Usage of the term ‘theory of mind’ (ToM) has exploded across fields ranging from developmental psychology to social neuroscience and psychiatry research. However, its meaning is often vague and inconsistent, its biologi- cal bases are a subject of debate, and the methods used to study it are highly heterogeneous. Most crucially, its original definition does not permit easy downward translation to more basic processes such as those stud- ied by behavioral neuroscience, leaving the interpreta- tion of neuroimaging results opaque. We (...) argue for a reformulation of ToM through a systematic two-stage approach, beginning with a deconstruction of the con- struct into a comprehensive set of basic component processes, followed by a complementary reconstruction from which a scientifically tractable concept of ToM can be recovered. (shrink)

In this dissertation, I explore the work of Donald Davidson, reveal an inconsistency in it, and resolve that inconsistency in a way that complements a debate in philosophy of science. In Part One, I explicate Davidson's extensional account of meaning; though not defending Davidson from all objections, I nonetheless present his seemingly disparate views as a coherent whole. In Part Two, I explicate Davidson's views on the dualism between conceptual schemes and empirical content, isolating four seemingly different arguments that (...) Davidson makes against the dualism; I demonstrate that, though the arguments fail, each is ultimately meant to rely on his account of meaning. ;In Part Three, I show that Davidson's extensional account of meaning gives rise to the analytic-synthetic distinction, while simultaneously needing to reject it. I then propose a resolution to Davidson's dilemma. Rather than treating interpretation of meaning as continuous with the holistic enterprise of science, as Quine treats translation, one should treat it as conceptually prior to science, as Kant treats epistemology. Nonetheless I recognize four reasons why Davidson himself would reject doing so. I therefore propose a view called 'transcendental semantics', based on Davidson's, that accepts my resolution. Further, transcendental semantics, like Kant's own transcendental idealism, posits a single conceptual scheme; nonetheless Kant's is concerned with Newtonian physics, transcendental semantics' with interpretation. ;Finally, in Part Four, I show how positing such a scheme allows transcendental semantics to complement a promising neo-Carnapian account of theory confirmation in science proposed by Michael Friedman. Scientists are first and foremost interpreters, a fact that allows transcendental semantics to help Friedman establish the possibility of rational continuity through scientific revolutions. In fact, transcendental semantics, by complementing Friedman's project, reunites two of Carnap's own concerns, philosophy of language and philosophy of science. I conclude that philosophy of language without philosophy of science is empty , while philosophy of science without philosophy of language is blind. (shrink)

This is a work in Kantian conceptual geography. It explores issues in analytic epistemology, philosophy of language, and metaphysics by appealing to theses drawn from Immanuel Kant's Critique of Pure Reason.

Monografia ta traktuje o ograniczaniu konfliktów w relacjach między segmentami społecznymi (takimi jak grupy etniczne, wspólnoty religijne), w których członkostwo opiera się na podstawach askryptywnych i kulturowych, a także między nimi a władzą centralną w Nigerii i Indonezji. Państwa te mają burzliwą historię niepodległego bytu, ogromne wieloetniczne i wieloreligijne populacje, duże gospodarki oraz zasoby surowców energetycznych. Jak wskazują liczne raporty, będą wkrótce należeć do najważniejszych w świecie. W Nigerii i Indonezji funkcjonują systemy polityczne oparte na tzw. power-sharing (współrządzeniu), tj. takie, (...) które za pomocą specyficznych formalnych i nieformalnych instytucji (rozumianych jako zespoły reguł) dopuszczają do udziału we władzy elity polityczne wywodzące się z różnych segmentów etnicznych i religijnych. Celem instytucji power-sharing jest budowanie pokoju i stabilności politycznej. Autor badań, których owocem jest ta praca, dokonał identyfikacji, wyjaśnienia i analizy roli oraz genezy najistotniejszych z nich, dowodząc zarazem, że w Nigerii i Indonezji współistnieją instytucje dwóch głównych modeli power-sharing, tj. konsocjonalizmu i centrypetalizmu. W konsekwencji wykazał, że międzysegmentowe współrządzenie w obu państwach ma charakter hybrydowy. Jest to poszerzenie empirycznej teorii power-sharing. Jej klasycy, Arend Lijphart (konsocjonalista) i Donald L. Horowitz (centrypetalista), nie przywiązywali większej wagi do możliwości implementacji instytucji dwóch modeli w ramach tego samego systemu politycznego. Tymczasem w Nigerii i Indonezji łączenie instytucji centrypetalnych i konsocjonalnych przyczyniło się do ograniczenia konfliktów. (shrink)

This papers assesses the possibility of an empiricism without dogmas. It advances an argument against Quine's conceptions regarding philosophy of language and tries to expand the Davidsonian semantics and epistemic program.

As a way to make medical decisions, Evidence-Based Medicine (EBM) has failed. EBM's failure arises from not being founded on real-world decision-making. EBM aspires to a scientific standard for the best way to treat a disease and determine its cause, but it fails to recognise that the scientific method is inapplicable to medical and other real-world decision-making. EBM also wrongly assumes that evidence can be marshaled and applied according to an hierarchy that is determined in an argument by authority to (...) the method by which it has been obtained. If EBM had valid theoretical, practical or empirical foundations, there would be no hierarchy of evidence. In all real-world decision-making, evidence stands or falls on its inherent reliability. This has to be and can only be assessed on a case-by-case basis applying understanding and wisdom against the background of all available facts—the "factual matrix." EBM's failure is structural and was inevitable from its inception. EBM confuses the inherent reliability and probative value of evidence with the means by which it is obtained. -/- EBM is therefore an ad hoc construct and is not a valid basis for medical decision-making. This is further demonstrated by its exclusion of relevant scientific and probative real-world decision-making evidence and processes. It draws upon a narrow evidence base that is itself inherently unreliable. It fails to take adequate account of the nature of causation, the full range of evidence relevant to its determination, and differing approaches to determining cause and effect in real-world decision-making. EBM also makes a muddled attempt to emulate the scientific method and it does not acknowledge the role of experience, understanding and wisdom in making medical decisions. (shrink)

