdade nos ruminantes, enquanto em suínos é menos decisivo. A tabela também apresenta a porcentagem de peso corporal necessária para a puberdade ocorrer de forma natural. -/- -/- Tabela 1: Idade e peso a puberdade das espécies domésticas -/- Espécie -/- Fêmea (meses) -/- Macho (meses) -/- PV adulto (%) -/- Gado holandês -/- 11 (8-15) -/- 11 (7-18) -/- 30-40 -/- Gado brahman -/- 19 -/- 17 -/- 45-60 -/- Caprinos e ovinos -/- 7 (4-14) -/- 7 (6-9) -/- 40-60 -/- Suínos -/- 6 (5-7) -/- 7 (5-8) -/- 75 -/- Equinos -/- 18 (12-19) -/- 14 (10-24) -/- - -/- Caninos -/- 12 (6-24) -/- 9 (5-12) -/- - -/- Felinos -/- 8 (4-12) -/- 9 (8-10) -/- - -/- Fonte: VALENCIA, 2018. -/- Nutrição -/- Como a puberdade está relacionada à taxa de crescimento, os animais que recebem uma nutrição adequada e balanceada apresentarão puberdade em uma idade mais jovem, ou seja, mais precocemente; ao contrário, a puberdade será tardia nos animais que sofreram restrição alimentar, que estão desnutridos ou que tiveram seu crescimento afetado por doenças infecciosas ou parasitárias. A superalimentação também não é recomendada, pois pode alterar tanto os sinais que são recebidos pelo hipotálamo quanto sua resposta a eles. -/- Logo, o manejo alimentar adotado deve estar de acordo com as normas estabeleci-das pelos especialistas na área, principalmente no tocante as exigências nutricionais que devem servir de regra na propriedade. Sendo assim, os animais entrarão em puberdade com as taxas de alta qualidade o que afetará positivamente na prole futura e dará retorno lucrativo ao proprietário. -/- -/- Época do ano (Fotoperíodo) -/- Em fêmeas de espécies sazonais, como ovelhas e cabras, existem certos requisitos de fotoperíodo que devem ser atendidos para que a puberdade ocorra. Nessas espécies, um período de exposição a dias longos é necessário, seguido por outro de exposição a dias curtos. Na verdade, os cordeiros e cabritos nascidos fora da estação, mesmo que tenham atingido o peso necessário, terão que esperar até o outono seguinte (a estação reprodutiva) para atingir a puberdade. Os machos, por outro lado, não estão sujeitos a essas limitações nos requisitos fotoperiódicos para apresentar a puberdade. -/- Em novilhas nascidas no outono, por outro lado, a puberdade ocorre antes de um ano de idade, no verão seguinte ou no início do outono, mais cedo do que nas nascidas na primavera, devido à exposição a longos dias durante os primeiros seis meses do ano após seu nascimento aceleram seu crescimento. Em gatos, o aumento do fotoperíodo também acelera o início da puberdade. -/- Em ovelhas e novilhas, a primeira ovulação que ocorre ao entrar na puberdade é silenciosa; ou seja, não é acompanhada de sinais comportamentais de cio como a micção frequente, inchamento da vulva, uma montando a outra e deixando-se montar etc., pois para que esse comportamento se manifeste, o sistema nervoso necessita de uma pré-sensibilização com progesterona que não estará presente até o próximo ciclo, após o desenvolvimento do corpo lúteo vindo desta primeira ovulação. -/- -/- Sociossexual -/- A interação de indivíduos da mesma espécie ou a presença ou ausência de sinais de bioestimulação, como feromônios, pode afetar o período de puberdade. A puberdade, por exemplo, é atrasada em porcas criadas individualmente em comparação com porcas criadas em grupo. Além disso, na porca, ovelha e cabra, a exposição ao macho estimula as fêmeas e a puberdade aparece mais precocemente. -/- -/- Manejo -/- Certas práticas de manejo podem acelerar a puberdade, especialmente no período pré-púbere. Em porcas próximas à puberdade, por exemplo, o estresse causado por procedimentos, como o transporte de um local para outro ou a exposição ao macho, faz com que apareça o estro em torno de sete dias após a realização do manejo mencionado. -/- -/- • _____ESTACIONALIDADE REPRODUTIVA -/- A estacionalidade ou sazonalidade reprodutiva é uma estratégia evolutiva que se desenvolveu em algumas espécies; tende a tornar a reprodução mais eficiente. Nos países de latitudes distantes do equador, o objetivo é que as crias nasçam na primavera, época do ano mais favorável, graças à abundância de alimentos e às amenas condições climáticas. No caso da ovelha, cuja gestação dura cinco meses, para que os partos ocorram na primavera, ela deve engravidar no outono (figura 1), quando os dias são curtos; enquanto a égua, tendo uma gestação de aproximadamente 11 meses, deve conceber na primavera, quando os dias são longos; assim, o parto ocorrerá na primavera do ano seguinte (figura 2). -/- -/- Figura 1: Esquema ilustrativo da