Bir şey, Tanrı onu emrettiği için mi iyidir ya da kötüdür? sorusunu merkeze alarak oluşturulan ve yakın dönem içerisinde gerek din felsefesi ve gerekse ahlak felsefesi içerisinde tartışılan konulardan biriside “İlahi Buyruk Teorisi”dir. Bu teori kısaca, ahlaki değerlerin kaynağının, Tanrı’nın buyruklarında, yani onun emir ve yasaklarında belirlendiğini açıklamaya çalışmaktadır. Eylemlerimizin iyi ya da kötü olarak nitelendirilmesinin Tanrı’nın buyruklarıyla mı, yoksa onların Tanrı’dan bağımsız, yani, kendi doğalarından mı kaynaklandığı tartışması, ilk olarak ahlak felsefesi içerisinde Platon’un “Euthyphro” diyaloğunda kendisine yer bulmuştur. Bununla (...) beraber Hristiyan teolojisi içerisinde Aziz Augustinus, Duns Scotus ve Thomas Aquinas isimler; İslam düşüncesi içerisinde ise, “Hüsün ve Kubuh” meselesi adı altında Mu’tezile, Eş’ariyye ve Matüridiyye gibi ekoller konuya dair yaklaşımlarını ortaya koymaya çalışmıştır. Son olarak daha yakın dönemde din felsefesi içerisinde Philip L. Quinn, Robert M. Adams ve Janine Marie Idziak gibi birçok isim bu teoriye yönelik kapsamlı çalışmalar ve argümanlar geliştirmiştir. (shrink)

Socrates' aim in the Republic is to show that being just is crucial for happiness. In Republic IV, Socrates argues that the just individual is one in whom each part of the soul or psyche performs its proper function, with the result that the individual attains psychic harmony. Commentators have worried, however, that this account of what it is to be just has little to do with being just in the ordinary sense of the term, which involves acting with regard (...) for the good of others. In this essay, I describe three attempts to show that there is a connection between Socrates' account of justice and justice in the ordinary sense of the term and I raise criticisms of each. I then outline my own approach, which emphasizes the importance of good relations with others for happiness. (shrink)

In December 2013, the Nonhuman Rights Project (NhRP) filed a petition for a common law writ of habeas corpus in the New York State Supreme Court on behalf of Tommy, a chimpanzee living alone in a cage in a shed in rural New York (Barlow, 2017). Under animal welfare laws, Tommy’s owners, the Laverys, were doing nothing illegal by keeping him in those conditions. Nonetheless, the NhRP argued that given the cognitive, social, and emotional capacities of chimpanzees, Tommy’s confinement constituted (...) a profound wrong that demanded remedy by the courts. Soon thereafter, the NhRP filed habeas corpus petitions on behalf of Kiko, another chimpanzee housed alone in Niagara Falls, and Hercules and Leo, two chimpanzees held in research facilities at Stony Brook University. Thus began the legal struggle to move these chimpanzees from captivity to a sanctuary, an effort that has led the NhRP to argue in multiple courts before multiple judges. The central point of contention has been whether Tommy, Kiko, Hercules, and Leo have legal rights. To date, no judge has been willing to issue a writ of habeas corpus on their behalf. Such a ruling would mean that these chimpanzees have rights that confinement might violate. Instead, the judges have argued that chimpanzees cannot be bearers of legal rights because they are not, and cannot be persons. In this book we argue that chimpanzees are persons because they are autonomous. (shrink)

Ethical decision-making frameworks assist in identifying the issues at stake in a particular setting and thinking through, in a methodical manner, the ethical issues that require consideration as well as the values that need to be considered and promoted. Decisions made about the use, sharing, and re-use of big data are complex and laden with values. This paper sets out an Ethics Framework for Big Data in Health and Research developed by a working group convened by the Science, Health and (...) Policy-relevant Ethics in Singapore Initiative. It presents the aim and rationale for this framework supported by the underlying ethical concerns that relate to all health and research contexts. It also describes a set of substantive and procedural values that can be weighed up in addressing these concerns, and a step-by-step process for identifying, considering, and resolving the ethical issues arising from big data uses in health and research. This Framework is subsequently applied in the papers published in this Special Issue. These papers each address one of six domains where big data is currently employed: openness in big data and data repositories, precision medicine and big data, real-world data to generate evidence about healthcare interventions, AI-assisted decision-making in healthcare, public-private partnerships in healthcare and research, and cross-sectoral big data. (shrink)

In this essay, I investigate if self-respect as Robin Dillon conceives of it in her essay “Self-Respect: Moral, Emotional, Political” can be taught if we presuppose Barbara Herman’s theory of moral education. For Dillon, self-respect is a nonpropositionally held and emotionally forged interpretive orientation that determines one’s understanding of oneself. Further, it cannot be reconstituted through reason if it has been damaged. The claim that reason cannot remedy a lack of self-respect in persons is at odds with Herman’s reason-based training (...) in value. I argue that we do not have sufficient grounds to think that Herman’s reason-based training in value cannot help instil Dillon-type self-respect. (shrink)