ABSTRACT: Abstract Most modern knowledge is not science. The physical sciences have successfully validated theories to infer they can be used universally to predict in previously unexperienced circumstances. According to the conventional conception of science such inferences are falsified by a single irregular outcome. And verification is by the scientific method which requires strict regularity of outcome and establishes cause and effect. -/- Medicine, medical research and many “soft” sciences are concerned with individual people in complex heterogeneous populations. These populations (...) cannot be tested to demonstrate strict regularity of outcome in every individual. Neither randomised controlled trials nor observational studies in medicine are science in the conventional conception. Establishing and using medical and other “soft science” theories cannot be scientific. It requires conceptually different means: requiring expert judgement applying all available evidence in the relevant available factual matrix. -/- The practice of medicine is observational. Prediction of outcomes for the individual requires professional expertise applying available medical knowledge and evidence. Expertise in any profession can only be acquired through experience. Prior cases are the fundament of knowledge and expertise in medicine. Case histories, studies and series can provide knowledge of extremely high reliability applicable to establishing reliable general theories and falsifying others. Their collation, study and analysis should be a priority in medicine. Their devaluation as evidence, the failure to apply their lessons, the devaluation of expert professional judgement and the attempt to emulate the scientific method are all historic errors in the theory and practice of modern medicine. (shrink)

Medicine, like law, is a pragmatic, probabilistic activity. Both require that decisions be made on the basis of available evidence, within a limited time. In contrast to law, medicine, particularly evidence-based medicine as it is currently practiced, aspires to a scientific standard of proof, one that is more certain than the standards of proof courts apply in civil and criminal proceedings. But medicine, as Dr. William Osler put it, is an "art of probabilities," or at best, a "science of uncertainty." (...) One can better practice medicine by using other evidentiary standards in addition to the "scientific." To employ only the scientific standard of proof is inappropriate, if not impossible; furthermore, as this review will show, its application in medicine is fraught with bias. Evidence is information. It supports or undermines a proposition, whether a hypothesis in science, a diagnosis in medicine, or a fact or point in question in a legal investigation. In medicine, physicians marshal evidence to make decisions on how to best prevent, diagnose, and treat disease, and improve health. In law, courts decide the facts and render justice. Judges and juries assess evidence to establish liability, to settle custody and medical issues, and to determine a defendant's guilt or innocence. (shrink)

Celem artykułu jest przybliżenie koncepcji solidarności pokoleń w kontekście wyzwań procesu starzenia się ludności na początku XXI wieku. Utrzymanie pozbawionych konfliktów relacji pokoleniowych jest kwestią wymagającą wspólnych interwencji podmiotów publicznych, komercyjnych i pozarządowych. Dlatego też w opracowaniu, po omówieniu znaczeń pojęcia pokolenie i typów relacji międzypokoleniowych, zostaną wskazane modele polityki relacji międzypokoleniowych. Opis uwzględnia działania na poziomie międzynarodowym, krajowym oraz regionalnym i lokalnym. W dalszej części analizie poddane zostaną główne założenia działań na rzecz solidarności pokoleniowej z wybranych dokumentów projektu cywilizacyjnego (...) "Polska 2030. Trzecia fala nowoczesności". Podsumowanie obejmie rekomendacje praktyczne i badawcze w zakresie polityki rodzinnej i rynku pracy. * The aim of this article is to introduce a concept of "solidarity of generations" in the context of challenges of population ageing at the beginning of the XXI century. Maintaining relationships without generational conflict is a matter requiring joint intervention of public, market and social sectors entities. After the discussion of generation meaning and types of relationships between generations, intergenerational policies models were identified. The description included activities at the international, national, regional and local levels. Later in the article activities assumptions for the solidarity of generations included in the selected documents of civilization project "Poland 2030. The Third Wave of Modernity" were critically analyzed of the main approaches. Conclusions provided recommendations for practical action and further research. (shrink)

This book is a translation of W.V. Quine's Kant Lectures, given as a series at Stanford University in 1980. It provide a short and useful summary of Quine's philosophy. There are four lectures altogether: I. Prolegomena: Mind and its Place in Nature; II. Endolegomena: From Ostension to Quantification; III. Endolegomena loipa: The forked animal; and IV. Epilegomena: What's It all About? The Kant Lectures have been published to date only in Italian and German translation. The present book is filled out (...) with the translator's critical Introduction, "The esoteric Quine?" a bibliography based on Quine's sources, and an Index for the volume. (shrink)

A Study of Perennial Philosophy and Psychedelic Experience, with a Proposal to Revise W. T. Stace’s Core Characteristics of Mystical Experience ©Ed D’Angelo 2018 -/- Abstract -/- According to the prevailing paradigm in psychedelic research today, when used within an appropriate set and setting, psychedelics can reliably produce an authentic mystical experience. According to the prevailing paradigm, an authentic mystical experience is one that possesses the common or universal characteristics of mystical experience as identified by the philosopher W. T. Stace (...) in his 1960 work Mysticism and Philosophy. Stace’s common characteristics of mystical experience are the basis for the Hood Mysticism Questionnaire, which is the most widely used quantitative measure of mystical experience in experimental studies of psychedelic experience. In this paper, I trace the historical roots of Stace’s common characteristics of mystical experience back to Christian Neoplatonism and apophatic theology, and I trace those, in turn, back to Plato’s concept of the Good and to Aristotle’s concept of God as active intellect. I argue that Stace’s common characteristics of mystical experience are not universal or culturally invariant but are the product of a specifically Christian religious and moral tradition that has its roots in ancient Greek metaphysics. My paper concludes with a revised list of common characteristics of psychedelic experience that is a better candidate for a list of invariant structures of psychedelic experience than Stace’s common characteristics of Christian mystical experience. (shrink)

This chapter reviews the major contributions of Donald Davidson to philosophy in the 20th century.

Throughout the biological and biomedical sciences there is a growing need for, prescriptive ‘minimum information’ (MI) checklists specifying the key information to include when reporting experimental results are beginning to find favor with experimentalists, analysts, publishers and funders alike. Such checklists aim to ensure that methods, data, analyses and results are described to a level sufficient to support the unambiguous interpretation, sophisticated search, reanalysis and experimental corroboration and reuse of data sets, facilitating the extraction of maximum value from data sets (...) them. However, such ‘minimum information’ MI checklists are usually developed independently by groups working within representatives of particular biologically- or technologically-delineated domains. Consequently, an overview of the full range of checklists can be difficult to establish without intensive searching, and even tracking thetheir individual evolution of single checklists may be a non-trivial exercise. Checklists are also inevitably partially redundant when measured one against another, and where they overlap is far from straightforward. Furthermore, conflicts in scope and arbitrary decisions on wording and sub-structuring make integration difficult. This presents inhibit their use in combination. Overall, these issues present significant difficulties for the users of checklists, especially those in areas such as systems biology, who routinely combine information from multiple biological domains and technology platforms. To address all of the above, we present MIBBI (Minimum Information for Biological and Biomedical Investigations); a web-based communal resource for such checklists, designed to act as a ‘one-stop shop’ for those exploring the range of extant checklist projects, and to foster collaborative, integrative development and ultimately promote gradual integration of checklists. (shrink)

Donald Davidson’s epistemology is predicated on, among other things, the rejection of Experiential Foundationalism, which he calls ‘unintelligible’. In this essay, I assess Davidson’s arguments for this conclusion. I conclude that each of them fails on the basis of reasons that foundationalists and antifoundationalists alike can, and should, accept.