estacionalidade reprodutiva na espécie ovina. Fonte: PIRES et al., 2011. -/- -/- Esta característica evolutiva desenvolvida pela seleção natural na maioria das espécies silvestres e ainda é conservado por algumas espécies domésticas, como ovelhas, cabras, cavalos e gatos. Em bovinos e suínos, ao contrário, a domesticação levou à perda quase total da estacionalidade reprodutiva. -/- A estacionalidade reprodutiva é codificada nos genes; significa então que a seleção natural favoreceu a propagação de genes que permitiam acoplar a hora do nascimento com a melhor época do ano, por isso passou a ser considerada um método anticoncepcional natural. -/- -/- Figura 2: ciclo reprodutivo anual em espécies estacionais; onde são apresentados os períodos de gestação e a forma como se agrupam os nascimentos, independentemente da época reprodutiva da espécie, em vermelho as fêmeas estão apresentando estro ou cio. Fonte: VALENCIA, 2018. -/- -/- Fotoperíodo -/- Para sincronizar o período fértil com a época mais favorável do ano, a maioria das espécies sazonais usa o fotoperíodo (quantidade de luz diária ao longo do ano). -/- Este sinal ambiental é seguro, confiável e se repete a cada ano. Ovinos e caprinos se reproduzem na época do ano em que os dias são curtos e os equinos quando são longos. O grau de sazonalidade depende da origem da raça. As raças nativas de países localizados em latitudes elevadas (> 50°,ovelhas: soay, blackface, suffolk; cabras: saanen, alpino francês, toggenburg; equinos: puro-sangue, hanoveriano) terão uma estacionalidade mais acentuada do que as latitudes menores ou mediterrâneas (ovelhas: merino; cabras: murciana granadina; equinos: quarto de milha). Também existem raças de latitudes próximas ao Equador cuja estacionalidade é baixa ou nula (ovelhas: raças de pelo, crioulas; cabras: raças africanas e asiáticas) (tabela 2). -/- Para a maioria das raças de ovinos e caprinos, a estação reprodutiva começa no final do verão e início do outono; caracteriza-se pela apresentação de ciclos estrais sucessivos, e termina no final do inverno, quando se inicia o anestro, que se caracteriza pela ausência de ovulação. Nos equinos, ocorre o contrário, uma vez que a estação reprodutiva ocorre na primavera e no verão. -/- -/- Tabela 2: Relação entre a origem da raça e o grau de estacionalidade ou sazonalidade -/- Espécie -/- Alta -/- Média -/- Baixa -/- Ovinos -/- Suffolk, raças britânicas de lã e corte -/- Merino -/- Pelibuey, crioulas -/- Caprinos -/- Saanen, alpino, toggenburg -/- Murciana granadina -/- Crioula -/- Equinos -/- Puro-sangue, hanoveriano, quarto de milha -/- - -/- Crioula, burros -/- Fonte: VALENCIA, 2018. -/- -/- Mecanismo neuroendócrino da estacionalidade -/- Durante o período de anestro, o fotoperíodo exerce efeito inibitório sobre o centro tônico do GnRH no hipotálamo, diminuindo a frequência de pulso. Consequentemente, a pulsatilidade do LH também diminui, que agora é incapaz de induzir a maturação folicular, o aumento dos estrogênios, o pico pré-ovulatório de LH e, portanto, a ovulação. -/- Isso ocorre porque durante o anestro a sensibilidade do hipotálamo ao mecanismo de feedback negativo dos estrogênios e de outros fatores de origem não gonodal é aumentada. Ao aproximar-se da estação reprodutiva, a sensibilidade hipotalâmica diminui e o aumento da pulsatilidade do GnRH causa as mudanças que culminam na ovulação. Portanto, o mecanismo endócrino do anestro estacional é semelhante ao do anestro pré-púbere e de alguns outros tipos de anestro. -/- A estacionalidade é um bom exemplo da interação entre o meio ambiente e o sistema neuroendócrino, pois o organismo é capaz de traduzir um sinal externo ambiental, como o fotoperíodo, em um sinal hormonal interno, que neste caso é a melatonina. -/- A glândula pineal secreta melatonina durante as horas de escuridão. Os animais sazonais apresentam um ritmo reprodutivo endógeno, que é regulado por janelas de fotossensibilidade, determinadas por mudanças na duração do dia. O sinal luminoso é captado pela retina e conduzido, via nervo, pelo trato retino-hipotalâmico até o núcleo supraquiasmático, que funciona como o relógio biológico do corpo. Daí o sinal viaja para o núcleo para-ventricular, depois para o gânglio cervical e, finalmente, para a glândula pineal, que responde secretando melatonina (figura 3). -/- Nas ovelhas, a estação reprodutiva começa quando a duração do dia diminui e, naturalmente, a noite aumenta; na égua, ocorre quando os dias se alongam. -/- A primavera não é necessariamente a melhor época do ano em todas as regiões do globo. Nas