This review article provides a new perspective on the ethics of green nudging. We advance a new model for assessing the ethical permissibility of green nudges (GNs). On this model, which provides normative guidance for policymakers, a GN is ethically permissible when the intervention is (1) efficacious, (2) cost-effective, and (3) the advantages of the GN (i.e. reducing the environmental harm) are not outweighed by countervailing costs/harms (i.e. for nudgees). While traditional ethical objections to nudges (paternalism, etc.) remain potential normative (...) costs associated with GNs, any such costs must be weighed against the injunction to reduce environmental harm to third parties. (shrink)

Indigenous people often do not get the full benefits of economic development, regardless of their proximity to production factors. While many academics have recognised and investigated indigenous people’s problems, relatively few have suggested entrepreneurship as a means to addressing them. In this paper, we explore Peredo et al.’s (2004) work, ‘Towards a theory of indigenous entrepreneurship – a theory of entrepreneurship that accounts for indigenous people and sustainability’. Using Scopus and Google Scholar, a bibliometric analysis confirmed the impact of this (...) work, first published some 16 years ago. The analysis reveals that the paper has been referenced over 300 times, with over 70% of these citations originating from online academic journal articles and books and 30% from different types of websites. The paper’s substantial impact on future research in indigenous entrepreneurship indicates that it is and will continue to be a foundational work on indigenous entrepreneurship. (shrink)

Corruption in public institutions is a significant problem that stifles economic, social and environmental development worldwide. This predominates when there is a lack of transparency, inadequate record-keeping, and low public accountability. Accordingly, the questions this paper intends to provide answers to are two-fold. Firstly, what are the recurring patterns of procurement corruption in the South Africa (SA) public sector? Secondly, how can digital technology deployment assist in checking this trend? Desktop method was adopted through literature examination of studies relating to (...) corruption, procurement, blockchain and digitization. We conclude by proposing a model/framework for adopting and using blockchain technology in public institutions to minimise corruption and the time taken for contract document preparation and acceptance. This study contributed to knowledge by evaluating the issues associated with public procurement and how blockchain and digitization can be adopted to help stern the tide of corruption in public institutions. (shrink)

I show that Wittgenstein's critique of G.H. Hardy's mathematical realism naturally extends to Paul Benacerraf's influential paper, ‘Mathematical Truth’. Wittgenstein accuses Hardy of hastily analogizing mathematical and empirical propositions, thus leading to a picture of mathematical reality that is somehow akin to empirical reality despite the many puzzles this creates. Since Benacerraf relies on that very same analogy to raise problems about mathematical ‘truth’ and the alleged ‘reality’ to which it corresponds, his major argument falls prey to the same critique. (...) The problematic pictures of mathematical reality suggested by Hardy and Benacerraf can be avoided, according to Wittgenstein, by disrupting the analogy that gives rise to them. I show why Tarskian updates to our conception of ‘truth’ discussed by Benacerraf do not answer Wittgenstein's concerns. That is, because they merely presuppose what Wittgenstein puts into question, namely, the essential uniformity of ‘truth’ and ‘proposition’ in ordinary discourse. (shrink)

Throughout the biological and biomedical sciences there is a growing need for, prescriptive ‘minimum information’ (MI) checklists specifying the key information to include when reporting experimental results are beginning to find favor with experimentalists, analysts, publishers and funders alike. Such checklists aim to ensure that methods, data, analyses and results are described to a level sufficient to support the unambiguous interpretation, sophisticated search, reanalysis and experimental corroboration and reuse of data sets, facilitating the extraction of maximum value from data sets (...) them. However, such ‘minimum information’ MI checklists are usually developed independently by groups working within representatives of particular biologically- or technologically-delineated domains. Consequently, an overview of the full range of checklists can be difficult to establish without intensive searching, and even tracking thetheir individual evolution of single checklists may be a non-trivial exercise. Checklists are also inevitably partially redundant when measured one against another, and where they overlap is far from straightforward. Furthermore, conflicts in scope and arbitrary decisions on wording and sub-structuring make integration difficult. This presents inhibit their use in combination. Overall, these issues present significant difficulties for the users of checklists, especially those in areas such as systems biology, who routinely combine information from multiple biological domains and technology platforms. To address all of the above, we present MIBBI (Minimum Information for Biological and Biomedical Investigations); a web-based communal resource for such checklists, designed to act as a ‘one-stop shop’ for those exploring the range of extant checklist projects, and to foster collaborative, integrative development and ultimately promote gradual integration of checklists. (shrink)

The total early-stage entrepreneurial activity (TEA) in South Africa is said to be extremely low compared to those of other sub-Saharan countries. This is despite the concerted efforts of the government to establish, develop and nurture entrepreneurship at all levels, especially among the youths. This calls for concern given the current state of the economy and the challenges faced by South Africa’s future generation. This paper is anchored on two theoretical frameworks to substantiate our argument for the inclusion of entrepreneurship (...) education in the curricula of non-business programmes at universities of technology. The theoretical frameworks are the contingency organizational theory and the magnet versus radiant model. The study adopted an exploratory cross-sectional research design which allowed us to collect data from a cross-section of a population: the universities of technology in South Africa. The findings suggest that only fifteen (out of the 46) of the programmes showed visible evidence of entrepreneurship/business studies in their content. Such finding implies that there is a need for entrepreneurship to be integrated into the curricula of all non-business departments if not for the sake of its perceived employment generation attributes, but for its other attributes such as innovation, and more importantly employability. (shrink)