There are two motivations commonly ascribed to historical actors for taking up statistics: to reduce complicated data to a mean value (e.g., Quetelet), and to take account of diversity (e.g., Galton). Different motivations will, it is assumed, lead to different methodological decisions in the practice of the statistical sciences. Karl Pearson and W. F. R. Weldon are generally seen as following directly in Galton’s footsteps. I argue for two related theses in light of this standard interpretation, based on a reading (...) of several sources in which Weldon, independently of Pearson, reflects on his own motivations. First, while Pearson does approach statistics from this "Galtonian" perspective, he is, consistent with his positivist philosophy of science, utilizing statistics to simplify the highly variable data of biology. Weldon, on the other hand, is brought to statistics by a rich empiricism and a desire to preserve the diversity of biological data. Secondly, we have here a counterexample to the claim that divergence in motivation will lead to a corresponding separation in methodology. Pearson and Weldon, despite embracing biometry for different reasons, settled on precisely the same set of statistical tools for the investigation of evolution. (shrink)

In his recent paper, “Lottery Puzzles and Jesus’ Return,” Donald Smith says that Christians should accept a very robust skepticism about the future because a Christian ought to think that the probability of Jesus’ return happening at any future moment is inscrutable to her. But I think that Smith’s argument lacks the power to rationally persuade Christians who are antecedently uncommitted as to whether or not we can or do have any substantive knowledge about the future. Moreover, I think (...) that Christians who are so antecedently uncommitted have available objections they can reasonably press against Smith’s arguments. In the paper, I attempt to bring out these objections. (shrink)

In an unsung yet excellent paper, W.Z. Harvey set out to explain how both Maimonides and Spinoza have similarly problematic views on the nature of the knowledge of good and evil. In it, he proposed an answer to solving the problem. In the many decades since, debates surrounding this topic have flourished. A recent paper by Joshua Parens, his conclusions mark a distinction between Spinoza and Maimonides that threaten to undermine Harvey’s solution to the problem. I will argue that, although (...) Parens’ distinction forces us to revise Harvey’s contention, Harvey’s argument is still generally valid. (shrink)

En este breve comentario discuto algunos aspectos de la interpretación de la epistemología de Davidson que sugiere Willian Duica en su reciente libro. Luego de una presentación somera del libro me centro en tres asuntos centrales de la interpretación de Duica. En primer lugar, argumento que su lectura de la crítica de Davidson al dualismo esquema/contenido es muy restrictiva y deja abierta la posibilidad de un realismo directo empirista. En segundo lugar, argumento que en su lectura el propio Duica se (...) compromete inadvertidamente con un empirismo de este tipo y, de este modo, su interpretación entra en tensión con el coherentismo de Davidson. Finalmente, discuto algunos aspectos de la interpretación que hace Duica de la tesis davidsoniana de la triangulación. (shrink)

The author poses a question: which of the two fundamental, constitutional values – common good or human dignity – can be considered to be the cornerstone, the unifying value in the Constitution of the Republic of Poland from 1997. The paper shows the crucial reasons for accepting each of these values as primary and also presents the underlying relationships between these values . The prominence of a given value for defining the aim of the constitution and the legal order based (...) on it was accepted as the most important aspect for determining the order of primacy. In respect of the direct aims of activities of public authorities and more broadly – of the aims of subjects whose activities are defined by the constitution – the primary value should be common good understood as certain social conditions of life which support human development. It defines the space in which other constitutional values, also human dignity, are integrated. Human dignity, however, the primary value defining human being, gives the reason why human development is a first and autonomous aim of the constitutional order. In this respect dignity has priority before common good. -/- Autor stawia pytanie o to, którą z fundamentalnych wartości konstytucyjnych – dobro wspólne czy godność człowieka – można uznać za wartość pierwszą i stanowiącą podstawę spójności aksjologicznej Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 roku. Wskazane są zasadnicze racje przemawiające za uznaniem każdej z tych wartości za wartość pierwszą i identyfikowane są zasadnicze relacje zachodzące między tymi wartościami. Za aspekt najistotniejszy dla ustalenia pierwszeństwa którejś z tych wartości uznana jest doniosłość danej wartości dla określenia celu konstytucji i opartego na niej porządku prawnego. Z punktu widzenia bezpośredniego celu działań władzy publicznej i szerzej – podmiotów, których działanie wyznaczone jest porządkiem konstytucyjnym, wartością tą jest dobro wspólne wyznaczające przestrzeń, w której integrowane są inne wartości konstytucyjne, z godnością włącznie. Dobro wspólne jest celem porządku konstytucyjnego ze względu na godność człowieka, która czyni jego rozwój pierwszym i szczególnym – autotelicznym dobrem. W tej perspektywie godność ma pierwszeństwo przed dobrem wspólnym. (shrink)

The thought of G. W. F. Hegel (1770 -1831) has had a deep and lasting influence on a wide range of philosophical, political, religious, aesthetic, cultural and scientific movements. But, despite the far-reaching importance of Hegel's thought, there is often a great deal of confusion about what he actually said or believed. G. W. F. Hegel: Key Concepts provides an accessible introduction to both Hegel's thought and Hegel-inspired philosophy in general, demonstrating how his concepts were understood, adopted and critically transformed (...) by later thinkers. The first section of the book covers the principal philosophical themes in Hegel's system: epistemology, metaphysics, philosophy of mind, ethical theory, political philosophy, philosophy of nature, philosophy of art, philosophy of religion, philosophy of history and theory of the history of philosophy. The second section covers the main post-Hegelian movements in philosophy: Marxism, existentialism, pragmatism, analytic philosophy, hermeneutics and French poststructuralism. The breadth and depth of G. W. F. Hegel: Key Concepts makes it an invaluable introduction for philosophical beginners and a useful reference source for more advanced scholars and researchers. (shrink)