latitudes tropicais, a primavera coincide com a seca e não com a abundância de forragem, aspecto a ser levado em consideração ao programar a reprodução. -/- Outro ponto importante a considerar é que as raças europeias sazonais mantêm sua estacionalidade no Brasil. -/- -/- Figura 3: Mecanismo do fotoperíodo em ovinos e a melatonina. Fonte: HAFEZ, 2004. -/- -/- Estacionalidade no macho -/- O macho é menos afetado que a fêmea pelas mudanças típicas de cada época do ano, já que sua função reprodutiva não é necessariamente interrompida durante o anestro ou repouso sexual, embora a produção de hormônios reprodutivos, tamanho e tônus testicular, a libido, as características qualitativas e quantitativas do ejaculado e a fertilidade do esperma podem ser diminuídas. O nível de afetação depende do grau de sazonalidade da raça e da latitude. Por fim, os efeitos do fotoperíodo devem ser separados dos nutricionais, que também variam com a época do ano. -/- -/- REFERÊNCIAS BIBLIOGRÁFICAS -/- -/- BEARDEN, Henry Joe et al. Reproducción animal aplicada. México: Manual Moderno, 1982. -/- BROOKS, P. H.; COLE, D. J. A. The effect of the presence of a boar on the attainment of puberty in gilts. Reproduction, v. 23, n. 3, p. 435-440, 1970. -/- CARDOSO, Daniel; DE PAULA NOGUEIRA, Guilherme. Mecanismos neuroendócrinos envolvidos na puberdade de novilhas. Arquivos de Ciências Veterinárias e Zoologia da Unipar, v. 10, n. 1, 2007. -/- CHEMINEAU, P. et al. Induction and persistence of pituitary and ovarian activity in the out-of-season lactating dairy goat after a treatment combining a skeleton photoperiod, melatonin and the male effect. Reproduction, v. 78, n. 2, p. 497-504, 1986. -/- CLARKE, Iain J. et al. Kisspeptin and seasonality in sheep. Peptides, v. 30, n. 1, p. 154-163, 2009. -/- CORTEEL, J. M. Production, storage and insemination of goat semen. In: Management and Reproduction in Sheep and Goats Symposium, Madison, Wis. (USA), 1977. University of Wisconsin, 1977. -/- CUNNINGHAM, James. Tratado de fisiologia veterinária. Elsevier Health Sciences, 2011. -/- CUPPS, Perry T. (Ed.). Reproduction in domestic animals. Elsevier, 1991. -/- DUKES, Henry Hugh; SWENSON, Melvin J.; REECE, William O. Dukes fisiologia dos animais domésticos. Editora Guanabara Koogan, 1996. -/- DÝRMUNDSSON, Ó. R.; LEES, J. L. Effect of rams on the onset of breeding activity in Clun Forest ewe lambs. The Journal of Agricultural Science, v. 79, n. 2, p. 269-271, 1972. -/- EBLING, F. J. P.; FOSTER, D. L. Photoperiod requirements for puberty differ from those for the onset of the adult breeding season in female sheep. Reproduction, v. 84, n. 1, p. 283-293, 1988. -/- FIELDS, Michael J.; SAND, Robert S.; YELICH, Joel V. (Ed.). Factors affecting calf crop: Biotechnology of reproduction. CRC Press, 2001. -/- HAFEZ, Elsayed Saad Eldin; HAFEZ, Bahaa. Reprodução animal. São Paulo: Manole, 2004. -/- HUGHES, P. E.; PHILIP, G.; SISWADI, R. The effects of contact frequency and transport on the efficacy of the boar effect. Animal Reproduction Science, v. 46, n. 1-2, p. 159-165, 1997. -/- KARSCH, FRED J. et al. Neuroendocrine basis of seasonal reproduction. In: Proceedings of the 1983 Laurentian Hormone Conference. Academic Press, 1984. p. 185-232. -/- LINCOLN, G. A.; SHORT, R. V. Seasonal breeding: nature's contraceptive. In: Proceedings of the 1979 Laurentian Hormone Conference. Academic Press, 1980. p. 1-52. -/- MELLO, Raquel Rodrigues Costa. Puberdade e maturidade sexual em touros bovinos. Agropecuária Científica no Semiárido, v. 10, n. 3, p. 11-28, 2015. -/- MEZA‐HERRERA, C. A. et al. Neuroendocrine, metabolic and genomic cues signalling the onset of puberty in females. Reproduction in Domestic Animals, v. 45, n. 6, p. e495-e502, 2010. -/- MONTEIRO, Claudia Dias; BICUDO, Sony Dimas; TOMA, Hugo Shisei. Puberdade em fêmeas ovinas. Pubvet, v. 4, p. Art. 850-857, 2010. -/- OLIVEIRA, Daniel de Jesus Cardoso de. Mecanismos neuroendócrinos envolvidos na puberdade de novilhas da raça Nelore. 