The world is on the cusp of an epoch known as the Fourth Industrial Revolution (4IR). Despite the much-publicised promise of enhanced productivity, flexibility, efficiency and improved quality, Industry 4.0 is a daunting prospect for less-developed nations without the human labour to cope with and embrace the anticipated technological advancement. The paper explores the various opportunities and challenges associated with entrepreneurship in the Fourth Industrial Revolution in developing countries to ascertain their readiness. An in-depth, systematic literature review was conducted. In (...) doing that, we were mindful of the coverage, and data collection was carried out through a rigorous process to ensure the accuracy of findings while keeping the study’s objective. This paper argues for entrepreneurs to rethink and initiate the development of strategies that would make them relevant in the future, through innovation of business models, in preparation for possible disruptions with the evolution of Industry 4.0, while also advocating that more should be done to address the causes of policy and institutional failures. (shrink)

• Aggregates of previously isolated cells of Hydra are capable, under suitable solvant conditions, of regeneration forming complete animals. In a first stage, ecto- and endodermal cells sort out, producing the bilayered hollow structure characteristic of Hydra tissue; thereafter, heads are formed (even if the original cell preparation contained no head cells), eventually leading to the separation of normal animals with head, body column and foot. Hydra appears to be the highest type of organism that allows for regeneration of the (...) entire structure from random cell aggregates. The system is particularly useful for studying cell interactions, tissue polarity, pattern formation, and cell differentiation. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

Modern webpages consist of many rich objects dynamically produced by servers and client terminals at diverse locations, so we face an increase in web response time. To reduce the time, edge computing, in which dynamic objects are generated and delivered from edge nodes, is effective. For ISPs and CDN providers, it is desirable to estimate the effect of reducing the web response time when introducing edge computing. Therefore, in this paper, we derive a simple formula that estimates the lower bound (...) of the reduction of the response time by modeling flows obtaining objects of webpages. We investigate the effect of edge computing in each webpage category, e.g., News and Sports, using data measured by browsing about 1,000 popular webpages from 12 locations in the world on PlanetLab. (shrink)

In this paper, I develop an account of Frederick Douglass’s use of declaration as an emancipatory mode of political action. An act of declaration compels an audience to acknowledge the declarer as possessing a type of normative standing (e.g. personhood or citizenship). Douglass, through acts of declaration like his Fifth of July speech and fight with the ‘slavebreaker’ Covey, compels American audiences to acknowledge him as a fellow citizen by forcefully enacting a commitment to resist tyranny and oppression. The distinctive (...) emancipatory potential of declaration is grounded in its political epistemology of acknowledgment, on which political actors understand other persons as members of a shared community through the ways in which they comport themselves in relation to one another. Declaration makes political communities more inclusive not only by changing who we understand as fellow members, but how we understand them as such. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

Some recent accounts of testimonial warrant base it on trust, and claim that doing so helps explain asymmetries between the intended recipient of testimony and other non-intended hearers, e.g. differences in their entitlement to challenge the speaker or to rebuke the speaker for lying. In this explanation ‘dependence-responsiveness’ is invoked as an essential feature of trust: the trustor believes the trustee to be motivationally responsive to the fact that the trustor is relying on the trustee. I argue that dependence-responsiveness is (...) not essential to trust and that the asymmetries, where genuine, can be better explained without reference to trust. (shrink)

Shortages of new therapeutics to treat coronavirus disease (COVID-19) have forced clinicians, public health officials, and health systems to grapple with difficult questions about how to fairly allocate potentially life-saving treatments when there are not enough for all patients in need (1). Shortages have occurred with remdesivir, tocilizumab, monoclonal antibodies, and the oral antiviral Paxlovid (2) -/- Ensuring equitable allocation is especially important in light of the disproportionate burden experienced during the COVID-19 pandemic by disadvantaged groups, including Black, Hispanic/Latino and (...) Indigenous communities, individuals with certain disabilities, and low-income persons. However, many health systems have resorted to first-come, first-served approaches to allocation, which tend to disadvantage individuals with barriers in access to care (3). There is mounting evidence of racial, ethnic, and socioeconomic disparities in access to medications for COVID-19 (4, 5). -/- One potential method to promote equitable allocation is to use a weighted lottery, which is an allocation strategy that gives all eligible patients a chance to receive the scarce treatment while also allowing the assignment of higher or lower chances according to other ethical considerations (6). We sought to assess the feasibility of implementing a weighted lottery to allocate scarce COVID-19 medications in a large U.S. health system and to determine whether the weighted lottery promotes equitable allocation. (shrink)