Wzrost długości życia ludzkiego sprzyja rozwojowi dóbr i usług skierowanych do osób starszych. Opracowanie przybliża zjawisko srebrnej gospodarki jako systemu ekonomicznego opartego na zaspokajaniu potrzeb starzejących się społeczeństw. W artykule przedstawione zostały przykłady rozwiązań strategicznych i organizacyjnych związanych z tworzeniem gerontechnologii. Uwzględniono koncepcje obejmujące współpracę podmiotów sektora publicznego, komercyjnego i pozarządowego: strategie innowacji, klastry dobrobytu i regionalne sieci srebrnej gospodarki. Zwrócono także uwagę na nowe instytucje badawcze typu "agelab" i instytucje kultury typu "medialab", które mogą być wykorzystane do kształtowania społecznego (...) wizerunku gerontechnologii. ** The increase in the length of human life favors development of goods and services to the elderly. Article describes phenomenon of the silver economy as an economic system based on meeting the needs of ageing populations. Study presents examples of strategic and organizational solutions related to the creation of gerontechnology. Work takes into account concepts of cooperation between public, commercial and non-governmental sector entities: strategies for innovation, welfare clusters and silver economy networks. It also highlighted the new research institutions such as "agelab" and cultural institutions "medialab", which can be used to shape public image of gerontechnologies. -/- . (shrink)

A. Klimczuk, Outplacement w podlaskich firmach w świetle badań własnych, [in:] M. Skarzyński, ESP, czyli Jak wyjść z zakrȩtu w rozwoju firmy, Narodowe Forum Doradztwa Kariery, Białystok 2015, pp. 55-87.

W filozofii czasu Ingardena szczególną rolę odgrywa charakterystyka ontologiczna teraźniejszości. Należy do niej m.in. szczelinowość. Okazuje się, że pojęcie to można powiązać z koncepcją tzw. teraźniejszości pozornej (specious present). Opierając się ponadto na pewnych rozważaniach S. Lema oraz B. Ogrodnika wiążę różne wartości szczelinowości (trwania kwantu teraźniejszości), ze złożonością formalną budowy przedmiotów. Uogólnienie tych wyników umożliwia dopełnienie rozważań Ingardena nad szczelinowością – sformułowanie zarysu ontologicznej teorii względności trwania teraźniejszości.

Wśród kluczowych wyzwań rozwojowych Polski na początku XXI wieku znajdują ograniczanie negatywnych efektów procesu starzenia się społeczeństwa oraz wzrost kapitału społecznego obywateli, ich umiejętności współpracy przy rozwiązywaniu problemów w różnych sferach życia społecznego i gospodarczego. Artykuł przybliża łączną analizę tych zagadnień w odniesieniu do kształtowania kapitału społecznego ludzi starych. Kolejno omówione zostają podstawowe pojęcia wykorzystywane w dyskursie o aktywizacji społecznej osób starszych, założenia kształtowania współczesnych wielopoziomowych polityk publicznych w tym zakresie oraz typologie przykładowych rozwiązań na rzecz budowy zasobów kapitału społecznego. (...) ** Among the key development challenges at the beginning of 21st century in Poland are reducing negative effects of an ageing population and increasing the social capital of citizens, their ability to work together to solve problems in various areas of social and economic development. Article brings analysis of these issues in relation to shaping older people social capital. Consecutively discussed are: the basic terms used in the discourse of social activation of the elderly, the assumptions of modern multi-level shaping of public policies in this area as well as typologies of sample solutions for building social capital resources. (shrink)

The book is an “introductory” reconstruction of Davidson on interpretation —a claim to be taken with a grain of salt. Writing introductory books has become an idol of the tribe. This is a concise book and reflects much study. It has many virtues along with some flaws. Ramberg assembles themes and puzzles from Davidson into a more or less coherent viewpoint. A special virtue is the innovative treatment of incommensurability and of the relation of Davidson’s work to hermeneutic themes. The (...) weakness comes in a certain unevenness. While generally convincing and well written, the book has low points which may leave the reader confused or unconvinced. Davidson is the hero in this book, and our hero is sometimes over idealized. (shrink)

Polish society gathers features specific to „late modernity” period. In this period grows up the meaning of organizational forms, flow of information, trust to other people and complicated technical systems, uncertainty, taking a risk as well as progressive economic, political and cultural globalization. One of threats and challenges is the process of population ageing. The article attempt to recognition of specific safety problems of old men’s in Białystok. Safety is treated as necessary condition for far more researches on practical solutions (...) connected with the professional activity of seniors and growth of their social participation. Assurance of seniors safety can lead to lowering costs of their maintenance as well as the formation of positive attitudes towards old age and cultural openness. The work brings closer connections between safety and social capital topics as well as chosen empirical analyses. ** Społeczeństwo polskie nabiera cech specyficznych dla okresu „późnej nowoczesności”. Wzrasta znaczenie form organizacyjnych, przepływu informacji, zaufania do innych ludzi i skomplikowanych systemów technicznych, niepewności, podejmowania ryzyka oraz postȩpuj¸a}cej globalizacji ekonomicznej, politycznej i kulturowej. Jednym z zagrożeń i wyzwań jest proces starzenia siȩ społeczeństw. Artykuł stanowi próbȩ poznania specyfiki bezpieczeństwa ludzi starych w Białymstoku. Traktowane jest ono jako warunek konieczny do dalszych poszukiwań praktycznych rozwi¸a}zań pozwalaj¸a}cych na wydłużanie aktywności zawodowej seniorów i wzrost ich uczestnictwa społecznego. Jego zapewnienie może prowadzić do obniżenia kosztów ich utrzymania oraz kształtowania pozytywnych postaw wobec starości i otwartości kulturowej. Praca przybliża powi¸azania problematyki bezpieczeństwa i kapitału społecznego oraz wybrane wyniki analiz empirycznych. (shrink)

Artykuł omawia główne cechy koncepcji "solidarności pokoleń". Podejście to jest wykorzystywane w analizach dotycz¸a}cych procesu starzenia siȩ społeczeństw na pocz¸a}tku XXI wieku oraz w projektowaniu polityki publicznej. Opracowanie przybliża podstawowe znaczenia pojȩć dotycz¸a}cych pokolenia i relacji miȩdzypokoleniowych. Zwrócono uwagȩ, iż solidarność pokoleń stanowi kwestiȩ socjaln¸a} wymagaj¸a}c¸a wspólnych interwencji podmiotów publicznych, komercyjnych i pozarz¸adowych. Praca prezentuje też wnioski z krytycznej analizy założeń działań na rzecz solidarności pokoleniowej zaprezentowanych w wybranych dokumentach projektu cywilizacyjnego "Polska 2030. Trzecia fala nowoczesności". * The article discusses (...) the main features of "solidarity of generations" concept. This approach is used in the analysis of the ageing process at the beginning of the XXI century as well as in designing of public policy. Essay introduces the basic concepts of generations and relationships between generations meaning. Article emphasizes that solidarity between generations is a social issue that requires the combined intervention of public, commercial and non-commercial bodies. Paper presents a conclusions from critical analysis of assumptions for the solidarity of generations included in the selected documents of civilizational project "Poland 2030. The Third Wave of Modernity.". (shrink)

A. Klimczuk, Outplacement w warunkach wzrostu ryzyka i elastyczności organizacji, [in:] M. Skarzyński, ESP, czyli Jak wyjść z zakrȩtu w rozwoju firmy, Narodowe Forum Doradztwa Kariery, Białystok 2015, pp. 11-53.