2006. Tese de Doutorado em Medicina Veterinária. Universidade de São Paulo. -/- OLSTER, DEBORAH H.; FOSTER, DOUGLAS L. Control of gonadotropin secretion in the male during puberty: a decrease in response to steroid inhibitory feedback in the absence of an increase in steroid-independent drive in the sheep. Endocrinology, v. 118, n. 6, p. 2225-2234, 1986. -/- PIRES, Bruno Carlos et al. Métodos para elevar o ritmo reprodutivo dos ovinos. PUBVET, Londrina, V. 5, N. 11, Ed. 158, Art. 1071, 2011. -/- PLANT, Tony M.; ZELEZNIK, Anthony J. (Ed.). Knobil and Neill's physiology of reproduction. New York: Academic Press, 2014. -/- RAMIREZ, Domingo V.; MCCANN, S. M. Comparison of the regulation of luteinizing hormone (LH) secretion in immature and adult rats. Endocrinology, v. 72, n. 3, p. 452-464, 1963. -/- ROSER, JANET F.; HUGHES, JOHN P. Seasonal effects on seminal quality, plasma hormone concentrations, and GnRH‐induced LH response in fertile and subfertile stallions. Journal of andrology, v. 13, n. 3, p. 214-223, 1992. -/- SALOMONI, Eduardo et al. Idade e peso à puberdade em fêmeas de corte puras e cruzas em campo natural. Pesquisa Agropecuária Brasileira, v. 23, n. 10, p. 1171-1179, 1988. -/- SMITH, Jeremy T.; CLARKE, Iain J. Seasonal breeding as a neuroendocrine model for puberty in sheep. Molecular and cellular endocrinology, v. 324, n. 1-2, p. 102-109, 2010. -/- VALENCIA, J. Pubertad y estacionalidad reproductiva. In. PORTA, L. R.; MEDRANO, J. H. H. Fisiología reproductiva de los animales domésticos. Cidade do México: FMVZ-UNAM, 2018. -/- WHITTEMORE, Colin et al. The science and practice of pig production. Blackwell Science Ltd, 1998. -/- -/- -/- FIXAÇÃO DO ASSUNTO -/- -/- 1. Defina o que é puberdade e como ela manifesta-se no corpo. -/- -/- -/- 2. Diferencie puberdade de maturidade sexual. -/- -/- -/- 3. Quais são os fenômenos que devem ser observados em fêmeas que estão entrando na puberdade? -/- -/- -/- 4. Qual o papel do GnRH e do IGF-I sobre a puberdade? -/- 5. Um produtor possui duas ovelhas e um carneiro reprodutor, as ovelhas possuem idade e peso, mas não manifestaram seu primeiro cio, quais elementos que você recomenda ao produtor para induzir a ciclicidade dessas fêmeas? -/- -/- -/- 6. De forma geral, quais os fatores que podem afetar a entrada na puberdade dos animais? -/- -/- -/- 7. Defina estacionalidade reprodutiva. -/- -/- -/- 8. O que é fotoperíodo e qual sua importância para a reprodução dos animais domésticos? -/- -/- -/- 9. Defina as relações existentes entre a origem da raça e o grau de estacionalidade e como tais teorias se aplicam ao rebanho brasileiro. -/- -/- -/- 10. Qual o papel da glândula pineal para a estacionalidade reprodutiva? -/- -/- -/- 11. Por que os machos são menos afetados pela sazonalidade reprodutiva do que as fêmeas? -/- -/- -/- 12. Sabendo-se sobre os termos de puberdade e estacionalidade e as características de ambos nas espécies domésticas, pede-se: um criador deseja obter 5 novas crias ovinas e 5 caprinas em seu plantel até o final do ano, para tanto ele ainda possui um ano e está na estação do verão, sabendo-se sobre a estacionalidade dessas espécies elabore um projeto reprodutivo de modo que essas 10 fêmeas possam gerar uma cria cada até a primavera. -/- -/- Dados: 10 fêmeas gerando 10 crias. 1 macho ovino e 1 caprino. Fêmeas com 1 ano de idade (2º cio) e peso corporal = 55% do peso adulto. Verão de 2020 para parir na primavera de 2020. (shrink)
This article transcribes three unpublished manuscripts by DomingoBáñez. The first is a review on the opuscule by Chrysostom Javelli on predestination. Báñez believes that this writing is Pelagian and advances several arguments which he will later use against Luis de Molina and the Molinists. The second is the last preserved writing by Báñez: a letter to the Master General of the Dominicans where he mentions his hope of seeing an end to the dispute on grace (...) and free will. The third is the account of Báñez’s death including his last words, in which he mentions the famous controversy de auxiliis. (shrink)
The “theses of Alcalá” were two controversial statements defended by certain Jesuits at the University of Alcalá de Henares in 1601. One of them was perceived by the Pope as particularly offensive: “It does not belong to Faith that this concrete man, for example, Clement VIII, is the Roman Pontiff”. When Pope Clement learned of this theological act, the Spanish Inquisition intervened, since it attempted to prevent the Supreme Pontiff from reserving the cause for himself. In this article, we delve (...) into these events thanks to several hitherto unpublished manuscripts. Among these documents we highlight several by F. Peña, a Spaniard who interpreted this statement as a subterfuge by the Society of Jesus to avoid the supposedly imminent condemnation of Luis de Molina, a Jesuit whose book on divine predestination and human freedom was being examined in Rome at the time. The documents transcribed here provide us with new details, such as the precise text of the conclusions defended in Alcalá. In addition, it is noteworthy that Peña was the first to understand correctly the position of the Dominican DomingoBáñez, because according to him it does belong to faith that Clement VIII is Pope, even though not in a primary way. (shrink)