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

The goal of this thesis is to model some of the cognitive structures and processes involve d in how people decide what to say in purposeful conversation. The main concern is to show how a speaker's knowledge of his/her hearer influences what s/he says. Utterances in such dialogues, where speakers can be presumed to be speaking for reasons, can best be viewed as the performance of "speech acts" (e.g., requesting). By modeling the process of deciding what to say as one (...) of problem-solving, we show that the same mechanisms used to plan non-linguistic actions are applicable to planning of speech acts. The methodology of this research employs a computer program that integrates beliefs, goals, problem-solving, and reasoning, with the use of language. The program does this by planning speech acts when it determines that to achieve its situational goals, it needs to influence someone else's behavior. The system is able to plan request speech actrions to influence its user's goals, and inform speech acts to influence his/her beliefs. In addition, it is shown that speech acts can be used to achieve subgoals of other such acts. For instance, in addition to requesting that the user perform some action, the system can also decide to supply him/her with information necessary to performing that action -- information that it believes s/he does not already have. Our model is extendable to the more general problem of planning multiparty speech acts -- ones where actions requested by the speaker involve acts to be performed by parties other than the hearer. [MORE]. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

Dini epistemoloji, teistik inançların rasyonel zeminde gerekçelendirilme yollarını arayan, çağdaş epistemolojinin bir alt dalıdır. Musa Yanık, bu kitapta günümüzdeki en güçlü yaklaşım olan reform epistemolojisinden güvenilircilik bakış açısıyla yani “daha yüksek bir olasılıkla doğru olması yönünden” İslam inancının rasyonelliğini ortaya koymakta ve uygulamalı dini epistemolojinin sağlam ve cesur bir örneğini sergilemektedir. (Prof. Dr. Hasan Yücel Başdemir) -/- Epistemoloji topyekûn insan zihnini biçimlendirme ve inanç da dahil olmak üzere bilişsel faaliyetleri yönlendirme potansiyeline sahip bir alandır. Zira Allah’ın varlığı, birliği, nübüvvet ve (...) ahiretle ilişkili meseleler “nasıl bilebilirim, neleri bilebilirim, bildiğim şeyin kesinliğinden nasıl emin olabilirim?” gibi epistemik sorulardan bağımsız olamaz. Bu nedenle konu İslam düşüncesinde felsefecilerin olduğu kadar kelâmcıların da ilgisini çekmiştir.Bu bağlamda Musa Yanık tarafından modern teoriler de dikkate alınarak yazılan bu kitabın dini epistemoloji konusunda bir farkındalık oluşturmasını umuyorum. (Doç. Dr. Mehmet Bulgen) -/- Analitik felsefe ülkemizde yeni yeni tanınmaya başlanmış olmasına rağmen özellikle İslam entelektüel tarihindeki kelâm geleneği ile etkileşime geçme potansiyeli oldukça yüksek bir gelenektir. Musa Yanık, bu çalışmasıyla günümüzün en önemli analitik din felsefecilerinden AlvinPlantinga’nın dini epistemolojisini tanıtmakta ve kelâmla irtibatını eleştirel bir zeminde kurmaya çalışmaktadır. Çalışmanın güncel tartışmaları takip etmesi kadar bu tartışmalara farklı geleneklerden bakabilme becerisi felsefenin çok-yönlü bir çerçevede nasıl yapılabileceğine dair güzel bir örnek oluşturuyor. Musa Yanık’ın bu eseri, her şeyin birbiriyle etkileşime geçmeye başladığı global dünyada felsefe yapmanın olanaklarına dair yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyuyor. -/- (Doç. Dr. Nazif Muhtaroğlu) -/- Elinizde tuttuğunuz bu kitap, dini epistemoloji ve erdem epistemolojisi kesişiminde yer almakla birlikte, inanç ve imanın epistemik statüsünü incelemek ve bunu yaparken ise İslam inancını merkeze almaktadır. Bu haliyle Türkçe literatür açısından önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Okuyucunun bu kitap aracılığıyla karşılaşacağı bazı sorular şunlardır: İnanç ve bilgi nedir? Kanıt olmadan inanmak ahlaken yanlış mıdır? İnançlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmenin yolları nelerdir? İslam inancı reform ve erdem epistemolojisi açısından güvenilir bir temele sahip midir? Fakat belki de en büyük kadim soru şudur: Tanrı’nın varlığını bilmek mümkün müdür? -/- (Taner Beyter-Öncül Analitik Felsefe Dergisi). (shrink)

With the coronavirus pandemic and the Omicron variant once again forcing countries into lockdown, this essay seeks to outline a Foucauldian critique of various legal measures taken by the Danish government to cope with COVID-19 during the first year and a half of the pandemic. The essay takes a critical look at the extra-legal measures employed by the Danish government, as the Danish politicians attempted to halt the spread of the, now almost forgotten, Cluster 5 COVID-19 variant. This situation will (...) serve as a critical point from where to start using Foucault’s writings on life and biopolitics in order to expose various legally problematic governmental decisions that became visible during the handling of COVID-19 in general and the Cluster 5 mutation in particular. Reframing the pandemic within Foucault’s concept of biopolitics, this essay concludes that the state of exception has led to an increase in biopolitical logic, where some lives have come to matter more than others. As a critical counterpoint to this logic, the conclusion suggests that the notion of biocommunism could provide a suitable reconfiguration of communism. A reconfiguration that could mitigate some of the issues related to biopolitics is uncovered earlier in the essay. (shrink)