Opracowanie przybliża wyzwania zwi¸a}zane ze starzeniem siȩ populacji ludzkich przyw uwzglȩdnieniu wyłaniania siȩ społeczeństw i gospodarek kreatywnych. Na pocz¸a}tku XXI wieku przemianom pracy i czasu wolnego towarzysz¸a} kwestie utrzymania solidarności pokoleń i przeciwdziałania wykluczeniu robotycznemu. W artykule zarysowane zostały najważniejsze cechy nowych instytucji kultury typu "medialab", laboratoriów mediów, które mog¸a zostać wykorzystane do realizacji działań na rzecz kształtowania pozytywnych odpowiedzi wobec tych wyzwań w ramach wspierania rozwoju "srebrnej gospodarki" i gerontechnologii. Zwraca siȩ również uwagȩ na potrzeby i możliwości umocowania ich (...) w politykach rozwoju miȩdzypokoleniowości. ** Essay approximates challenges of an ageing population and emergencing creative societies and economies. In the early XXI century transformations of work and leisure time is accompanied by issues of maintaining the solidarity of generations and preventing robotic exclusion. The article outlines the most vital features of the medialabs - new type of cultural institutions which can be used to implement actions towards the development of positive responses to these challenges by supporting development of the silver economy and gerontechnology. Work also draws attention to the needs and possibilities of attachment them into the development of intergenerational policies. (shrink)

This paper discusses the topic of weakenss of the will or akrasia in Leibniz, especially in the context of Nouveaux essais sur l'entendement humain. I argue that Leibniz can be seen as supporting both the weak and the strong forms of akrasia in book II of the work.

A. Klimczuk, Outplacement dla podlaskich pracowników w świetle badań własnych, [in:] M. Skarzyński, ESP, czyli Jak wyjść z zakrȩtu w rozwoju pracownika, Narodowe Forum Doradztwa Kariery, Białystok 2015, pp. 57-93.

Tractatus Politico-Philosophicus (Political-Philosophical Treatise) of W. Julian Korab-Karpowicz proposes a new idea-system. Ideas concerning different topics related to politics are introduced. The work aims to establish the principles of good governance and of a happy society, and to open up new directions for the future development of humankind. It is also in part a critique of the epistemology of early Wittgenstein as presented in his Tractatus Logico-Philosophicus. It argues that one can speak about politics and ethics with sense, and that (...) political philosophy is still a viable enterprise for us. This explanation is provided in response to the review of Tractatus Politico-Philosophicus by Katarzyna Heremska and a critical note of Pawel Kloczowski that were both published in Argument 6(1), 2016. (shrink)

Two perennial doubts can linger in the minds of people working in the history of philosophy. Those who approach philosophical problems in a systematic, analytic spirit may come to think that work in the history of philosophy fails to amount to genuine philosophy; and those who are more historically-minded may come to think that the very same work fails to amount to genuine history. In this rich and rewarding new book, Allen Wood nevertheless succeeds in delivering a defense of Kantian (...) ethics that should satisfy, in terms of its philosophical credentials, any philosopher interested in ethics; and it should also satisfy, in terms of its historical credentials, anyone interested in the ethical thought of Immanuel Kant himself. (shrink)

This paper discusses Leibniz's views on apperception, especially in the context of this pseudo-dialogue with John Locke, An Essay Concerning Human Understanding. I emphasize the role of attention in the process of becoming conscious of a perception.

The thesis evaluates a contemporary debate concerning the very possibility of thinking about the world. In the first chapter, McDowell's critique of Davidson is presented, focusing on the coherentism defended by the latter. The critique of the myth of the given (as it appears in Sellars and Wittgenstein), as well as the necessity of a minimal empiricism (which McDowell finds in Quine and Kant), lead to an oscillation in contemporary thinking between two equally unsatisfactory ways of understanding the empirical content (...) of thought. In the second chapter, I defend Davidson's approach, focusing on his theory of interpretation and semantic externalism, as well as on the relation between causes and reasons. In the third chapter, the debate is analyzed in more detail. I criticize the anomalous monism, the way in which the boundaries between the conceptual and the non-conceptual are understood by Davidson, as well as the naturalized Platonism defended by McDowell. This thesis is mainly negative, and it concludes by revealing problems in both positions under evaluation. (shrink)

Głównym celem tego artykułu jest wyjaśnienie, na czym polega specyfika instytucji wymogu uzyskania terytorialnego rozłożenia głosów w wyborach prezydenckich, który funkcjonuje w trzech wieloetnicznych państwach (Nigerii od 1979 r., Kenii od 1992 r. i Indonezji od 2001 r.) oraz określenie panujących w tych państwach warunków politycznych, które przyczyniły się do jej wprowadzenia i trwania. W końcowej części artykułu, dzięki porównaniu trzech kazusów, zostały wskazane szczegółowe różnice występujące obecnie między nimi. W artykule zostały również zaprezentowane wnioski dotyczące dotychczasowych doświadczeń związanych z (...) funkcjonowaniem przedmiotowej instytucji. Pozwolą one wstępnie ocenić, czy uprawnione jest stwierdzenie, że jej zastosowanie wpływa na obniżenie konfliktowych zachowań w relacjach między grupami etnicznymi i na budowanie międzyetnicznego porozumienia. (shrink)