Diego de Deza has been designed by Christian Pesch as a premolinist while Friedrich Stegmüller has stressed the alleged disagreement between his version of Thomism and the one professed by later Spanish theologians. This paper aims to revisit this interpretation of Deza’s doctrine of divine foreknowledge by showing its fundamental agreement with DomingoBáñez, especially in placing the divine free will as an ingredient of divine knowledge of created things. Moreover, Deza’s teaching about divine grace brings him quite (...) close to a Bañezian idea of premotion insofar as he supposes a special divine aid for every morally good act. (shrink)
Antes de entrar cuidadosamente no estudo de cada filósofo, em suas respectivas ordens cronológicas, é necessário dar um panorama geral sobre eles, permitindo, de relance, a localização deles em tempos históricos e a associação de seus nomes com sua teoria ou tema central. l. OS FILÓSOFOS PRÉ-SOCRÁTICOS - No sétimo século antes de Jesus Cristo, nasce o primeiro filósofo grego: Tales de Mileto2 . Ele e os seguintes filósofos jônicos (Anaximandro: Ἀναξίμανδρος: 3 610-546 a.C.) e Anaxímenes: (Άναξιμένης: 586-524 a.C.) tentaram (...) expressar/elucidar o que é a arché, ou constitutivo fundamental do Universo. 4 Também sobressaem as teorias de Pitágoras (Ὁ Πυθαγόρας: 570 a.C.- 495 a.C.), completas de misticismo e Matemática; a de Heráclito (Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος: 540-470 a.C.), o filósofo do devir e o de seu oponente, Parmênides (Παρμενίδης: 530-460 a.C.), que elucida a primeira teoria do ser, e para qual é alcunhado como o iniciador da Metafísica. Anaxágoras (Ἀναξαγόρας: 500 a.C.- 428 a.C.) esboça uma teoria sobre o Nous, o espírito divino. Por outro lado, Demócrito (Δημόκριτος: Grécia: 460-370 a.C.) e Empédocles (Ἐμπεδοκλῆς: 490 a.C.-430 a.C.) insistem no materialismo. Em contrapartida, os sofistas (Parmênides, Cálicles (Καλλικλῆς: personagem platônico cuja existência é duvidosa) e Górgias (Γοργίας: 485 a.C.-380 a.C.)) gozam das suas aptidões à dialética, e colocam o relativismo como uma posição filosófica. Sócrates será o inimigo mais temível dessa posição. Este é o começo do movimento filosófico de Atenas, que culmina nos séculos quinto e quarto, tal qual, posteriormente, veremos. 2. O APOGEU GREGO – Sócrates (Σωκράτης: 469 a.C.-399 a.C.), Platão (Πλάτων: 428/427- 348/347 a.C.) e Aristóteles (Ἀριστοτέλης: 384 a.C.-322 a.C.) formam o triunvirato dos grandes filósofos gregos. O primeiro (Sócrates), com seu método "maiêutico" e sua teoria do conceito; o segundo (Platão), com sua teoria das ideias e seu estilo literário (dialogista); e o terceiro (Aristóteles), com a estruturação dos principais ramos filosóficos, como a Lógica, a Metafísica, a Ética, a Psicologia racional e a Política; todos eles elevaram a Filosofia para um posto de primeira ordem. Doravante, todos os filósofos tornam-se credores das contribuições desses gênios. Em certos autores, é clara a influência de Platão ou de Aristóteles. Sendo que, ambos os filósofos, tiveram influência absoluta de Sócrates, uma vez que Platão fora seu discípulo, e Aristóteles discípulo de Platão. A Idade Média, por exemplo, foi toda ela, em sua gênese e desenvolvimento, alicerçada no pensamento e nas ideias platônicas; tal era histórica é caracterizada pela luta em favor de um ou de outro autor; o platonismo tomou precedência nos primeiros séculos do cristianismo; somente após o décimo século Aristóteles foi redescoberto. 3. A FILOSOFIA CRISTÃ MEDIEVAL - Santo Agostinho (354 a.C.-430 a.C.) se destaca, no quinto século, com sua teoria da iluminação e a aplicação da teoria platônica ao Cristianismo. No século XIII, São Tomás de Aquino (1225-1274), sintetiza Aristóteles com o Cristianismo. Os dois autores formam o núcleo da filosofia cristã em seus respectivos séculos. A escolástica teve seu tempo de decadência. Se mencionam, principalmente, dois autores: João Duns Escoto (1266-1308) e Guilherme de Ockham (1285-1347). O primeiro é o "Doutor Sutil ", e o segundo cai em um fideísmo e um nominalismo, para todos os conceitos criticáveis. Em uma segunda parte, tentaremos explicar os respectivos pensamentos dos autores mencionados, e outros que pertencem ao mesmo tempo, antigos e medievais. Naquela época, a Filosofia era puramente realista, aplicada ao mundo e ao homem. Somente na Idade Moderna, a Filosofia assumirá o problema do conhecimento como a base e o começo de todo filosofar. 