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

Ateistlerin teizmi reddetme gerekçeleri, genellikle kötülük sorununun teizme karşı en güçlü argüman olduğunu iddia etmelerinde yatmaktadır. Nitekim ateizme göre teizm, bu soruna başarılı bir şekilde cevap verememektedir. Bununla birlikte kötülük sorununun sadece teistler için bir problem olmadığı iddia edilebilir. Bizde bu makale içerisinde bu savdan yola çıkarak, yakın dönemde Yujin Nagasawa’nın geliştirdiği “sistematik kötülüğün varoluşsal sorunu” açısından bu iddiayı ele almaya çalıştık. Bu sorun, başlangıçta, yalnızca dünyadaki belirli olayların veya belirli olay türlerinin kötü olduğunu değil, aynı zamanda insan varoluşunun dayandığı (...) tüm biyolojik sistemlerin kötü olduğunu göstererek, teizm için bir meydan okuma yaratmaktadır. Ancak hem teistlerin hem de ateistlerin tipik olarak dünyanın genel olarak iyi olduğunu ve içinde yaşamaktan mutlu ve minnettar olmamız gerektiğini onaylayan varoluşsal iyimserliği benimsedikleri düşünüldüğünde, kötülüğün bu versiyonu, teizm için olduğu kadar, ateizm içinde bir problem olmaktadır. Makale içerisinde sorunun bu versiyonuna yanıt verirken ateizmin teizme kıyasla önemli bir dezavantajla karşı karşıya kalması nedeniyle, bunun ateizme karşı güçlü bir argüman olabileceğini iddia ediyoruz. (shrink)

In Paul Moser’s view, philosophical arguments of natural theology are irrelevant as evidence for God’s existence. I argue that embracing Moser’s view would bring about the end to the project and practice of Christian apologetics as we know it. I draw out implications from Moser’s work on religious epistemology for the project of Christian apologetics. I sketch what Christian apologetics would look like if one were to embrace Moser’s call to eliminate arguments as evidence for God existence. The result of (...) embracing Moser-style apologetics is apologetics without argument. I argue that Moserian apologetics should be rejected. (shrink)

Philip Kitcher rejects the global pessimists' view that the conclusions reached in inquiry are determined by the interests of some segment of the population, arguing that only some inquiries, for example, inquiries into race and gender, are adversely affected by interests. I argue that the biases Kitcher believes affect such inquiries are operative in all domains, but the prevalence of such biases does not support global pessimism. I argue further that in order to address the global pessimists' concerns, the (...) scientific community needs criticism from people with diverse interests and background assumptions. (shrink)

Alvin Plantinga, analitik felsefe düşüncesi içerisinde yetişmiş ve bu gelenek içinde teistik din felsefesinin oluşumuna katkıda bulunmuş bir filozoftur. Ayrıca teizmin savunusu için yaptığı çalışmalarla, çeşitli üniversitelerden aldığı onur ödülleri ve 2017 yılında kazandığı Templeton Prize ödülüyle, haklı bir üne kavuşmuş bir şahsiyettir. Bu çalışmayı yapmamızdaki en önemli amaç, Plantinga’nın dini epistemoloji üzerine yaptığı çalışmaları analiz edip bu düşüncelerinin ardalanına dair bir tespitte bulunmaktır. Bu çalışmada yararlandığımız öncelikli kaynaklar, Plantinga’nın Nicholas Wolterstorff ile birlikte kaleme aldığı “Faith and Rationality” adlı eser (...) ile birlikte son dönem epistemik fikirlerinin çerçevesini belirleyen üç ciltlik “Warrant and Proper Function”, “Warrant: The Current Debate”, “Warranted: Christian Belief” isimli eserler olmuştur. Plantinga’nın ilk dönem epistemoloji çalışmalarının gayesini bir tür olumsuzlama diyebileceğimiz klasik temelciliğin ve evidentializmin eleştirisi oluştururken, ikinci döneminde bu eleştirilerden yola çıkarak Tanrı inancının haklı bir temelde ve güvenceye sahip olduğunu gösterme amacına yönelmiştir. Plantinga’nın teolojik fikirlerini oluşturan Kalvinci ekol, onun dini epistemolojisinin de özünü oluşturmaktadır. Plantinga’nın dini epistemolojisini iki boyutlu olarak değerlendirdiğimizde, içe dönük olarak Hristiyan inancıyla ilgilense de çalışmalarının dışsal yönünü daha genel olarak teizmin Tanrı’sı ve onun rasyonelliği oluşturmaktadır. Açıkçası Plantinga’nın epistemolojik külliyatı bir tür kavram zenginliğini de beraberinde getirmektedir. Çalışmamız içerisinde ele aldığımız kadarıyla uygun işlevsellik, tasarım planı, güvence (warrant) gibi kavramlar onun Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymak için ne derece kararlı olduğunu göstermektedir. Netice itibariyle Tanrı inancının ve onun bilgisinin rasyonel olabileceğini ifade eden Plantinga, her ne kadar Hristiyan inancının belli bir koluna mensup olsa da diğer mezhepleri dışlamaz. Ayrıca Plantinga, birçok çalışmasında belirttiği üzere projesinin Yahudilik, İslam gibi diğer teistik dinlere yönelik olduğunu da belirtmektedir. (shrink)