‘Low-Quality Democracy’ - The Validity of the Notion and D.L. Horowitz’s Exemplification: The Case of Indonesia. This article discusses problems relating to terms used to define former authoritarian states, which are already called democratic, although some undemocratic features still characterize them. The latest English language literature on political science relating to this subject uses three terms that seem similar in meaning: ‘illiberal democracy,’ ‘flawed democracy,’ and ‘low-quality democracy.’ They have not been conceptualized so far. This means that there has been (...) no transition from the stage of ideas or views on their content, i.e., pre-theoretical notions to theorized concepts. Consequently, the terms cannot be understood unequivocally. The term ‘low-quality democracy’ has been recently propagated by Donald L. Horowitz, a renowned American political scientist. This researcher uses the term primarily to name the type of political regime that was formed after 1998 in Indonesia – the third largest democratic country in terms of population in the world. Not only does Horowitz use this term, but he also tries to explain its importance using the example of the imperfections that characterize the young Indonesian democracy. The aim of this article is to answer three questions: firstly, what is – according to Horowitz – the content of the term ‘low-quality democracy’ exemplified by the Indonesian democracy?; secondly, what problems of low-quality democracy has Horowitz identified on the example of Indonesia?; and thirdly, should this term be used in political science literature if similar terms such as ‘illiberal democracy’ and ‘flawed democracy’ are also used? Artykuł traktuje o problemach dotyczących pojęć stosowanych do określania byłych państw autorytarnych, które choć zaliczane są już do demokratycznych, to nadal charakteryzują się pewnymi niedemokratycznymi cechami. W najnowszym anglojęzycznym piśmiennictwie politologicznym odnoszącym się do tego zagadnienia rywalizują ze sobą głównie trzy zbliżone znaczeniowo terminy: „demokracja nieliberalna” (illiberal democracy), „demokracja wadliwa” (flawed democracy) i „demokracja o niskiej jakości” (low-quality democracy). Nie doczekały się one dotąd konceptualizacji. Oznacza to, że w żadnym ze wskazanych przypadków nie nastąpiło przejście od stadium wyobrażenia, czy też poglądów na temat ich treści, a zatem od pojęć przed-teoretycznych (ang. notions) na poziom pojęć steoretyzowanych (ang. concepts). W konsekwencji nie mogą być i nie są rozumiane w sposób jednoznaczny. Termin demokracja o niskiej jakości zyskał niedawno propagatora w osobie uznanego amerykańskiego politologa Donalda L. Horowitza. Badacz ten stosuje przedmiotowy termin przede wszystkim w celu nazwania rodzaju reżimu politycznego, który został wykształcony po 1998 r. w Indonezji – trzecim największym pod względem wielkości populacji demokratycznym państwie świata. Horowitz nie tylko jednak używa tego terminu, ale również próbuje wytłumaczyć jego znaczenie na przykładzie niedoskonałości, które charakteryzują młodą demokrację indonezyjską. Artykuł ma na celu wyjaśnienie trzech kwestii: po pierwsze, jaka jest treść terminu demokracja o niskiej jakości, którego egzemplifikacją – w opinii Horowitza – jest demokracja indonezyjska; po drugie, jakie problemy demokracji o niskiej jakości zidentyfikował Horowitz na przykładzie Indonezji; i po trzecie, czy zasadne jest stosowanie tego pojęcia w piśmiennictwie politologicznym w sytuacji, gdy w użyciu pozostają takie zbliżone znaczeniowo terminy jak demokracja nieliberalna i demokracja wadliwa. (shrink)

The main aim of this paper is to explain and analyze the debate between W. K. Clifford ("The Ethics of Belief", 1877) and William James ("The Will to Believe", 1896). Given that the main assumption shared by Clifford and James in this debate is doxastic voluntarism –i.e., the claim that we can, at least in some occasions, willingly decide what to believe–, I will explain the arguments offered by Bernard Williams in his “Deciding to Believe” (1973) against doxastic voluntarism. Finally, (...) I will explain what happens with the debate between Clifford and James once we accept Bernard Williams’s arguments and refuse to accept doxastic voluntarism. (shrink)

Kwestia języka w filozofii Martina Heideggera pojawia się zarówno we wczesnym projekcie ontologii fundamentalnej, jak i w tak zwanym myśleniu po zwrocie. Problematyczność tego zagadnienia wyraża się choćby w mnogości stosowanych terminów. Bycie i czas to w wybranych fragmentach wyczerpujące studium „mowy” (Rede) jako swoistego ekstatycznego, a zatem otwartego i transcendującego bycia jestestwa, które buduje i potwierdza poprzez ów modus bycia przestrzeń wspólnotowości. Późny Heidegger podejmuje kwestię języka w kontekście metafory czwórni świata, wiążąc ją ściśle z tzw. myśleniem poetyckim – (...) wywód ten daleko odbiega od analiz egzystencjalnych jestestwa. „Język” (Sprache) to – jak pisze Heidegger – domostwo ludzkiego bycia, w którym uprzywilejowane miejsce zajmują poeci, jedynie oni potrafią bowiem czytać znaki, jakie w otwartej przestrzeni między Niebem i Ziemią pozostawiają Śmiertelnym Bogowie. Topografię owej wieści (Sage) prezentuje Heidegger w wielu miejscach swej drogi do „innego myślenia”. (shrink)

F.W.J. Schelling worked on mythological issues through his entire lifetime and it had great influence on his philosophy. Unfortunately, there are very few who make a reference to Schelling while dealing with this matter, and even if they do, they mention only philosophy of revelation, which was developed in the last period of Schelling’s work. Mythological issues appear in Schelling’s works in reference to philosophy of nature, philosophy of identity, as well as to his historiosophy, theory of art, and theological (...) issues. The paper aims at showing that in all those areas myth was not just a minor addition to the Schelling’s theory, but it played an important, often crucial role. (shrink)

Etycy nie poświęcali dotąd wiele uwagi niepewności, koncentrując się często na skrajnie wyidealizowanych hipotetycznych sytuacjach, w których zarówno kwestie empiryczne (np. stan świata, spektrum możliwych decyzji oraz ich konsekwencje, związki przyczynowe między zdarzeniami), jak i normatywne (np. treść norm, skale wartości) były jasno określone i znane podmiotowi. W poniższym artykule – który jest rezultatem projektu dotyczącego różnych typów decyzji w sytuacjach niepewności związanej z postępem w naukach i technologiach biomedycznych – przedstawię analizę sytuacji niepewności normatywnej, czyli takich, w których podmiot (...) musi podjąć decyzję, nie mając pewności co do tego, jaka norma postępowania jest właściwa, np. dlatego, że ma sprzeczne intuicje normatywne na temat dopuszczalności danej decyzji. Stanowisko, które określa się niekiedy mianem komparatywizmu, głosi, że w tego typu sytuacjach należy uwzględniać nie tylko stopnie przekonań podmiotu w kwestii różnych norm, ale także to, na ile możliwe decyzje warte są podjęcia wedle tych norm. Przedstawię tu analizę kilku przypadków niepewności normatywnej, a także charakterystyczny argument przeciwko dotychczasowym wersjom komparatywizmu, wskazujący, że nie uwzględniają one różnych nastawień do ryzyka w sytuacjach niepewności normatywnej, choć dopuszczają jednocześnie różne nastawienia do ryzyka w sytuacjach niepewności empirycznej. Pokażę też, że zasada ostrożności dotycząca statusu moralnego w upraszczający sposób przedstawia sytuacje niepewności normatywnej. (shrink)

Artykuł przedstawia historię sporów i polemik naukowych na temat teorii ewolucji oraz publikacji Karola Darwina, jakie miały miejsce w w Polsce w drugiej połowie XIX wieku.