4. A FILOSOFIA RACIONALISTA (MODERNA) - Na Idade Moderna, sobressai o racionalismo de Descartes (1596-1650) prolongado, então, com Malebranche (1638-1715) (ocasionalismo), Espinosa (1632 -1677) (panteísmo) e Leibniz (1646-1716) (teoria das mônadas). Estamos nos séculos XVII e XVIII. A atenção será focada nas disputas filosóficas da corrente empirista contra a racionalista. 5. A FILOSOFIA EMPIRISTA – O empirismo é florescido, principalmente, na Inglaterra. Francis Bacon (1561-1626), primeiro, e depois Locke (1632-1704) com sua rejeição de ideias inatas, Berkeley (1685-1753) com postura e ideias paradoxais, também idealistas e Hume (1711-1776), com suas famosas críticas contra o princípio da causalidade e o conceito de substância, são os principais autores. 6. KANT E OS IDEALISTAS ALEMÃES - Como a tentativa de sintetizar o racionalismo e empirismo, está a teoria de Kant (1724-1804), no século XVIII. Para o seu gênio seguido pelos três idealistas alemães mais importantes: Fichte (1762-1814) (idealismo subjetivo), Schelling (1775-1854) (idealismo objetivo) e Hegel (1770-1831) (idealismo absoluto). Esses Autores representam o ápice da especulação filosófica. A análise, a profundidade, a complexidade da expressão e o espírito sistemático são as características do gênio alemão idealista. 7. OS FILÓSOFOS DO SÉCULO XIX - Antes de tudo, é necessário mencionar, no século dezenove, aos dois grandes críticos de Hegel, que são Kierkegaard (1813-1855) (precursor do existencialismo) e Marx (1818-1883) (com seu materialismo dialético). O próximo é outro casal: Nietzsche (1844-1900) (teoria do Super-homem) e Schopenhauer (1788-1860) (com seu absoluto pessimismo). Comte (1798-1857) com sua doutrina positivista, completará o quadro desses filósofos. Numa outra oportunidade, vamos desmembrar sobre o pensamento e principais ideias acerca desses autores. 8. OS FILÓSOFOS DO SÉCULO XX - Antes de tudo, há um autor que iluminou a filosofia do século XX: Edmund Husserl (1859-1938), fundador do método fenomenológico. Em seguida, existem dois fluxos que são derivados diretamente de Husserl, a saber, o existencialismo e a axiologia. Dentro da corrente axiológica, estudaremos Scheler (1874-2928). Por outro lado, o existencialismo tem quatro autores principais; dois são alemães: Heidegger (1889-1976) e Jaspers (1883-1969); e os demais são franceses: Sartre (1905-1980) e Marcel (1889-1973). Heidegger insiste em que seu tema tratado em sua filosofia não é a unicidade do homem, mas o ser em geral. Jaspers é famoso por seu conceito de transcendência (Deus). Sartre é um antiteísta sincero, e seu existencialismo é definido como um pensamento que assume todas as consequências da negação de Deus. Em contraste, Gabriel Marcel é um filósofo Católico, que conseguiu uma análise profunda das situações humanas, que aparecem em íntima concordância com as verdades cristãs. Vamos terminar com Russell (1872-1970), autor básico do positivismo lógico. Cronologia de filósofos e suas escolas até nossos dias ➢ Filosofia Antiga - Escola naturalista da Jônia: Tales, Anaximandro e Anaxímenes; - Escola matemática da Itália: Pitágoras e os pitagóricos; - Escola idealista de Eléia: Xenófanes (570-475 a.C.), Parmênides, Zenão (490/85-420 a.C.) e Meliso (h.443); - Escola empirista: Heráclito, Empédocles e Anaxágoras; - Escola atomista de Abdera: Leucipo (h.437) e Demócrito; - Escolas de Atenas: - Sofistas: Protágoras (480-410), Górgias (484-375?); Sócrates, Platão e Aristóteles; - Pirronismo: Pirro (h.365-h.275); - Estoicismo: Zenão de Cítio (359/33-262) e Crisipo (281/77-208); - Epicurismo: Epicuro (341-270); - Nova Academia: Arcesilau (315-241) e Carnéades (214-129); Romanos: Sêneca (4 a.C.-65 d.C.), Marco Aurélio (121-180) e Cícero (106-43). - Escola greco-judia: Fílon de Alexandria (25 a.C.-50 d.C.); - Neoplatonismo: Plotino (204/5-270), Porfirio (h.233-304), Jâmblico (h.250-330) e Proclo (h.411-485). ➢ Filosofia patrística - Apologistas: São Justino (100/10-165), Ireneu de Lyon (h.140-h.l 77) e Atenágoras (fines s. II); - Alexandrinos: São Clemente (h.145/50-215) e Orígenes (h.185-255); - Africanos: Tertuliano (h.160-230), Arnóbio (h.260-h.327) e Lactâncio (nascido h. 250); - Gregos: São Basílio (h.330-379), São Gregório de Nazianzo (330-390), São Gregório de Níssa (330-390) e Pseudo-Dionísio (h.500); - Latinos: São Hilário (h.315-367), Santo Ambrósio (333-397) e Santo Agostinho; - Outros: Claudiano (+h.473), Boécio (480-524), São Isidoro (h.560-633) e Beda (672/3-735). ➢ Filosofia Medieval/Escolástica - Judeus: Isaac Israeli (+h.940), Salomão Ibn