Sözde-bilim ile ilgili bu tartışmalar uluslararası literatürde yapılıyor olsa da Türkiye’de henüz bu konuların eleştirel olarak ele alındığı söylenemez. Dolayısıyla sözde-bilimlerin eleştirel olarak ele alındığı öğrenme ortamlarının öğrencilerin bilime ve sözde-bilime ilişkin algılarına etkisi üzerine yapılacak araştırmalar konunun daha iyi anlaşılmasını sağlayabilir ve belki de ilerideki program değişiklerinde öğretim programlarında sözde-bilimin yer bulmasının yolunu açabilir.

Bu [makalede], nihai olarak kesin bir sonucu olduğunu iddia etmemekle birlikte, ateizm için geliştirebileceğim en iyi argümanı öne sürmeye çalışacağım ve ortaya koyacağım şeyin, Tanrı’nın varlığına dair yürütülen tartışmaların herhangi bir kısmındaki, en iyi argüman olduğunu iddia edeceğim.

“1950’li yıllarda dönemin büyük felsefecileri arasında dinsel inancı savunan bir kişi bile yoktu. 1990’lı yıllarda Yale’den UCLA’ya, Oxford’dan Heidelberg’e kadar birçok yerde insanın manevi yanını savunan ve geliştiren yüzlerce kitap yazılacak, sel olup akacaktı. Aradaki 40 yıllık süre zarfındaysa sadece ve sadece Alvin Plantinga vardı.” Kelly James Clark Tanrı’nın veya tanrıların varlığı sorusu felsefenin ezeli sorularından biri olagelmişse de Nietzsche’nin Tanrı’nın ölümünü ilan ettiği günden bu yana onu doğrularcasına yaşanan acılar, savaşlar, kötülükler bu konudaki tartışmaların sesini uzun süre bastırdı. Ama (...) özellikle yüzyılın ikinci yarısından sonra palazlanan analitik felsefede meydana gelen “metafiziğe dönüş”, dine yakınlık duyan, en azından dinle ilgilenen filozofların tekrar Yahudi-Hıristiyan ve İslam geleneklerinde anlaşıldığı şekliyle Tanrı’nın varlığına duyulan inancın gerekçelerini yeniden değerlendirmelerine, konuya yeni bir bakış ve araçlarla bakmalarına vesile oldu. Alvin Plantinga’nın bu kitabı, yayımlandığı tarihten itibaren “analitik din felsefesi” alanının da en önemli ve sarsıcı eserlerinden biri hâline geldi ve Tanrı’nın ölmediğini ilan etti. Anselmus’tan Hume’a, Kant ve pozitivistlerden John Mackie gibi modern ateologlara kadar felsefe geleneğiyle hesaplaşan Plantinga, bu abidevi çalışmasında ontolojik, kozmolojik ve teleolojik tanrı kanıtlamalarının eski ve yeni biçimlerinin çıkmazlarını, meziyetlerini ve sunduğu imkânları değerlendiriyor. Tanrı’nın varlığına duyulan inanç ile diğer insanların varlığına ve zihinlerine duyulan inanç arasındaki şaşırtıcı ve sarsıcı bağlantıyı ortaya koyuyor. (shrink)

I anledning af Judith Butlers forelæsning om klimasorg på KU er jeg blevet bedt om at besvare spørgsmålet om, hvad man kan bruge Butlers tænkning til i dag og om den stadig er aktuel. Min første tanke var at besvare spørgsmålet med svaret: Man kan bruge Butlers tænkning til ALT! Men for at fokusere mit svar, har jeg besluttet mig for at gennemgå Butlers tænkning i forhold til spørgsmålet om prekære liv og vold og ikke-vold, og hvordan disse emner udspringer (...) af Butlers tænkning om køn i 1990’erne. /// In connection with Judith Butler's lecture on climate grief at KU, I have been asked to answer the question of how Butler's thinking could be used today and whether it is still relevant. My first thought was to answer the question with the answer: You can use Butler's thinking for EVERYTHING! However, to focus my answer, I have decided to review Butler's thinking in relation to the issues of precarious lives and violence and non-violence and how these issues stem from Butler's thinking on gender in the 1990s. (shrink)