The revival of analytic metaphysics in the latter half of the twentieth century is typically understood as a consequence of the critiques of logical positivism, Quine’s naturalization of ontology, Kripke’s Naming and Necessity, clarifications of modal notions in logic, and the theoretical exploitation of possible worlds. However, this explanation overlooks the work of metaphysicians at the height of positivism and linguisticism that affected metaphysics of the late twentieth century. Donald C. Williams is one such philosopher. In this paper I (...) explain how Williams’s fundamental ontology and philosophy of time influenced in part the early formation of David Lewis’s metaphysics. Thus, Williams played an important role in the revival of analytic metaphysics. (shrink)

Benefit/cost analysis is a technique for evaluating programs, procedures, and actions; it is not a moral theory. There is significant controversy over the moral justification of benefit/cost analysis. When a procedure for evaluating social policy is challenged on moral grounds, defenders frequently seek a justification by construing the procedure as the practical embodiment of a correct moral theory. This has the apparent advantage of avoiding difficult empirical questions concerning such matters as the consequences of using the procedure. So, for example, (...) defenders of benefit/cost analysis are frequently tempted to argue that this procedure just is the calculation of moral Tightness – perhaps that what it means for an action to be morally right is just for it to have the best benefit-to-cost ratio given the accounts of “benefit” and “cost” that BCA employs. They suggest, in defense of BCA, that they have found the moral calculus – Bentham's “unabashed arithmetic of morals.” To defend BCA in this manner is to commit oneself to one member of a family of moral theories and, also, to the view that if a procedure is the direct implementation of a correct moral theory, then it is a justified procedure. Neither of these commitments is desirable, and so the temptation to justify BCA by direct appeal to a B/C moral theory should be resisted; it constitutes an unwarranted short cut to moral foundations – in this case, an unsound foundation. Critics of BCA are quick to point out the flaws of B/C moral theories, and to conclude that these undermine the justification of BCA. But the failure to justify BCA by a direct appeal to B/C moral theory does not show that the technique is unjustified. There is hope for BCA, even if it does not lie with B/C moral theory. (shrink)

This is a commissioned review of Copan, P. and Craig, W. The Kalām Cosmological Argument Volume Two: Scientific Evidence for the Beginning of the Universe New York: Bloomsbury, US$172.50, ISBN 978-1-50-133587-7.

Recognizing inherent and inalienable nature of dignity and universality of certain values, the Constitution of the Republic of Poland, introduces to the foundations of Polish legal system some elements of natural law which may be used for application of the Basic Law. Constitutional recognition of these elements only makes sense on the assumption of their cognizability. Therefore, as an important element of constitutional concept of natural law is taken the recognition of the argument of cognitivism according to which moral assessments (...) may have the nature of judgments and truth qualification (they may be true or false). In the course of application of the constitution, norms of natural-law character and natural-law justification. Since dignity and the essence of freedoms and rights based on dignity are the only inviolable values recognized by the constitution, the arguments of natural law lead to a far-going reinterpretation of constitutional norms. The norm of natural law protecting inviolable values will have precedence in the event of collision with norms protecting other values, also with constitutional norms. Even if such a norm is formulated on the basis of the provisions of the constitution, in fact natural law is given higher rank than elements based only on enacted law. Despite that, reliability of a legally established order does not seem to be radically endangered. -/- Konstytucja RP uznając przyrodzoność i niezbywalność godności oraz uniwersalność niektórych wartości, wprowadza do podstaw całego polskiego systemu prawnego elementy prawnonaturalne, które mogą być wykorzystane w stosowaniu konstytucji. Konstytucyjne uznanie takich elementów ma sens przy założeniu ich poznawalności, stąd istotnym elementem konstytucyjnej koncepcji prawa naturalnego jest uznanie tezy kognitywizmu głoszącej, że oceny moralne mogą mieć charakter sądów i kwalifikację prawdziwościową – mogą być prawdziwe lub fałszywe. W procesie stosowania konstytucji mogą być formułowane normy o charakterze prawnonaturalnym oraz uzasadnienia prawnonaturalne. Ponieważ jedynymi wartościami uznanymi w konstytucji za nienaruszalne jest godność oraz istota wolności i praw, których godność jest źródłem, argumentacja prawnonaturalna może prowadzić do daleko idącej reinterpretacji norm konstytucyjnych. Norma prawnonaturalna chroniąca warunki konieczne poszanowania godności lub istoty wolności i praw będzie miała pierwszeństwo w razie kolizji z normami chroniącymi inne wartości, także z normami konstytucyjnymi. Choć norma taka będzie formułowana na podstawie przepisów konstytucji, to jednak faktycznie prawo naturalne uzyskuje wyższą rangę od elementów opartych jedynie na stanowieniu. Mimo tego bezpieczeństwo prawne nie wydaje się być radykalnie zagrożone. O prawnonaturalnym charakterze normy i uzasadnienia decyduje oparcie w ocenach moralnych, które pretendują do bycia sądami, do bycia prawdziwymi lub fałszywymi. Z punktu widzenia stosowania konstytucji i wymogu intersubiektywnej komunikowalności i kontrolowalności dookreślania treści prawnonaturalnych, dla nadania ocenom charakteru sądów istotny jest kształt procedur i argumentacji prowadzących do tego dookreślenia. Powinny to być procedury i argumentacja typowe dla dyskursu mającego na celu sformułowanie prawdziwych sądów. Maksymalizowana powinna być dyskursywność takich procedur, a podstawą rozstrzygnięcia powinien być, jeśli to tylko możliwe, konsens. Nie mogą być uważane za rozstrzygające argumenty odwołujące się do woli indywidualnej lub zbiorowej, reakcji emocjonalnych, stopnia rozpowszechnienia danej oceny czy do tradycji kulturowej. (shrink)