Gabirol (h.l020-p.l058) e Maimônides (1135- 1204); - Árabes: Alquindi (h. 796-874), Al-Farabi (870-950), Avicena (980-1037), Algazali (1058- 1111) e Averróis (1126-1198); - Escola palatina: Alcuíno de Iorque (730/5-804), Rábano Mauro (h.784-856), Escoto Erígena (h.810-h.870) e Papa Silvestre II (+1003); - Dialéticos: Santo Anselmo (1033/4-1109) e Pedro Abelardo (1079-1142); - Tradutores: Domingo Gundisalvo (meados s. XII), Gerardo de Cremona (h. 1114-1187); - Enciclopedistas: Teodorico de Chartres (+1155), Hugo de São Vitor (+1141) e Vicente de Beauvais (+1264); - Universidades: Guilherme de Auvergne (1180- 1249) e Sigerio de Brabante (+h.l284); - Dominicanos: São Alberto Magno (1206-1280) e Santo Tomás de Aquino; - Franciscanos: Alexandre de Hales (1170/80-1245), São Boaventura (1217-1274), Roger Bacon (h.1210/14-1292), João Duns Escoto, Raimundo Lulio (1235-1315) e Guilherme de Ockham (h.1285-1349). ➢ Filosofia Moderna - Humanistas Renascentistas: Ficino (1433-1499), Erasmo (1467-1536), Maquiavel (1469- 1527), Thomas More (1480-1535), Juan Luis Vives (1492-1540) e Giordano Bruno (1548- 1600); - Racionalismo: Descartes, Malebranche, Espinosa e Leibniz; - Empiristas: Francis Bacon, Thomas Hobbes (1588-1679), Locke, Berkeley e Hume; - Escola escocesa: Thomas Reid (1710-1796); Iluministas: Voltaire (1694-1778), Condillac (1715-1757), Diderot (1713-1784) e J. J. Rousseau (1712-1778). - Idealismo transcendental: Kant; - Idealismo subjetivo: Fichte; - Idealismo objetivo: Schelling; - Idealismo absoluto: Hegel; - Pessimismo: Schopenhauer; - Ecletismo: Cousin (1792-1867); - Positivismo: A. Comte, J. S. Mill (1806-1873) e H. Spencer (1820-1900); - Socialismo: H. Saint-Simon (1760-1825), Ch. Fourier (1772-1837) e K. Marx; - Vitalismo: Nietzsche e W. Dilthey (1833-1912). ➢ Filosofia Contemporânea - Intucionismo: H. Bergson (1859-1941); - Pragmatismo: Ch. S. Peirce (1839-1914), W. James (1842-1910) e J. Dewey (1859-1952); - Fenomenologia: Husserl, Scheler, N. Hartmann (1882-1950) e M. Merleau-Ponty (1908- 1961); - Existencialismo: Jaspers, Heidegger, Marcel e Sartre; - Atomismo lógico: B. Russell (1872-1970) e L. Wittgenstein (1889-1951); - Positivismo lógico: M. Schlick (1882-1936), R. Carnap (1891-1970 ) e A. J. Ayer (1910- 1990). - Filosofia analítica: J. L. Austin (1911-1960), G. Ryle (1900-1976), W.V.O. Quine (1908- 2000), P. F. Strawson (1919-2003) e H. Putnam (1926-); - Hermenêutica: H. G. Gadamer (1900-2002), P. Ricoeur (1913-2007) e J. Habermas (1929-). - Estruturalismo e pós-estruturalismo: F. de Saussure (1857-1913), C. Lévi-Strauss (1908- 2009) e M. Foucault (1926-1984). - Filosofia pós-moderna: J. F. Lyotard (1924-1999), G. Deleuze (1925-1995), J. Derrida (1930- 2004), R. Rorty (1931-2007) e G. Vattimo (1936-). - Comunitaristas: A. Maclntyre (1929-), Ch. Taylor (1931-). REFERÊNCIAS BIBLIOGRÁFICAS CHAUÍ, M. Iniciação à Filosofia. Vol. Único. 2ª ed. São Paulo: Ática, 2013. 460 p. SANTOS, R. dos. Filosofia: Uma breve introdução. 1ª ed. Pelotas: Dissertativo Incipiens, 2014. 108 p. . Rua do Riachuelo, 303, Centro, Rio de Janeiro, RJ Casa Histórica de Osório CEP: 20230-011 E-mail: [email protected].br. (shrink)
Se presenta la traducción de los capítulos 1 y 2 del libro Spinoza and Time del filósofo judío Samuel Alexander, el que deriva de la Cuarta Conferencia en Memoria de Arthur Davis, dictada ante la Jewish Historical Society de Inglaterra, el domingo 1 de mayo, 1921/23 de Nisan, 5681. La traducción responde a la necesidad de contar con un acercamiento en castellano al corpus alexandriano, ya que no existe al día de hoy una traducción total de sus libros. A (...) su vez el traductor encuentra motivación en el redescubrimiento de autores judíos que aborden el tema de la temporalidad. (shrink)
Beyond Dordt and ‘De Auxiliis’ explores post-Reformation inter-confessional theological exchange on soteriological topics including predestination, grace, and free choice. These doctrines remained controversial within confessional traditions after the Reformation, as Dominicans and Jesuits and later Calvinists and Arminians argued about these critical issues in the Augustinian theological heritage. Some of those involved in condemning Arminianism at the Synod of Dordt (1618-1619) were inspired by Dominican followers of Thomas Aquinas in Spain who had recently opposed the vigorous defense of free choice (...) by Jesuit Molinists in the Congregatio de auxiliis (1598-1607). This volume, appearing on the 400th anniversary of the closing of the Synod of Dordt, brings together a group of scholars working in fields that only rarely speak to one another to address these theological debates that cross geographical and confessional boundaries. (shrink)