Epistemolojik olarak bilgiye başvuran ve bilme faaliyetinde bulunan insanın, Kur’an’da önemli bir yeri vardır. Buradaki bilme faaliyetini, salt teolojik bir buyruk olarak, yani Allah’ı bilmek olarak değil, doğru bilgi ile yanlış bilgi arasında hem teorik hem de ahlaki bir farklılık olarak anlamak ve Kur’an'da insana epistemik özellikler atfedildiğini ve böylece insanın epistemik başarılarından dolayı övüldüğünü söyleyebilmek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında herhangi bir önermeye yönelik olarak rasyonel bir tutum benimseyen, yani bilen özne ile bu faaliyette isteyerek ve istemeyerek giren kişinin durumu (...) arasında bir fark olduğu açıktır. Doğrusu bu farkın epistemik önceliği kadar, ahlaki önceliği de dikkate değerdir. Nitekim buradaki ahlaki üstünlük, doğru bilgiyi hedefleme ve ona ulaşma noktasında ortaya çıkan erdemdir. Doğru bilgiye ulaşmanın entelektüel bir erdem olduğu düşünüldüğünde, Kur’an’ın Erdem epistemolojisi üzerinden değerlendirilmesi bu noktada önemlidir. Doğrusu erdemli bir bilişsel faaliyet, Kur'an’da açık bir şekilde ana fikir olarak ortaya konulur ve buna göre cehaletten kaçınmak ve doğru bilgiye ulaşmak için erdemli bir çaba göstermek önem taşır. Kur’an’daki ifadeleri bilgeliğe ulaşmak olarak anlayacak olursak, asıl hedef; bilgi ve anlayışımızın, entelektüel ve ahlaki vicdanımızı veya takvamızı güçlendirmesi için kullanılabileceği söylenilebilir ve bu inanç, erdem epistemolojisine dayalı bir yaklaşım içerisinde şekillendirilebilir. (shrink)

John Rawls thinks republicanism is compatible with his political liberalism. Philip Pettit insists that the two conflict in important ways. In this paper, I make sense of this dispute by employing David Chalmers’s method of elimination to reveal the meaning underlying key terms in Rawls’s political liberalism and Pettit’s republicanism. This procedure of disambiguating terms will show how the two theories defend the same institutional arrangement on the same grounds. The procedure thus vindicates Rawls’s view of the two theories (...) being compatible. The reason for this compatibility is that both theories are politicized—that is, they are constructed to attract the compliance of all reasonable members of a modern, pluralistic society. (shrink)

The revival of republicanism was meant to challenge the hegemony of liberalism in contemporary political theory on the grounds that liberals show insufficient concern with institutional protection against political misrule. This article challenges this view by showing how neorepublicanism, particularly on Philip Pettit’s formulation, demands no greater institutional protection than does political liberalism. By identifying neutrality between conceptions of the good as the constraint on institutional requirements that forces neorepublicanism into the liberal framework, the article shows that neutrality is (...) what neorepublicans must jettison to offer a tenable critique of liberalism. Only then can neorepublicans ensure greater protection against misrule by demanding that citizens participate more actively in politics. They can then also criticize liberalism for failing to appreciate the importance of such protection. (shrink)

Bu araştırmanın ilk amacı, sınıf öğretmeni adaylarının tartışmaya yönelik özyeterlikleri, bilimin doğası inanışları ve eleştirel düşünmeleri arasında sınıf düzeyine göre anlamlı bir fark olup olmadığını incelemektir. İkinci amacı ise, sınıf öğretmeni adaylarının tartışmaya yönelik öz-yeterlikleri, bilimin doğası inanışları ve eleştirel düşünmeleri arasındaki ilişkilerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesidir. Araştırmanın modeli ilişkisel tarama çalışmasıdır. Araştırmanın örneklemini Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Pamukkale Üniversitesi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi ve Afyon Kocatepe Üniversitesi Temel Eğitim Bölümü Sınıf Öğretmenliği programının birinci, ikinci, üçüncü (...) ve dördüncü sınıflarında öğrenim gören 858 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi seçilirken uygun örnekleme tekniği tercih edilmiştir. Veriler “Tartışmaya Yönelik Öz-yeterlik Ölçeği”, “Bilimin Doğası İnanışları Ölçeği” ve “Eleştirel Düşünme Standartları Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerinin analizinde SPSS 18, LISREL 8.80 ve MPLUS 7 programlarından faydalanılmıştır. Tartışmaya Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeği, Bilimin Doğası İnanışları Ölçeği ve Eleştirel Düşünme Standartları Ölçeği puanlarının anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini belirlemek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Argümantasyona dayalı öz-yeterliğin, bilimin doğasına yönelik inançları ve eleştirel düşünmeyi yordayıp yordamadığını belirlemek amacıyla kurulan model, yapısal eşitlik modeli ile test edilmiştir. (shrink)

The goals and tasks of neuroethics formulated by Farahany and Ramos (2020) link epistemological and methodological issues with ethical and social values. The authors refer simultaneously to the social significance and scientific reliability of the BRAIN Initiative. They openly argue that neuroethics should not only examine neuroscientific research in terms of “a rigorous, reproducible, and representative neuroscience research process” as well as “explore the unique nature of the study of the human brain through accurate and representative models of its function (...) and dysfunction”, but also its responsibilities or social consequences. In our commentary, we would like to concentrate on problem selection, which is shortly noticed by Farahany and Ramos, and by BRAIN Initiative’s Neuroethics Report itself. The document raises an important issue related to problem selection, which is strengthening or perpetuating existing prejudices and biases by choosing a research subject: “scientists are prompted to consider how the questions they choose to study in the laboratory might amplify existing biases.” This leads to several further problems: what constitutes bias?; how biases may be embedded in the selection of research programs?; is it possible to conduct completely unbiased research?; who should be a gatekeeper in the case of research that may amplify biases? We try to notice possible answers to these questions in the context of the research on differences (e.g., cognitive, medical, behavioral) between human populations. (shrink)