The contribution focuses on philosophical issues of justice of positive law in the light of the social teaching of John Paul II. The analyses start with consideration of anthropological foundations of justice as virtue, develop with the reflexion upon justice of actions realizing justice and finally arrive at examination of the criteria of justice of law. -/- It is argued that relations between a human being and goods (ends of actions) form ontological basis of natural law and justice of actions (...) – orders and prohibitions are secondary in respect to these relations. An aim of just law (and natural law) is not preservation or restoration of abstractly understood moral order based on norms – orders and prohibitions) but integral development (good) of a person – a being possessing dignity. John Paul’s II philosophy of law takes advantage primarily of Thomas Aquinas’ approach to law and combines it with constructions which are typical for modern human rights protection. John Paul’s II conception of natural law is anthropocentric and bases on subjective rights thinking. Human dignity and human rights which derive from it provide basic criteria for the justice of law. Human rights as subjective rights disclose natural law which is understood as a set of goods for a human person. These goods are ends of actions and as such they determine actions and their forms. This point of view is compatible with Aquinas’ definition: “law is nothing but a rational plan of operation, and … the rational plan of any kind of work is derived from the end” (Summa contra gentiles, lib. 3, cap. 114, n. 5). -/- Positive (human) law which is not just has no normative power in this sense that it does not in itself provide reasons for concrete actions of a concrete actor. Sometimes there are moral reasons for following unjust law, however if its norm prescribes actions which are wrong in themselves (internally wrong) there is moral obligation to act contrary to such a legal norm. -/- Zasadniczym przedmiotem opracowania jest filozoficzna refleksja Jana Pawła II nad sprawiedliwością prawa stanowionego. Analizy przebiegają od zagadnienia antropologicznych podstaw sprawiedliwości poprzez problematykę działań realizujących sprawiedliwość do zagadnienia sprawiedliwości prawa stanowionego. Opracowanie zamykają uwagi wskazujące na kontekst teologiczny istotny dla problematyki sprawiedliwości, którego analiza wykracza jednak poza podjęte zamierzenie koncentrujące się na problematyce filozoficznoprawnej. Argumentuje się, że u podstaw tej refleksji leży namysł nad relacją człowieka do dobra, która stanowi ontologiczną podstawę prawa naturalnego i sprawiedliwości – nakazy i zakazy są wtórne wobec tej relacji. Celem prawa i sprawiedliwości jest dobro konkretnego, obdarzonego godnością człowieka, a nie np. przywracanie abstrakcyjnie pojętego porządku moralnego. Od strony konstrukcji teoretycznej, filozofia prawa Jana Pawła II jest osadzona przede wszystkim na koncepcji Tomasza z Akwinu łączonej z konstrukcjami typowymi dla współczesnej ochrony praw człowieka. To w godności i wynikających z niej prawach człowieka poszukiwać trzeba zasadniczych treściowych kryteriów sprawiedliwości prawa. Prawa człowieka jako prawa podmiotowe są podstawowym wyrazem prawa naturalnego, stanowiącego ontyczną podstawę sprawiedliwości i które pojmowane jest jako zespół dóbr dla osoby, zatem i celów kształtujących działanie. Perspektywa pojmowania prawa naturalnego jest antropocentryczna. Prawo stanowione, które nie jest sprawiedliwe, nie ma „mocy prawa”, przede wszystkim w takim sensie, że nie stanowi samo w sobie racji działania. Niekiedy, ze względów moralnych, niesprawiedliwe prawo wymaga posłuszeństwa. Jeśli jednak prawo stanowione daje uprawnienia do czynów wewnętrznie złych i nakazuje takie czyny, to nie tylko nie obowiązuje w sumieniu i nie jest racją działania, ale obowiązkiem jest postępowanie wbrew takiemu prawu. (shrink)

Zasadniczym przedmiotem analiz tego opracowania jest pojęcie godności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej z 7 grudnia 2000 r. Interpretacja Karty prowadzona jest z uwzględnieniem postanowień Traktatu z Lizbony z 13 grudnia 2007 r., który podniósł Kartę do rangi prawa traktatowego. Uwyraźnienie treści pojęcia godności w Karcie dokonywane jest przez pryzmat paradygmatu rozumienia godności utrwalonego już w prawie międzynarodowym praw człowieka na poziomie uniwersalnym, czyli prawa kształtowanego i funkcjonującego w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Paradygmat uniwersalny, w którego centrum znajduje się (...) uznanie godności za przyrodzoną (inherent – „nieoddzielalną), powszechną, równą i za źródło wszystkich praw człowieka, był dotąd w systemach prawnych powszechnie akceptowany. Obejmował on elementy prawnonaturalne, które po doświadczeniach z dwudziestowiecznymi systemami totalitarnymi i systemami – mówiąc słowami Gustawa Radbrucha – „ustawowego bezprawia”, uważane były za pożądane, nie tylko w prawie międzynarodowym. Przy bliższym przyjrzeniu się najważniejszym postanowieniom prawa europejskiego dotyczącym godności i podstaw praw człowieka okazuje się, że paradygmat uniwersalny został radykalnie zakwestionowany – w miejsce ugruntowania praw człowieka w czymś obiektywnym, przyjęto ich ugruntowanie w kulturze. (shrink)

The mass media play a crucial role in modern societies. Media allows reaching with information’s about current events to the broad masses of recipients, they interpret it and construct their meanings, they create a community of values, organize entertainment in leisure time and mediate in mobilizing social movements. Mass communication is also related to conduct of public debate and developing public opinion awareness about social problems. The aim of this article is to bring closer look on the results of empirical (...) analysis of selected messages perceived by older people in the press, radio and television that are related to their image, problems and interests. Work outlines the expectations of senior citizens towards activities of mass media on local and national level. ** Środki komunikowania masowego odgrywają kluczową rolę w społeczeństwach nowoczesnych. Media umożliwiają docieranie informacji o bieżących wydarzeniach do szerokich rzesz odbiorców, interpretują je i konstruują ich znaczenia, wytwarzają wspólnotę wartości, organizują rozrywkę w czasie wolnym oraz pośredniczą w mobilizowaniu ruchów społecznych. Komunikacja masowa jest też związana z prowadzeniem debaty publicznej i uwrażliwianiem opinii publicznej na problemy społeczne. Celem artykułu jest przybliżenie wybranych wyników analiz empirycznych przekazów dostrzeganych przez ludzi starych w prasie, radiu i telewizji związanych z ich wizerunkiem, problemami i interesami. Praca zarysowuje również oczekiwania seniorów wobec działalności mass mediów na poziomie lokalnym i krajowym. (shrink)

Autorka rozważa relacje między wartościami, szczególnie moralnymi, a dziełem muzycznym. Przedstawiając najpierw rozumienie wartości w filozofii Romana Ingardena, a następnie przywołując przykładowe sformułowania moralizmu w odniesieniu do muzyki (autorstwa Rogera Scrutona, Platona i Petera Kivy’ego), autorka pyta, czy możemy uważać dzieło muzyczne za nośnik wartości moralnych. Następnie badając, w jaki inny sposób dzieło muzyczne może być związane z wartościami moralnymi, autorka dochodzi do wniosku, że relacje między wartościami moralnymi a dziełem muzycznym należą do stosunków subtelnych i być może tym, co (...) zawdzięczamy dziełom muzycznym jest umiejętność słuchania. (shrink)