Spanish translation of Cajetan’s commentary on quaestiones 22 and 116 of the first part of the 'Summa'. The translator precedes the text of Cajetan with a broad introduction in which he compares the views of the author with the interpretation of the same problems by Báñez in the context of the 'De Auxiliis' controversy. According to the translator, Báñez would have been more faithful to the thought of Saint Thomas than Cajetan. However, the core of the contribution of (...) this great commentator will also be assumed by Báñez; it was so important for him that he implicitly quoted it in his last words. (shrink)
The results from contemporary science, especially the theory of evolution and quantum physics, seem to favor process theology. Moreover, the evil committed by free will leads some theologians to reduce divine action in order to prevent God from being responsible for evil. Thus, among those who defend a particular providence, Molinism finds many followers. This article first argues that contemporary science does not constrain us to deny particular providence. Second, it criticizes the implicitly deterministic character of Molinism. Thirdly, a Thomistic (...) solution is proposed as an alternative which, by means of a different metaphysical approach to cosmic contingency and freedom of will, defends particular providence without reducing divine activity except in personal sins. (shrink)
To commemorate the 400th anniversary of the death of St. Robert Bellarmine, this article pays attention to his significant contribution to the De Auxiliis controversy. The main milestones of his intervention are considered: Bellarmine’s internal censure of the Concordia by Molina made for Aquaviva, as well as some details of his relationship with Pope Clement VIII. He composed several opuscules on these topics, most of which have already been published. Here we transcribe an unpublished manuscript from the last years of (...) De Auxiliis Congregations. It is a report written for Pope Paul V on the divine knowledge of conditioned futures. This question provides Bellarmine with another opportunity to criticize the doctrine of physical predetermination. According to the Jesuit cardinal, such a thesis was more dangerous a doctrine than the erroneous affirmations that even he could recognize in the Concordia by Molina. (shrink)
This article exposes the concept of "second" Salamanca's School, i.e. the followers of Vitoria in a second generation that teach in Salamanca during the last years of the sixteenth century and the first years of the seventeenth. The author shows that there is an important continuity among the first and the second School and revisits the aspects which have been seen as negative for the School: the developing of metaphysics and the De Auxiliis controversy. The metaphysics as such cannot be (...) considered as a negative aspect and the De Auxiliis controversy has also some positive aspects, although it supposed a fatal tendency which determined the end of the School. (shrink)
Throughout the history of Thomism, interpretations of the ontology of God’s physical premotion of human free will have been divided mainly into two main groups. Most authors have thought that physical premotion constitutes a certain “entity” infused by God in the creature, although not all of them accept the account of Cabrera, who affirmed that premotion was a “quality”. On the other hand, there are some authors who understand premotion as a direct intervention of God in the vital act of (...) the creature which does not originates any entity prior to the created deliberate action itself. Báñez himself never spoke of any such entity, although some of his disciples soon adopted this view. One of his disciples, Pedro de Ledesma, is the author who best developed this minimalist approach in his treatise published on the occasion of the Controversy De auxiliis. This paper studies the main reasons used by Ledesma in his book to defend such an interpretation. (shrink)
A book with all the abstracts of the talks held in the conference "La Escuela de Salamanca y su proyección iberoamericana": University San Dámaso (Madrid), 13th-15th October 2021.
Create an account to enable off-campus access through your institution's proxy server.
Monitor this page
Be alerted of all new items appearing on this page. Choose how you want to monitor it:
Email
RSS feed
About us
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.