Recently, mainstream philosophy journals have tended to implement more and more stringent forms of peer review, probably in an attempt to prevent editorial decisions that are based on factors other than quality. Against this trend, we propose that journals should relax their standards of acceptance, as well as be less restrictive about whom is to decide what is admitted into the debate. We start by arguing, partly on the basis of the history of peer review in the journal Mind, that (...) past and current peer review practices attest to partisanship with respect to philosophical approach. Then, we explain that such partisanship conflicts with the standard aims of peer review, and that it is both epistemically and morally problematic. This assessment suggests that, if feasible, journals should treat all available and proposed standards of acceptance in philosophy as epistemically equal, and that philosophical work should be evaluated in terms of the novelty and significance of its contribution to developing thought in ways that are of value. Finally, we show, in a programmatic way, that improving the current situation is feasible, and can be done fairly easily. (shrink)

In this review essay, K. Peter Kuchinke uses three recent publications to consider the question of how to educate young people for work and career. Historically, this question has been central to vocational education, and it is receiving renewed attention in the context of concerns over the ability of schools to provide adequate preparation for occupational roles and career success in a rapidly changing economic landscape. Philip Gonon's Quest for Modern Vocational Education provides a historical account of Georg Kerschensteiner's (...) vision of the role of work as a central subject matter for all students. His approach served as the foundation for the dual system in present‐day Germany. Nancy Hoffman's Schooling in the Workplace contrasts the U.S. system of career preparation for non‐college‐bound students with that of five other OECD nations where workforce and academic preparation are more strongly connected to learning in the workplace. Christopher Winch's Dimensions of Expertise, finally, offers a conceptual analysis of central ideas of vocational knowledge and underscores the important role of learning in the context of practice. The three texts offer historical, comparative, and philosophical analyses of the complex task of preparation for work and challenge education scholars to move the subject matter into the center of contemporary educational theory. (shrink)

Can groups really be agents or is group agency just a fiction? Christian List and Philip Pettit argue influentially for group-agent realism by showing how certain groups form and act on attitudes in ways they take to be unexplainable at the level of the individual agents constituting them. Group agency is therefore considered not a fiction or a metaphor but a reality we must account for in explanations of certain social phenomena. In this paper, I challenge this defence of (...) group-agent realism by showing how it is undermined by individual-level analysis of how individuals interact within groups. While group agency can be a useful fiction, real agents are at the individual level, not the collective level. (shrink)

A type of transcendental argument for libertarian free will maintains that if acting freely requires the availability of alternative possibilities, and determinism holds, then one is not justified in asserting that there is no free will. More precisely: if an agent A is to be justified in asserting a proposition P (e.g. "there is no free will"), then A must also be able to assert not-P. Thus, if A is unable to assert not-P, due to determinism, then A is not (...) justified in asserting P. While such arguments often appeal to principles with wide appeal, such as the principle that ‘ought’ implies ‘can’, they also require a commitment to principles that seem far less compelling, e.g. the principle that ‘ought’ implies ‘able not to’ or the principle that having an obligation entails being responsible. It is argued here that these further principles are dubious, and that it will be difficult to construct a valid transcendental argument without them. (shrink)

W.K. Clifford’s famous 1876 essay The Ethics of Belief contains one of the most memorable lines in the history of philosophy: "it is wrong always, everywhere, and for anyone, to believe anything upon insufficient evidence." The challenge to religious belief stemming from this moralized version of evidentialism is still widely discussed today.

Deontological evidentialism is the claim that we ought to form and maintain our beliefs in accordance with our evidence. In this paper, I criticize two arguments in its defense. I begin by discussing Berit Broogard’s use of the distinction between narrow-scope and wide-scope requirements against W.K. Clifford’s moral defense of. I then use this very distinction against a defense of inspired by Stephen Grimm’s more recent claims about the moral source of epistemic normativity. I use this distinction once again to (...) argue that Hilary Kornblith’s criticism of Richard Feldman’s defense of is incomplete. Finally, I argue that Feldman’s defense is insensitive to the relation between normative requirements and privileged values: values that have normative authority over us. (shrink)

G.E.M. Anscombe famously remarked that an adequate philosophy of psychology was needed before we could do ethics. Fifty years have passed, and we should now ask what significance our best theories of the psychology of agency have for moral philosophy. My focus is on non-moral conceptions of autonomy and self-governance that emphasize the limits of deliberation -- the way in which one's cares render certain options unthinkable, one's intentions and policies filter out what is inconsistent with them, and one's resolutions (...) function to block further reflection. I argue that we can expect this deliberative "silencing" to lead to moral failures that occur because the morally correct option was filtered out of the agent's deliberation. I think it follows from these conceptions of self-governance that we should be considered culpable for unwitting acts and omissions, even if they express no ill will, moral indifference, or blameworthy evaluative judgments. The question is whether this consequence is acceptable. Either way, the potential tradeoff between self-governance and moral attentiveness is a source of doubt about recent attempts to ground the normativity of rationality in our concern for self-governance. (shrink)